เพื่อนกลัวจิ้งจก แต่เราไม่รู้ เราเลยแกล้งไป
ตั้งกระทู้ใหม่
บอกก่อนว่าเราขี้แกล้ง เรายอมรับ ที่โรงเรียนเก่าก็แกล้งกันหน่อยๆไปทั่วอยู่แล้วอะนะ
ล่าสุดเราเลยแกล้งเพื่อนคนนี้บ้าง (เราก็เคยแกล้งอย่างอื่นแล้วนะ เพื่อนไม่โกรธ) โดยแอบเอาจิ้งจกปลอมไปใส่ไว้ในกระเป๋าดินสอเพื่อน แล้วก็ใส่ลิ้นชักเพื่อนไว้ด้วยอีกตัว พอกลางวันขึ้นมาเรียน เพื่อนก็เปิดลิ้นชักแล้วเจอจิ้งจก เพื่อนกรี๊ดแตกเลยค่ะ เราก็ขำแตกเหมือนกัน แล้วเพื่อนก็ร้องไห้ฟูมฟายใหญ่เลย
เราก็ปลอบแล้วสารภาพ บอกเพื่อนว่า จิ้งจกปลอมๆ มันเป็นของปลอม ๆ เพื่อนก็ร้องไห้หนักขึ้นแล้วปากระเป๋าดินสอใส่เราเลยค่ะ วุ่นกันไปทั้งชั้นเลย อาจารย์บอกให้เพื่อนอีกคนพาเพื่อนไปห้องพยาบาลเลยค่ะ เราก็ตามไป เพื่อนก็ยังโกรธแล้วเอาผ้าเช็ดหน้ามาปาใส่เราอีก เราเลยออกจากห้องพยาบาลมาก่อน
เราก็ขอโทษจริงๆ เราไม่รู้ว่าเพื่อนเกลียดจิ้งจกมากอะ คือไม่รู้มาก่อนจริงๆไง ถ้ารู้ก็ไม่แกล้งปะ ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้ว เพื่อนยังไม่หายโกรธ ง้อยังไงดี
เราง้อแล้วแทบทุกทาง เราไม่รู้จริงๆ ว่าเพื่อนเป็นแบบโฟเบียจิ้งจกอะ ไม่รู้ว่ากลัวจิ้งจกขึ้นสมอง เรารู้ว่าผิดนะ แต่มันผ่านมาตั้งอาทิตย์นึงแล้ว เพื่อนยังโกรธ ไม่มองหน้าเราเลย ไม่ตอบเราในไลน์ ขึ้นอ่านแต่ไม่ตอบ ในไลน์กลุ่มพอเราถามแท็กชื่อก็ข้ามหัวเรา ตอบคนอื่น แต่เมินเราไปเลยอะ
เพื่อนไม่ตลกเราไม่ว่านะ แต่นี่โกรธเป็นอาทิตย์แล้วอะ
32 ความคิดเห็น
ง้อต่อไป
ขอบคุณค่ะ
ผมแนะนำว่า ให้เลิกนิสัยนี้ครับ ผมพูดตามตรงว่านิสัยนี้จะสร้างหายนะ ไม่เล็กก็ใหญ่ให้กับคุณหรือไม่ก็คนรอบข้างคุณเข้าซักวันแน่นอนครับ
สิ่งที่สนุกสำหรับเรา แกล้งขำ ๆ หลายคนไม่ได้ขำด้วยครับ บางครั้งมันออกจะน่ารำคาญมาก ๆ ด้วยซ้ำ เป็นไปได้เลิกซะครับ ผมแนะนำ (ขอร้องเลยก็ได้)
แต่มันคือแบบมันติดไปแล้ว แต่ก็จะพยายามเลิกค่ะ
ทำไมรู้สึกเหมือน จขกท รู้สึกผิดไม่จริงอ่ะ แถมไม่ยอมรับผิดด้วย (รู้ว่าตัวเองผิดกับยอมรับผิดมันคนละส่วนเนอะ) ถ้าเลิกนิสัยเเบบนี้ไม่ได้ อนาคตคงหาคนสนิทด้วยยาก
เรารู้สึกผิดจริงๆนะคะ แต่ว่าทำไมต้องโกรธกันนานขนาดนี้ นี่ก็ยังโกรธอยู่เลย ผ่านมาจะสองอาทิตย์แล้ว แล้วคือเราอยู่กลุ่มเดียวกันนะ ทำไมต้องขนาดนี้อะ เพื่อนทั้งกลุ่มก็ลำบากนี่
ถ้าคนที่รู้สึกผิด และ "ยอมรับผิด" จริงๆ มันจะไม่เกิดคำถามที่ว่า "ทำไมต้องขนาดนี้อ่ะ" แต่ทำอะไรไม่ได้ ตราบใดที่ จขกท ไม่ขอโทษเพื่อนด้วยความจริงใจจริงๆ คงอีกสักพักใหญ่ๆ (หรือตลอดไป) เลยกว่าเพื่อนจะยอม แนะนำว่าเลิกตั้งคำถามหรือแขวะเพื่อนได้เเล้วนะคะ แล้วไปขอโทษเพื่อนจริงๆ ไม่ว่าเพื่อนจะด่าหรืออะไรก็อย่าไปตอบโต้ อย่าไปพูดลับหลัง จขกท ผิดก็ต้องรับผลเนอะ สู้ๆค่ะ ขอให้เลิกนิสัยขี้แกล้งนี้ได้ แล้วเพื่อน จขกท จะเพิ่มขึ้นอีกเยอะ
ปล. ที่ทั้งกลุ่มต้องลำบากเพราะ จขกท ไปแกล้งเพื่อนนะคะที่มันผิด ไม่ใช่เพราะเพื่อนโกรธไม่คุยกับ จขกท คิดใหม่เนอะ ยอมรับผิดบ้าง
ใช้สถานการณ์นี้เพื่อสำนึกแล้วเรียนรู้นะคะว่านี่เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ
ส่วนเรื่องง้อได้ไม่ได้ คุณมีหน้าที่แสดงออกว่าคุณรู้สึกผิดจริงๆ ส่วนเพื่อนจะยกโทษให้หรือไม่ คุณไม่มีหน้าที่ตรงนั้นค่ะ
เข้าใจค่ะ ขอบคุณนะคะ
คุณจขกท คงต้องตามง้อต่อไปค่ะ
แต่ขอเขียนเล่าข้อมูลบางอย่างหน่อยเถอะ เช่น
ดิฉันกลัวสัตว์มีพิษ แทบทุกชนิดเพราะมีความหลัง
ฝังใจ บางคนกลัวชนิดแบบฝังรางลึกพอเห็นสติ
ไปแล้ว ช็อกไปชั่วขณะ..... ทำให้รู้สึกแย่จริงๆ ค่ะ
เราไม่รู้มาก่อนจริงๆค่ะ ถ้ารู้จะไม่แกล้งนี่เลย
นิสัยไม่ดีเลย
เลิกนิสัยนี้เหอะ มันไม่น่าคบ
ง้อเพื่อนต่อไป จบ ไม่ก็เลิกคบกันไปเลย
คุณสนิทกับเพื่อนคนนี้มากขนาดไหน ไม่รู้ได้ไงว่าเพื่อนกลัวจิ้งจกขึ้นสมอง สนิทขนาดแกล้งกันได้เลยหรอ เหมือนคุณไม่รู้จักกาละเทศะนะ
เราเพิ่งย้ายมาใหม่ค่ะ ไม่ถึงเทอม จะเรียกว่าสนิทได้ขนาดไหนดี เราชอบเพื่อนมากค่ะ แต่เรื่องจิ้งจกเราไม่รู้จริง
ทำไมรู้สึกคุณไม่ได้รู้สึกผิดขนาดนั้นเลยครับ? ประโยคสุดท้าย "เพื่อนไม่ตลกเราไม่ว่านะ แต่นี่โกรธเป็นอาทิตย์แล้วอะ" เหมือนคุณกำลังบอกว่าความผิดตัวเองไม่ร้ายแรงขนาดนั้น
เอาเถอะ ผมบอกไว้ก่อนนะว่านิสัยแบบนี้ ถ้าไม่เลิก โดนรังเกียจแน่ๆ ครับ นอกจากไปเจอพวกเดียวกัน (ขี้แกล้งเหมือนกัน) ก็คงพออยู่ด้วยกันได้ ถ้าในห้องไม่มี แสดงว่าเขาไม่โอเคที่จะแกล้งคนอื่น และถูกแกล้ง ตอนนี้คุณอาจโดนนินทาอยู่ก็ได้นะ
คือไม่ได้มีแค่เรากับเพื่อนนี่คะ เพื่อนในกลุ่มเดียวกันอีก ทุกคนยังเป็นกลุ่ม แล้วแต่ละคนจะทำหน้ายังไงอะ ในเมื่อเราง้อมากแล้ว แต่อีกฝ่ายไม่หาย เราก็เห็นใจคนกลางคนอื่นนะ เราจะพยายามเลิกนะ มันติดไง
แล้วรู้สึกยังไงบ้างครับ เวลาเมื่อพบว่่าเราทำอะไรลงไปด้วยความเคยชินและคิดว่าไม่เป็นไร จนมีใครสักคนแสดงให้เห็นว่าเค้ารับไม่ได้ เค้าไม่เอา เค้าโกรธ ใส่คุณ ไม่ยอมให้คุณถึงขนาดนี้เป็นครั้งแรก แล้วรู้สึกบ้างมั้ยว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด แบบเอารู้สึกผิดจริง ๆ นะ ไม่ใช่แค่พูดแบบขอไปทีเพื่อให้ตัวเองดูดี ตรง ๆ เลยนะครับ คนเราทำอะไรลงไป ย่อมสมควรจะได้รับผลของการกระทำนั้น และคนเราทุกคนมีจุดอดทนไม่เท่ากัน และเมื่อคุณไปแตะสิ่งที่ไม่ควรแตะเข้าแล้ว คุณย่อมต้องรับผลที่ตามมาโดยที่คุณไม่มีสิทธิ์ไปควบคุมมัน แต่สิทธิ์ตกเป็นของผู้เสียหายที่คุณไปทำเขา ว่าเขาจะหายโกรธคุณเมื่อไหร่ หรืออาจจะไม่มีวันไปตลอดชีวิตก็แล้วแต่เค้า ดังนั้นจงใช้เหตุการณ์นี้เรียนรู้ซะ ว่าอะไรควรเล่นไม่ควรเล่น ควรปรับปรุงนิสัยตัวเองยังไงถึงจะดี หรือถ้าทำไม่ได้ คุณก็เป็นแค่เด็กเกเรคนนึงที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดจากใจจริงสักครั้งเท่านั้น
เราขอโทษอีกครั้งนะคะ
"ถ้ารู้ก็ไม่แกล้งปะ" อืมมมมมมมมมม ปกติก็ไม่ควรแกล้งอยู่แล้ว แล้วถ้าเขากลัวมากแบบนี้ เขาจะจำไปจนวันตายว่าคนๆนี้กระทำกับเราไว้แบบนี้ จำไม่มีวันลืม ง้อต่อไป เลิกแกล้ง
ปล. เชื่อเถอะถ้าคุณโดนแกล้งแบบที่คุณแกล้งเขา คุณก็ไม่ชอบเหมือนกัน ใจเขาใจเรา
ขอบคุณนะคะ แกล้งเรากลับ เราก็ไม่โกรธนะ
ขอโทษนะคะ ลองให้เจ้าของกระทู้เป็นโรคกลัวจิ้งจกขึ้นสมองบ้างเราไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะไม่โกรธ ใจเขาใจเราเนอะ คุณทำผิดคุณก็ควรที่จะยอมรับผิดจากใจ ไม่ว่าคุณจะพยายามหาข้อแก้ต่างยังไง คุณก็คือคนผิดที่ไปแกล้งเค้า คุณควรจะนึกถึงใจของผู้ที่ถูกกระทำให้มากๆ ไม่ใช่ตัวเองนะ
คือรู้อ ยู่แล้วว่าเพื่อนกลัวจิ้งจก เลยเอาของปลอมแกล้งเค้าใช่มะ แต่ไม่รู้ว่าโฟเบีย ก็แย่พอๆกันนั้นแหละ
เราอ่านกระทู้คุณแล้วนึกถึงเพื่อนคนนึง รู้สึกเกลี้ยดขึ้นมาทันที
ค่ะ ขอโทษค่ะ
ไม่ได้อยากว่าอะไรจขกท.มากนะคะ แต่ในด้านโฟเบียมีความกลัวที่ค่อนข้างสูงจนบางคนมีสิทธิ์ช๊อคจนเสียสติไปเลยกรณีเราเองก็มีเพือนเป็นโฟเบียซึ่งเคยกลัวมากๆจนต้องหามส่งรพ.กันเลย ซึ่งก็คงไม่แปลกที่เพื่อนจขกท.จะโกรธขนาดนี้
ว่าต่อด้วยการแกล้งตามความเป็นจริงเราก็ไม่ควรไปแกล้งเขา บางทีเราไม่รู้หรอกว่าเพื่อนที่คุณบอกไม่เป็นไรความจริงแล้วเขากำลังแอบร้องไห้อยู่หรือเปล่า บางทีต่อให้จขกท.ไม่เอาของที่เขาเกลียดไปแกล้งซักวัยเขาก็ต้องระเบิดมาอยู่ดีเพราะงั้นก็ขอให้แสดงความจริงใจว่าจขกท.สำนึกผิดจริงๆ และอย่าไปแกล้งหรือะไรใครอีก อาจจะใล้เวลานานแต่ก็คงดีกว่าเสียเพื่อนที่ดีกับเราไป ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
เลิกแกล้งได้แล้วครับ และมีวุฒิภาวะหน่อยครับ นี่อ่านแล้วรู้สึกโกรธแทนเพื่อนคนนั้นจริงๆครับ นิสัยแบบนี้โตไปจะลำบากเอานะครับ คิดถึงใจเขาใจเรานะครับ หากว่าเพื่อนทำกับคุณแบบนี้บ้างจะเป็นยังไง คิดดูดีๆนะครับ
สรุปว่ามีความสุขกับการแกล้งคนแบบนี้หรือเปล่า
โดยส่วนตัวจะไม่คบกับเพื่อนที่ชอบแกล้งนะ
เพราะมันต้องระวังตัวตลอด ไม่รู้จะโดนอะไรบ้าง
เหมือนมีคนร้ายอยู่ใกล้ตัว ประมาณนี้
ไงก็เลิกนิสัยแบบนี้ น่าจะทำให้ดัชนีความสุขของคนรอบข้างจะมากขึ้นนะ
จริงๆ เค้าดีด้วยขนาดนี้ก็ไม่ควรไปแกล้งเพื่อนอ่ะ เป็นพี่พี่ก็โกรธ ยิ่งสนิทกันแล้วทำแบบนี้ยิ่งโกรธมาก
ควรเลิกนิสัยแบบนี้นะคะ จากที่อ่านดูเหมือนจะเริ่มงอนเพื่อนด้วยใช่มั้ย เพื่อนไม่ผิดนะ
ลองคิดกลับกัน ถ้าน้องเป็นเพื่อนมีเพื่อนมาทำแบบนี้ จะไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ?
สมควรถูกโกรธค่ะ แต่ถ้ารู้สึกผิดแล้วยังไม่สำนึกว่าสิ่งที่ตนทำอาจทำให้คนเป็นโฟเบียช็อกตายได้ ก็สมควรถูกโกรธต่อไปแล้วไม่มีใครคบค่ะ นิสัยแบบนี้แย่นะคะ ในอนาคตหาคนคบด้วยลำบาก
ขอโทษจริงๆนะคะ
ลองมาเป็นคนถูกแกล้งบ้างม่ะ เหอะๆ
คุณสนุกคนเดียวแต่เพื่อนไม่สนุกด้วยเรียกว่าคุกคามนะคะ แทนที่จะไปง้อเพื่อน ลอง สำนึกผิด แล้ว "ขอโทษแบบจริงใจ" ให้เพื่อนรู้ว่าเรายอมรับผิดจริงๆ และจะไม่ทำอีกแล้ว ดีกว่า
แล้วก็เลิกนิสัยคุกคามคนอื่นด้วยค่ะ ระวังจะไม่มีเพื่อนคบนะ
คนแบบ จขกท ควรอยู่คนเดียวค่ะ
รู้สึกเหมือนจขกทไม่ได้รู้สึกผิดอะ อย่างประโยค “ถ้ารู้ก็ไม่แกล้งปะ” กับ “เพื่อนไม่ตลกเราไม่ว่า แต่นี้โกรธเป็นอาทิตย์แล้วอะ” เหมือนความจริงแล้วไม่ได้ต้องการคำปรึกษาที่จะช่วยให้คือดีกับเพื่อน แต่ต้องการให้มีคนมาแสดงความคิดเห็นว่า ‘เพื่อนจขกทโกรธเวอร์ไปปะ’ มากกว่า เรารู้สึกว่าจขกท ยังไม่เข้าใจความกลัวของเพื่อนจริงๆเลย อีกอย่างที่จขกทบอกว่าตนเป็นใครขี้แกล้ง ใครจะไปกล้าบอกจุดอ่อนของตัวเองให้มีหนทางให้คนเขาแกล้ง อยากให้เป็นบทเรียนแล้วเลิกนิสัยนี้ซะ ถ้าจะแกล้งกันอะไรกันก็ให้มันสร้างสรรค์กว่านี้หน่อย ให้อารมณ์ดีกันทั้ง2ฝ่าย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?