Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เป็นปมด้อย!?! ที่ชอบวรรณคดี

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ใครขี้เกียจอ่านตรงระบาย รบกวนอ่านช่วง"ขายของ"กันสักนิดครับ แล้วมาเม้นต์คุยกัน ว่าคิดเห็นอย่างไร

สวัสดีครับ ย้อนกลับไป6ปีที่แล้วตอนนั้นผมกลุ้มใจมาก ในสิ่งที่ผมรักและชอบ ส่วนตัวผม ผมเป็นคนอ่านวรรณคดีไทย ฟังวรรณคดีไทย มาหมดฮะ อาทิ วิวาห์พระสมุทร กำสรวลศรีปราชญ์ โคลง ฉันท์ กาพย์ อิเหนา รามเกียรติ์ รามายณะ มหาภาราตะ อิลราช เอาหมด หรือแม้กระทั่งวรรณกรรมต่างประเทศและนิยายแจ่มใส ผมก็อ่าน และผมชอบมันมาก แต่พอเพื่อนๆรู้ มันจะมีบางคนที่แบบว่า หาว่าเชย แถมยังดูถูกอีก อย่างล่าสุด มันคุยเรื่องซีรี่ย์ช่องวัน ผมจะแจมด้วย เพราะผมก็ดู แต่ก็โดนแซวว่า ดูกับเค้าด้วยเหรอ นึกว่าอ่านแต่วรรณคดี WTF!?!!?!?! คืออะไร คนเซ็นซิทีฟอย่างผม มันเลยดูเป็นปมด้อยไปเลย เพราะเพื่อนเอะอะแซว ตลอดชอบเหมารวมผมอ่ะ ว่าวรรณคดีเชย ใครที่ชอบก็จะมีไลฟ์ไสตล์ที่เชย 

จนกระทั่ง ผมผันตัวไปอ่านนิยายมากขึ้น แฟนตาซี รักหวานแหวว วาย เอาหมดอีกเช่นเคย และลงมือแต่งนิยายมาเรื่องนึง แต่ก็ไม่จบเพราะเห็นว่า เราแค่ชอบแต่เราไม่ได้รักเหมือนวรรณคดี ฉะนั้นเราจะทิ้งความรักไม่ได้ ซึ่งอีกนัยนึงก็เห็นว่า ถ้าอย่างงี้ก็จะโดนแซวไปตลอดเลยสิ 

สุดท้ายก็ไม่แคร์ครับ ผมลงมือแต่งนิยายต่อให้จบ(จบแล้วววว แต่ไม่ลงที่ไหนนะเก็บไว้อ่านเอง555)  แล้วกลับมาสนใจในด้านวรรณคดีต่อ โดยได้ปรึกษาปัญหานี้กับอาจารย์ท่านนึง อาจารย์ก็บอกผม ทำให้ผมจำขึ้นใจทุกประโยคเลยว่าว่า "วรรณคดีเป็นที่สิ่งเรารักใช่มั้ย มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว เราจะหนีจากมันไปไม่ได้หรอก ผันไปยังไง ก็อย่าลืมว่าที่เราเก่งเขียน อ่าน เก่งกาพย์ เก่งกลอน ก็เพราะวรรณคดีที่เราอ่านทั้งสิ้น ใครจะไม่ชอบวรรณคดีก็ช่างเขา แต่อย่าดูถูก เพราะคนที่ดูถูกว่าเชย ว่าล้าสมัย นั่นแหละคือเขากำลัง ดูถูกกำพืด ดูถูกบรรพบุรษเขาอยู่ เพราะวรรณคดีเป็นรากของไทยทั้งสิ้น" 

โอ้โหฟังอย่างนี้ ผมฮึดขึ้นมาก มั่นใจในสิ่งที่รักมากขึ้นเลยครับ...

บทความนี้ผมแค่อยากจะบอกว่า บางครั้งเราก็พบว่าความชื่นชอบของบางคนโดนดูถูก และ เหยียดหยาม
กลายเป็นว่าการแสดงออกถึงสิ่งที่ชื่นชอบเป็นเรื่องที่ผิดไป แต่ถ้าหากเราต่อสู้ในสิ่งที่เราชื่นชอบให้เขาเห็นว่า นี่เป็นสิ่งที่มีในตัวทุกคน มันไม่ผิดและไม่ด้อย ทุกคนมีสิทธิ์ชอบ ซึ่งไม่ได้หมายความว่าจะคล้อยตามไปด้วย เช่น ชอบวรรณคดีก็ไม่ได้หมายความว่าหมกหมุ่นแต่วรรณคดี จนมีไสตล์ที่เชย  ชอบเพลงลูกทุ่งก็ใช่ว่าจะไม่ฟังเพลงสตริง  ชอบBNK48ก็ไม่ได้หมายความว่ารู้จักหรือเป็นติ่งเกิร์ลกรุ๊ปซะทุกวง อะไรประมาณนี้ เราทุกคนมีสิทธิ์ชอบมีสิทธิ์รัก และห้ามล้อกันห้ามแซว หรือดูถูกกันเพราะบางคนอาจเป็นการทำลายความเชื่อในสิ่งที่เขาชอบเลยก็เป็นได้....ขอบคุณครับ
 
ขายของงงงงงงงงงง !
ตอนนี้ผมมีแผนที่จะแต่งบทร้อยกรองสักเรื่องแต่เป็นแบบ ย้อนในยุค4.0 
โดยย้อนยุคคือจะใช้ กลอนสุภาพ โคลงสี่สุภาพ กาพย์ยานี11 ร่ายสุภาพ และอาจเสริมเติมแต่งด้วย ร้อยกรองเก่าๆ คือ
- กาพย์สุรางคนางค์28
- โคลงจัตวาทัณฑี
- โคลงรัสปักข์
กุสุมิตลดาเวลลิตาฉันท์ 18
- กาพย์ฉบัง16
-
 โคลงมหาวิชชุมาลี
- โคลงมหาจิตรลดา 
ซึ่งจะใช้ภาษาที่อ่านง่าย เข้าใจกันทุกคน เป็นภาษาพูดเขียนปัจจุบันเลยครับ แทรกคำโบราณมาหน่อยเพื่ออรรถรส อิอิ
และในยุค4.0 คือ ผมจะอิงเรื่องราวทางการเมือง ตัวบทกฎหมายไทย และความยุติธรรมในปัจจุบัน เรื่องราวเหตุการณ์เด่นๆเกี่ยวกับกฎหมายในปี 2557-ปัจจุบัน ครับ เพราะผมเล็งเห็นว่าตอนนี้มันอ่อนแอกันเหลือเกิน ดูกันครับว่าผมจะทำสิ่งที่ชอบ ได้หรือไม่ ขอบพระคุณที่เข้ามาอ่านกันนะครับ .....^^




 

แสดงความคิดเห็น

>

1 ความคิดเห็น

นาดกาโมนนนน 7 เม.ย. 61 เวลา 21:08 น. 1

ดีมากเลยค่ะ เราก็เป็นค่ะ ในด้านภาษาไทยนี่เราชอบอ่านวรรณคดีพวกนี้ที่สุด (แต่ไม่ชอบเรียนวิชาภาษาไทยมากๆ 55555 อ่อนภาษาไทยมาก เขียนให้ถูกยากมาก แต่ชอบอ่านและแต่งกลอนค่ะ)


ขอแชร์เรื่องราวหน่อยน้าา เราว่าการที่แต่งกลอนแล้วใช้คำทีโบราณหน่อยๆมันไพเราะมากกกกก เราเริ่มชอบตอนเด็กๆเพราะพ่อมารับที่ร.ร.แล้วต้องไปต่างจังหวัดเลย ไม่มีอะไรทำในรถเลยหยิบเอาหนังสือวรรณคดีตอนประถมมาอ่านเล่นพอทำแบบนี้ไปเรื่อยๆเราชอบค่ะ คำมันอ่านแล้วแบบไพเราะเหลือเกินอะไรประมาณนั้น แต่ตอนเด็กก็แปลไม่ออกเท่าไหร่แหละค่ะ 5555 แต่ดีว่าหน่อยที่เพื่อนไม่ล้อหรืออะไร กลับกันเพื่อนของเรามองว่ามันเป็นเสน่ห์ของเราไปซะงั้น แต่ยังไงก็อย่าแคร์ค่ะเพราะมันดีมากๆ เป็นการอนุรักษ์ด้วยซ้ำ ส่วนผลงาน(ขายของ)เรารอติดตามเลยค่ะ สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้

1