มาแชร์ประสบการณ์เวลาคุณเขียนนิยายดีกว่า!!!(แบบลืมไม่ลง)
ตั้งกระทู้ใหม่
อย่างของผม เป็นอะไรที่ยิ่งคิดยิ่งอยากเขวี้ยงมือถือทิ้ง(แต่งบนมือถือครับ)
เนื่องจากนิยายของผมแต่งแบบสด(คิดพล็อตออกพิมพ์แล้วก็อัพ)มีอยู่ครั้งนึงผมแต่งนิยาย
เสร็จแล้วกำลังจะกดอัพแต่.....มือถือผมดันฉลาดเกินชาวบ้านเค้า....มันไปกดลบนิยายผม!!!!!! คือผมจะไม่โกรธมันเลยถ้านิยายที่ผมแต่งมันไม่ใช้เวลาแต่งตั้ง3วัน2คืน!!!!(มากที่สุดที่ผมเคยใช้เวลาแต่งมา)มันเลยทำให้ผมอยากเขวี้ยงมันทิ้ง!!!
ก็แค่นี้แหละครับประสบการณ์ของผมน่ะ
ผมอยากอ่านของพวกคุณนะครับ
เม้นท์เยอะๆนะ (จะแบบเกรียนหรือจะฮาได้หมดครับ)
qqq33251
25 มี.ค. 61 เวลา 22:04 น.
921
views
22 ความคิดเห็น
เราไม่ค่อยจะมีปัญหาสักเท่าไรเพราะเขียนในคอม พอเขียนได้ 3-4 หน้าก็กดบันทึกเลยกลัวลืม ประสบการณ์ที่น่าโมโหก็มีแต่ นึกพล็อตนิยายออกกำลังจะพิมพ์ มีคนเรียกบ้าง เสียงอะไรต่างๆนานาดังบ้าง พอกลับมาที่คอมอีกที อ้าวเมื่อกี้จะพิมพ์ว่าไรอ่า ลืมค่ะ นั่นคือที่เกิดกับเราบ่อยสุดและน่าโมโหสุด
คงหัวร้แนน่าดูสินะครับ
ก่อนที่เราจะลงนิยายเรื่องปัจจุบันนี้ เมื่อก่อนเคยทะเละกับคอมจนเลิกเขียนไปพักใหญ่ๆเลยค่ะ จนตอนนี้เลิกทะเละแล้วค่ะ. เพราะมาแต่งในมือถือ 555
อย่าแต่งบนมือถือเลยเชื่อผมไม่งั้นหัวร้อนแน่
ล่าสุดแต่งไว้ในคอมได้ประมาณสองตอนค่ะ ตอนนั้นใช้เวลาแต่งร่วมๆ2เดือนได้เพราะมันเป็นตอนยาว(เราตันด้วยแหละประเด็น) เป็นคนชอบแต่งเผื่อๆไว้แล้วค่อยอัพ แต่เวรหนอเวรกรรม คอมเปิดบ่ติดจ้าาาา สรุป2ตอนนั้นต้องแต่งใหม่หมดเลยเพราะคอมกู้ไม่ได้ ท้อจนไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้นค่ะตอนนั้น 555555 ลืมไม่ลงจริงๆๆ ฮืออออ
ปล. มันแอบคล้ายจขกท.หน่อยๆ
มันเป็นสิ่งที่แม้แต่ศาลโลกยังแก้ไม่ได้เลย
มันผิดที่ใครก็ไม่รู้เนอะ //ทุบหัวตัวเอง
เขวี้ยงมาาาา เรารับเอง!! 55+
ปล. แบบลืมไม่ลงของเราไม่มีอะ แบบเขียนอะไรไป ลืมไปหมดว่าตัวเองเขียน บางทีใส่ปม แล้วก็ลืมปมตัวเองด้วย ฮา 55+ (ขำ ๆ นะ ลืมแต่ตรวจทานแล้วเติมกลับมาได้อยู่ๆ)
ฮ่าๆลืมบ่อยจะงงเองนะครับ ผมก็เคยแต่งไปแต่งมางงเองเฉย!!!
เป็นคนที่เว็บมาสเตอร์ไม่รักค่ะ มีปัญหากับเว็บตลอด =____= ลงไปเม้นไม่ขึ้นบ้าง คือเลขขึ้นแต่ไม่มีเม้นนั้นอยู่ เศร้ามาก...คนอ่านบอกว่าขึ้นอัพเดทแต่พอกดเข้ามาอ่านแล้วอ่านไม่ได้จนต้องลบตอนลงใหม่ก็มี ลงตอนไปแล้วไม่ขึ้นอัพเดทบ้างก็ประสบพบเจอแบบกรุบกริบ ลงไปแล้วรูปแบบที่จัดหน้าไว้หายหมด ต้องมานั่งจัดใหม่แต่แรกก็มี เห้อ อย่าให้พูด...
ยังไงก็ต้องสู้ครับ!!!ถือว่าเห็นแก่นักอ่านตาไม่ดำ(ออกจะใสด้วยซ้ำ)ไม่ว่ายังไงก็สู้ๆครับ
เผลอลบแล้วกดเผยแพร่. ร้องลั่นบ้านแถมตอนแรกด้วย!!!
เข้าใจความรู้สึกเลยครับ ตอนที่พิมพ์นิยายครั้งแรก ตอนนั้นเป็นช่วงเย็นแล้วแม่ก็เรียกมาให้กินข้าว เลยเผลอปิดโปรแกรมที่พิมพ์อยู่ตามนิสัย ก่อนจะมานึกขึ้นได้ว่า "อ้าว ตายแล้ว ลบมันไปได้ยังไงเนี่ยเรา"
ช่วงนั้นจิตตกไปพักหนึ่งเลย
น้ำหกใส่คอม ขนาดเขียน word....
ขอไม่พูดต่อละกัน เจ็บเกินไป ปัจจุบันเปลี่ยนมาใช้โน๊ตบุ๊คเเล้ว
ช่วงปิดเทอมม.5ครับ วันนั้นฝนมันตกหนักพอดี พอผมแต่งนิยายจนสมองล้าปุ้บพ่อก็เข้ามาใช้คอมแทนปั้บ ทว่าไม่กี่นาทีที่พ่อผมใช้คอม มันก็เกิดฟ้าแลบดังเปรี้ยงสนั่นบ้านส่งผลให้เครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านที่สำคัญๆพังไปเลย ทั้งไฟในห้องนอน เราเตอร์เชื่อมต่อเน็ต รวมทั้งคอมพิวเตอร์ถึงกับวงจรไหม้กันเลยครับ
ผลคือ2-3วันนั้นผมต้องนั่งเซ็งอยู่บ้านจนกว่าช่างไฟจะมาซ่อมให้เสร็จ
แต่งนิยายตอนนึงอยู่ดีๆครับ
ตูม!
เขียนบทสนทนาฉากนึง แทบลืมไม่ลงเลย ตอนเขียนคําว่า'โคตรรักเลยค่ะ'
อ๊าาาาาก!
ฉันกล้าเขียนลงไปได้ยังง๊ายยย
ครอกกก
นานมาละ ตั้งแต่สมัยระบบ writer เวอร์ชั่นเก่าที่ต้องติ๊กช่องเซฟอัตโนมัติ แล้วแบบ ชอบพิมพ์สดลงในเว็บไง แล้วแบบลืมติ๊กช่องเซฟอัตโนมัติไง แล้วพิมพ์อย่างเมามัน กำลังฉากไคลแม็กซ์ไง บทสทนาไหลพลั่งๆเหมือนเขื่อนแตก แล้ว...
ไฟดับ!!!!!!!
เจ๊ดเซทบัทเชตโต้ววววววววววววววววว!!!!
ไม่เหลืออะไรเลยค่ะนอกจากความว่างเปล่า
//ปิดคอมไปนอนร้องไห้กระอืดๆอยู่บนเตียง
ที่ลืมไม่ลงของผมคือ
.
.
.
กำลังเขียนอยู่แล้วพ่อแม่มาแอบดู
โคตรอายเลย
แม่! ที่หลังอย่าแอบดูมันเขียนไม่ออก
เวลาเขียนจริงๆดันเขียนไม่ออก พอตอนนอนเท่านั้นแหละ...ไอเดียดันไหลมาอย่างกะน้ำหลาก ;-;;; ทำไมพึ่งมาตอนเน้ ทำไมไม่มาตอนเขียนเล่าปัดโถ่!
เหมือนจขกท. เลย แต่เราหนักกว่า แต่งนิยายเกมออนไลน์ได้เกือบๆ 500 หน้า A4 (ไม่รวมที่อัพไปแล้วนะ) ลุกไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียว พอกลับมา... ...มืดสนิทเลยจ้า! คอมเจ๊งเพราะไวรัสเข้า ทั้งๆที่ตั้งโปรแกรมป้องกันแล้วนะ อยากจะกระชากหนังหัวตัวเองออกเลย ณ ตอนนั้น สุดท้ายไม่รู้จะทำยังไง ... ... ดองนิยายแมร่ง!
เขียนเกือบตาย!!อ่าวเขียนตอนซ้ำจะร้องห้าย ตอนนั้นงงตัวเองมากทำไมชั่งไก่5555
เคยแต่งนิยายแล้วทำเรื่องหายสามครั้งสามครา เซฟใส่usb กระเป๋าโดนขโมย usb หายด้วย //สลด แต่ก็ยังแต่งต่ออ่ะนะ ตอนนี้เลยพิมพ์แล้วอัพทันที อัพเป็น% เพื่อจะได้ไม่หายอีก
คือเรามีโน้ตบุ๊คอยู่สองเครื่องค่ะ อีกเครื่องนึงไว้เล่นเกม อีกเครื่องไว้เเต่งนิยาย เเล้ว-เครื่องที่เอาไว้เเต่งนิยายนี่แหละค่ะ มันต้องเสียบชาร์จไว้ตลอด ไม่งั้นมันจะไม่ติด เเล้ววันนึงน้องเราก็เดินเตะปลั๊กไฟที่เสียบโน้ตบุ๊คอยู่ เเล้วมันก็ดับ นิยายของเราก็..หายไปตลอดกาล
ของผม แต่งมาได้หลายตอนล่ะ อัพหมดเเล้วแล้วนั้นคิดอะไรไม่รู้อยากกินน้ำ แล้ว-มือทรยศมันดันออ่นเปรีย! ฟึบ หกใส่คอม.......คอมฟังไฟล์ไปแบบไม่มีวันกลับมา ฮืออออออ
เคยพิมพ์ยาวมาก ลงในเด็กดีเลย สดๆร้อนๆ
ทีนี้มันมีปัญหาคือ น่าจะเนื้อหายาว เลยไม่ขึ้น
สรุปไปเปิดดู น้ำตาตกใน เนื้อหาที่พิมพ์มาตั้งนาน หายไปกับตา
//ฮื่อ
เขียนนิยายตอนตีสองจู่ๆได้ยินเสียงคนร้องเพลงวัดโบสถ์ ผมนี่ปิดมือถือเลยพอตื่นเช้ามาพบว่าคนข้างบ้านฝึกร้องเพลงกล่อมลูก กรรม ใครเขาให้ร้องตอนตีสองฟร่ะ
แต่งนิยายในคอมไปๆมาๆ กำลังเพลินๆพล็อตในหัวลื่นไหลปรื๊ดๆ ราวกับใช้ KY เจล แต่เจ้าแมวสุดที่รักของเรามันก็เดินทำหน้าบ้องแบ๊วมามองที่ปลั๊กคอม เท่านั้นล่ะจ้า หมับ ตบสายคอมฉันปลิวไปพร้อมกับนิยาย 12 หน้าที่ไม่ได้เซฟ
และเราก็ทำได้เพียงนั่งยองๆไปจ้องหน้ามันแล้วก็หันไปเสียบปลั๊กใหม่พร้อมกับหัวใจที่แหลกสลาย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?