แชร์ประสบการณ์สำหรับนักเขียน

[ChapterPp]

มาเเชร์ประสบการ์ของการเป็นนักเขียนกันค่ะ
เผื่อจะเป็นกำลังใจให้กับนักเขียนน้องใหม่อีกหลายๆคนที่กำลังจะถึงทางตัน

อย่างเช่น..... เราที่มักจะเอาเเบบร่างมาตีกันมั่ว จนสุดท้ายเนื้อหาก็พันกันยุ่งเหยิง นักอ่านเกิดอาการงงในงงกับเนื้อหาของเรา
เอาจริงๆขนาดเราเองยังงงกับตัวเองเลยว่าเเต่งอะไรออกไป 5555
 มันห้ามยากนะการแต่งเเละคลุมเนื้อหาไม่ให้ออกทะเล หรือการดึงนื้อหากลับมาโดยที่ไม่สะดุดสำหรับเรา

แล้วข้อเสียของเราก็คือชอบความเพอ์เฟกต์ จนบางทีมันทำให้งานเขียนไปต่อไม่ได้ เพราะมัวแต่มาคิดว่า อันนี้ดีมั้ยลบแก้อยู่อย่างนั้น

แต่อย่างว่าถ้าไม่มีอุปสรรคเราก็จะไม่ได้เรียนรู้ งานเราก็คงไม่มีคุณภาพ ไม่มีการพัฒนา เราคิดอย่างนั้นนะ

เเล้วท่านอื่นๆล่ะ มาเเชร์ประสบการณ์กันเถอะ....
 

Comments

[ไม่อยากเปิดเผย]

ขอถอดล็อคอินมาตอบ ^^

เป็นคนที่เขียนตามใจตัวเองมากค่ะ 555 แม้นักอ่านบอกไม่ชอบนิสัยพระเอก แต่ก็ไม่ยอมเปลี่ยนพล็อต ให้ทุกเรื่องดำเนินไปในแบบของมันเอง ไม่เคยบังคับความรู้สึกว่าต้องดีตามทีคนอื่นต้องการ วางให้นิสัยแบบไหนก็จะเป็นแบบนั้น

แล้วพอเราเป็นแบบนี้มักจะโดนนักอ่านบางคนตามขยี้ (ไม่บอกนะว่าเกิดในเว็บไหนเพราะลงหลายเว็บ) เออแบบพล็อตดีนะแต่พระเอก... ไม่ไหวละ

เราก็โอเค ไม่ไหวไม่เป็นไร เราแต่งเอาใจนักอ่านไม่ดีเอง แต่สุดท้ายแล้วเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดกับบางคนเท่านั้น เพราะส่วนใหญ่ก็ยังอยู่กับเรา ติดตามสนับสนุนตั้งแต่เรื่องแรกยันปัจจุบัน สิ่งที่นักอ่านคอมเมนต์มาก็เก็บมาคิดและปรับปรุงในเรื่องต่อไป

ล่าสุดเขียนเนื้อหาแบบว่า พระเอกคลุมเครือเหมือนรักคนนี้ แต่ก็ยังไปอะไรกับคนนั้น ทำให้มีเหตุการณ์แปลกๆคือจู่ๆ ก็มีนักอ่านท่านหนึ่งโผล่มาให้เรทติ้งเรา สามดาว!! (ปกติคนอื่นให้เต็มห้าดาวนะ) ซึ่งเราก็ไม่มีปัญหาอะไร ถูกใจบ้างไม่ถูกบ้างก็ว่ากันไป

แต่ดันมีนักอ่านเหมือนกันนี่แหละค่ะกด ห้าดาว!! ประชดคนสามดาวด้านหลังภายในเวลาไม่กี่นาที

ถามว่ารู้ได้ไง การเป็นนักเขียน เราจำได้หมดค่ะว่าคนไหนติดตามมาตลอด คนไหนพึ่งมากดเพื่อให้เรทติ้งเราลดจากเต็มห้าเป็นสี่จุดเก้า

(ตอนแรกก็ไม่คิดนะว่าจะมีคนทำแบบนี้ แต่เช็คแล้วล่ะ.... เป็นนักเขียนอยู่ดีๆก็มีคนหมั่นไส้ 555)

[ChapterPp]

55555 เหมือนทำอะไรก็ผิด งื้อออขอบคุณนะคะ

[ptetsuq]

เรื่องที่ยากแก้ที่สุดตอนนี้สำหรับเรา คือเป็นหมดไฟง่ายค่ะ นึกจะคึกก็คึก นึกจะทิ้งมันก็หมดแรงไปเลย ยิ่งเราอายุมากขึ้น หน้าที่มากขึ้น มันก็แบ่งเวลาไม่ถูกเท่าไหร่ งานเขียนก็เลยถูกเบียดเบียนไปบ่อย ๆ ค่ะ แรงบันดาลใจก็ตามหายากเหลือเกิน ชีวิตโหยหาการนอนเป็นที่สุด----

เราเลยหันมาแต่งแฟนฟิคประเภท SF/OS แทน จบง่าย สบายใจในไม่กี่ตอน /แง/

เป็นคนไม่ค่อยมานั่งพรูฟคำผิด พอเขียนเสร็จแล้วต้องรีบอัพเลยด้วยฟามตื่นเต้น แก้ยากมาก แล้วก็ต้องมานั่งจัดคำใหม่ทีหลัง เปลืองพลังงานไปอีก แต่ช่วงนี้ใช้งานเพื่อนค่ะ ให้เพื่อนพรูฟให้ 5555555

ตอนนี้พึ่งเริ่มกลับมาฮึดแต่งนิยายออริจินัลเรื่องยาวแทนแล้ว คิดว่าน่าจะแอคทีฟได้อีกระยะ จากนั้นก็คงเปื่อยสนิทค่ะ ฮือ