รู้สึกท้อในหลายๆความหมาย เพราะคอมเม้นต์จากผู้อ่านบางท่าน
ตั้งกระทู้ใหม่
นอยด์โคตรๆ
ALICE DREAM
8 ธ.ค. 61 เวลา 19:45 น.
2,793
views
12 ความคิดเห็น
ก็ต้องผ่านไปให้ได้ค่ะ. เรื่องนี้ยังถือว่าเล็กน้อยนะคะ. แต่ถ้าผ่านไปได้นานไปก็ชินค่ะ
นี่คือด่านแรกสำหรับนิยายออนไลน์ค่ะ
เจอทุกคนครับ ผมก็เจอ ผมว่าพวกติดท็อปก็เจอกันทุกคนนะ ที่เขายังเขียนได้น่าจะเพราะสนุกมากกว่าสนใจคอมเม้นคนอื่นรึเปล่านะ 55
เรื่องปกติค่ะ เราลงตอนละ 5-6 หน้า บางที่ยังเจอบอกว่าสั้นไปเหมือนกัน แต่ในบางความหมายคือเขารู้สึกว่ามันสนุกจนอยากอ่านต่อนั่นเอง ดังนั้นไม่ต้องไปคิดมากหรอกค่ะ สักพักก็จะชินไปเอง
เรื่องนิยายทิ้งช่วง แล้วโดนต่อว่า อันนี้เราให้คิดว่าเป็นเรื่องใจเขาใจเรา ไม่ควรจะเอามาเป็นประเด็นให้ท้ออะค่ะ
บางคนอาจจะทวงแรง เมนท์แรง เราต้องมองเรื่องวุฒิภาวะทางอารมณ์ เขาอาจจะน้อย
เราในฐานะนักเขียนควรจะทำความเข้าใจว่า นิยายออนไลน์ ย่อมมีคนหลายประเภทเข้ามาอ่าน ทำใจและหาเรื่องเบี่ยงเบนความสนใจไป เก็บเอามาคิดมาเครียดไปก็ไม่ได้ประโยชน์ เป็นขยะความคิด ขยะอารมณ์ไปเปล่าๆ
ก็เป็นกำลังใจให้โค่นต้นท้อซะ จะได้สมองโล่ง มีแรงสร้างสรรค์งานเขียนต่อไปค่ะ55
สู้ๆ
เราเคยท้อจนลบนิยายทิ้งเพราะมีคนมาคอมเม้นว่าเเต่ล่ะบทสั้นเกินไปค่ะ ทั้งๆที่ตอนนั้นบทหนึ่งก็ตกประมาณหมื่นคำ เเต่พอมาตอนนี้เเล้วก็ได้เเต่เสียใจกับรู้สึกผิดกับคนที่กดติดตามไว้มากๆ เขาอุตส่าห์ตามเรามาจนเกือบหกสิบตอนเเต่เรากับลบนิยายเพราะเหตุผลเเบบนั้น
เพิ่มหน่อยว่าเราไม่ได้รู้สึกโกรธหรือโทษคนที่มาคอมเม้นหรอกนะ เขาอาจหวังดีกับเราด้วยซ้ำเเต่เราดันหัวร้่อนเอง
ขออนุญาตตกใจ
หมื่นคำนี่ยังสั้นอีกหรือคะ เราเขียน 8,000 คำ/ตอน เรายังว่ายาวแล้วนะ
อ้อ อีกเรื่องถ้าจขม.ทำใจได้ และอยากกู้นิยายก็ทำได้นะคะ
ตามนี้ค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากค่ะ เเต่เราเริ่มลงนิยายใหม่เเล้ว อีกอย่างเราก็อยากแก้อะไรหลายอย่างที่ยังไม่เข้าทีด้วย ตอนนี้คือลงเเบบหั่นกระจาย หมื่นคำว่าสั่นได้ ต่อไปลงห้าพันคำ5555
ถ้าหมื่นคำยังบอกว่าสั้นก็ลงตามที่เว็บกำหนดไปเลยค่ะ 3000 ตัวอักษร555
ที่จริงน่าจะต้องเรียกว่าหมื่นอักษรมากกว่าคำค่ะ ปกติตัวอักษรขนาด16 จะตกตอนล่ะ 8-10 หน้ากระดาษเอสี่ เราดันใช่คำผิดไป ขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิดนะคะ
ทำใจค่ะ .....
มันเป็นเรื่องปกติค่ะนี่ก็เพิ่งเจอมาเหมือนกัน เคยดองบางเรื่องไว้เพราะนอยคอมเมนต์คนอ่านแต่ตอนนี้ไม่แล้วค่ะ แค่ยึดมั่นในพล็อตของเราเดินต่อไปในทางของเราน้อมรับเอาคำติของเขามาแก้ไขแต่ไม่ใช่เอามาบั่นทอนกำลังใจ แค่นนี้ก็จะทำให้เราเขียนต่อไปได้ค่ะ
นี่คือบททดสอบค่ะ ว่าเราจะผ่านไปได้หรือไม่ เราก็เคยเป็นเหมือนกันค่ะ ใครๆก็เคยผ่านร้อนผ่านหนาวกันมาทั้งนั้นค่ะ ถ้าคุณยังยืนหยัดอยู่ต่อกับเส้นทางนี้ คุณต้องสตรองเข้าไว้ ไม่งั้นก็คงจะหนีไปร้องห่มร้องไห้ ตามแบบฉบับนักอยากเขียน จิตใจอ่อนไหวง่ายๆน่ะค่ะ ทุกอย่างมีทางแก้ทางไปของมันค่ะ ว่าเราฝ่าฟันมันได้อย่างไร
ใครมาว่าลงสั้นเราจะลงให้สั้นกว่าเดิมค่ะ ใครมาบอกดองนานก็จะดองให้เกลือขึ้นเลย
จริงๆ เจอตอนแรกก็นอยด์เหมือนกันค่ะ แต่เจอเยอะๆ มันก็ชินไปเองแหละ
สั่งสมไปค่ะ บ่มเพาะความแข็งแกร่งของจิตใจไป เมื่อไหร่ที่ปล่อยวางได้ ไม่ว่าอะไรก็ทำร้ายเราไม่ได้อีก
(เพียงแต่ช่วงเวลาที่ก้าวไปถึงจุดนั้นอาจต้องบาดเจ็บกันบ้างเป็นธรรมดา คุณจขกท แค่อยู่ในช่วงเวลาเรียนรู้)
แต่งกี่หน้าหรอครับของผมเรื่องนึงแต่งตอนละ2หน้า555555555555
นิยายที่ผมแต่งมีทั้งแบบตอนละ 2หน้า 3หน้า 8หน้า
แต่เรื่องที่โดนบ่นเรื่องสั้นเยอะสุดคือ 3 หน้า รู้สึกเศร้า.. ผมเจอคอมเม้นแบบนี้เยอะเหมือนกันครับ(และเมื่อกี้ก็เพิ่งเจอเพิ่ม.. จากเรื่อง6หน้าที่เพิ่งลงไม่นาน) ผมก็ท้อไม่น้อยเช่นกัน..
อยากไรก็ดี.. ไม่ลองคิดในอีกแง่ดูหรอครับ? สาเหตุที่เขาบอกว่ามันสั้นอาจจะเป็นเพราะเขาอ่านจนเพลินหรือสนุกจนจบตอนโดยไม่รู้ตัวและอยากอ่านตอนต่อไปมากๆก็ได้นะครับ
ผมหวังว่ามันจะเป็นกำลังใจให้แต่งต่อไปนะครับ ^^
แต่ถ้าท้อจริงๆ.. ก็หยุดได้นะครับ.. เพราะถ้าทำแล้วไม่มีความสุขก็เลิกและทิ้งมันไปและไปหาอะไรใหม่ที่ทำให้คุณมีความสุขดีกว่านะครับ
ปล.นิดๆหน่อยๆ เรื่องที่เป็นสองหน้าผมดองนานยิ่งกว่าทำปลาร้าอีก.. ระดับหลักเดือนเกือบปี.. (แหะๆถ้ามีนักอ่านเผลอมาเจอก็ต้องตีลังกาก้มกราบด้วยมา ณ ที่นี้.. Orz)
ประมาณนั้นค่ะ แต่ในช่วงแรกจะโคตรสั้นมันจะไปยาวไปช่วงคลายแม็กซ์ค่ะ
สตรองๆค่ะน้องขาาา สู้ๆนะค่ะ
ขอบคุณนะคะ!
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?