ช่วยหน่อยค่ะ ควรลบ หรือ ไม่ลบ ปฐมบทนี้ดี
ตั้งกระทู้ใหม่
นิยายเรื่องที่กำลังเขียนอยู่มีนักอ่านมาเม้นว่า งงเนื้อหาค่อนข้างเยอะ โดยส่วนใหญ่คิดว่าเป็นที่ ' ปฐมบท ' ค่ะ
เลยคิดว่าจะลบปฐมบทเรื่องนี้ออกดีมั๊ย ? ไม่ใช่การลบเพื่อประชดนะคะ55 แต่เป็นการทำให้ภาพรวมนิยายดีขึ้นค่ะ. ส่วนตัวปฐมบทนี้ความจริงมันคล้ายกับบทเสริมที่เขียนเพื่อปูเนื้อเรื่องและทิ้งปมเหมือนทิ้งระเบิด// ความจริงคือไม่อ่านก็ได้(ถึงความจริงจะแอบเสียดายเพราะอุตส่าห์เขียนตั้งนาน)
เลยอยากถามทุกๆท่านค่ะ ว่ามีความเห็นอย่างไร อยากรู้ว่าเรา ' ควรลบ ' หรือ ' ไม่ควรลบ ' ปฐมบทในนิยายเรื่องนี้
คือถ้าตัดก็ตัดออกไปเลย ทุกคนจะได้เข้าใจตรงกันหมด ส่วนคนที่อ่านไปแล้วเข้าใจก็ถือว่าโชคดีเพราะแอบได้อ่านปูเนื้อเรื่องปมที่จะเขียนถึงตอนหลังๆ
คิดหนักจริงๆค่ะ ไม่รู้จะเอายังไงดี คราวนี้จะตัดสินใจจาก เสียงข้างมากค่ะ รบกวนด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้ค่ะ
Sunday Endless มนต์รักต้องสาป(ภาคเด็กสาวต้องสาป)
http://writer.dek-d.com/07nanoha/writer/viewlongc.php?id=1858144&chapter=0
ไม่ได้ต้องการโปรโมทนิยายแต่อย่างใดนะคะ ปรึกษาจริงจังมากก
ช่วยออกความเห็นหน่อยค่ะ สั้นๆก็ได้ ว่า ควรลบ หรือ ไม่ควรลบ
ขอบคุณทุกคนล่วงหน้าค่ะ
Nichiyoubi
22 ก.ย. 61 เวลา 13:43 น.
1,037
views
6 ความคิดเห็น
ปล. แล้วเราดันเป็นประเภทคิดอะไรแล้วต้องทำให้ได้ ดังนั้นถ้าเรายังติดใจอยู่กับเรื่องนี้อยู่ทำให้เราไม่อยากเขียนนิยายต่อ จนกว่าจะเคลียร์เรื่องนี้ได้ค่ะ
เปิดเข้าไปดูแล้วอึ้งนิดๆ มัน...ยาวมากค่ะ
ลองไปอ่านความเห็นอื่นๆ ในกระทู้ที่เรายกมานะคะ เราเห็นความยาวแล้ว...อึ้งไปนิดนึง พื้นที่บทนำไม่ควรใช้เกิน 1 ตอนนะคะ บางคนใช้พื้นที่ครึ่งตอนแรก แต่มันไม่ใช่ข้อบังคับอะไรค่ะ
เข้าใจว่าคุณตั้งใจเขียนปฐมบทเต็มที่ ถ้าให้แนะนำคือ ตัดออกซักครึ่งคงเหลือไว้บ้าง ไม่ต้องสปอยล์แต่เก็บไว้เรียกแขก ไม่ใช่ไล่แขก เช่นจับรวบสาระให้เหลือ 1-2 ตอน ที่เหลือค่อยๆ ใส่ตอนเฉลยปมดีกว่าค่ะ
เขียนคำโปรย/เรื่องย่อ/บทนำ อย่างไรให้น่าสนใจ
https://writer.dek-d.com/Miran/writer/viewlongc.php?id=1860018&chapter=4
ขอบคุณมากๆเลยค่า บางทีเราอาจลบทั้งปฐมบทเลย เพราะเนื้อหาในนั้นสามารถเอามาลงในเรื่องได้จริงๆนั่นแหละ
ที่แอบสปอยในนั้นเพราะแอบคิดว่าปมเรื่องตัวเองมันเยอะเกินค่ะ55
ขอบคุณที่แนะนำนะคะ เข้าใจขึ้นเยอะเลย //กราบ
ถ้าเกิดว่าอยากย่อจริงๆ เราควรจับตรงไหนมาใส่บ้างคะ แล้วตรงไหนควรตัดทิ้งไป ช่วยดูให้หน่อยได้ไหมคะในสายตาคนอ่าน
ต้องอ่านแบบละเอียดๆ ค่ะแบบนั้นเมื่อกี้เราอ่านกวาดๆ เฉยๆ
ตามมาตรฐานเราคือ บทนำควรมีรายละเอียดของ 5W1H ค่ะ
มันยาวเกินไปหรือเปล่าคะ บทนำ , เกริ่นนำ หรือปฐมบท ไม่ควรยาวเกินหนึ่งตอน และไม่ควรยาวเกินกว่าบทปรกติด้วยนะคะ แต่นี่คุณมีบทนำอยู่แล้วแต่กลับมีปฐมบทเพิ่มเข้ามาอีกถึง 9 ตอน มันเหมือนคุณสปอยเนื้อเรื่องตัวเองถึงสองรอบติด ๆ เลยอ่ะค่ะ
ยอบรับเลยค่ะ55 ขอบคุณมากๆนะคะ
ส่วนตัวแล้วคุณอลิสคิดว่ามันงงๆไหมคะ สงสัยมากจริงๆ
เดี๋ยวขอเวลาอ่านแปบนะค่ะ
ขขอบคุณมากๆเลยนะคะ
กะว่าถ้าได้ข้อสรุปแล้วจะแก้ภายในคืนนี้เลย ไม่งั้นติดใจจนนอนไม่หลับแน่
ขอพูดแบบตรง ๆ ในฐานะคนอ่านไม่ใช่ในฐานะนักเขียนนะคะหวังว่าคงไม่โกรธ
ช่วงปฐมบทเราว่ามันเวินเว่อร์เกินไปหน่อยน่ะค่ะ บางส่วนที่ไม่มีความสำคัญก็ควรเอาออกไปบ้าง ทำให้มันเป็นปมแทรกเข้าไปในระหว่างเรื่องมันจะดูน่าสนใจมากกว่าที่เอามาเปิดหมดตั้งแต่ต้นเรื่องแบบนี้ อีกอย่างที่อยากเตือนคือการจัดหน้าแบบที่ทำอยู่ในตอนนี้มันอ่านยากค่ะ ถ้าเป็นกรณีของเราถ้าเจอการจัดรูปแบบหน้านิยายแบบนี้เราจะปิดออกเลย
ป.ล.เชื่อเถอะค่ะว่ามีนักอ่านที่ทำแบบเราเยอะ
ที่เราใช้วิธีกวาดตาอ่านเพราะ เปิดเข้าไปแล้วมึนนี่แหละค่ะ พูดตามตรง
หน้าแรกนิยาย ขยายไซส์ตัวอักษรอย่างน้อยประมาณ 18 เถอะค่ะ ตัวเล็กจนต้องเพ่งเลย ถ้าปกติเปิดเข้าไปเจอแบบนั้นปิดจริงๆ ค่ะ
ไม่โกรธค่ะ55 ออกจะชอบ ดูเหมือนว่าบทนำเราจะยาวด้วยใช่ไหมคะ ?
ส่วนเรื่องจัดหน้านี่ไม่รู้จริงๆค่ะ55 แต่งในโทรศัพท์มองอะไรไม่ออกเลยย ความจริงมันควรเป็นรูปแบบไหนคะ ช่วยบอกหน่อยได้ไหม?
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ!
@คุณMiran/Licht เราปวดตาตั้งแต่เจอตัวอักษรเอียงทั้งตอนในบทนำแล้วค่ะ ส่วนในปฐมบทเปิดไปแล้วเจอหน้าโล่งเป็นทางยาวนี่ถ้าไม่ติดว่าเข้าไปดูให้ จขกท. คงปิดตั้งแต่แรกแล้วเหมือนกันค่ะ
ถ้าไม่รังเกียจลองเข้าไปดูของเราก็ได้ค่ะ เราเน้นให้คนอ่านอ่านแบบสบายตาก็เลยเน้นที่การจัดรูปแบบให้เหมือนอ่านในหนังสือ
เปิดในคอมใช่ไหมคะอันนี้
ปกติใช้ตัวอักษรแบบไหน ขนาดไหนเหรอคะ อาจดูถามไร้สาระแต่โทรศัพท์เราเปิดแบบไหนมาก็ฟร้อนต์แบบเดียวขนาดเดียวกันหมดเลยค่ะ
ใช่ค่ะ เราใช้ฟร้อนขนาด 20 - 22 ค่ะ เน้นให้คนอ่านสบายตาไม่ต้องไปคอยกดขยาย
เราเปิดในคอมค่ะ ในแอพก็ไม่ต่างกัน ข้อจำกัดในแอพจะมีตรงที่บังคับตัวอักษรขนาดเท่ากันค่ะ ข้อนี้ถ้าผู้อ่านเปิดในแอพ จะไม่เป็นปัญหาต่อจขกท. ค่ะ
แต่โปรดจำไว้ ตัวเอียง ไม่แสดงผลในแอพ แสดงตัวหนาค่ะ
ถ้าผู้อ่านตั้งให้เป็นโหมดอ่านกลางคืน จะแสดงผลเป็นพื้นดำและอักษรสีขาว ซึ่ง ใครเล่นสี เล่นแบบตัวอักษร ไม่แสดงผลใดๆ ค่ะ
ปจบ. เราใช้ Cordia UPC 18 ค่ะ เมื่อก่อน 16 เปลี่ยนคอมใหม่แล้วรู้สึกของเก่ามันเล็กไป แต่ยังไม่มีใครบ่นนอกจากอักษรเลยหน้าเวลาอ่านในมือถือไม่ผ่านแอพ
ฟอนต์ Sarabun อ่านมากๆ ลายตาค่ะ ลองมาแล้ว
ลืมบอก กรณีของเราเราไม่ใส่ tab ย่อหน้าค่ะเพราะเราลงนิยายหลายที่ บางที่มันล้างการจัดย่อหน้าหมดเลย ดังนั้นตัดปัญหาไม่ใส่ tab ทุกที่ค่ะ
ฟร้อน TH Sarabun New 22 เราใช้เวลาพิมพ์ต้นฉบับค่ะ แต่พอก็อปมาลงเว็บจะเปลี่ยนมาใช้ฟร้อน Cordia New 20-22 แทน
ของเราตอนพิมพ์ก็ Cordia UPC 18 ค่ะเป็นฟอนต์ที่เราโอเคสุด เพื่อนแนะนำ Browallia มาค่ะ ตัวจะคล้ายๆ กันตัวจะกว้างกว่าหน่อย แต่เวลาพิมพ์เราจะขยายหน้ากระดาษเป็น 120% ค่ะ (กับคอมปจบ.)
คือตัวใหญ่เห็นชัดเวลาตรวจคำผิดก็เจอง่ายจริงๆ มิน่าตอนใช้เครื่องเก่าเจอคำผิดตกหล่นบ่อย
อันนี้ได้ทริคมาจากที่ไปอบรมการเขียนฟรีมาค่ะ จากคุณอุรุดา กับนักเขียนบางท่านบอกว่า เวลาเขียนนิยายเดี๋ยวนี้จะเอาคอมต่อกับจอทีวี LED ใหญ่ๆ เลยค่ะ ดังนั้นจะเห็นตัวอักษรตัวใหญ่มาก และคำผิดลดลงอย่างเห็นได้ชัด
อ้อ แนะนำสำหรับคนพิมพ์ในคอมหรือมือถือ เนื่องจากต้องจ้องคอมเป็นเวลานาน เราจะเซ็ตหน้ากระดาษให้สบายตา ปรับสีพื้นกระดาษเป็นสีอ่อนๆ เช่น สีฟ้าอ่อน เขียวอ่อน ครีมอ่อน (เราเขียนทีละ 2-3 เรื่อง เขียนพร้อมกันดังนั้นจะไม่หลงด้วยใช้สีแยกค่ะ) ส่วนตัวอักษรตอนพิมพ์จะสารพัดสีไว้แยกประโยคค่ะ ลงจริงจะตั้งไฟล์แยคตอนจัดตั้งตัวอักษร สี ขนาดตามที่ใช้ปกติค่ะ
ที่ใช้มือถือพิมพ์ ควรพิมพ์ใน google.doc/note หรือ word ที่มี one drive ที่มีสำรองไฟล์ออนไลน์ตลอดเวลา เพราะหน้าเว็บเด็กดีไม่เสถียรข้อมูลหายไม่รู้ด้วย readawrite เพิ่งเจอมาค่ะ เราเข้าไปแก้เนื้อหา ปรากฎหายทั้งตอนอยู่ 4-5 รอบ ดีที่มีสำรองไง
ที่เราใช้ฟร้อน 22 ก็เพราะมันมองเห็นคำผิดง่ายนี่แหละค่ะ ฟร้อนเล็กมากแค่มองเฉย ๆ ก็ตาลายแล้วอย่าหวังว่าจะไปมองหาคำผิดเลย
ว้าว! ขอบคุณมากๆเลยนะคะ คืนนี้จะไปแก้ค่ะ
แล้วแต่สไตล์ของคนเขียนด้วยครับ
เป็นผม ผมจะลบปฐมบทออก แล้วคอยสอดแทรกมันลงไปในเนื้อหาทีละนิดทีละหน่อย ผ่านเหตุการณ์ต่าง ๆ
ยกตัวอย่างก็แฮร์รี่ เนื้อเรื่องก่อนเกิดเหตุสลักสายฟ้าบนหน้าผาก ค่อย ๆ ถูกเล่าผ่านการดำเนินเนื้อเรื่อง เพื่อนของพ่อแฮร์รี่ (และเป็นต้นเหตุสำคัญที่ทำให้พ่อแม่ของแฮร์โดนจอมมารจัดการ) กว่าจะโผล่ก็ปาเข้าไปเล่มที่ 3 กว่าสาเหตุที่จอมมารจะฆ่าแฮร์รี่ไปโผล่เอาเล่มที่ 5 จะเห็นได้ว่า ปฐมบทของนิยายถูกสอดแทรกไว้ในทุกจุดของนิยาย ทำให้อ่านเพลิน แถมได้เนื้อหาในอดีตครบถ้วนสมบูรณ์ เป็นรูปแบบการเขียนที่ต้องใช้พลังในการวางแผนเยอะมาก
หากปฐมบทที่มีอยู่ไม่สามารถสอดแทรกไปในเนื้อเรื่องได้ แสดงว่ามันไม่สำคัญ เล่าสั้น ๆ ข้าม ๆ ไปได้เลย เน้นเฉพาะจุดที่สำคัญเป็นพอ
หากเลือกที่จะให้มีปฐมบท ต้องถอยหลังไปวางแผนว่าอะไรสำคัญไม่สำคัญ สาเหตุที่คนอ่านเขางง เพราะเนื้อหาถูกยัดเข้ามามากเกินไปในระยะเวลาสั้น ๆ ไม่มีความเชื่อมโยงกับเนื้อหาหลัก และส่วนมากไม่มีความสำคัญ (ในมุมมองคนอ่าน)
คนเขียนอาจคิดว่าเนื้อหาในอดีดนั้นสำคัญ ซึ่งไม่ผิด แต่สำหรับคนอ่านแล้ว เขาไม่อยากรู้เรื่องในอดีต อยากรู้อนาคตมากกว่า เป็นหน้าที่ของนักเขียนที่ต้องทำให้คนอ่านเกิดความอยากรู้เรื่องราวในอดีตให้ได้ และสอดแทรกมันลงไปอย่างถูกจังหวะ
ยาก... แต่ถ้าพยายามก็ทำได้ ไม่เกินแรงหรอก
ขอบคุณมากสำหรับข้อคิดเห็นนะคะ! เย็นนี้ว่าจะกลับไปแก้ไขให้เรียบร้อยค่ะ
ส่วนการแทรกเนื้อหาในอดีตลงไปในเนื้อเรื่อง ถ้าเป็นแบบในนิยายเราที่มีนางเอกเป็นตัวบรรยายเรื่อง ควรจะย้อนความไปในรูปแบบไหนดีคะ อันนี้พอแนะนำได้ไหม
อาจจะนอกเรื่องไปสักหน่อย
แต่การตอบของจขกท.ในนิยาย เราแอบกลัวนิดๆ คนอ่านบางคนอาจจะรู้สึกแบบเราก็ได้
มันเป็นฟีลที่เหมือนไม่อยากจะโพสอะไรในเชิงตั้งคำถามกับจขกท.เลย
อย่าลืมนะคะว่านักเขียนคือคนที่รู้นิยายตัวเองที่สุด แต่เพราะแบบนั้นเวลาพลาดอะไรคนนอกจะมองเห็น
แล้วควรให้คำอธิบายด้วยตัวนิยายดีกว่าการตอบโต้รัวๆแบบที่ทำอยู่ เรานี่ไม่กล้าพูดถึงตัวนิยายเลยแหละเดี๋ยวกระทบจิตใจจขกท.
คนอ่านงงเรื่องงงปม แนะนำให้เขียนไทม์ไลน์ให้ชัดเจน การเฉลย การดำเนินเรื่องเขียนตามลำดับให้เข้าใจง่าย //
เช่นเราเขียนพลอตที่คนอ่านรู้ด้วยปากกาน้ำเงิน ปากกาแดงคือปมที่แทรกเข้ามาแล้วเขียนด้วยว่าจะเฉลยตอนไหน
แล้วไม่ต้องบอกคนอ่านจนหมดนะคะ แนะนำเลยว่าอธิบายในตัวนิยายก็พอ ถ้าเขียนให้เข้าใจจริงๆคนอ่านก็จะเข้าใจเอง
แต่เหมือนจะปิดนิยายแก้ไขสินะ ขอให้โอเคขึ้นนะคะ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ตอนนี้กำลังปรับปรุงแก้ไขค่ะ
ถ้าเรื่องวิจารณ์อะไรนี่วิจารณ์ได้เลยค่ะไม่ต้องกลัว เพราะจิตใจเราตอนนี้ไม่เปราะบางขนาดนั้นค่ะ55 สามารถแยกโลกออนไลน์กับโลกส่วนตัวออกได้อย่างชัดเจนเลยค่ะ เลยไม่ค่อยซีกับคำวิจารณ์แต่จะเก็บมาแก้ไขตนเองค่ะ หากแต่เรื่องการณ์ตอบคนอื่นแบบตรงๆไม่กั๊กอะไรไว้เป็นนิสัยจริงๆกำลังค่อยๆแก้ไขค่ะ //คือตอบอะไรแบบนิ่มๆไม่เป็นเลยจริงๆ ต้องขออภัยด้วยนะคะ
5555 ปัญหามันไม่ใช่ความนุ่มนิ่มในการตอบคำถามน่ะสิคะ แต่เรื่องกั๊กมันก็จริงนะ คนเขียนอธิบายเยอะมากจนเรามองว่า เหวยๆ ต้องขนาดนี้เลยเหรอ น่ากลัว //แถมอธิบายบางคนที่เข้าใจแล้วจะกลายเป็นงงกว่าเดิมไปอีก
จะบอกง่ายๆเน้อว่าคนอ่านบางคนอ่านมาเยอะ(เขียนแนวแพทย์งี้บางคนก็เรียนแพทย์อยู่) เขางงบางทีปัญหาอาจจะเป็นที่ตัวนิยายจริงๆก็ได้
ยิ่งพูดเยอะจะเหมือนมองว่าเขาไม่ฉลาดพอจะเข้าใจนิยายที่เราเขียนซะเปล่าๆ แนะนำให้ตอบเท่าที่จำเป็นค่ะ ส่วนเรื่องแยกโลกออนไลน์กับส่วนตัวเราไม่ได้พูดถึงตรงนี้นะ มันไม่เกี่ยวกันเด้อ
ตอนนี้แก้ไขโดยการนำปฐมบทออก เปลี่ยนฟร้อนกับขนาด และลดเนื้อหาในบทนำลงเรียบร้อยแล้วนะคะ
ต้องขอขอบคุณทุกความเห็นมากๆจริงๆค่ะ ขอบคุณมากนะคะ !
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?