หัวข้อ วันเก่าๆกับนิยายที่ลบไป... ใครเคยลบพล็อตนิยาย(เป็นเรื่องที่แต่งแต่ไม่ได้ลงให้ใครอ่านบ้าง)..

[เกย์ซาขยะ หมาป่าผิวสีผู้โง่งม]

ส่วนตัวผมเป็นคนหนึ่งที่ลบนิยายบ่อยมากเมื่อก่อนและไม่ค่อยสนใจนิยายที่ไม่ต้องการแล้วอารมณ์แบบไม่เขียนก็ลบเอาเลย คือจริงๆก็เศร้านะ. หมายถึงตอนนี้นะน่ะ..

ส่วนมากก็เป็นนิยายต่างโลกเหอหม้อย เทพทรูwannabe ฮาเร็มโง่ๆทั่วไป

แต่ที่เสียใจโดยรวมคือพล็อดเกี่ยวกับFic
คือแบบเข้าใจว่าตอนนั้นมันเขียนไม่ออกมันตันด้วยส่วนหนึ่งอะน่ะ
ของผมเป็นFicวันพีซ ที่ธีมเรื่องราวเกี่ยวกับทหารเรือที่เปลี่ยนบทเป็นตำรวจ3พลเอกเป็นวัยรุ่น หนวดขาวเป็นลูแปง 7เทพเป็นมาเฟีย เอาจริงตอนคิดนี้เขียนไปหัวเราะไปมากๆ ตอนที่เปาโล(หมา)ที่อยู่กับโรบินโดนรถ10ล้อชน ไม่ก็อาคาอินุไปเป่าหูลูกๆ(บ้านเด็กกำพร้า)หนวดเขาที่ใช้ดาบยาวๆอะไรสักอย่าง และลูฟีอยากเป็นราชาโจรภูเขา..
อีกเรื่องคือfic แบทxซุป ที่แบทแมนไปดมแก็สโจ็กเกอร์มาเลยกลายเป็นสาว(แต่ปัญญา...) คือมุขกางเกงในสีแดงนี้เล่นมันทั้งเรื่อง

เขียนแล้วนึกถึงวันวาล...







น่าจะกระทู้ระบายเรื่องโง่ๆของตัวเองนั้นแหละนะ.. ใครมีเรื่องแบบผมไ-่าปช่อยผมเหงาคนเดียว..

Comments

[ทุ่งสายหมอก]

เราก็เคยเป็นค่ะ มีอยู่เรื่องนึงที่แต่งเอง ด้นสดเองทั้งหมด เนื่องด้วยตอนนั้นพึ่งหัดแต่ง ก็เลยรู้สึกขำกับฟิคตัวเอง ดูถูกที่ตัวเองเขียน

ทำไมเราเขียนไม่ดีเหมือนคนอื่นล่ะ ทำไมเราถึงทำแบบคนอื่นบ้างไม่ได้

ลบไปหลายรอบเลยค่ะ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เขียนต่อเพราะกดดันตัวเองเกินไป555 ปัจจุบันก็ยังคิดถึงฟิคนั้นอยู่ เรื่องแรกเลยด้วย..

ได้แต่นึกแล้วก็คิดถึงไปงั้นๆค่ะ เราทำตัวเองทั้งนั้น5555

[นักเขียนอินอี้ครับ]

เคยแต่ลบนิยายที่ลงให้อ่านครับ ยอดวิล2,000กว่า ติดตาม900กว่า แต่นิยายเรื่องนั้นผมเขียนเกาะกระแสช่วงเอ็นซุยมาตั้งแต่ตอนแรก ผลลัพธ์เลยออกมาดี แต่พอผมดลับไปอ่านใหม่หลังจากที่ ตะลุยดูอ่านนิยายหนังอนิเมะซีรี่ย์เกมส์ มาตลอด1ปีที่ดองไป ผมก็สังเกตเห็นถึงความผิดพลาดที่ใหญ่หลวงครับ ทั้งความไร้เหตุผลที่ได้พลังมาอย่างงงๆ ความโกงที่มากเกินไปจนปัญญาอ่อน อารมณ์ความรู้สึกของตัวละครที่ไม่มีจนเป็นแค่NPC การบรรยายที่ห่วยแตกไร้ความละเอียด การกระจายบทที่ไม่ทั่วถึง สุดท้ายผมจึงลบมัน และเริ่มขัดเกลาทักษะใหม่ตั้งแต่0