Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

มาค้นหาศักยภาพพิเศษเพื่อหาคณะที่ใช่กันจ้าาา

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
คือเดิมทีผมเป็นคนประเภทเด็กขี้เกียจอ่ะครับ เลยไม่เคยค้นหาว่าตัวเองชอบอะไร ถนัดอะไร จนกระทั่งม.6แล้วผมยังหาความสามารถไม่เจอเลย เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าผมคงจะถนัดวาดรูป และก็ชอบร้องเพลง แต่พอโตขึ้นก็รู้ว่าร้องเพลงห่วยมาก5555
แล้ววันนึงที่บ้านผมก็ถามขึ้นมาว่า "จะเข้าคณะอะไร ม.6แล้วนะ" ในหัวผมนี่คิดคำตอบไม่ได้เลย มีแต่อะไรที่มีสาระอยู่ในหัว วันๆผมไม่ทำอะไรนอกจากฟังเพลง ดูหนัง ดูอนิเมะ กิน นอน ไปวันๆแบบนี้ แล้วในที่สุดผมก็ได้มานั่งหน้าจอคอมเงียบๆคนเดียว แล้วตั้งคำถามว่า "กูถนัดอะไรบ้างวะ" 
มันเป็นคำถามที่ถามได้แต่ตอบยากนะจริงๆ ผมเชื่อว่าบางคนที่เข้ามาอ่านอาจจะยังไม่ค้นพบตัวเองก็ได้ สิ่งแรกที่ผมคิดได้คือ
ตั้งคำถามกับตัวเองว่า ผมมีนิสัยยังไง บุคลิกแบบไหน เพราะบางทีการที่เราทำอะไรบ่อยๆหรือชอบทำสิ่งๆนั้นอาจจะไม่สามารถตอบโจทย์ที่เราตั้งไว้ได้ทั้งหมด ผมจึงมานั่งเรียงความคิดใหม่ ตั้งแต่


-ผมเป็นคนที่นิสัยหงุดหงิดง่าย อารมณ์ขึ้นๆลงๆ เวลาโกรธจัดๆบางทีคุมไม่อยู่ก็โวยวายทำลายข้าวของรอบข้างไปเลย

-ผมชอบพูดคนเดียวด้วยนะจริงๆ5555 คือตั้งแต่เด็กๆผมไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นแถวบ้าน พี่น้องก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เวลาผมเล่นบทบาทสมมุติเป็นฮีโร่(สมมุตินะ) ผมจะแสดงว่าเป็นฮีโร่ เป็นพระเอก เป็นนางเอก เป็นตัวร้าย คือพูดง่ายๆเล่นคนเดียว สร้างมโนภาพขึ้นมาแล้วคุยกับอากาศทำนองนั้น จนมันกลายเป็นนิสัยที่แก้ไม่หายเวลาคิดอะไรแล้วจะต้องพูดกลับตัวเอง ซึ่งตัวผมเองคิดว่ามันก็ดีนะ บางครั้งการตัดสินใจอะไรบางอย่าง ผมจะแบ่งความคิดเป็นสองแง่ แล้วนำความคิดทั้งสองแบบมาตัดสินกันว่าแบบไหนดีกว่า เช่น ผมจะซื้อของชิ้นนึง แต่มันราคาสูงพอตัว ผมจะคิดในใจ(บางทีพูดขึ้นมาลอยๆเลย) 
"อยากได้อ่ะ แต่ราคากระเป๋าไหม้อ่ะ"
"ซื้อดีป่ะวะ"
"อย่าเลย เงินตอนนี้ไม่พอ แถมมันก็ยังไม่จำเป็นด้วย"
"แต่กูหามานานแล้วนะของชิ้นนี้อ่ะ"
"-ก็นึกถึงสิ่งที่ตามมาด้วยดิวะ เงินพอป่ะ ถึงเงินพอแล้วจะเอาเงินที่ไหนกลับบ้าน"
ประมาณนี้อ่ะ คือบางทีอาการแบบนี้ผมคิดว่ามันเกิดจากการมโนภาพไปเอง แต่ปัญหาคือผมติดและเผลอเป็นแบบนี้ประจำ


ข้อต่อไปเหอะ ยาวไปละ
-ผมมีอาการเวลาอารมณ์ดีด คือว่าผมเล่นกีฬาบาสเกตบอล เวลาที่ผมเล่นบาสจนดึงแรงมาจนสุด มันเหมือนอดีนะลีนมันหลั่งออกมา ทำอะไรราวกลับว่าร่างกายมันตอบสนองเร็วขึ้น แต่มันก็เหนื่อยโคตรๆอ่ะครับ พอเป็นแบบนี้ปุ๊ป ทำจะดี๊ด๊าเกินปกติ ทำอะไร พูดจา ความคิดอะไรมันเหมือนคนพึ่งเสพ555555 กลับกัน บางครั้งผมมีอาการหงุดหงิดอะไรง่ายๆ ไม่อยากทำอะไร เบื่อทุกอย่าง เหนื่อยหน่าย ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากคุยกับใคร (หรือเราเป็นไบโพล่าวะ5555)

-ผมชอบเล่นบาสเกตบอลนะ แต่ความสามารถผมมันไม่พัฒนาขึ้นเลย เล่นมา1ปีกว่าแล้ว เดาะบอลลอดขาติดตูดบ้าง เดาะบอลวิ่งก็กระแทกเข่าหรือไม่ก็หลุดมือ จับบอลไม่แข็ง ทำได้มากที่สุดคือการส่งลูกครับ ส่งไปเหอะ ส่งหลายๆแบบ มีชู้ตบ้าง ถามว่าลงไม่ก็ไม่ โว๊ะ!เหนื่อยใจ
ประสบการณ์ผมก็ยังน้อย แต่ก็พอมีบ้างครับ คือสามารถวิจารณ์ อธิบาย สามารถแนะนำได้แต่ตัวเองทำไม่ได้5555
และอีกสิ่งนึงที่ผมค้นพบคือการสังเกตุครับ ผมพึ่งได้มาตอนเล่นบาสนี่แหละ และมันจะเชื่อมไปอีกข้อครับ


-ผมได้ค้นพบว่าผมสามารถมองการส่งหรือความคิดของคนได้(เอาซะโอเวอร์เลย) ผมเชื่อว่าทุกคนก็ทำได้แหละ อาจดีกว่าผมก็ได้ แต่ที่ผมจะบอกคือมันเป็นสิ่งที่โดดเด่นที่สุดแล้วของผม คือแบบว่าผมจะสังเกตุคนก่อนอันดับแรกว่า คนนี้ถนัดชู้ตรึเปล่า ถนัดครอสโอเวอร์มั๊ย ถนัดวงนอกหรือใน ถนัดมือขวาหรือซ้าย นิสัยเวลาเล่นบาสเป็นยังไง (บางคนอ่ะ ตัวจริงอาจจะนิสัยอีกอย่าง แต่พอเล่นบาส นิสัยอีกด้านจะปรากฎขึ้นมา) หลังจากนั้นผมก็จะสังเกตุการเล่นเพิ่มขึ้นว่า คนนี้สนิทกับใคร เปอร์เซ็นการส่งให้คนๆนั้นจะมากกว่าคนอื่นๆ หรือสังเกตุว่าคนๆนั้นไว้ใจใครในการทำแต้ม อะไรทำนองนี้ หลังจากนั้นผมก็จะหาช่องวิ่งหลบสายตาคนส่งเพื่อขโมยบอลมานั้นเอง55555
(แต่ผมทำแบบนี้กับคนเก่งๆไม่ค่อยได้ บางทีผมมองจากสายตาของคนถือบอลด้วย ถ้าคนนั้นเก่งจริงๆจะหลอกสายตาไปทางนึงแต่ส่งบอลไปทางนึง) นอกจากนี้กผมก็สามารถหลอกคนประกบที่อยู่ข้างหน้าผมให้มองไปทางนึงแล้วผมหนีมาอีกทางนึง (ประมาณว่าผมขยับขวา คนประกบก็มองขวา ผมขยับซ้าย คนประกบมองซ้าย ผมก็จะเร่งฝีเท้าฉีกไปทางขวาทันที) เพราะปฏิกิริยาคนส่วนมากมักจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองมั่นใจ เขาคิดว่าผมจะไปขวา ผมหลอกไปซ้ายเขาก็จะไปซ้าย พอผมขยับไปขวาอีกรอบ อีกฝ่ายจะคิดไปเองว่าผมจะไปซ้าย เขาก็จะหันซ้ายทันที ผมจึงหลบสายตาคนประกบได้ง่ายๆ (เฉพาะคนประกบหันหลังนะครับ แมนทูแมนแบบหน้าชนกันทำไม่ได้อ่ะ แหม่ไม่ใช่คุโรโกะนิ ใครจะทำได้ล่ะ)


-ผมชอบการแสดงด้วยนะ ผมสามารถแสดงและเข้าถึงอารมณ์ของคาแรกเตอร์ได้ หนังบางเรื่องที่คนเข้าไม่ร้องไห้กัน ผมนั่งร้องไห้เป็นชั่วโมงงี้ คือสามารถปรับอารมณ์และเสแสร้งต่อหน้าคนอื่นได้ด้วย5555(เรียกว่าทอแหลมได้ป่ะ)

-ผมชอบนอนนะ จริงๆ เพราะการฝันมันทำให้ผมสมหวังได้อ่ะ555 เคยควบคุมฝันได้โดยบังเอิญด้วยสมันประถม ตอนนั้นผมฝันว่าจะตกน้ำ แต่มันรู้สึกไม่สมเหตุสมผลอ่ะ คือผมนอนอยู่ป่ะ จู่ๆตกน้ำ เท่านั้นแหละผมรู้สึกว่าตัวเองสามารถคิดอะไรแล้วมุกอย่างเป็นตามที่คิด คือจู่ๆมีสติในความฝันของตัวเองอ่ะครับ คิดว่าให้มีหมายืนฉี่ตรงหน้า มันก็มีหมาฉี่จริงๆ แต่... ทำได้ครั้งเดียวครับ เพราะหลังจากนั้นผมก็ไม่มีสติรู้ตัวเลยตอนฝัน

-ผมชอบฟังเพลงแล้วมโนภาพด้วย555 ต่อให้เพลงนั้นจะเป็นภาษาที่แปลไม่ออก แต่ทำนองเพลงถ้าออกแนวรักๆ ผมจะมโนว่าตัวเองเป็นพระเอกเอ็มวีรอนางเอกท่ามกลางสายฝน (เกิ๊นนนน5555)

-ผมเป็นคนค่อนข้างสูงและผอม ถามว่ากินมั๊ย กินบ้านได้กินแล้วครับ5555

-เป็นคนที่แคร์สายตาคนอื่นครับ ปากบอกว่าโนแคร์ โนสน แต่ลึกๆกิริยาที่แสดงออกมามันก็บกได้ว่าสนใจสายตาคนอื่นที่มองตัวผมเหมือนกัน เป็นนิสัยแย่ชนิดนึงเลย

-แล้วผมก็พึ่งรู้ตัวว่าชอบน้องม.4ด้วย(ประเด็นคือมันเป็นผู้ชายยยยยยยยยยยย) แต่เดี๋ยวผมค่อยไปเปิดอีกกระทู้ละกันเนอะ555

-หลังจากที่ได้ดูซีรี่ส์เรื่อง the gifted ผมก็คิดได้ว่าศักยภาพของคนเรามันซ่อนอยู่จริงๆ ไม่ใช่ว่าไม่มี เพียงแต่การค้นหาของเราอาจยังไม่พอ ทุกคนมีหมดทุกคนครับผมเชื่อแบบนั้น  บางครั้งเราอาจจะยังหามันไม่เจอแต่ไม่ใช่ว่าไม่มี ผมเคยคิดว่าผมทำได้หลายอย่างถ้าคิดจะทำมัน เพราะบางคนสามารถทำอะไรก็ได้ ได้หมด ชอบหมด มันเลยเป็นหนึ่งอุปสรรคหนึ่งในการค้นหาศักยภาพของตัวเราเองครับ ลองหาข้อเสียในสิ่งที่เราทำดู เช่น

-ผมชอบวาดรูปใช่มั๊ยครับ ผมวาดรูปค่อนข้างพอไปได้แต่ผมคงไม่สามารถไปคณะสถาปัตย์ได้ เพราะรูปที่ผมวาดเกินจากการเลียนแบบลายเส้นของรูปต้นแบบ ผมไม่สามารถนึกภาพขึ้นแล้ววาดเองได้ ผมถนัดการเลียนแบบมากกว่า เลียนแบบรูปที่1 กับ รูปที่2 แล้วเอามาผสมให้เกิดภาพใหม่ขึ้น ซึ่งถ้าให้ไปวาดเองจากสมองผมคิดไม่ออกจริงๆ

-ผมชอบร้องเพลงแต่ ร้องเหมือนควายกำลังเบ่งขี้อยู่หน้าระเบียงวัดอ่ะ เลยไม่เหมาะแน่ๆ

-ผมชอบจำนะ นั่งจำเลขทศนิยมพายอาร์50ตำแหน่ง แต่ถ้าให้มาจำกฎหมาย คณะนิติผมก็ขอบายยยยยยยยย

-ผมอยากเป็นหมอนะ แต่ขี้เกียจเกินไป วิศวะก็พอๆกัน ขี้เกียจเกิน5555

-ผมเรียนสายศิลป์ภาษาแต่ ภาษาคะแนนต่ำมาก แปลกที่เรียนแล้วมันไม่จำเลย เรียนแกรมม่ามาหลายปีละ บางทียังลืม คือไม่เคยเข้าสมองอ่ะ จำได้พอเอาสอบ สอบเสร็จสมองลบอัตโนมัติ5555


หลังจากทั้งหมดที่ผมได้พิมพ์มา ผมจึงรู้ว่าผมอยากเข้าคณะจิตวิทยา เพราะผมชอบการสังเกตุคน พฤติกรรมคน สงสัยเรื่องที่ไม่ควรสงสัย แต่อีกใจนึงผมก็ชอบการแสดงเลยอยากเข้านิเทศ 

ผมหวังว่ากระทู้นี้อาจจะเป็นหนึ่งทางเลือกสำหรับคนที่ยังไม่ค้นพบศักยภาพ ความสามารถของตัวเอง ลองมาพิมพ์นิสัย ความชอบ หรืออะไรต่างๆที่อยากบอกได้นะครับ เพราะจริงๆแล้วความสารถของเราอาจซ่อนอยู่ในนิสัยของเราเอง
*ผมอาจติดแท๊กติดหมวดผิดนะ55555 

 

แสดงความคิดเห็น

>

5 ความคิดเห็น

Rasi 1 ต.ค. 61 เวลา 23:28 น. 2

โครตจะเหมือนเราเลย ชอบแต่ไปไม่สุดสักที5555 พีคกว่านั้นคืออ ลงเอยที่จิตวิทยาเหมือนกัน5555

0
จาก... 2 ต.ค. 61 เวลา 13:12 น. 3

- เขาเรียกจินตภาพ คือการสร้างความคิดขึ้นมาเป็นภาพ ผ่านประสาทรับรู้ทั้งห้า ส่วนมโนภาพคือความคิดรวบยอด เป็นการจัดการ concept จากจินตภาพอีกทีหนึ่ง

- เราเพิ่งเรียนมาเรื่อง "อัจฉริยภาพ 8 ประการ" ลองค้นกูเกิ้ลดูค่ะ คิดว่าคงช่วยได้

- เท่าที่อ่านมาเหมือนว่าคุณยังสังเคราะห์ไม่ได้อยู่ดีว่าตัวเองจะไปทางไหน แต่เราว่าสมองซีกขวาคุณโดดเด่นกว่า เพราะคุณไม่ถนัดการจำ งั้นสายงานทางศิลป์ๆ น่าจะเข้ากันได้มากกว่า เราแนะนำ สถาปัตยกรรม นะคะ เป็นการได้ลงมือปฏิบัติ โดยอาศัยจินตภาพ ความคิดสร้างสรรค์ ซึ่งมันก็ไปทางวาดรูปที่คุณชอบด้วย

- ส่วนเรื่อง "ความขี้เกียจ" จัดได้ว่าเป็นอุปสรรคสำคัญที่แทบทุกคนต้องเคยเป็น สลัดมันให้พ้นค่ะ โดยการเอาจิตของเราผูกไว้กับสิ่งที่ต้องทำ สร้างความกระตือรืนร้นให้ตัวเอง -การชอบพูดคนเดียวของคุณอ่ะ เอามาปรับใช้ได้

- สู้ๆ ค่ะ ถ้าผ่านด่านนี้ไปได้ ต่อไปคุณก็จะมีศักยภาพเพิ่มขึ้น


2
จาก... 2 ต.ค. 61 เวลา 13:14 น. 3-1

ย่อหน้าที่ 2 ขอโทษค่ะ พอดีอ่านข้ามตอนสุดท้าย จิตวิทยา... เป็นคำตอบที่เหมาะสมอีกคำตอบค่ะ

0
Nutananjantanapa 25 พ.ย. 63 เวลา 08:46 น. 5

เหมือนเค้าบางเรื่องอยู่นะ เรื่องที่คุยคนเดียวอะเหมือนกันเปะ5555 แต่เรามีเรื่องๆหนึ่ง แบบเหมือนเรานำอดีตกลับมาใช้ปัจุบันได้ หรือ อนาคตข้างหน้า เกิดขึ้นกระทันหันแต่ภาพที่เกิดขึ้น เหมือนเราเคยนึกว่ามันเกิดขึ้นมาแล้ว แล้วมาเกิดขึ้นอีก มันแปลกนะ หลายคนคิดว่าเราโกหก แต่มันคือเรื่องจิง ขนาดเรายังกลัวตัวเองเลย แล้วเร่ก็ลองไปดูยูทูป มันมีวีดีโอหนึ่งที่เป็นเรื่อง พลังของคุณคืออะไร เราก็ลองเล่นดู มีไห้เล่นเลือกสิ่งที่เราชอบ และบุคลิกตัวเรา สิ่งที่เลือกจะมีคะแนน แต่ละคะแนนเอามาสะสมไว้ สรุปเราได้29 ซึ่งคำตอบของ24-29 คือ (การูู้เวลาในอดีตและนำกลับมาปัจุบันได้ และการคาดการล่วงหน้าของอนาตคต บางทีคุณอาจจะใช้มันมาแล้วแต่คุณไม่รู้ตัว)

มันแปบกดีนะคือเราตื่นเต้นมากที่เราฟังมาพลังมันตรงกับเราเปะ มันสนุกดีนะ เวลาเหมื่อลอย จะมีภาพบางอย่างขึ้นมาใรหัวเต็มไปหมด พอมีสติก็บืมไปเลย ราวกับว่าไม่เคยคิดมาก่อน จำอะไรไม่ได้ เป็นไปได้มั้ยที่ภาพเหล่านั้น จะเป็นศักยภาพพิเศษของเรา โดยที่เราจะใข้ได้ช่วงเหมื่อลอย บางทียังควบคุมมันยังไม่ได้ก็เป็นไปได้นะ ไว้เราจะพัฒนามันละกันน

0