เพื่อนไม่ดี ซิ่วดีไหม

[พราว]

สวัสดีค่าทุกคน คือเราเป็นนักศึกษาปี1อยู่มหาลัยในกรุงเทพพึ่งเปิดเทอมมาได้2เดือนรู้จักกับเพื่อนก็เยอะอยู่แต่ไม่ครบทุกคนเพราสาขาที่เราเรียนคนเกือบร้อย เรามีกลุ่มเพื่อนที่รู้จักกันจากวันรับน้องแล้วเราก็สนิทกับกลุ่มนั้น(ใช้คำว่าสนิทเพราะคุยอยู่แต่กลุ่มนั้น) เหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเป็นส่วนเกินก็คือช่วงใกล้สอบมันมีวิชาที่เราต้องสอบวันเสาร์แล้ววันศุกร์บ่ายมีเรียนเราก็ไปเรียนปกติพอถึงหน้ามอเพื่อนก็ไลน์คุยๆกันว่า แกกับแกไม่มาเรียนใช่ไหม เราก็รู้ละว่าถ้า2คนนี้ไม่มาที่เหลือต้องไม่มาแน่ๆเราก็เลยถามคนเริ่มแชทว่ามาเรียนไหม ปรากฎว่าเพื่อนคนนั้นบอกไม่แล้วถามว่า เรามาเรียนหรอ เราก็ตอบใช่ แล้วเพื่อนก็เงีไปเลย อีกเหตุการณ์คือเพื่อนนัดติวหนังสือกันทั่งกลุ่ม(5คน)แล้วไม่ชวนเราคนเดียว คือต้องรู้สึกยังไงเราเป็นส่วนเกินไปแล้วมันก็เศร้านะเพราะเรามีเพื่อนอยู่ก็แค่กลุ่มนี้ที่แบบรู้สึกว่าสนิทแต่ไม่ได้รู้สึกว่าถูกชะตาอะเหมือนเค้าก็แค่ให้เราไปกินข้าวนั่งเรียนด้วยแต่หลังๆรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินของกลุ่มเวลาเดินเค้าก้จะเดินจับมือกันทุกคนแต่ไม่มีเรา(กลุ่มเราเพื่อนผู้หญิงล้วนนะ)แล้วเวลาเรียนเราก็นั่งริมสุดเวลาเพื่อนคุยอะไรกันเราก็จะไม่รับรู้อันนี้คือเรื่องของเพื่อนในกลุ่ม อีกอย่างคือการเดินทางจากบ้านเราไปมหาลัยค่อนข้างไกลแล้วรถติดมากๆๆต้องต่อรถ2ต่อทำให้เราไม่สามารถร่วมกิจกรรมหลายๆอย่างในมหาลัยได้เพราะต้องรีบกลับบ้านไม่อยากเจอรถติดทั้งเช้าเเละเย็น พ่อเราไม่อยากให้เราอยู่หอเราก็ทำอะไรไม่ได้ได้แต่ทำใจแล้วพยายามปรับตัว เเต่เรื่องการเรียนและสภาพแวดล้อมเราโอเคนะถึงแม้เราจะไม่ได้ชอบมันมากๆแต่ก็เรียนได้คะแนนสอบยังไม่รู้เพราะพึ่งสอบไปแต่ตอนนี้ใจเราอยากซิ่วมากๆค่ะ เพื่อนที่อ่านมามีความเห็นยังไงคะ?ช่วยกันเม้นหน่อยนะคะอยากได้ความคิดเห็นของทุกคน อ่อเรามีคุยกับพ่อแม่เรื่องนี้แล้วพ่อแม่เราก็เหมือนจะเคารพการตัดสินใจของเรา

Comments

[หัวฟู ผู้เลอค่า]

เราเคยเป็นนะ ตอนนั้นเราคิดจะซิ้ววันหนึ่งสิบรอบเรา บอกพี่ บอกแม่ ว่าเราไม่โอเค เราอยากจะย้ายไปเรียนที่อื่น แต่สิ่งที่พี่เราบอกกลับมาทำให้เราคิดได้คือ ชีวิตมหาลัย เป็นแค่การเริ่มต้นใช้ชีวิต อย่าเอาอนาคตเราไปฝากกับเรื่องพวกนั้น ถึงจะย้ายไปที่อื่นถ้าเจอแบบนี้อีก ก็ต้องย้ายอีก แค่เราสู้ เวลาไปเรียนให้นึกแค่ว่า เรามาเรียนเพื่อพ่อ กับ แม่ และอนาคตของเรา

แต่ยังไงถ้าอยู่แล้วไม่โอเค ลองเปลี่ยนกลุ่มดูนะค่ะ ตอนแรกๆก็จะโดยเพื่อนที่เคยอยู่ด้วยกัน พูด หรือนินทาอยู่แล้ว ไม่ต้องคิดมาก แล้วจะรู้ว่าสิ่งที่เจอมามันเป็นแค่บททดสอบชีวิต

เดียวมันก็ผ่านไปค่ะ

สู้ๆๆ

[คะน้าตัวน้อยตัวนิดน่าดูยูฮูวู้ฮู]

หนีปัญหาเหมือนเรา

สุดท้ายเสียเวลาไปสองปี

อย่าทำแบบนั้นอีกหน่อยทำงานไม่ถึงเดือนก็จะหาที่ใหม่ไปเรื่อยๆ เหรอถ้าที่ทำงานไม่ดี? จะหนีตลอดชีวิต?

คนสมัยก่อนถึงว่าเด็กรุ่นเราไม่มีความอดทนสิ้นดี รู้หรือเปล่าทำไม เพราะพวกเราชอบหนีปัญหากันไง

พี่มาจากตจว มาเรียนกทมแบบไม่มีเพื่อนสักคน จนตอนนี้ปีสี่แล้ว จะจบแล้ว เกียรตินิยมแน่นอนแต่ไม่รู้อันดับหนึ่งหรือสอง ทำไมต้องมีเพื่อนล่ะ? เพื่อ? สุดท้ายฝึกงานหรือทำงานก็ตัวคนเดียวแล้ว