** เหมือนกับตอนที่คุณไปซื้อของใช้ต่าง ๆ มาใช้ในชีวิตประจำวัน รู้ว่าเป็นสินค้าที่ซื้ออยู่เป็นประจำ ใช้ดี ใช้ได้ ใช้แล้วโดนใจ แต่ใช่ทุกคนไหมครับที่จะออกมารีวิวสินค้าผ่านโลกโซเชียลให้เป็นที่รับรู้? ...ก็ไม่
** เดินผ่านร้านอาหารโดยบังเอิญ แวะลองชิมดูสักหน่อย เฮ้ยอร่อยอะ! เราก็แค่บอกต่อ อย่างมากก็เช็คอิน (ถ้าสปอนเซอร์ไม่เข้าก็ไม่ต้องไปรีวิวให้มัน 555) คนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เดินไปบอกกับพ่อครัวแม่ครัวว่า 'อร่อยมาก ครับ/ค่ะ' กับพวกเขาสักหน่อย กินเสร็จก็ออกจากร้านไปดื้อ ๆ หิวเมื่อไหร่ก็แวะมาใหม่ ...แค่นั้นเอง
** และ 'นักอ่านเงา' ก็เช่นกัน หาก 'อาหาร (นิยาย)' ของคุณ 'อร่อย (สนุก)' เขาก็จะแวะเวียนมาเรื่อย ๆ อนึ่งหากไม่ได้มา 'ทาน (อ่าน)' ปานจะขาดใจตายอย่างเสียไม่ได้ อย่างไรก็ตาม...บุคคลกลุ่มนี้ยังทรงอิทธิพลเสมอในโลกของงานเขียน จริงหรือไม่? ถามใจดู...
** เพราะ 'ลูกค้า (นักอ่านเผย&เงา)' ล้วนเป็นบุคคลที่ทำให้ 'กิจการ (งานเขียน)' ของคุณก้าวต่อไปข้างหน้าได้อย่างไรเล่า!
** ในฐานะที่ ผม(จขกท.นี้) ก็เป็นหนึ่งใน 'นักอ่านเงา' เช่นกัน มีหลายเรื่องที่แสดงความคิดเห็นไปบ้าง มีหลายเรื่องที่ไม่แสดงความคิดเห็นเลยก็มี(เค้าขอโทษ) และหนึ่งในนั้นเป็นนิยายคุ้น ๆ ของไรท์ที่นิยาม 'นักอ่านเงา' ว่า 'ตัวตะกลาม' อะครับ แฮ่ ๆ
** เอาเป็นว่าทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ ลองถามตัวเองดูนะครับ ว่า 'ได้อ่านนิยาย ทุกเรื่อง ทุกแนว อ่านทุกบทแล้วคอมเมนท์ หรืออ่านทุกบทแล้วกดหัวใจ อ่านแล้วไม่ข้าม อ่านแล้วกดFav.' ทุกเรื่อง ๆ ๆ ๆ ไหม? เพราะถ้าทำแบบนี้ทุกบททุกตอนทุกเรื่องที่ติดตาม ข้าน้อยขอซูฮกท่าน!
** แต่เชื่อสิ ไม่มี 'นักอ่านเงา' ทุกคนหรอก จะอยู่ในซอกหลืบมุมมืดไปตลอดกาล เพราะพวกเขาก็คน ต้องการแสงสว่างในการดำรงชีวิตนะ 5555
พูดในฐานะนักเขียน : ว่าด้วยเรื่องของการคอมเมนท์ 'ขอบคุณ' หรือกดส่ง 'หัวใจ' สำคัญไฉน... บอกตรงนี้เลยว่า สำคัญมากกกกกก! ก็อย่างว่าแหละ...มันคือ 'กำลังใจของนักเขียนทุกท่านตลอดกาล' แต่สำหรับผม...ถึงเขาเหล่านั้นจะไม่ได้ลงนิ้วมือจรดแป้นพิมพ์เพื่อกล่าว 'ขอบคุณ' หรือคลิกเมาส์ส่ง 'กำลังใจ' มาให้ ผมก็ไม่คิดจะไปตั้งฉายาให้พวกเขาว่าเป็น 'ตัวตะกลาม' เลยสักกระผีกเดียว เพราะผมเองก็ยังทำบ้างไม่ทำบ้างเลย (และคิดว่านักเขียนท่านหนึ่งก็คงไม่พิมพ์ 'ขอบคุณ' หรือกด 'หัวใจ' ตลอดทุกครั้งเช่นกัน)
** ในเมื่อคุณก้าวเท้าเข้ามาสู่วงการนี้แล้ว คุณต้องสตรอง! นี่เป็นกฎขั้นพื้นฐานเลยแหละ นิยามของคำว่า 'อ่อนแอก็แพ้ไป' เป็นจริงเสมอ (ไม่ได้โลกสวยหรืออะไร เพราะมันเป็นเรื่องจริง!) ไปดูนักเขียนที่เขามีชื่อเสียงหลายท่าน กว่าจะมายืนจุดนี้ได้ เขาผ่านอะไรมาเยอะเกินกว่าคำว่า 'ขอบคุณ' และกดส่ง 'หัวใจ' บางคนผิดหวังจาก สนพ. มาก็ตั้งเยอะแยะก็มี บางคนกลายเป็นโรคซึมเศร้าก็เพราะ-เจ้าคอมเมนท์นี่แหละ!
** แน่นอนว่านักเขียนทุกท่านมีสภาพจิตใจที่แตกต่างกันออกไป บางคนได้หนึ่งหัวใจ...อาจจะทำให้เขายิ้มแก้มปริได้ทั้งวัน บางคนได้มาหนึ่งคอมเมนท์ก็ดีใจไปตั้งหลายอาทิตย์ บางคนถึงไม่ได้อะไรมาเลยสักอย่างก็ไม่เห็นจะเป็นไร...ฉันแค่แต่งนิยายของฉันไปเรื่อย ๆ ก็เพียงพอแล้ว
** แต่ถึงอย่างนั้นอย่าลืมจุดประสงค์ของตนเองในการแต่งนิยายนะครับ ว่าแต่งเพื่ออะไร? เขียนตัวใหญ่ ๆ ตัวบรรจงติดฝาบ้านไว้เลยครับ ว่าเป้าหมายในการเป็นนักเขียนของฉันคือ... แล้วโฟกัสไปที่มันก็พอครับ ส่วนคอมเมนต์ หรือหัวใจ หรือยอดFav. ถือเสียว่าเป็นโบนัสระหว่างทางนะครับ (ระหว่างทางมันสำคัญ แต่การเดินไปให้ถึงจุดหมายปลายทางสำคัญที่สุด สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ นะครับนักเขียนทุกท่าน)
** ทว่า...พวกท่านอย่าไปว่านักอ่านเชียวนะครับ หากวงการธุรกิจนิยามว่า 'ลูกค้าคือพระเจ้า' ฉันใด วงการงานเขียนก็นิยามว่า 'นักอ่านคือพระเจ้า' ฉันนั้น เพราะถ้าไม่มีนักอ่าน แล้วเราจะเขียนเผยแพร่สู่สาธารณะชนไปทำไม? จริงไหม? (บางคนอยากได้ฟีดแบ็ค อันนี้เข้าใจ แต่ถ้าไม่มีใครมาคอมเมนท์หรือกดส่งหัวใจมาให้ มันถึงกับทำให้คุณหมดไฟได้เชียวหรือ?)
** สู้ต่อไปเหล่าผู้กล้าเส้นทางงานเขียน อย่าลืมความรู้สึกแรกของพวกเจ้าที่ได้สรรสร้างปฐมบทที่แห่งนวนิยาย จงเขียนต่อไปให้ถึงฝั่งฝันที่วางไว้ เหนื่อยก็พัก หายเหนื่อยก็ต่อ
** แต่ขออย่างเดียว...อย่าไปตั้งสมญานามให้ใครต่อใครเขาว่าเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ ทั้ง ๆ ที่คุณก็ไม่ได้ทำในสิ่งที่คุณพูดออกมา
ถูกเลือกโดยเจ้าของกระทู้
ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก่อนที่กระทู้นั้นยังอยู่นะครับ ไม่ได้มีเจตนาโจมตีหรือต้องการขุดคุ้ย (แค่เสียความรู้สึกนิด ๆ เสมือนเอาเข็มมาทิ่มแทงใจ) แค่จะบอกว่า ผมก็เป็นแค่คน ๆ หนึ่งที่อยู่อาศัยในเงามืด และติดตามผลงานของไรท์บางคนอยู่อย่างเงียบ ๆ (รวมถึงนักเขียนหลายท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นในกระทู้นี้ด้วย)
#ถ้าเงินอันน้อยนิดที่หามาได้อย่างยากลำบากของผม ไม่อาจสนองความต้องการของคุณได้ ก็ขอบายจ้า ไม่น่าเสียตังค์เลย
#การสนับสนุนใครอยู่เบื้องหลังนี่มันผิดมากเหรอ? งั้นคราวหน้าจะกดส่งหัวใจให้ทุก ๆ หนึ่งชั่วโมงเลยนะครับ ไม่ต้องทำการทำงานอะไรกันละ (ปล.ผมก็มีส่งหัวใจให้นะ แต่ไม่ทุกครั้งทุกตอนอะ 5555)
#ใจความสำคัญของกระทู้ผม ท่ามกลางน้ำ ๆ ๆ ๆ ๆ เนี่ย ...เนื้อคือ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะนักอ่านหรือนักเขียน คุณมีสิทธิ์ไปตั้งฉายาให้คนอื่นด้วยหรอ? แค่นี้เอง 55555
#ปิดเทอมแล้วครับลุง เล่นเน็ตดึกได้ 55555 (ปล.ทำงานจนไม่รู้ว่าจะแต่งนิยายตัวเองจบตอนไหน T^T)