หากหมดแรงบันดาลใจในการแต่งนิยาย ที่ได้ครึ่งเรื่อง?
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
10 ความคิดเห็น
สู้ ๆ ครับ ของผมหนักไปในแนวอยากแยกร่างได้สักสิบร่างเพื่อแต่งนิยายที่อยู่ในไหมากกว่า แนะนำให้ลองออกไปกินกาแฟที่ร้านสวย ๆ หรือไปเที่ยวกับเพื่อน คนรู้ใจ หรือออกกำลังกาย อะไรก็ได้ที่สามารถสร้างกำลังใจและชาร์ตไฟให้กับตัวเองได้ใหม่ ลองดูครับ
เคยค่ะ...ตอนนั้นเป็นเมนส์ //มนุษย์เมนส์อ่า เกือบถอดใจ ก็ 2-3 วัน พอหาย ...ก็ดีเหมือนเดิม
ถ้าเหนื่อย เราจะพักก่อนค่ะ แล้วอยากแต่งก็กลับมา
แต่ถ้าช่วงนี้รูุสึกว่าถ้าไม่แต่งต่อ จะดองแบบไม่กลับมาแล้ว
อาจจะลองๆ เขียนๆ ไปเรื่อยๆ เผื่ออีกไม่กี่วันอารมณ์อยากจะ
กลับมาค่ะ
หากยังรักที่แต่งอยู่ ลองแต่งเรื่องอื่นไปพรางๆครับ แต่งเรื่องที่สามารถแต่งจบได้ อย่างเช่นเรื่องสั้น หนังสั้น ซีรีย์สั้นๆ คล้ายแต่งเพลง มีจุดเริ่มต้น มีตรงกลาง มีท่อนฮุค มีท่อนจบ ถึงแม้ว่าเรื่องราวในชีวิตของตัวละครอาจจะต้องดำเนินต่อไป แต่มันก็คลี่คลายปมของเรื่องที่ผูกไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องได้
เช่นละครไทยหรือนิยายไทยสมัยก่อน พระเอกกับนางเอก ทะเลาะกันทั้งเรื่อง ไม่ชอบกันตั้งแต่ต้นเรื่อง กลางเรื่องแอบมีใจให้กันแต่ปากแข็งอยู่ สุดท้ายตอนจบ พระเอกเสียสละนั่นนี่โน่นเพื่อนางเอก หรือนางเอกเสียสละนั่นนี่โน่นเพื่อพระเอก ก่อเกิดดราม่า แล้วลงเอยกัน จบเฮปปี้เอนดิ้ง ดูอย่างละครบุพเพสิ คนชอบ
ส่วนที่ละครไทยแบบดั้งเดิมที่ชอบสอดแทรก ประมาณพระเอกข่มขืนนางเอก แล้วนางเอกก็รักพระเอก หรือตัวร้ายลูกกำนันผู้ใหญ่บ้าน ชอบตีหัวหมาด่าแม่คนอื่นเป็นกิจวัตร อะไรแบบนั้นไม่จำเป็นต้องใส่ก็ได้ ไม่ค่อยเนียน
พักหาหนังดูหรืออ่านนิยายคนอื่นเพื่อเติมกำลังใจครับ และก็อ่านนิยายตัวเองตั้งแต่ต้น สมองเรามันจะสั่งการให้ดำเนินเรื่องต่อได้ในระดับหนึ่งน่ะครับ
หายครึ่งเรื่องไม่เคยเป็น
เคยเป็นแต่โดนแทรกด้วยพล็อตนิยายใหม่ ทำให้หยุดงานเขียนกลางคัน
เทคนิคของการทำให้อารมณ์อยู่กับเรื่องนาน ๆ คือ พล็อต
หากพล็อตดี เราจะอยากเขียนมันตลอด ไม่มีช่วงไหนเลยที่ไม่อยากเขียน
พล็อตดี กับพล็อตที่วางแผนไว้อย่างดีเป็นคนละอย่างกัน พล็อตดีมีโอกาสทำให้เราเขียนได้ยาวนานกว่า แม้จะไม่ได้วางแผนอะไรไว้ก็เถอะ
แต่ถ้าทั้งสองอย่างรวมเป็นหนึ่งได้ จะทำให้เขียนได้ง่าย และเขียนได้ตลอดจนจบ
เหมือนกับการคบคนดูใจ คบกับคนที่ใช้ ยังไงมันก็ใช้ และอยู่กันได้ยาวนาน
ทั้งนี้ ไม่ได้หมายความว่าเจ้าของกระทู้เกิดอารมณ์เบื่อนิยายตัวเอง มันมีอีกหลายกรณีที่แม้จะได้พล็อตที่ใช้ แต่เราก็เบื่อได้เช่นกัน อาจจะเกิดจากอารมณ์ในช่วงนั้นไม่ดี หรือเหน็ดเหนื่อยเกินไปก็ได้
แค่โดยส่วนตัว หากตัดเรื่องเหนื่อย เรื่องความเครียดออกไป ผมคิดว่าสาเหตุที่อารมณ์หาย มันมาจากพล็อตที่ไม่ว้าวมากกว่า
เป็นครับ บางทีงานเยอะมากจนเคลียร์เสร็จก็เหนื่อย
หมดแรงจะทำอะไรทั้งนั้น อยากนอนง่อยๆไปไม่มีกำหนด
ก็พักไปก่อนครับ สองวัน สามวัน แล้วแต่
ไม่ก็ออกไปหาอะไรทำให้ร่างกายสดชื่น
อย่างผมเป็นช่างภาพ ผมก็ออกไปถ่ายรูป ไปเดินเล่นก็ว่าไป
พอหัวโล่งๆ มันก็จะโอเคขึ้น
สู้ ๆ นะคะ ยังดีที่ได้ครึ่งเรื่อง ของเราเหลือตอนสุดท้ายไฟหมด ดองมาเป็นเดือนแล้ว
เคยโดนกับตัวแล้วครับ สรุปก็ลบทิ้ง...ตึ่งตึ๊ง
คิดว่าเร็วๆ นี้อาจจะยกเค้ากลับมาเขียนใหม่อีกครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?