Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

บันทึกความรู้สึก (ระหว่างทางที่เลือก)

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
       หลายต่อหลายครั้ง ฉันมักนึกเสมอว่า ระหว่างทางที่ฉันกำลังเดินอยู่นั้น บางทีมันก็น่ากลัวเกินไป บางครั้งฉันไม่แน่ใจว่า ทางที่ฉันกำลังเดินอยู่นี้ ฉันมาถูกทางแล้วหรือไม่ อุปสรรคต่างๆที่ผ่านเข้ามาฉันจะข้ามผ่านมันอย่างไร บางครั้งฉันก็รู้สึกท้อซะจนไม่อยากจะเดินต่อ แต่ด้วยระยะทางที่เดินมาแสนไกลมันก็ให้คำตอบกับฉันว่า "ถอยหลังไม่ได้แล้ว" แม้ในบางครั้ง คำๆนี้มันจะดูกดดันฉันไปบ้าง แต่ในหลายๆครั้งมันก็เป็นเสียงกระซิบกับฉันว่า "ตัดสินใจถูกแล้ว เพียงแต่ยังต้องอดทนให้มากอยู่" หลายครั้งที่ฉันรู้สึกท้อ เคว้งคว้าง ฉันมักหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดโทร.กลับไปยังบุคคลที่คุ้นเคย ที่ไม่เคยทำให้ฉันผิดหวัง ใช่แล้ว คนนั้นคือพ่อและแม่ของฉันนั่นเอง แต่การโทร.ไปของฉัน ก็ไม่ได้โทร.ไปเพื่อเล่าความทุกข์ใจเสียทั้งหมด เพราะบางครั้งแค่ได้คุยกับพวกเขาก็ทำให้ฉันมีกำลังใจขึ้นมาแล้ว เหมือนเป็นยาดีที่ทำให้ฉันมีกำลังใจจะก้าวต่อไปสำหรับในทุกๆวัน 
       หลายครั้งที่ฉันเห็นคนอื่นมีความสุขแล้วชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเขา ฉันมักรู้สึกขึ้นมาภายในใจว่า "ทำไมฉันไม่มีความสุขแบบเขาบ้าง" แต่ฉันมักชอบลืมคิดไปว่า บางทีที่เราเห็นเขามีความสุข นั่นมันอาจเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเขา เขาไม่ได้เเสดงทุกๆด้านของเขาให้โลกรู้ ฉันเองก็เช่นกัน เมื่อคิดได้อย่างนี้แล้ว ฉันจึงได้คำตอบให้ตัวเองว่า "คนเราทุกคนก็เหมือนกัน มีทั้งด้านที่เรามีความสุข และมีอีกด้านที่เราเป็นทุกข์ เพียงแต่อยู่ที่เราว่าจะเลือกแสดงด้านไหนออกมาให้คนอื่นเห็น" พอคิดได้แบบนี้ฉันก็สบายใจขึ้น
       แต่จนแล้วจนรอด ฉันก็วนกลับมาคิดอีกว่า ตอนนี้ฉันกำลังทำอะไรอยู่ ฉันมีความสุขกับทางที่เลือกหรือเปล่า? แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่ฉันเตือนตัวเองเสมอคือ "ท้อได้ แต่อย่าถอย เพราะเราเลือกเอง" ฉันไม่รู้ว่าปลายทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร จะใช่แบบที่ฉันคิดไว้หรือเปล่า เพราะตอนนี้ฉันยังคงอยู่เพียงแค่ระหว่างทางเท่านั้น แต่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร มีอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันบอกตัวเองเสมอ ว่า "จงใช้ชีวิตอย่างมีความสุข หากเราไม่ลำบากแล้ว ให้คิดถึงความสุขให้มากๆ หรือหากลำบาก ความสุขก็เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องการ" ฉันไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้า หน้าที่การงานฉันจะเป็นอย่างไร แต่ถ้าเป็นไปได้ ฉันขอมีเงินและมีความสุขไปพร้อมๆกัน โดยที่เงินนั้นไม่จำเป็นต้องมากมายก็ได้ แต่ขอแค่ไม่เดือดร้อนก็พอ.

#ติชมกันได้นะคะ

แสดงความคิดเห็น

>

1 ความคิดเห็น

Charlotte russe 21 ต.ค. 61 เวลา 21:09 น. 1

ถามหน่อยค่ะ อันนี้เขียนจากเรื่องราวของตัวเองด้วยรึเปล่าเอ่ย

(ถามเพื่อความชัวร์จะได้คอมเม้นท์ถูก)

3
Charlotte russe 21 ต.ค. 61 เวลา 21:40 น. 1-2

คิดว่าบรรทัดท้ายๆ ไม่ได้สรุปใจความสำคัญของทั้งหมดนะ แต่เราอ่านแล้วก็เข้าใจอยู่ค่ะว่าอะไรคือใจความสำคัญ สำนวนการเขียนสำหรับเราก็คิดว่าใช้ได้แล้วนะ อ่านลื่นไม่สะดุด


มาว่ากันที่เนื้อหาดีกว่า

ชื่นชมค่ะที่เข้มแข็งยืนหยัดในทางเลือกของตัวเอง

และรู้สึกยินดีด้วยค่ะที่พ่อแม่เป็นยาดี เป็นกำลังใจให้ได้ ถ้าครอบครัวเข้าใจ นั่นคือพลังที่ล้ำค่ามาก

และความมุ่งมั่นของเรา เป็นพลังหลักที่สำคัญที่สุด

อ่านดูรวมๆ แล้ว รู้สึกว่าผู้เขียนเป็นคนมีสติและช่างคิดค่ะ แม้จะมีความคิดลบผุดขึ้นมา แต่คุณให้สติตัวเองได้ตลอด ชื่นชมค่ะ

ไม่ใช่ทุกคนที่จะมุ่งมั่น และฟันฝ่าทุกอุปสรรคจนไปถึงปลายทางได้ แต่ก็มีหลายคนที่ทำได้

สิ่งที่คุณมีในตัวคุณเป็นสิ่งล้ำค่า เราไม่แน่ใจว่าคุณอายุเท่าไร ไม่รู้ว่าคุณทำอะไรและเราก็ไม่อาจบอกได้ว่าคุณจะประสบความสำเร็จได้ไหม แต่แค่อ่านดูแนวคิดหลายอย่างของคุณ เราก็เชื่อว่า คุณคือบุคคลที่มีคุณภาพ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

0
hanabarkaokao 21 ต.ค. 61 เวลา 22:59 น. 1-3

ขอบคุณค่าา เป็นความคิดเห็นที่เป็นกำลังใจได้มากๆเลยค่ะ

0