อยู่นิวซีแลนด์ได้ 3 เดือนแล้ว อยากกลับไทยมากกกกกก

[RealZammythezam]

ผมเป็นผชนะครับ อยู่จังหวัด paraparaumu คือก่อนหน้านี้ผมเคยมาเยี่ยมพี่ที่นี่มาก่อนแล้วครับแล้วอยากมามากเพราะเห็นว่าเลิกเรียนเร็วกว่าไทย บรรยากาศสบายๆ แต่พอมาอยู่จริงๆคือ เคยโดน bully ด้วย พวกเด็กkiwi(คำใช้เรียกเด็กนิว) มันมาบอกว่ามันเกลียดพวกดำ พูดตรงๆเลยครับ แล้วอีกอย่างนึงผมไม่ชอบการอยู่แบบนี้เลยเพราะว่าอยู่กับโฮส ผมไม่ได้อยู่กับพี่ครับ ถ้าได้อยู่บ้านเดียวกับพี่จะดีมากๆ แต่พ่อแม่ไม่ให้ ตอนแรกผมก็คิดว่ามันจะดีนะที่จะได้มาอยู่ที่นี่ คือผมร้องไห้ตลอดๆเลยครับ ผมอายุ 16 ครับ ไม่ชอบเลยซักนิดเดียว เพื่อนที่มีก็มีเพื่อนสนิทที่มาด้วยกันตั้งแต่แรก ส่วนคนอื่นที่เป็นเพื่อนที่นี่ก็คนไทยหมดเลย ผมกะว่าจะเรียนปีนี้ปีสุดท้ายแล้ว แล้วไปต่อมหาลัยที่ไทยต่อ คือคิดถึงพ่อแม่มากๆ คนที่นี่ไม่ได้ดีอย่างที่คิดนะครับ สำหรับคนอยากมา โฮสเพื่อนสนิทผมก็ไม่ได้ดีเลย แย่มาก จองตั๋งเครื่องบินให้ก็ผิด flight ให้จองเช้าดันจองเย็นซะได้ แ้ลวคือผมเป็นคนชอบคุยกับคนที่รู้จักมากกว่าคุยกับคนที่ไม่รู้จักอ่ะครับ ผมว่าผมก็เป็นเด็กมีปัญหามั้ง แบบว่าเข้าสังคมไม่ได้เลย คือตอนเด็กผมเป็นคนตลกนะครับ อยู่ไทยก็ตลกแต่พอย้ายมาทุกๆอย่างมันเปลี่ยนไปหมดเลน สภาพแวดล้อม เพื่อน และอีกหลายๆอย่างไม่ได้ดีอย่างที่ทุกคนคิดนะครับ มันแย่มากๆ ผมไม่น่ามาเลือกอยู่ที่นี่เลย เพิ่งเริ่มปีด้วย ต้องปลายปีถึงจะจบ //รอจบปีปายยยย ผมกะว่าจะคุยกับพ่ออยู่ครับ แต่รอปลายๆปีก่อน คือเครียดมาก ผมไม่ชอบการทำงานเป็นกลุ่มกับคนที่ไม่รู้จักด้วย ไม่ชอบสักนิด ตอนเย็นผมต้องดูสิ่งที่ผมชอบอ่ะครับ แบบว่าดูบอล หนัง คุยกับพี่ผ่านไลน์อะไรแบบเนี้ย แต่มันก็นะ ไม่ชอบอยู่ดี แบบว่าอยู่ไม่ได้จริงๆ ตอนที่พ่อมาส่งแล้วกลับไปแรกๆ คิดมากมากเลย ผมไม่ชอบเลยครับ จากที่เป็นคนตลกตอนนี้ผมทำหน้านิ่งๆบ่อยมาก ยกเว้นคุยกับเพื่อนคนไทย โรงเรียนก็ปั่นจักรยานไปตลอดๆ แล้วพวกขับบัสบางคนนี่นิสัยอย่างแย่ แย่มาก ถ้าผมต่อยพวกที่ bully ผมก็คิดอยู่นะว่ามันจะเกินไปไหมที่มันมา bully ก่อนแล้วเราอัดมันไป เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมกับเพื่อนเปลี่ยนชุดในห้องนำ้คนละห้อง แล้วไอพวกนั้นมันเปลี่ยนอยู่ข้างนอก แล้วพอมันเปลี่ยนเสร็จมันก็มาเคาะประตูของผมและเพื่อนผมตอนที่เปลี่ยนอยู่ แบบกวนส้นอ่ะครับ แล้วมันก็พูดประมาณว่า แม่งขี้อยู่แน่เลย ไปเหอะ แล้วมันก็ไปครับ เด็กนิสัยที่นี่นิสัยแย่มากๆครับ มีตอนนึงผมเดินอยู่หน้ารรแล้วมีผญ 2 คนเดินข้างหลัง อยู่ดีๆเค้าก็เหยียบส้นรองเท้าผมครับ ผมร้องโอ้ยดังมากเพราะตกใจ แต่พวกผญกลับขำและทำต่อเรื่อยๆ จนออกจากรร ตอนนั้นผมโกรธมากครับ แต่ไม่ได้พูดอะไรไป ผมเครียดมากครับ อยากกลับ มากเลยยยยยย ร้องไห้บ่อยอยู่ เวลาคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อก็จะร้อง แต่ไม่มีใครรู้ครับ ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ ขอบคุณครับ

Comments

[เทโร]

ก็แกล้งมันบ้างสิเอาคืน

[Scarlet]

ในฐานะที่เคยไปแลกเปลี่ยนที่สหรัฐอเมริกามา (หลายปีละ) ถึงแม้เราจะโชคดีที่มีเพื่อนและไม่ได้โดน bully แต่อย่างใด แต่เราอยากจะให้คำแนะนำอะไรบางอย่างเผื่อจะช่วยอะไรคุณได้บ้างนะ ^^

1. ต้องคิดให้ออกและจำใส่ใจเสมอว่ามาเรียนที่นิวซีแลนด์เพื่อเป้าหมายอะไร เราไม่จำเป็นที่จะต้องคิดมากว่าเราจะหาเพื่อนได้ไหม(โดยเฉพาะช่วง 3 เดือนแรก มันอาจต้องใช้เวลามากกว่านี้ก็ได้ แล้วแต่คนและสภาพแวดล้อม) เพราะการที่เรามีเป้าหมาย จะทำให้เราฮึดสู้เสมอ เช่น ฉันอยากมาเรียนเพราะอยากพัฒนาภาษาและอยากเข้ามหาลัยที่นี่เป็นต้น

2. เรื่องของเพื่อนและสังคมที่โรงเรียน เราเข้าใจนะว่าการไปอยู่ในสถานที่ๆไม่คุ้นเคยมันน่าอึดอัด โดยเฉพาะยิ่งถ้าไปเจอพวก bully อยู่แล้วด้วยก็ยิ่งเครียดกว่าเดิม แต่เอางี้ไหม ถ้าคุณไม่อยากตอบโต้ด้วยการใช้กำลัง (ซึ่งเราว่าไม่ดีแน่ๆในระยะยาว) ลองเริ่มคุยกับเพื่อนในชั้นเรียนคนอื่นๆที่ไม่ใช่คนไทยดูบ้าง ไม่ต้องคุยเยอะมากหรอก แค่ทักแบบว่าให้เขารู้ว่าเราเฟรนด์ลี่นะ เรามีตัวตนอยู่นะ ลองตอยคำถามอาจารย์ในชั้นเรียน ลองร่วมกิจกรรมหลังเลิกเรียนดูน่าจะหาเพื่อนได้บ้าง และทางที่ดีที่สุดคือ อย่าอยู่เงียบๆคนเดียว เราต้องทำให้เขารู้ว่าเรามีดี มีกิจกรรมอะไรกีฬาอะไรที่เราทำได้ ให้เข้าร่วมซะ อย่านั่งเงียบๆเหมือนเราไม่มีตัวตนเพราะเราจะกลายเป็นเป้าหมายให้แกล้งได้ และที่สำคัญที่สุดคือ เราต้องมั่นใจในตัวเอง ถ้าโรงเรียนคุณไม่ใช่เอกชนมี่มี Uniform คุณต้องแต่งตัวดี มีบุคลิกภาพที่ดี และยิ้มเข้าไว้ (แต่ไม่ใช่ยิ้มตลอดเวลานะเพราะมันจะดูแปลกๆ 555) เพราะมันจะเสริมเสนห์ให้เรามั่นใจในตัวเองและผู้อื่นเขาก็อยากจะเข้าหาเราด้วย

3. อันนี้อยากเสริมเรื่องทักษะการเข้าร่วมกลุ่มกับเพื่อนใหม่และการหาประเด็นคุย ให้คุณดูว่ามีข่าวสารหรือเรื่องฮิตในสังคมวัยรุ่นนิวซีแลนด์ว่ามีอะไรบ้าง ให้เรามีประเด็นไปคุยกับเขาได้ เขาจะได้รู้ว่าเราน่าสนใจและสนุกสนาน ส่วนเรื่องงานกลุ่ม อยากให้มองว่ามันคือ “โอกาสที่ดีที่สุดในการหาเพื่อน” คุณอย่ากลัวไปเลยว่าจะอึดอัด ให้มองว่าการรวมกลุ่มนี่แหละจะเปิดโอกาสให้เราเรียนรู้นิสัยคนอื่น และเข้าหาคนอื่นได้มากขึ้น และสุดท้าย ขอให้คุณคิดซะว่า ในเมื่อคุณได้เลือกมาเป็นนักเรียนในโรงเรียนนั้นแล้ว คุณก็มีโอกาสจะหาเพื่อนได้ และเป็นสมาชิกในโรงเรียนนั้นได้อย่างเต็มภาคภูมิ แค่คุณกล้าและมั่นใจในตัวเองมากขึ้น นิสัย/บุคลิกอะไรที่คุณมองว่ามันเป็นอุปสรรคต่อตัวเอง ก็เปลี่ยนมันให้เป็นไปในแบบที่คุณอยากให้เป็น แต่อย่ากดดันมากไป ถ้าคุณไม่ชอบก็อย่าฝืน จงเป็นตัวของตัวเองแล้วในที่สุดก็จะเข้ากับเพื่อนที่มีนิสัยแบบเดียวกันได้เอง

ขอให้โชคดีค่ะ ^^

[me.daisy]

เคยอ่านเจอบทความของอ.ดังตฤณและฝรั่งคนหนึ่งทำคลิปวีดีโอไว้ ประมาณว่าถ้าโดนแกล้ง อย่าไปตาต่อตาฟันต่อฟันกลับ แต่ให้มองหาข้อดีของเขาแล้วชมในข้อดีของเขา เขาจะเปลี่ยนมุมมองที่เห็นเราเป็นศัตรู หันมายินดีกับคำชมแทน แล้วจากศัตรูก็จะกลายเป็นมิตรค่ะ เช่น เราอาจจะเห็นว่าเขาช่วยครูยกของ ก็ชมว่าเธอมีน้ำใจจัง เราเห็นเธอช่วยครูยกของด้วย ยังไงก็ลองวิธีนี้ดูก่อนนะคะ

โรคคิดถึงบ้านไม่มีใครรักษาให้หายได้ ถ้าคนนั้นไม่มีความสุขกับที่ที่อยู่ในปัจจุบันค่ะ ถ้าแก้สถานการณ์ได้ตามวิธีที่คุณสกาเล็ตบอกไว้หรือที่ให้ไป จะมีความสุขอีกเยอะเลย ร้องไห้ได้ อ่อนแอได้ เพราะธรรมดาของคนก็เป็นแบบนี้ค่ะ แต่ร้องไห้เสร็จแล้วต้องสู้นะคะ ถ้าไม่สู้จะไม่มีอะไรดีขึ้น แต่ถ้าสู้ยังมีโอกาสได้สถานภาพดีๆในสังคมคืนมาค่ะ จำไว้เสมอว่าเรามีค่า เราเป็นที่รักของครอบครัวเรา อย่าให้การกระทำจากคนไม่รู้จักมาตีค่าเราให้น้อยลง

สู้นะ

[0892963929]

ยังอยู่อีกไหม คับ แอดไลน์ผมมาได้ id : prizeee ผมก็เหงายุเหมือนกันคับ

[Jejaa]

เรามีปัญหานะเรารู้มาว่าคนนิวซีแลนด์บางคนเหยียดเลื้อชาติเหยียดผิวส่วนตัวเราเป็นคนผิวคล้ำนะ..แต่ยังไม่เคยโดนแกล้งเพราะเรามาเป็นคณะใหญ่แต่ก็มีคนมองเราด้วยสายตาเเย่ๆเหมือนกัน บัดดี้เราเป็นคนจีนสื่อสารไม่รู้เรื่องไม่ค่อยสนใจเรายิ่งอยุ่กับเพื่อนนะร้องบอกอาจารย์เลยละว่าขอเปลี่ยนได้ไหม

แล้วอาจารย์บางคนใน รร ไม่สนใจด้วยซ้ำเราเป็นนักเรียนใหม่ไม่ถามเลยอาจารย์คนอื่นๆถามหมดแต่คนนี้ไม่ถามคือแบบไปไม่ถูกเลย....

#ใครมีขอเเนะนำในการคุยบ้างเราขอหน่อย

#เราไม่ได้มีเจตนาไม่ดีที่จะว่าร้ายนิวซีแลนด์นะแต่เก็บไม่ได้จริงๆเราอยากถามมากๆ

#ใครมีข้อเเนะนำคุยกับบัดดี้จีนบ้าง??

ขอด่วนๆเลยนะ

———-ขอบคุณค่ะ————-