นิยายจีนโบราณ พระเอกขาพิการ ถูกหักหลัง แฟนหนีไปแต่งงานกับญาติผู้น้อง ~ โอ๊ย ปวดตับ ดีนะที่มีคนบ้ามาตามตอแยด้วย555
ยิ่งนางเอ่ย ชอบ เขาก็ยิ่งหวั่นไหว หายใจติดขัดว้าวุ่น เห็นนัยน์ตาสวยออดอ้อน เขาก็แทบละลาย
เพราะเป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น....
นางจุมพิตเขาอีก นางแหงนหน้าเอียงคออย่างออดอ้อน คืบใกล้มาจุมพิตริมฝีปากเขา...
นางใช้ปากนุ่มนิ่มของตนงับลงมา ขบเม้มเต็มๆหนึ่งครั้ง...ทำทุกอย่างเนิบช้า เรียวลิ้นเล็กนั่นส่งเข้ามาไล้เลียปากของเขาเบาๆ
'สวรรค์์!!!!' เขาได้แต่อึงอลในหัว นัยน์ตาหวามไหว แต่จิตใต้สำนึกยังคงฝืนเกร็งเขม็ง
เขาไม่รู้ว่าจะรับมือกับความอ่อนโยนของนางอย่างไร
'......อย่างไรดี?....' คิด และกลืนน้ำลายลงคออีก จมูกหายใจไม่ค่อยคล่อง ยิ่งกลั้นไว้ ยิ่งได้กลิ่นลมหายใจของนาง ยิ่งกลั้นก็ยิ่งหวามไหวไปทั้งใจ!
เพราะนางแนบจุมพิต ฝ่ามือนุ่มนิ่มยังไล้มาจับแก้มของเขา
มือนุ่มนิ่มที่ร้อนผ่าว กำลังประคองใบหน้าอย่างแสนรัก อ่อนโยนเหลือเกิน จนเขาแทบจะตัวระเบิด
"แค่..ชอบ...ยิ่งนานก็ยิ่ง..ชอบ..." เสวี่ยหมิงได้ยินนางพูดหวานๆติดอยู่ที่ริมฝีปากเขา ลมหายใจของนางก็ขาดช่วงเหมือนเขา...
ชายหนุ่มหลับตาลง ยิ่งนานก็ยิ่งพ่ายแพ้ ตัวของนางเบายิ่ง
การถูกรักใคร่ชอบพอ ด้วยใจจริง ทำให้เขาทนไม่ไหว ริมฝีปากเปิดออกเพื่อหายใจ เขาหวามไหวจนไม่อาจหายใจทางจมูกได้อีก
ซูหว่านมองเขา ด้วยแววตาหลงใหล รอคอย ออดอ้อน เอาใจ
แสดงความคิดเห็น