ต้องร้าย! ต้องเลว!! ปมดำมืดที่สุดของตัวละครเท่าที่คุณเคยเขียนมา
ตั้งกระทู้ใหม่
แต่เคยอ่านมาหลายเรื่องแล้วรู้สึกสะพรึง~ 555555
.
เรื่องสั้นดำมืดเรื่องนึงเราจำได้เลยว่าตัวเอกชายไร้สมรรถภาพ
แล้วแต่งงานกับแฟน คุณแฟนสาวก็ใสๆ ไม่ได้สนใจเรื่องพรรค์นี้ ก็อยู่กันมาขาวสะอาดสงบสุข
พอดีมีช่างหล่อล่ำมาซ่อมบ้าน ฝ่ายหญิงก็เริ่มเปลี่ยนไป ตัวเอกคิดว่านางต้องนอกใจแน่ๆ
คิดว่าคืนนี้ละต้องจับให้ได้ แต่ก็คิดว่าจะให้อภัย ขอแค่ได้รู้ความจริงก็พอ
คืนนึงอ้างว่าจะไม่อยู่บ้าน แล้วแอบย่องกลับเข้ามาเพื่อจับให้ได้คาหนังคาเขา
ปรากฎว่าเจอภาพบาดตายิ่งกว่า เจอแฟนนอนอยู่บนเตียง...กับหมาที่เลี้ยงเอาไว้
วินาทีนั้นคือช็อกมากจนลั่นกระสุนใส่ไม่ยั้ง ทั้งหมาทั้งแฟนนอนตายเลือดอาบ
.....จบที่มาของการกลายมาเป็นฆาตกรฆ่าโหด.....
.
.
อ่านแล้วฝังใจอยู่เป็นเดือน น่ากลัวเว่อวัง งือ~~ จิตใจคนเขียนทำด้วยอัลลัยยยย
เราก็อยากจะเขียนมั่งนะคะ แต่ไม่ไหว มันสยองขวัญสั่นประสาทเกิ๊น
หรืออย่างเรื่องผลาญนี่ก็แบบ ฮืออออ เจ๊คะ ชีวิตเจ๊มันโหดร้ายอะไรเบอร์นั้น
ใครมีเรื่องไหนแนะนำอีกบ้างคะ เขียนไม่ไหว แต่เราชอบอ่านนะแนวๆนี้ 5555
libbyScorpion
24 มิ.ย. 61 เวลา 15:23 น.
3,183
views
16 ความคิดเห็น
โอ สะพรึงจริง...มาอ่านแล้วขอลาก่อน ย่องออกอย่างเงียบกริบ 555+
สุขนิยมไม่กล้าสู้จ้า 5555+
อ่านตอนแรกๆ คิดว่าเป็น '่ช่างแอร์ในตำนาน' ซะอีก
ไม่ได้ดูนะ แต่เห็นในเฟซแชร์ผ่านๆอะค่ะ อิอิอุอุแอะแอะ
เคยเจอเรื่องนึงค่ะ ของตปท.
เล่าเกี่ยวกับเด็กสาวคนนึงที่เป็นโรคผิวหนังลอก ไม่มีใครรัก แม่จะทิ้งพ่อไปมีคนใหม่เพราะไม่อยากดูแลนางแล้ว นางฆ่าแม่ตัวเองทิ้ง เผื่อพ่อจะดีใจ ปรากฏว่าพ่อก็ยังคงไม่มองหน้านางเหมือนเดิม จนนางต้องฆ่าพ่อไปด้วย สุดท้ายไม่มีที่ไป นอนรอความตายข้างถนน แล้วก็มีแมวดำมายื่นข้อเสนอให้ไปเป็นแม่มด
ได้บ้านได้ที่อยู่ใหม่ แถมโรคก็ไม่แสดงอาการอีก แต่ว่าออกไปจากบ้านไม่ได้ ถ้าออกอาการก็กลับมาอีก นางต้องฆ่าคนไปเรื่อยๆ ให้ปีศาจแมวกินวิญญาณของคน แล้วจะได้ยามารักษาโรคค่ะ ด้วยความที่นางดื้อในตอนแรก ออกไปหาเพื่อนแล้วโดนเพื่อนเกลียดเพราะโรคนางอ่ะนะ เลยไม่ได้สนใจชีวิตใครแล้ว
ทีนี้อยู่มาวันนึงเจอเด็กสาวใจดีมากๆคนนึง ไม่สนใจว่านางจะเป็นโรครึอะไรทั้งนั้น อยากเป็นเพื่อนด้วย แต่นางแบบเป็นแม่มดเต็มตัวไปแล้ว หลอกให้สลับร่างกัน ก่อนสลับร่างนางตัดขา ควักตาตัวเองออกมาด้วย เด็กสาวใจดีจะได้ทรมาณแบบนาง แล้วก็สลับร่างกันค่ะ บทสุดท้าย เด็กสาวที่อยู่ในร่างแม่มดโดนพ่อของตัวเองฆ่าตาย เพราะพ่อเข้าใจผิด แล้วนางแม่มดก็ได้ร่างนางไปทั้งแบบนั้น จบ
ไม่แฮ้ปปี้เลย แต่ชอบเพราะทารุณจิตใจมาก เราเล่าไม่ค่อยดีนัก แต่รับประกันความเศร้าค่ะ 555
[สปอยล์แหลก!]
เราเพิ่งอ่านเรื่องนี้จบเลยค่ะ original มาจากเกม (ถ้าจำไม่ผิดคือ) มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในบ้านแม่มดเพื่อหาขวดน้ำหอมหรือไดอารี่ สักอย่าง เพื่อหนีออกจากบ้าน บทสรุปที่สุดหนีออกมาได้ แต่แรงเฮือกสุดท้ายของแม่มดคือนางยังตามออกมา พอดีกับที่พ่อของตัวเอกมาเจอเหตุการณ์นั้นพอดี เลยช่วยลูกสาวด้วยการเอาไรเฟิลยิงแม่มดตาย
แต่...
ก่อนหน้านั้นคือ เค้ามาเฉลยในเวอร์ชั่นหนังสือค่ะ ว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นอยู่ในหมู่บ้านและชอบมาเล่นเป้นเพื่อนแม่มดตนนี้ (โดยที่ไม่รู้ว่าเป็นแม่มด) ด้วยเห็นว่านางป่วย นอนติดเตียง น่าสงสาร คงจะเจ็บปวดมาก เด็กหญิงเลยเปรยว่าถ้าแลกกันได้คงจะทำให้เพื่อนของเธอเจ็บปวดน้อยลงได้ แม่มดเลยสวมรอยเลยจ้า สลับวิญญาณกัน
เรื่องกลับมาต่อในเกมค่ะ ที่เด็กผู้หญิงที่ข้างในเป็นวิญญาณของแม่มดต้องกลับเข้าไปในบ้านเพื่อฆ่าแม่มด ที่วิญญาณเป็นเด็กผู้หญิง เลยกลายเป็นว่าตัวแม่มดที่ตายตอนสุดท้าย ในร่างก็เป็นวิญญาณเด็กผู้หญิงคนนั้นนั่นเอง (คือเด็กคนนั้นสุดท้ายโดนพ่อตัวเองฆ่าตาย ช็อคไปจ้า)
สำหรับหนังสือ เรื่องนี้ตอนแรกๆ เขียนดีมากเลยค่ะ ทำให้เห็นความเจ็บป่วยทั้งร่างกายและจิตใจของเด็กหญิงที่กำลังจะกลายมาเป็นแม่มดได้แบบ... อืม ทั้งหมดทั้งมวลที่เราเห็นคือนางต้องการความรัก แต่ความรักของนางคืออะไร เป็นสิ่งที่เราไม่เข้าใจจนถึงตอนนี้
ทั้งหนังสือและเกมใช้ชื่อเดียวกันค่ะ Witch House
นางต้องการความรักจากครอบครัวน่ะค่ะ เพราะนางป่วย คนเลยไม่คบ ไม่อยากเข้าใกล้ เลยต้องการร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์คนจะได้รักนางบ้าง อย่างตอนแรกที่เริม่เป็นแม่มด นางมีเพื่อนเป็นเด็กผู้ชายคนนึงมาก่อน แต่พอเด็กคนนั้นเจอร่างจริงของนางตอนที่ออกมาจากบ้าน ก็กลัววิ่งหนีไปเลย นางเลยเดียงสาแตกตั้งแต่ตอนนั้นค่ะ
อารมณ์ประมาณว่านางทำอะไรผิด ทำไมทั้งโลกต้องเกลียดนาง นางแค่อยากใช้ชีวิตอยู่ ไม่ได้อยากเกิดมาป่วย พอนางได้ฆ่าศพแรกไป ตอนนั้นล่ะ นางกลายเป็นแม่มดไปแล้ว แบบตั้งใจว่ายังไงก็ต้องหายจากโรคให้ได้ ไม่ว่าจะแลกอะไรก็ตาม ในตอนนั้นล่ะค่ะ นางแบบมองข้ามทุกอย่างไปหมดแล้ว ไม่ไว้ใจใครอีกแล้วจนกว่าจะหายดี เพราะนางคิดว่าคนทุกคนเป็นเหมือนกันหมดแล้ว
พอมาเจอกับเด็กสาวคนนั้น ก็เลยคิดว่าเสแสร้งทำเป็นดีกับนาง ด้วยความที่โกรธแค้นโลกมานาน ในที่สุดก็เลยได้ที่ระบายอารมณ์น่ะค่ะ ก็คือเด็กโชคร้ายคนดังกล่าว ในความคิดเราหลังจากยึดร่างไปได้แล้ว คิดว่านางคงไม่ฆ่าคนอีกแล้วล่ะ เพราะตัวนางจริงๆไม่ได้เลว แต่ถูกสังคมถูกโลกทำให้จิตใจกลายเป็นแบบนั้น แต่ก็แบบเกินไปนะ ฆ่าทิ้ง ทรมาณไม่พอ เล่นให้ปีศาจกินวิญญาณไปอีก แบบว่าเด็กสาวคนนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์มากๆ โดนลบแบบหายไปทั้งตัวตน ราวกับไม่มีอยู่อีกเลยเป็นอะไรที่แบบเศร้ามาก
แต่ก็ไม่โทษนางอ่ะนะ พยายามมีชีวิตอยู่มาขนาดนั้น ในที่สุดก็ได้สิ่งที่นางหวัง คือความรักจากพ่อใหม่ ครอบครัวใหม่ คือไม่มีใครผิดเลยในเรื่องนี้ โลกกับสังคมต่างหากที่ผิด
คนเขียนปูปมความจิตให้ตัวละครนี้ไว้หลายปมเลยค่ะ ดูเหมือนคนปกติ เกิดมาน่าสงสาร ต้องการความรัก แต่มีหลายๆ คำพูดหรือความคิดที่คนปกติจะไม่พูดหรือคิด ซึ่งนั่นนำไปสู่เหตุผลที่ทำไมเมื่อแม่เดินจากไปนางจึงฆ่าแม่ได้ และทำไมพ่อไม่สนใจนาง นางจึงฆ่าพ่อต่อได้ ซึ่งสำหรับเราคือปมจิตใจในตอนแรก มันทำให้เหตุการณ์ต่อๆ มามันเมคเซนส์ได้หมดเลย แบบ... โหว ยอมๆ
เอาจริงๆ เราไม่คิดว่านางรักแม่หรือรักพ่อในแบบที่คนปกติรักพ่อแม่นะคะ และหลังจากจบตอนแรกก็จะเป็นปมอยากเอาตัวรอดต่อไป ซึ่งเราเห็นด้วยอย่างที่คุณ Stellaris อธิบายมาเลยค่ะ ><
ต้องร้าย! ต้องเลว!! ปมดำมืดที่สุดของตัวละครเท่าที่คุณเคยเขียนมา
....
........
อ่านแล้วฝังใจอยู่เป็นเดือน น่ากลัวเว่อวัง งือ~~ จิตใจคนเขียนทำด้วยอัลลัยยยย
เราก็อยากจะเขียนมั่งนะคะ แต่ไม่ไหว มันสยองขวัญสั่นประสาทเกิ๊น
หรืออย่างเรื่องผลาญนี่ก็แบบ ฮืออออ เจ๊คะ ชีวิตเจ๊มันโหดร้ายอะไรเบอร์นั้น
ใครมีเรื่องไหนแนะนำอีกบ้างคะ เขียนไม่ไหว แต่เราชอบอ่านนะแนวๆนี้ 5555
5555 นักเขียนเขาน่าจะเก่ง...มีความสามารถเห็นเหตุการณ์ ได้...จนเกิดเป็นจินตนาการ เป็นพล็อตซึ่งเป็นอีกแนว...เท่านั้นเองมังคะ
คือการเขียนนิยายในแนวต่างๆได้นั้น น่าจะขึ้นอยู่ที่จินตนาการดี จึงเกิดเป็นพล็อตที่ดีค่ะ
คือคงไม่จำเป็นเสมอไปที่นักเขียนเขาต้องผ่านอะไรๆที่ร้ายๆมาด้วยตัวของเขาเองค่ะ
หากแต่เขาทั้งหลายอาจจะเป็นผู้ที่มีศิลป์ หรือมีศิลปะในการวาด...เรื่องราว หรือจินตนาการ ค่ะ
คุณเป็นคนขวัญอ่อน แบบนั้นนะคะ
เป็นคนขวัญอ่อนดูเรื่องราวเขย่าขวัญก็ไม่ดีจริงด้วยเนาะ
เมื่อครั้งที่เจ้าของเม้นต์อายุประมาณ15 หรือ16ปี มีภาพยนต์เรื่องหนึ่ง ซึ่งถูกสร้างเพื่อเป็นเรื่องราวเขย่าขวัญ และก็แน่หล่ะเรื่องนี้เกิดเป็นเรื่องฮิต สาเหตุที่ฮิตเพราะกลุ่มวัยรุ่นซาดิสม์ได้สร้างภาพพจน์ หรือกระแสขึ้นมาว่า...หากใครแน่จริงต้องดูหนังเรื่องนี้...
และหากไม่เข้มแข็งจริงจะไม่มีวันที่จะดูได้...คือเหตุการณ์ หรือกระแสดังกล่่าวถูกสร้างขึ้นมา...จากความคิดเห็นซึ่งเป็นของวัยรุ่น เพื่อท้าทายซึ่งกันและกันเท่านั้นเอง
เจ้าของเม้นต์ติดตามเหตุการณ์ และลองๆเช็คข้อมูลหนังเรื่องนี้ ก็นำไปคุยกับคุณพ่อคุณแม่ บอกท่านว่าอยากจะดู
สองสามวันต่อมา...คุณพ่อคุณแม่บอกว่าช่วยๆเช็คๆดูแล้วนะ ไม่อยากให้ดูเลย
โดยเฉพาะ คุณแม่บอกว่าไม่อยากให้ดูนะ เป็นอะไรที่ไร้สาระ เป็นเหตุการณ์ที่เขย่าขวัญ เป็นความบันเทิงที่ไม่ดีต่อจิตใจ ไม่อยากให้ดูนะ
แต่ด้วยความที่เพื่อนๆมากมาย บอกเล่าว่าเขาไปดูมา และน่ากลัวมากๆ ตนเองก็อยากที่จะเห็นกับตา อยากรู้ อยากสัมผัส(อยากทดสอบตัวเอง555)
ก็กลับไปขออนุญาตคุณแม่อีกครั้ง (ต้องอธิบาย ต้องอ้อน เพราะท่านบอกว่าไม่อยากให้ดูนะ)
แต่อยากจะดูจริงๆนะ หากเกิดอะไรขึ้นที่ความรู้สึก...ที่จิตใจ จะเกิดเป็นความรู้สึกที่ติดค้างจะเกิดเป็นไนท์แมร์ จะเกิดความรู้สึกที่ว่าขวัญเสีย ต้องใช้เวลาที่มันจะถูกลบล้าง หรือที่มันจะสลายไป ทรมานนะ ทนได้นะ
ท่านบอกว่า...ท่านผ่านมาก่อน จึงเป็นห่วง หากแต่อยากจะดูก็ตามใจนะ แต่อยากให้รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไว้ล่วงหน้า...ด้วยละกัน
ตกลงได้ไปดู...หนังเขย่าขวัญกับเพื่อนสามคน...
พระเจ้า หนังเรื่องนั้นเขย่าขวัญจริงด้วย เขาทำได้น่าเกลียด น่ากลัว น่าขยะแขยงจริงด้วย(เป็นภาพยนต์ฆาตกรโรคจิต ฆ่าโดยการหั่นด้วยเลื่อย)
ความรู้สึกที่ว่าไม่ดีทั้งหลายนั้นติดอยู่กับจิตใจเรา ติดตา ติดอยู่ที่ความรู้สึก น่ากลัวอ่า รู้สึกแบบนั้นหลายๆวันเลยด้วย
ไม่กล้านอนคนเดียวเลยด้วย 5555(ทั้งที่อายุ15-16ปีแล้วนะ555) ต้องขอนุญาตไปนอนห้องคุณพ่อคุณแม่ นอนบนเตียงท่านด้วย(คุณพ่อต้องไปนอนที่โชฟาร์) ตกกลางคืนนะก็ละเมอร้องฮื้ออๆ คุณแม่ต้องปลุก เป็นแบบนี้อยู่หลายๆคืน
ดีนะที่คุณแม่เข้าใจ ท่านยอมนอนกอดเราทุกคืน
(เพียงบ่นๆว่า แม่บอกว่าไม่ให้ดู ก็ไม่เชื่อไง ทรมานไหมหล่ะ เหตุการณ์ดังกล่าวนี้ทุกวันนี้บางครั้งยังคงถูกนำมาคุยนะ เราที่ถูกแซวเป็นเรื่องติดตลกด้วย ฮื้ออ)
ปรกติเสาร์-อาทิตย์ หรือช่วงเย็นๆจะไปวิ่งๆจ็อกกิ้งที่ในป่าคนเดียว ชอบ ติด ที่จะทำแบบนั้น แต่เมื่อดูหนังเรื่องนั้นแล้วไม่กล้าไปคนเดียวเลยด้วย กลัว555 ต้องลากคุณแม่ออกไปวิ่งด้วย555
ดูหนังเขย่าขวัญ มันติดอยู่และเกิดเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีที่โสตประสาทของเราได้หลายๆวันจริงด้วยเนาะ
เป็นประสบการณ์ที่ไม่ดี ที่ดูหนัง เขย่าขวัญ ซึ่งอาจจะรุนแรงเกินไป...สำหรับเราในวันนั้นค่ะ
ใครมีเรื่องไหนแนะนำอีกบ้างคะ เขียนไม่ไหว แต่เราชอบอ่านนะแนวๆนี้ 5555
ตอนนี้ ไม่มีค่ะ และพยายามจะหลบเลี่ยงหากทำได้ด้วยค่ะ
จริงแล้วอ่าน หรือดูได้หลายๆแนว แต่ที่ชอบคือแนวที่ทำให้รู้สึกสนุกสนาน และเป็นสุขค่ะ
รู้สึกผ่อนคลายดี สนุกทำให้อารมณ์ดี ชอบเสพแบบนี้
เช่นเรื่องตลกเฮฮา เป็นต้นค่ะ
เรื่องที่ตลกๆชอบหมดค่ะ
หนัง ละคร เรื่องจริง สัมพาษ ตลกจินตนาการ ดูหมดค่ะ
เช่นแบบนี้ค่ะ
ดูแล้วทำให้อารมณ์ดี มีความสุข ผ่อนคลาย(และตลกเหล่านี้มีสาระด้วย) คุ้มค่าที่สละเวลาดูค่ะ
แบบนี้ เป็นต้น แบ่งปันค่ะ
หรือแบบนี้ค่ะ
จินตนาการ...เหตุการณ์พื้นบ้าน...เป็นพล็อตที่ทำให้หัวเราะได้งอหายจริงด้วย
ท่าทางจะเป็นมาโซ...
ผมกำลังจะเขียน อดีต ของตัวละครผมตัวหนึ่ง ซึ่งอดีตของเขานั้นก็คือ โดนพ่อแม่ตัวเองทดลองตั้งแต่อยู่ในท้องพอมี อายุประมาณแปดขวบ พ่อแม่ของเขาวางแผน ฆ่าลูกตัวเองเพื่อทดสอบการทดลอง โดยการให้คนมาฆ่าล้างตระกูล และในวันนั้นเด็กชายได้เห็นคนโดนตัดคอต่อหน้าต่อตา และตัวเขาเองก็เกือบตาย แต่รอดมาได้เพราะเหตุผลคือพ่อแม่ของเขาจงใจให้รอดเพื่อติดตามผลการทดลองนั้นๆ หลังจากที่เขารอดมาได้แบบหวุดหวิด ก็ถูก องค์กรค้ามนุษย์เก็บไปเลี้ยง และบังคับให้ขายบริการ แต่ตัวเขาไม่ยินยอม เลยทำร้ายลูกค้าจนบาดเจ็บ องค์กรค้ามนุษย์เลยอยากให้เขามีชีวิตอยู่อย่างตายทั้งเป็น เลยขายให้องค์กรที่ทดลองเพิ่มศักยภาพมนุษย์โดยการเอามนุษย์เป็นๆ ฉีกสารพิษเข้าไปในร่างกาย ถูกทำร้ายและทารุณ เขาอยู่ในนั้นอีก 15 ปี ถึงจะหนีออกมาได้ เขาจึงตามหาต้นตอของเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้เลยว่า คนที่ทำเรื่องทั้งหมดคือพ่อแม่ตัวเอง
สุดท้ายเขาก็ต้องลงมือฆ่าพ่อแม่ตัวเองหลังจากที่รู้ความจริง
ก็มีเขียนบ้างแต่คงไม่หนักเท่าเรื่องที่จขกท.แนะนำมา
ขอยกตัวอย่างจากดราม่าระทมประจำวันที่เขียนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วแปะลงหน้าเพจตัวเอง
เป็นเรื่องของพี่ชายกับน้องชายร่วมตระกูล คือไม่ใช่พี่น้องทางสายเลือดแต่เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกรับมาอยู่ในตระกูลเดียวกัน น้องชายเขารักพี่ชายมาก เพราะพี่ชายคนนี้ใจดีและดูแลพี่น้องคนอื่นเป็นอันดี แต่เขาก็ไม่เคยรู้ว่าภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มพี่ชายเขาเก็บอะไรเอาไว้ ตัวพี่ชายเขามีความลับที่บอกใครไม่ได้อยู่ แต่เขารักพี่น้องทุกคน โดยเฉพาะน้องชายคนที่มาขอนอนด้วยบ่อยๆ แล้วพี่ชายเกิดเป็นโรคละเมอเดินขึ้นมาค่ะ และสิ่งที่พี่ชายไม่เคยอภัยให้ตัวเองคือ การล่วงเกินน้องชายที่นอนอยู่ข้างๆ
ตัวน้องชายเขารักพี่ชายอยู่แล้ว แต่พี่ชายไม่เคยล่วงเกินไม่เคยคิดเกินเลย ดังนั้นเรื่องที่เกิดน้องชายน่ะสมยอม มันดันชอบที่พี่ชายละเมอ แต่พี่ชายเขานิสัยผิดเป็นผิดถูกเป็นถูก เรื่องเกิดไปหลายครั้ง จนพี่ชายเริ่มสังเกตว่ามันมีอะไรแปลกๆ และรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น พอเขารู้ว่าทำอะไรน้องชายไป ก็จะเป็นความดิ่งของพี่ชายตามด้วยการแก้ปัญหาที่เกิด...เอาเป็นว่า อย่างที่จั่วหัวไว้แต่แรกว่า เขียนเป็นระทมประจำวันได้น่ะค่ะ
เขียนยากมากค่ะ ของเราที่เขียนไม่มีตัวละครที่เลวจนถึงที่สุด แต่สุดท้ายเขาก็กลับเป็นคนดีได้
อืม... ไม่มีนะครับ
ไม่ใช่แนวผมแฮะ ส่วนตัวรู้สึกอะไรดาร์กๆ ดราม่ามากเกินไปมันไร้สาระ เจอแล้วเพลีย
ถ้าตัวละครมีปม ผมจะเขียนให้กลายมาเป็นประทับใจตอนจบทั้งหมด
พวกที่กดดันจิตใจสุดๆเทือกนั้น มันก็ประทับใจแบบสุดโต่งไปอีกทางน่ะนะ แต่ไม่จรรโลงใจ
ไม่ถูกจริตผมเลยไม่สนครับ
ไม่มีแฮะ ถ้าจะมีก็อันนึงที่วางปมไว้ว่าตัวเอกเป็นเชฟชื่อดังระดับโลกที่ชื่นชอบของอร่อยสุดๆ วันหนึ่งพี่แกรู้สึกว่าตัวเองผ่านโลกมาหมดแล้ว อะไรก็ชินมาจนชาชินแล้ว เลยตัดสินใจเริ่มทดลองทำอาหารจากเนื้อมนุษย์ดู ซึ่งมีการทดลองว่าเนื้อผู้ชายกับผู้หญิงอร่อยที่ส่วนไหนบ้าง ความแตกต่างของรสชาติขึ้นอยู่กับอะไร พี่แกมีทั้งกินดิบๆเป็นซาชิมิ แบบต้มย่างทอด มีการจดบันทึกความต่างของรสชาติระหว่างช่างอายุอีก สุดท้ายฉากจบพี่แกก็คิดได้ว่า รสชาติของเนื้อขึ้นอยู่กับสิ่งที่สิ่งมีชีวิตนั้นๆกินเข้าไป มนุษย์แต่ละคนกินของดีเลวต่างกัน ดังนั้นแล้วฉากจบคือการกินตัวเอง พี่แกไปสั่งทำเครื่องมือที่สามารถชำแหละตัวเองได้โดยไม่ตายเสียก่อน โดยอาหารมื้อสุดท้ายคือสมองที่ถูกปรุงรสอย่างเลิศล้ำซึ่งถูกป้อนใส่ร่างที่ถูกถลกหนังและเหลือเพียงครึ่งบนที่เนื้อแหว่งหายไปจนเห็นกระดูกของตัวเอก
ต... แต่เนื้อมนุษย์รสชาติเหมือนหมูนะ
เป็นความฝันของผมเลยนะการที่จะสร้างปมดำมืดให้กับตัวละครเนี่ย แต่ไม่ไหว ไปๆมาๆมันจะกลายเป็นตลกโปกฮาไปซะอย่างงั้น
-โดนข่มขืน โดนตัดแขน โดนหลอกใช้มาโดยตลอด แต่ด้วยความโลกสวย(?) ทั้งคู่ก็รักกันจนชั่วนิรันดร์
ปมแนว ๆ นี้ที่ผมเคยเขียนมาก็จะมีเรื่องเกมออนไลน์ที่ตัวร้าย (จะเรียกตัวร้ายก็ไม่เชิง สำหรับผมแล้วรู้สึกว่ามันเป็นเหยื่อมากกว่า) ใช้ตัวเองเป็นตัวประกันในโลกเกมออนไลน์นี่แหละครับ (งงมั้ย?)
เรื่องคร่าว ๆ มีอยู่ว่าโลกในยุคอนาคตเจริญก้าวหน้าขนาดที่โลกแห่งเวอร์ช่วลเรียลลิตี้ (เทคโนโลยีจำลองโลกเสมือนจริง) เข้ามามีบทบาทในสังคมเต็มรูปแบบ หนึ่งในนั้นคือเกมออนไลน์ที่ได้รับความนิยมมากในหมู่เด็กวัยรุ่น และตัวร้ายก็เคยมีปมที่ถูกเพื่อน ๆ รุมกลั่นแกล้งที่โรงเรียนเพราะเป็นคนเรียนเก่ง หัวดีหน้าตาดี เด่นกว่าคนอื่น มาวันหนึ่งเพื่อนดันไปเจอความลับในโลกอินเตอร์เน็ตว่าแม่ของตัวร้ายเคยขายบริการเพื่อเลี้ยงตัวมาก่อน ประจวบกับตัวร้ายเป็นลูกไม่มีพ่อเลยโดนเอาประเด็นนี้มากลั่นแกล้งหนักกว่าเดิมอีก คือเอามาประจานกันกลางโรงเรียนเลย (คลิปที่แม่เคยขายบริการและโดนบันทึกเอาไว้)
ตัวร้ายรู้สึกเจ็บใจ เคียดแค้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จึงวางแผนขังตัวเองอยู่ในโลกเวอร์ช่วลเรียลลิตี้ (เกมออนไลน์) เพื่อจะลืมความเจ็บปวดและอดีตทั้งหมด เขาสวมอุปกรณ์พิเศษทีศีรษะเพื่อเข้าสู่โลกแห่งเกมและมันไม่สามารถถอดได้เองด้วยมือของบุคคลภายนอก มิเช่นนั้นเจ้าอุปกรณ์ดังกล่าวจะแทงเข็มเพื่อปลิดชีวิตคนสวมทันที และเจ้าตัวก็นอนเป็นผักไปนานหลายปี ทิ้งให้แม่ของตัวเองต้องทนทุกข์เหมือนตกนรกทั้งเป็น
กระทั่งพวกตัวเอกได้รู้จักและเป็นเพื่อนกับหมอนี่โดยบังเอิญ และได้รับรู้เหตุการณ์ในอดีตจึงคิดหาวิธีช่วยเหลือให้เขาได้หลุดออกจากฝันร้ายในเวอร์ช่วลเรียลลิตี้ แต่ตัวร้ายก็ปฎิเสธซ้ำยังท้าดวลกับพวกตัวเอกเพื่อกำจัดคนที่ไม่เห็นด้วยกับตนเองออกไปจากเกม ส่วนตอนจบก็...... (ไม่สปอยจ้า)
ทำไมถึงเขียนพล็อตแบบนี้? เพราะผมเกรียน เอ๊ย! เพราะเห็นว่ามันน่าสนใจดีน่ะครับ (ฮา) ในตอนที่เริ่มคิดพล็อตมันยังไม่มีใครเล่นประเด็นไซเบอร์บูลลี่กับโลกเกมออนไลน์เลย มองว่ามันแปลกใหม่ดี แต่ก็เศร้าเกินตอนผมเขียนบทนี่น้ำตาไหลเลยล่ะ (อ่อนไหว) 555 เล่นเอาคนอ่านงงเป็นทิวแถวเพราะนิยายผมเน้นตลกฮาไร้สาระมาทั้งเรื่อง...
แอบสะดุ้งกับหัวข้อ เพราะนิยายเรามีตัวร้ายเป็นพระเอก 555+
นางฆ่าคนเป็นผักปลาเลยอา
(ขอเรื่องที่จขกท.บอก หลังไมค์ได้มั้ย อยากอ่านมากเลยค่ะ)
สดๆ ร้อนๆ เลยค่ะ เพิ่งอ่านเรื่อง "คำสารภาพ" จบ ที่ครูแก้เเค้นลูกศิษย์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ 2 คนซึ่งฆ่าลูกสาวของครูตาย ด้วยวิธีที่ถึงพริกถึงขิง
*วิธีการคือเอาเลือดที่มีเชื้อเอดส์ของสามีตัวเองใส่ในนมให้ดื่ม* เรื่องไม่ได้จบอยู่ที่เท่านี้ เพราะนี่เเค่บทเเรกค่ะ หลังๆ จะหักมุมไปมา แบบคาดไม่ถึงง อ่านไปก็นึกสงสัยในความเป็นมนุษย์ของตัวเองไงไม่รู้ 5555
ต่อไป เรากำลังจะอ่านเรื่อง "กฎหมายให้ฆ่า" ที่ว่าด้วยกฎหมายการแก้แค้นที่ให้กระทำกับผู้ร้ายได้แบบเดียวกับที่ถูกทำ แต่มีข้อแม้ว่าต้องลงมือเอง บทแรกที่เริ่มอ่านไป คือพ่อที่แก้เเค้นแทนลูกชายซึ่งถูกทรมานอยู่ 4 วันสี่คืนก่อนจะสิ้นใจตาย สภาพศพถูกถอดเล็บและอื่นๆ ทำให้เกิดคำถามว่า เออ การแก้เเค้นจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นจริงๆ เหรอ อารมณ์นี้ ถึงยังไม่นับว่าดาร์คที่สุดที่เคยอ่าน แต่ทั้งสองเรื่องเล่นกับจิตวิทยาและอารมณ์ความรู้สึกได้ดีมากค่ะ ว่าที่ต้องร้ายนะเพราะยังงี้ๆ
ของเราอันที่ดำมืด ดาร์กสุดๆในชีวิตหารเขียนนิยายยูริของเราคือ ตัวเคะ(รุก)หรือพระเอกนี่แหละค่ะ
เนื่องด้วยความเป็นพีเรียด ความที่เรามโนว่าเป็นเมืองคู่ขนานของกรุงศรีอยุธยา นางเป็นชาววังนี่แหละค่ะ แต่นางมีปมพอสมควร
1.แม่เสียหลังคลอดนางได้ไม่กี่นาที
2.พ่อไม่รัก ไม่ดูแล ไม่ใส่ใจ
3.พี่ชายใช้นางทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวพี่ชายเนี่ยบรรลุเป้าหมาย(เป้าหมายนี่พ่อกับพี่ชายร่วมมือกันในการก่อกบฏเพราะไม่เห็นด้วยกับรัชทายาทองค์ใหม่ ซึ่งเป็นผญ. โดยให้เหตุผลว่ารัชทายาทองค์นี้ไม่มีความเป็นผู้นำ อารมณ์ร้อน ปากร้าย ใส่ความทุกอย่าง บลาๆ)
แล้วที่พี่ชายใช้นางเนี่ยเช่น ไปอ่อยสายสืบขององค์รัชทายาทซึ่งเป็นผญ.เช่นเดียวกับเธอ จนเกิดเรื่องถึงขั้นมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน ซึ่งความสัมพันธ์มันค่อนข้างจะซาดิสม์มากเว่ออออ มากสุดเท่าเคยเขียนมา
ถามว่านางรู้มั้ยว่าพี่ชายหลอกใช้ รู้ค่ะ แต่นางคิดว่าชีวิตของนางตั้งแต่เกิดมามันไม่มีค่าอะไร ใช้ชีวิตไปให้พังเสียจะหนักหนาแค่ไหนกัน เพราะไม่มีใครสนใจนางอยู่แล้ว
บวกกับความที่นางเก็บกดด้วย มันเลยถูกระบายในระหว่างที่พระเอกอยู่กับนางเอกค่ะ แนวฟิฟตี้ เชดส์ ออฟ เกรย์ประมาณนั้นค่ะ
ตอนจบนางก็ฆ่าทั้งพ่อและพี่ชายโดยการแทงด้วยมีดขณะที่ทั้งสองหลับสนิทจากนั้นก็นำร่างของพ่อกับพี่ชายขึงไว้ในห้องเก็บของสำหรับเตรียมงานพระราชพิธีมงคล นางไม่เคยรักสายสืบของรัชทายาทเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะนางไม่รู้จักความรัก ไม่เคยรักใครเลย
แต่สายสืบรักนางมากค่ะและคิดว่านางเองก็รักสายสืบด้วย
สุดท้ายนางก็ฆ่าสายสืบค่ะ แต่คนละวิธีกัน โดยทำอาหารให้สายสืบทานแล้วใส่ยาพิษลงไป แล้วปล่อยให้สายสืบดิ้นอย่างทุรนทุรายค่ะ แล้วนางก็บีบน้ำตาร้องไห้ แล้วใส่ความว่าคนอื่นเป็นคนทำ
สุดท้ายไม่มีใครรู้ว่านางเป็นฆาตกรค่ะ นางก็ลอยนวลต่อไป
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?