(ระบายหน่อย เก็บไว้ไม่ไหว) รู้สึกชีวิตไม่มีความสุขเลยตั้งแต่มีแม่เลี้ยง
ตั้งกระทู้ใหม่
คือเราไม่สามารถที่จะสั่งหรือสอนน้องได้เลย เขาบอกว่า เราเป็นใครมาสั่งน้อง?
คือเราก็ยอมรับนะว่าเราก็เป็นเด็กหัวร้อน บางครั้งเวลาเราโดนตีหรือโดนด่า เราก็มีตอบโต้บ้างอย่างเช่น ปัดมือหรือผลัก (เขาจะชอบมาจิกหัว) ตั้งแต่เราขึ้นม.2 มา จนถึงตอนนี้เราอยู่ ม.6 เราเริ่มโดนหนักขึ้น ยิ่งเวลาพ่ออกไปทำงาน เขาก็เหมือนจะด่าว่าเราแรงมากๆ ทุบตีบ้าง จนน้าข้างบ้านเขาต้องมาช่วยห้าม แต่พอพ่ออยู่ เขาก็จะไม่ทำอะไร มีบ่นบ้างเล็กน้อย
สรุปคือ เป็นเวลา 10 กว่าปีที่เจอเรื่องแบบนี้ ตอนนี้เราไม่สามารถที่จะยิ้มหรือร่าเริงเวลาอยู่บ้านได้เลย ไปรร.ก็ยิ้ม สนุกสนานปกติ พอกลับบ้าน เราก็จะเหมือนเปลี่ยนไปเป็นอีกคน (เหมือนคน2บุคลิก) เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลย ม.6แล้วด้วย เครียดมหาลัยไม่พอ ก็ต้องมาใช้ชีวิตแบบนี้อีก แล้วนี่จะปีใหม่แล้ว แต่เขาก็มาทะเลาะกันเพราะเรื่องที่เราชอบไปที่บ้านของน้าข้างบ้านเพื่อเล่นกับหลานของน้า เนี่ยค่ะ เรื่องเล็กๆน้อยๆ แม่เลี้ยงก็เอาไปเป็นปัญหาใหญ่จนต้องถกเถียงกับพ่อเรา พ่อเราไม่ว่าอะไรเราเลยด้วยซ้ำ มีแต่เขาที่เป็นเดือดเป็นร้อน เราเหนื่อย เราท้อมากค่ะที่ต้องใช้ชีวิตที่บ้านที่มีแม่เลี้ยงแบบนี้
HiBianghi
29 ธ.ค. 61 เวลา 19:12 น.
1,001
views
3 ความคิดเห็น
ตรงจุดนี้แหละ พ่อม่าย หรือ แม่ม่าย การ
เลี้ยงลูกคนเดียวจะดีกว่า กว่าการเอาใคร
ไม่รู้นิสัยมาเป็นแม่เลี้ยง หรือ พ่อเลี้ยงให้
กับลูก คนเป็นลูกบางกลุ่มเหมือนอยู่ในนรก
ทั้งเป็น ความรักที่ดี ต้องรู้จักการเหินห่าง
กันบ่าง พอพบเจอก็กอดกันในฐานะพ่อ ลูก
แม่ ลูก พี่กอดน้อง น้องกอดพี่ // จะมัวอาย
อะไรกันนักหนา พวกที่แคร์คนอื่น ผมไม่
ชอบเลยครับ
เขาจิกหัวเรา เราไปจิกหัวน้องกลับ บอกเขาแบบนี้ เธอเป็นใครมีสิทธิ์มาจิกหัวฉัน. อยู่ในสังคมต้องเข้มแข็งและต่อสู้ อย่ากลัว แรงมาก็แรงกล้บ บอกพ่อไว้ล่วงหน้า อาจมีคนตาย ถ้ายังไม่เลิกนิสัยแบบนี้
้พยายามหาหลักฐานตอนที่เด็กเวรสองคนนั้นพูด หรือ แม่เลี้ยงนั่นพูดหรือทำร้ายเรา เก็บไว้แล้วอธิบายให้พ่อฟังตอนพวกมันอยู่ ดูสิว่าพ่อจะเชื่อคุณหรือเปล่า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?