[ชวนคุย] เชิญอ่านพล็อตนิยายไซไฟแปลกแหวกแนว คน(พระเอก) x หุ่นยนต์(สูง 10-15เมตรแถมเป็นนางเอก)

[MR. T-Man]

ว่าไงดีผมเป็นคนนึงที่ชอบความแปลกใหม่ในเนื้อเรื่องตลอด(จะร่วงรึรุ่งไว้ก่อน) และไม่นานมานี้ผมก็เกิดคิดพล็อตแปลกๆ แหวกๆ ได้ ซึ่งมันเป็นแนวขับ(มั้ง) หุ่นยนต์ต่อสู้นี่แหละ ทีนี้ผมขอแยกจุดพีคของพล็อตนี้เป็นข้อละกันนะ ...ที่จริงมีแค่สองนั่นล่ะ

 1.  เปิดมิติใหม่ คน x หุ่น

 

  หมายถึงพล็อตนี้มีพระเอกเป็นคน และมีนางเอกเป็นหุ่นยนต์น่ะครับ ให้นึกถึงกันดั้มก็ได้แต่ตัวเล็กกว่า แถมดีไซน์คนละแบบด้วย อันนี้จะราวๆ เมะ Darling Franxx คือมีความสาวแตกมากนั่นเอง ประกอบกับพระเอกที่เป็นทหารแนวๆ ไซบอกครึ่งคนครึ่งหุ่น ทำให้พระนางเราสามารถซิงโครฟิวชั่นจิตกันได้ ซึ่งการซิงโครนี้ทำให้นางเอกมีร่างอวตารที่พระเอกสามารถเห็นได้คนเดียวครบ นึกภาพตามง่ายๆ ก็ราวๆ ผีสาวไฮเทคโมเอ้บินลอยไปมาตามติดพระเอกนั่นล่ะ... อืม ไม่เลว

 2.  การขึ้นขับที่แหวกไม่เคยมีใครทำมาก่อน...

 

 นั่นคือนางเอกจะกินพระเอกครับ... อ่านไม่ผิดหรอกครับ หุ่นยนต์แบบนางเอกจะเป็นแนวๆ จักรกลชีวภาพครับ ไม่เลือด มีกระดูก(ใสสีขาว) มีกล้ามเนื้อ(สีเทา) ผิวหนัง(สีขาว) (อารมณ์แบบแอนดรอยด์ที่สร้างเลียนแบบมนุษย์โคตรๆ) สาเหตุที่ต้องมีร่างเป็นเหมือนหญิงสาวเพราะว่าต้องการความพริ้ว ว่องไว โฉบเฉี่ยว ปานมนุษย์นั่นเอง และการที่จะขึ้นขับนั้น... อันที่จริงหุ่นแบบนางเอกไม่มีห้องคนขับครับ จะส่วนอก ส่วนหัวนั้นไม่มีคอกพิตสำหรับไพลอตเลย เพราะเดิมทีนั้นหุ่นรุ่นนางถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นสหายศึกกับเจ้าของครับ เเบบเราลุยไปด้วยกันช่วยเหลือกัน แบบ Brother in Arm.. แต่หุ่นรุ่นนางนั้นจะมีส่วนถุงห่อแคปซูลในท้องที่ทำเลียนแบบครรภ์ไว้สำหรับรองรับไพลอตครับ เพราะการเชื่มกระแสจิตระหว่างคู่หูจะทำให้คู่หูมนุษย์หมดสติครับ (อารมณ์แบบไรเดอร์ W ที่คนนึงวิญญาณหลุดจากร่างไปสิ่งอีกคน ทิ้งร่างตัวเอกนอนเป็นผักไว้) นางจะกลืนพระเอกเข้าไปทั้งตัวเก็บร่างไว้ในท้อง ส่วนจิตทั่งสองก็ผสานกันนั่นเอง...

 ในด้านศัตรูของเรื่องจะเป็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ที่เรียกกันว่าไคจูครับ

 ส่วนเนื้อเรื่องโดยย่อนั้น (จริงๆ แล้วยาว...)

 คือพระเอกเคยรบกับไคจูและพลาดท่าบาดเจ็บหนัง แขนขาด ขาขาด ตาบอด โดนไฟครอก พี่แกเลยถูกโคลสลีปไว้เพื่อนำไปใช้ประโชน์ในอนาคตและรอเทคโนโลยี..

 จน 30 ปีต่อมาพี่แกถูกปลุกผีขึ้นมาต่อเติมร่างกายจนเป็นไซบอก พร้อมทหารพิการคนอื่นที่ถูกจับมาทำแบบเดียวกันจากการปะทะกับไคจูเมื่อ 30 ปี

 พร้อมมอบหุ่นรบ(ไวฟุ) ซีรี่ย์วัลคิรี่(ชื่อชั่วคราว) ให้ไปปักหลักตรึงกำลังรบกับไคจูในแถบตะวันออกกลาง(แอฟริกา) ที่รกร้างกลายเป็นแดนไคจูไปแล้ว 

 แต่สุดท้ายพวกพระเอกถูกตัดหางปล่อยวัดครับ เนื่องด้วยต้นทางงบหมด ความไม่คุ้มค่า ถูกตัดขาด แถมตราหน้าพวกพระเอกว่าเป็นผู้ก่อการร้าย (ที่ทำแบบนี้เพราะปกปิดความผิดตัวเองครับเพราะองค์กรที่เอาพวกพระเอกมาทำแบบนี้มันทำเรื่องผิดกฏหมาย คือการกักตัวทหารที่ควรจะเกษียรไปเพราะพิการจากสงครามมา บังคับดัดแปลงร่างกายถีบลงสนามรบต่อ)

 แต่พวกพระเอกก็ไม่ย่อท้อเอาตัวรอดยืนหยัดจนผู้รอดชีวิตจำนวนมากในแถบตะวันออกกลางมารวมตัวกันสร้างที่พักอาศัยใกล้ฐานทัพพระเอกจนในที่สุดก็กลายเป็นประเทศย่อมๆ ที่ปกครองโดยกองทัพทหารนามนั้นคือ Outer Heaven... ไม่ใช่ละเหอะๆ

 พล็อตนิยายนี้ผมกะแต่งครับ... ในอีกราวๆ 2 ปีข้างหน้านะ เพราะตอนนี้ติดแต่งอีกเรื่องคือเรื่องนี้! (แอบฝากนิยาย)

 

 ชื่อเรื่อง ปฏิบัติการปั้นไอดอลกู้โลก ซึ่งเป็นจักรวาลเดียวกับพล็อตนี้!

 https://writer.dek-d.com/0822089514/story/view.php?id=1699854

ทั้งนี้ทั้งนั้นคิดยังไงกับพล็อตนี้หรือมีพล็อตแหวกๆ มาเล่าก็เมนต์คุยกันได้ครับ!

Comments

[yurinohanakotoba]

เรื่องการจับคู่ของพระเอกนางเอกคงไม่มีอะไรแปลกใหม่แล้วหลังจาก knight of sidonia

มีคำถามนิดหน่อย คนที่ถูกแช่แข็งนี้คือมีความคุ้มค่าที่จะเก็บไว้ เมื่อแลกกับค่าใช้จ่ายยังไง อยู่มาวันหนึ่งไม่คุ้มแล้วที่จะเก็บไว้ เอามาทำเป็นไซบอร์กขับหุ่น พร้อมกับทหารพิการคนอื่น ๆ ที่เก็บไว้ ทำแอนดรอย์หรือหุ่นยนตร์มาสู้กับไคจูไปเลยดีไม่ดีกว่าทหารพิการเอามาทำเป็นไซบอร์กเหรอ และความคุ้มค่าในเปิดสมรภูมิในครั้งแรก อยู่ ๆ ทุนหมด ก็เลยทิ้งทรัพยากรทั้งหมด มันก็ดูแปลก ๆ

แต่เอาจริง ๆ มันแก้ได้หมดหาเหตุผลได้หมดละนิยายมันอยู่ในมือเรา

ประเด็นของเรื่องก็น่าสนใจอยู่ ทำให้นึกถึง AREA 88 (ไม่เหมือนนะ ไม่ได้ว่าเหมือนเรื่องนั้น) แต่อยากเห็นเหตุผลที่ชัดเจนของพระเอก ที่จะมีชีวิตอยู่ ที่จะสู้ อะไรทำนองนั้น

[MR. T-Man]

(กดตอบกลับข้อความในโทรศัพย์ไม่ได้ แต่ไหนๆ ฌฝโพสต์นี้ก็มีคนตอบตนเดียวแล้ว... งั้น) เนื่องด้วยว่าพล็อตนี้อยู่ในขั้นมีแต่โครงไม่มีเนื้อมีรายละเอียดอื่นยิบย่อยอีก ไว้ใส่เนื้อตอนจะแต่งจริงๆ ส่วนเรื่องความคุ้มค่านี่ต้องบอกก่อนเลยว่าต้นทางที่ออกทุน ที่เรียกว่าองค์กรนิวฟรอนต์ไลน์ น่ะไม่ใช่พวกนิสัยดีเท่าไหร่ (สามารถติดตามอ่านวิกรรมองค์กรนี้ได้ในเรื่องปั้นไอดอลกู้โลก ประวัติองค์กรนี้คือเป็นกองทัพที่เน้นเทคโนโลยีไฮเทคหุ่นยนต์ ก่อทั้งโดยรัฐบาลทั่วโลกที่ร่วมกันลงขัน) ส่วนนึงที่พวกเขาทำแบบนี้ก็เพื่อ ทดลอง อะไรหลายๆอย่างน่ะ ทดลองแขนขาเทียมของทหาร ทดลองหุ่นไบโอชีวะ ทดลองระบบซิงโคร อะไรๆ ถูกจัดฉากไว้หมด พวกพระเอกโดนหลอกว่ามีผู้ก่อการร้ายที่แอฟริกานะไปจัดการที ทั้งที่จริงผู้ก่อการร้ายที่ว่านี่แอนดรอยด์หน้าม้าของนิวฟรอนต์ไลน์เอง พอทำภารกิจสำเร็จก็โดนบึ้มทิ้ง เพราะนิวฟรอนต์ไลน์ก็ไม่รู้ว่าจะเก็บพวกพระเอกไว้ทำไม ทุนก็เปลือง ความแตกเดี๋ยวก็โดนโลกประนาม (ที่เอาพวกทหารพิการเมื่อ 30 ปีก่อนมาดัดแปลงร่างกายถีบลงสนามรบแทนที่จะให้พวกเขาเกษียร) สุดท้ายเลยตัดสินใจบึ้มฐานแม่ที่แอฟริกาทิ้งเลย เป็นอันจบเนื้อเรื่องเฟสแรก ที่พวกพระเอกถูกตัดหางปล่อยวัดในแดนเถื่อนถิ่นไคจู ประเด็นความรักของไพลอตกับไวฟุ(ชื่อชั่วคราวหุ่นรุ่นนางเอก) มันเริ่มตั้งแต่สมัยที่กองทัพยังเป็นหนูทดลองนิวฟรอนต์ไลน์จะมีการบังคับรีเซ็ตระบบไวฟุทุกๆ อาทิตย์ เพราะกลัวไวฟุจะได้รับอิทธิพลจากจิตไพลอตจากการซิงโครจนโอกาสสำเร็จของภารกิจลดลง เดี๋ยวไวฟุมันจะทำตัวประมาณ I Give My Life, Not For Honor But For You~ (ฉันขอมอบชีวิตของฉัน ไม่ใช่สำหรับเกียรติยศ(คำสั่ง) แต่เพื่อคุณ) *เนื้อเพลง Snake Easter อารมณ์ของพระเอกตอนนี้คงแบบอยู่กันมาร่วมอาทิตย์กำลังเข้าได้เข้าเข็มกำลังโดนนางเอกตก แต่อยู่ๆ นางเอกมาทำตัวหุ่นยนต์ลืมพระเอกซะงั้น... นึกสภาพหนังรักดราม่าที่นางเอกลืมพระเอกทุกๆ 7 วันดู ส่วนเป้าหมายชีวิตพระเอกพี่แกคงโดนไซโคล้างสมองเนียนๆ ด้วยคำพูดสวยหรูแหละ พอโดนเทก็หมดเลยเป้าหมายชีวิต... เป็นอันจบเนื้อเรื่องเฟสแรก...

[MR. T-Man]

เฟสสองนี่อารมณ์แบบเกม Metal Gear Solid The Phantom Pain ล่ะนะ ฐานโดนบึ้มต้องสร้างใหม่ สร้างกองกำลังใหม่ จนกลายเป็นประเทศย่อมๆ ที่ปกครองโดยทหาร นาม Outer Heaven.. ไม่ใช่ละ พอนิวฟรอนต์ไลน์รู้ถึงการมีอยู่ของพวกพระเอกเลยส่งหน่วยรบมาปราบ หลอกโลกว่าพวกพระเอกคือผู้ก่อการร้าย... ไงล่ะวนลูป

[MR. T-Man]

ลืมบอกพอโดนเท นางเอกก็ไม่ต้องรีเซ็ตไวฟุทุกคนไม่ต้องรีเซ็ต. ทีนี้ล่ะพ่อคุณ... สาวน้อยสาวใหญ่แตกทุกคน

[MR. T-Man]

เฟสแรกมันก็พล็อตหักมุมแบบทั่วไปแหละ โดนหลอกให้เชื่อ หลอกให้คิดแบบนั้น พอตอนท้ายมารู้ความจริงว่ามั้งหมดคือเรื่องหลอกลวง ฉันเป็นแค่สิ่งของงั้นเหรอ ฉันไม่ใช่วีรบุรุษ... เงี้ย

[MR. T-Man]

พอนึกภาพตามเนื้อเรื่องในเฟสสองฝั่งพระเอกจะเสียเปรียบมาก คนน้อยกว่า ไวฟุบางคนสภาพไม่สมบูรณ์ (นึกภาพไวฟุพระเอกแขนข้างนึงขาดต้องคราฟแขนหุ่นยนต์เกรดต่ำกว่ามาแทนที่ หรือไม่ก็ตาขวาบอด...) อีกฝั่งนี่จัดเต็ม ฝ่ายพระเอกเสียเปรียบสุดๆ แต่พี่แกก็แก้ทางด้วย ไคจู.. น่ะเอาไคจูมาเป็นพวก แค่แถว่าตั้งแต่เฟสแรกมีสมาชิกคนนึงวิจัยภาษาไคจูจนสามารถเข้าใจแก่นภาษาไคจูได้... นึกถึง Xcom แฮะจับอะไรมาวิจัยอัพเทคโนโลยีเนี่ย..

[MR. T-Man]

แต่ก็น่าเสียดายนะที่แนวคิดคนxหุ่นมีคนทำแล็วแต่ไม่เป็นไรพล็อตนี้นางเอกมีร่างอวตารภาพเสมือสที่พระเอกเห็นคนเดียว(เห็นเฉพาะไพลอตคู่หู)

[yurinohanakotoba]

จริงแล้วมันไม่สำคัญเลยนะว่าเรื่องที่เขียนจะมีคนใช้ไอเดียนี้ไปแล้วหรือไม่ ไอเดียวพวกนี้มันจะดีไม่ดี ไม่ใช่เพราะมันแปลกไม่เคยมีใครใช้ แต่จะเป็นไอเดียที่ดีเมื่อมันเป็น "เครื่องมือเล่าเรื่องที่มีประสิทธิภาพ"

[MR. T-Man]

สำหรับผมในตอนนี้ไอเดียนี้น่ะตอนนี้เป็นแค่เรื่องคุยเน้นเอาสนุกเท่านั้นเอง :3

วัตถุดิบดีปรุงไม่อร่อยมันก็จบแต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาทำอาหารนี่นะ เหอๆ

[yurinohanakotoba]

อ๋อ ครับเป็นการคุยเอาสนุก สงสัยผมจะพลาดจริง ๆ ที่มาตอบกระทู้นี้

บายบี ลาก่อย

[MR. T-Man]

ชาก่อนคุยเอาสนุกใช่ว่าจะซีเรียสไม่ได้ แล้วมันพลาดตรงไหนที่มาตอบโพสต์นี้ หรือผมถูกมองเหยียด?! ว่าไปนั่น