แอบชอบเพื่อนสนิท(ช-ช)

[lonelyman]

สวัสดีครับงั้นมาเริ่มกันเลยนะครับ
ก่อนอื่นนะครับปัจจุบันนี้ผมเรียนอยู่มหาลัยปี 1 นะครับซึ่งเพื่อนคนนี้ก็เรียนอยู่ที่เดียวกันคณะเดียวกันแต่คนละภาควิชา ผมรู้จักกับเพื่อนคนนี้มาตั้งแต่ ม.1 ได้ครับถือว่าก็รู้จักกันมานานพอสมควรเราก็เรียนด้วยกันมาเรื่อยๆเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่นั้นถึงแม้ช่วงม.2ผมจะเกลียดมันมากเลยก็ตามเพราะมันเอาแต่ล้อเลียนผมซึ่งทำให้ทั้งห้องเองก็พากันมาล้อเลียนผมด้วยสมัยนั้นก็ยังเป็นเด็กอ่ะครับถูกล้อเลียนหนักขนาดนั้นก็ไม่ชอบและรู้สึกไม่ดีเป็นธรรมดาทำให้ผมรู้สึกเกลียดขี้หน้ามันมากจนขึ้นม.3ผมก็ไม่ได้นั่งข้างๆมันเลยเรียกได้ว่าไม่อยากนั่งใกล้กับมันเลย แต่กลายเป็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างผมกับมันก็ค่อยๆดีขึ้นตอนม.3 มันไม่ล้อผม ผมก็ไม่ได้รู้สึกเกลียดมันลดลงแต่ก็ยังไม่ชอบอยู่ดีจนเรียนจบม.3 และต้องมีการสอบเข้าม.4 มันกับผมก็สอบเข้าที่เดียวกันสายการเรียนเดียวกันและได้อยู่ห้องเดียวกันอีก แต่ผมมีความจำเป็นต้องไปเรียนที่อื่นก่อนเป็นเวลา 1 ปีแล้วถึงค่อยกลับมาเรียนต่อที่นี่ในม.5 ผมกับมันก็แทบไม่ได้ติดต่อกันเลย ผมก็รู้สึกเฉยๆเพราะแค่เรื่องเรียนก็จะตายอยู่แล้ว พอเรียนจบม.4 ผมก็กลับมาเรียนที่เดิมวันเปิดเทอมม.5 วันแรกทำผมค่อนข้างกังวลมากกกกเลยล่ะครับเพราะผมเป็นคนคิดมมากเรื่องต่างๆ ผมก็เลยคิดเลยว่าเราคงไม่มีทางไปสนิทกันได้เหมือนเดิมอีกละผมก็คงต้องหาเพื่อนใหม่อีกแต่ปรากฏว่ามันก็คุยกับผมเหมือนเดิมแม้จะน้อยกว่าเมื่อก่อนนิดหน่อย และยังเรียกให้ผมไปนั่งข้างๆมันอีกด้วย ตอนแรกๆผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับมันเลยนะครับ คงเป็นตอนม.5 เทอม 2 ล่ะมั้งครับที่ผมเริ่มคิดกับมันเกินเพื่อนซึ่งก็คงมีสาเหตุมาจากมันทำตัวดีกับผมมากขึ้น อยู่กับมันแล้วมีความสุข และมันก็คงเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกว่าผมมีตัวตนอยู่เพราะด้วยนิสัยผมแล้วชอบอยู่คนเดียวอ่ะครับ เวลาทำอะไรก็ทำด้วยกันมันมีปัญหาอะไร มีอะไรจะปรึกษามันก็มาบอกมาเล่าให้ผมฟัง พอขึ้นม.6 เราก็เริ่มคิดเรื่องเรียนต่อมหาลัยผมก็เริ่มทำใจแล้วว่าอาจจะไม่ได้เจอกับมันบ่อยๆอีกแล้ว และจะบอกความรู้สึกออกไปตรงๆก็กลัวเค้าไม่ได้รู้สึกเหมือนกัน จนทำให้ต้องเสียเพื่อนไป ผมก็เลยเลือกเก็บความรู้สึกนั้นไว้ไม่บอกไป เมื่อจบม.6 ระหว่างรอประกาศผลเข้ามหาลัยอ่ะครับมันก็คอยทักมาปรึกษาการเลือกคณะมาคุยเรื่องต่างๆกับผมตลอดอ่ะครับ จนถึงวันประกาศผลปรากฏว่าผมกับมันก็ติดที่เดียวกันอีก แม้ผมจะทำใจแล้วก็ตามเพราะคณะที่ผมเลือกไปที่เดียวกับมันรับคนน้อยมากกกก พอผ่านช่วงนั้นมาก็มีเรียนปรับพื้นฐานที่มหาลัยซึ่งเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเรียกได้ว่าตัวแทบจะติดกันเลยล่ะครับ แต่ก็มีอยู่วันหนึ่งอ่ะครับผมมีเข้าค่ายของภาคผมทีนี้เมื่อออกค่ายมาผมก็นัดเจอกับมันแต่มันกลับติดเรื่องอื่นอยู่ซึ่งผมก็เข้าใจแหละครับแต่ผมก็จะรู้สึกนอยด์หน่อยๆ หลังจากเรื่องนี้ผมก็มาคิดว่าหลังจากนี้เราอาจจะไม่ค่อยได้เจอมันสักเท่าไหร่เพราะถึงจะอยู่คณะเดียวกันแต่ภาควิชาของเรานั้นต่างกันมาก อยู่หอก็ไม่ได้อยู่หอด้วยกันอีก ทำให้ผมคุยกับมันเรื่องนี้โดยบอกมันไปประมาณว่าเราคงจะไม่ค่อยได้เจอกันละคงไม่สนิทกันเหมือนเดิมอีกแล้วแต่ผมจะคอยอยู่ช่วยเหลือและให้คำปรึกษามันตลอดเหมือนเดิม แต่คำตอบที่มันตอบผมมาก็ทำผมร้องไห้เลยอ่ะครับ มันบอกว่ากับคนใหม่ๆที่เจอกันความสนิทมันตามกันไม่ทันหรอกเราอยู่ด้วยกันมาตั้งหกปี และบอกอีกว่าอยู่กับผมแล้วมันรู้สึกสบายใจมีคนคอยรับฟัง และช่วยคิดอ่ะครับ ซึ่งหลังจากนั้นมาถึงจะอยู่กันคนละภาคเราก็นัดเจอกันตลอดและส่วนใหญ่จะอยู่ด้วยกันแค่สองคนด้วยอ่ะครับ
พอมาถึงช่วงสอบอ่ะครับมันกับผมก็ต้องอ่านหนังสือ มันก็ชวนผมไปด้วยหลายครั้งอยู่และทุกครั้งก็จะมีเพื่อนที่ภาคมันด้วยแล้วก็กลายเป็นว่าผมกับถูกเมินให้อยู่คนเดียวหลายรอบมากจนผมรู้สึกไม่ชอบก็เลยคิดว่าคงแสดงออกมาทางสีหน้ามากไปหน่อยจนมาวันหนึ่งก็ติวแบบนี้และครับเกิดเหตุการณ์ถูกทิ้งไว้คนเดียวแบบนี้จนติวเสดผมก็แทบไม่คุยกับมันเลยและก็เดินออกมาเลย พอถึงห้องมันก็ทักมาหาผมคุยเรื่องต่างๆตามปกติ ผมก็เลยถามมันไปว่าอยู่ด้วยกันทำไมไม่คุย มันก็อธิบายมายาวเลยอ่ะครับ และมันก็บอกอีกว่ารู้นะ-ที่ผมไม่พอใจมันก็พยายามหาทางแก้ พยายามทำตัวติดกับผมให้มากกว่าเดิมอีก แถมยังโทษตัวเองอีกว่าที่ผมต้องรู้สึกไม่ดีแบบนี้ก็เป็นเพราะมัน และมันก็บอกกับผมอีกว่า กุอ่ะเป็นทุกอย่างให้-แล้ว ปกติผมไม่เคยรู้หรือสัมผัสได้เลยว่ามันจะใส่ใจความรู้สึกของผมด้วย ผมนึกว่ามีแต่ผมคนเดียวที่ใส่ใจความรู้สึกของมันเพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ที่มันต้องการผม ผมก็แทบจะไปหามันทันที แต่กลายเป็นว่าความรู้สึกแย่ๆที่เกิดขึ้นกับผมมันก็รับรู้ได้ storyในไอจีที่ระบายอารมณ์เรื่องต่างๆของมันมันก็รู้ว่าผมหมายถึงมัน และมันก็บอกว่ามันก็เครียดที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนี้และมันก็ไม่อยากให้ผมคิดมากว่าเป็นเพราะผมทำให้มันเครียดเพราะช่วงนี้ก็ใกล้สอบแล้วด้วย และนี่ก็เป็นการเปิดใจคุยกันครั้งล่าสุดกับมัน ซึ่งก็ทำให้ผมรู้สึกดีกับมันมากยิ่งขึ้นไปอีก แต่สำหรับมันผมกลับรู้สึกว่ามันก็ยังคิดกับผมแค่เพื่อนอ่ะครับ ที่ผ่านมามันยังไม่เคยมีแฟนเลยและก็ไม่เคยชอบผู้หญิงคนไหนอีกด้วยอ่ะครับ ผมควรทำไงดีอ่ะครับสารภาพเลยหรือปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป แล้วจากลักษณะแล้วเค้าคิดแบบเดียวกับผมไหมอ่ะครับ????????
นี่ก็เป็นการตั้งกระทู้แรกของผมนะครับถ้ามัน งงๆ หน่อยก็ขอโทษด้วยนะครับ
ใครมีเรื่องราวอะไรที่คล้ายๆกันก็มาแชร์กันได้นะครับผมจะขอบคุณมาก