ถ้าเขียนนิยายเพราะอยากเขียนนี่ผิดไหม?
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนนี้เลยไม่ค่อยซีเรียสเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ เพราะเหมือน? จะปลงล้า~~~
เพื่อนๆ ล่ะ รู้สึกไงบ้าง?
//นี่นิยายเรา แวะมาทักทายให้คำติได้...ติมาเลย เราก็จะเอาคอมเม้นเธอไว้อยู่แบบนั้นแหละ แล้วจะมาอ่านซ้ำหลายๆ รอบด้วย! ฮา....
https://my.dek-d.com/SummY333/writer/view.php?id=1814023
SummY333
17 พ.ค. 61 เวลา 20:09 น.
634
views
11 ความคิดเห็น
เมื่อเติบใหญ่ เราจะรู้ว่าที่ทำไม่สามารถหล่อเลี้ยงชีวิตของตนได้
ยิ่งเติบใหญ่ ก็รู้ว่าปลายทางนั้นมันหนักหนาสาหัส
แต่เมื่อลองนึกย้อนความ เราก็จะรู้ว่าเพราะอะไรถึงยังคงเขียนต่อ
555ขอบคุณที่ติดตามเสมอมาด้วยนะครับ^^
ทุกวันนี้ผมเขียนตามความต้องการตัวเองมาตลอดแต่กลับกัน เรตติ้งกลับไม่ค่อยดี เพราะทำกาแฟขมเกินไป คนที่ชอบกินอะไรง่ายๆหรือเด็กๆที่กินอะไรง่ายๆก็ต่างพากันไม่กล้ากิน เพราะขม
กลับกัน ังไงผมก็ต้องเขียนให้จบอยู่ดี ไม่งั้นก็ไม่มีห่านอะไรที่ทำออกมาเป็นชิ้นเป็นอัน โดนตราหน้าว่าวอนนาบีแต่ต้นเกม
มันเป็นประเด็นเครียดหนักจริงจังครับสำหรับผม เขียนไปแล้วไม่มีใครแล มันจะดูเหมือนว่าเราเป็นแค่พวกวอนนาบีอยากอินดี้ก็เท่านั้น แล้วไฟมันจะหมดลงไปทันที
(อ่านแค่หัวข้อ) ทำไมถึงคิดว่าเขียนเพราะอยากเขียนถึงผิดในสายตาคนอื่นล่ะ?
ไม่มีผิด ไม่มีถูกครับ มันเป็นสิทธิของเราอยู่แล้ว ต่อให้คุณหยุดไปกระทันหันเลิกเขียน ไม่มีใครว่าคุณได้หรอก เพราะคุณแค๋ อยากเขียน มันขึ้น หากมีอะไรที่มันสำคัญกว่า คุณคงเลือกอันนั่น เพราะมันสำคัญกว่า
การเขียนนิยายเดิมที มันเป็นการสนองความต้องการตัวคนเขียนเองอยู่แล้ว ผมเชื่อว่าหลายๆคนที่เขียนนิยายก็เริ่มจากคำพูดง่าย " ฉันอยากเขียนมั้ง / ไม่พอใจทำไมจบแบบนี้ / มันต้องจบแบบนี้ " ถึงได้เกิดนิยายมากมายขึ้นมา
ทุกคนผ่านจุดนั่นมาหมดแล้วบางคนเจอหนักยิ่งกว่าคุณ อยู่ที่คุณว่าจะให้ค่ามันมากแค่ไหน
อย่างที่ผมบอกไม่มีผิด มีถูกเรื่องการเขียนนิยาย
สิ่งที่คุณทำได้คือ ถามตัวเองว่าจะหยุด หรือ ไปต่อ ถ้าคุณไปต่อมันอาจหนักขึ้น น้อยลง มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับนักเขียนอย่างเราๆอยู่แล้ว
สุดท้าย
ทางเลือกอยู๋ที่คุณ ครับ
โชคดีครับ....
คำเดียว ไม่ผิด เราอยากแต่งก็เพราะอยากแต่ง เป็นเหมือนกัน เราแต่งเพราะอยากแต่งอยากเขียน เพราะฉะนั้น ถ้าถามว่าผิดหรือไม่ คำตอบคือไม่
ไม่ผิดครับ การเขียนนิยายคือการถ่ายทอดทั้งจินตนาการทั้งตัวตนของเราลงไป ถ้าใจเราอยากเขียนก็เขียนไป อยากแต่งก็แต่งไป ดีกว่าไปแว๊นกวนเมืองหรือแกล้งใครเพราะการเขียนนิยายไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนซะหน่อย ซ้ำยังสร้างความบันเทิงให้กับผู้อ่านได้อีกด้วย
ช่วงนี้ผมเองก็ยังหยุดในช่วงรีเล็กซ์อยู่เลย หลังลงตอนใหม่ไปไม่กี่วันที่ผ่านมาผมก็ต้องพักสมองสักระยะหนึ่งเลย ไปต่อกันดั้มบ้าง อ่านนิยายคนอื่นบ้าง หรือไปเที่ยวบ้าง สมองจะได้ปลอดโปร่ง มีแรงกำลังในการเขียนนิยายต่อไป ถ้าเราโหมหนักไปกับการเขียนนิยายอย่างเดียวรั้งมีแต่จะแต่งได้แย่นักครับ
การที่เราหยุดพักบ้าง ชิวๆไปกับชีวิตประจำวัน มันก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่ครับ จริงไหม?
เราว่าเราเข้าใจความหมายของกระทู้คุณนะ
มันเริ่มจากการอยากเขียนของคนเขียนแบบไม่มีอย่างอื่นปน ส่วนเรื่องคนอ่าน คนติดตามนั้นมันมาทีหลัง
พอเขียนไปก็หยุดบ้าง พักบ้าง ตามอารมณ์ และท่วงท่า 555+
ขอให้กำลังใจ จขกท. นะคะ เราเคยเป็นแบบที่คุณรู้สึกตอนนี้แบบนี้มาก่อน
แถมหายศีรษะไปตั้ง 3 ปี กลับมาเขียนใหม่ แฟนๆ ก็ยังคงเข้ามาอ่านต่อ มาช่วยให้กำลังใจคนเขียน
เรื่องก็ไม่ได้ดีเด่นอะไร แฟน ๆ ก็มีแค่หลักร้อย แต่เราไม่เคยรู้สึกด้อยไปกว่าใคร เพราะเราพอใจในสิ่งที่มี
อย่าเพิ้งท้อ อย่าเพิ่งทิ้งไปเร็วนัก เรามาลุยไปต่อกันให้เรื่องจบนะคุณ
คุณไม่อยากจะรู้เหรอ ว่าถึงตอนที่เราเขียนจบนั้น ตัวเราจะรู้สึกยังไง
เอาที่สบายใจเลยครับ เพราะผมเองก็ทำแบบนี้555 ว่างก็อัพไม่ว่างก็คือไม่ว่าง ไม่อยากเขียนก็พักไว้ พอมีอารมณ์เขียนถึงเขียน เราไม่ใช่มืออาชีพ ไม่มีอะไรมันกำหนด ว่าจะต้องลงนิยายเมื่อไหร่
//ทำหน้าคนเขียนเพราะอยากเขียน
ฝากกาแฟขมๆไปลองกินกันด้วยครับ เย่
https://writer.dek-d.com/bankdonza01/writer/view.php?id=1777535
ไม่ผิดค่ะ เรืองนี้หนูคิดว่าเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคล คือคนเราก็ไม่ได้ว่างตลอดเหมือนกันซะเมื่อไหร่ ขนาดนักเขียนดัง ๆ ที่เป็นนักเขียนอาชีพยังไม่ได้มานั่งว่างเขียนได้ 24 สักหน่อย
ยิ่งนักเขียนที่ไม่ได้เป็นมืออาชีพหรือไม่ได้ทำเป็นอาชีพหลักนี่ยิ่งไม่ว่างเลยค่ะ บางคนทำงาน บางคนเรียน ว่าง ๆ ก็มานั่งเขียนนิยายเป็นงานอดิเรก
เหมือนหนูไง เรียนหนักมากช่วงนี้ เรื่องแรกเปิด มา 6 เดือนแล้วยังไม่จบเลย กระซิก ๆ
ยังไงก็สู้ ๆ นะคะ
ผมถือคติเขียนไปเรื่อย เหนื่อยก็พัก... (ฮา)
เพียงแต่เราตั้งเป้าไว้แล้ว กำหนดจุดหมายไว้แล้ว ต้องทำให้ได้ตามนั้นครับ สร้างเสริมวินัยให้ตัวเองไปด้วย (เช่นตั้งปณิธานไว้ว่าจะเขียนให้จบในหนึ่งปี หรือจบในร้อยตอน บลา ๆ)
ไม่ผิดค่ะ เพียงแต่เท่าที่อ่านกระทู้ คุณแค่ปลงและท้อ...มีความหวัง มีความอยากที่จะทำ แต่เพราะอะไรบางอย่างทำให้เลือกที่จะบอกว่าไม่จริงจัง ทั้งที่ในใจก็ให้ความสำคัญอยู่ เชื่อว่าถ้ามีคนมาอ่านเยอะๆแล้วคอมเมนต์คุณคงจะดีใจและไม่ปลงตกแบบนี้หรอกค่ะ อย่าลืมให้กำลังใจตัวเองนะคะ สู้ต่อไปค่ะ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?