เมื่อผมอาจจะตกหลุมรักหนุ่มอิสลาม...ต้องทำยังไง
ตั้งกระทู้ใหม่
เพื่อนๆเคยอ่านนิสัยมนุษย์ไหม ที่บอกว่ามนุษย์เรามีอยู่ด้วยกัน 9 ประเภท จากการทดสอบเราจัดอยู่ในกลุ่ม Peacemaker นั่นก็คือคนที่ไม่ชอบความขัดแย้ง ปฏิเสธใครไม่เป็น สามารถรับฟังปัญหาและเรื่องราวต่างๆได้แม้เราจะไม่มีความเข้าใจในเรื่องนั้นเลย เราเป็นแบบนี้แหละและมันก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องราวดังกล่าวขึ้น ที่เราไปมีความรู้สึกกับหนุ่มคนนั้น
มันอาจเป็นเรื่องไร้สาระ มองดูบ้าบอสำหรับบางคน แต่มันเกิดขึ้นแล้วเราคงต้องยอมรับแต่โดยดีถ้าจะมีใครว่ามันดูโง่ ดูไร้สติในการไตร่ตรอง ถ้าใครเห็นใจหรือสามารถพูดอะไรให้เราได้ผ่านมันไปได้เราก็ขอบคุณนะ
เรื่องมันเกิดจากที่เราเป็นคนที่ชอบเล่นเกม เราเล่นเกมบนสตีม เพิ่งเล่นได้แค่ 2 ปีเอง คนเพิ่มเพื่อนเรามาไม่กี่คนหรอก ตอนนี้ก็มีเพื่อนแค่ 43 คนเอง เกมที่เราเล่นมันเป็นเกมสยองขวัญที่จะมีผู้เล่นร่วมกันทั่วโลกได้แมทช์ละ 9 คน อีก และ 1 ในนั้นจะต้องเป็นผู้ล่า เราเล่นของเรามาเรื่อยๆเป็นปีๆเลยนะ เรามีความสุขกับสิ่งที่เราทำมากๆ หลายคนที่เพิ่มเพื่อนเรามาเราก็คุยกันบ้าง ไม่คุยกันบ้างแล้วแต่อารมณ์ จนมาปีนี้เราก็ยังคงเล่นเกมนั้นอยู่ เวลาเราเล่นเราก็จะพูด จะตะโกนโหวกเหวกอยู่ในนั้นแหละ บางคนก็เพิ่มเพื่อนเรามาเพราะเราดูบ้าๆนี่แหละ ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจนะ เราบ้าขนาดนี้ ออกจะหลอนๆ ยังมีคนอยากเป็นเพื่อนอีกเหรอ งง ใจนะ
แล้วล่าสุดก็มีคนเพิ่มเพื่อนเรามาในสตีม รับก็รับตามปกติ และขณะที่เรากำลังเล่นเกมอยู่เขาก็ทักมา ซึ่งเวลาเล่นอยู่เนี่ย เราจะไม่ชอบสลับไปพิมพ์ข้อความคุยกับใครเพราะมันจะทำให้เราตายในเกม แต่ด้วยความที่ไม่อยากให้เขารู้สึกแย่ เราจึงต้องพยายามพิมพ์คุยไปด้วยเล่นเกมไปด้วย มันใช้ความพยายามอย่างมากเลยหล่ะ เขาก็เริ่มถามเราด้วยประโยคพื้นๆเลยว่า "คุณมาจากไหน คุณชื่ออะไร" ทำนองนี้แหละ เราก็จำได้ไม่มากละ คุยเยอะมากจนเราเล่นจบแมทช์นั่นแหละเราก็เลยออกมาคุยให้มันจบๆไปดีกว่า เพราะเล่นไปคุยไปสมองจะพัง นั่นหล่ะเราได้คุยกับเขานานมาก เวลาก็ประมาณ ห้าทุ่มไปจนถึงตีสองเลยมั้ง แต่ในระหว่างนั้นเราก็เล่นเกมบ้างนะ ไม่ได้คุยอย่างเดียว
จากนั้นมันผ่านไปหลายวันมากนะ ที่เราไม่ได้คุยกันนับจากที่ร่ำลาในคืนนั้น ไม่มีการทักกันเพราะต่างคนก็เล่นเกมที่ตัวเองชอบ แล้วอยู่ๆก็มีข้อความเตือนขึ้นมาว่าคนคนนั้นส่งมาหาเรา เอ้อ ! เราลืมบอกไปเลยว่า เราบอกเขาว่าเรามาจากประเทศไทย แล้วเราก็ถามเขาว่ามาจากไหน เขาก็บอกว่าเขามาจากมาเลเซีย พอดูแล้วก็เป็นพื้นที่ติดกับจังหวัดยะลานี่เอง เขายังถามเลยว่าเราน่ะอยู่ที่ไหน เราก็บอกว่าเราน่ะอยู่จังหวัดที่อยู่ในภาคกลาง(ตะวันตก) ส่วนเขาบอกว่าเขาอยู่เประ และแถมยังส่งภาพระยะทางจากที่นั่นมาที่นี่ให้ดูด้วยนะ เราก็คิดว่าเออแปลกดี
นั่นแหละหลังจากที่ไม่ได้คุยกันมาหลายวัน เขาได้ส่งข้อความมาหาและก็ชวนเราเล่นเกมอื่นๆอีกที่เราไม่เคยคิดจะเล่น ชวนคุยเรื่องเกมว่าเกมนั้นเป็นไง เกมนี้เป็นไง ลองเล่นดูหรือยัง มาเล่นด้วยกันไหม ทำนองนั้น ซึ่งปกติเราจะติดเกมเดิมๆ เวลาเล่นก็จะไม่ค่อยคุยกับใครเท่าไรเพราะขี้เกียจจะพิมพ์ และนี่เป็นครั้งแรกที่เราคุยนานสุดๆและกดแป้นพิมพ์เยอะมากๆ ก.ไก่ ล้านๆตัวเลย ซึ่งนี่แหละมันทำให้เรารู้สึกว่า เออ มันก็เป็นสีสันของชีวิตดีนะที่อยู่ๆก็มีคนอยากคุยกับเรามากมายขนาดนี้
เพื่อนๆรู้ไหมว่ามันเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆจนผ่านไปหลายเดือน เรามักจะเล่นเกมตอนเย็นจนถึง ตี 1แล้วก็เข้านอน ส่วนตอนเช้าก็จะมีล็อคอินเข้าไปบ้างแต่ไม่ค่อยได้เล่นหรอก
เขามักจะทักแชทมาหาเราและก็แชร์เรื่องราวต่างๆ เขาไปไหนมาบ้าง ไปสวดมนต์มาบ้าง ไปงานแต่งกับครอบครัว เขาเหนื่อยมากแค่ไหน อะไรประมาณนี้ มีอยู่ครั้งที่เขาไปงานที่มีคนเยอะมากแต่เขาไม่รู้จะบอกเป็นภาษาอื่นๆยังไงให้เราเข้าใจว่ามันเรียกว่าอะไร เขาบอกว่า ถ้าเป็นวันนั้นเขาอยากให้เราออนไลน์สตีมได้ไหม เพื่อที่เขาจะได้คุยกับเราระหว่างที่เขาต้องอยู่ที่งาน ซึ่งเราก็บอกว่าโอเค ได้ๆ เพราะเราคิดว่าเขาคงต้องมีอะไรแหละก็เลยรับปากไป และมันก็จริงนะ เขาทักเรามา เราก็ถามว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ เขาก็บอกว่าเขากำลังนั่งรอคนในครอบครัวอยู่ ไม่รู้ว่าพวกเขาหายไปไหนกัน เขาบอกว่าเหนื่อยมาก อยากจะงีบหลับสักหน่อยเหลือเกิน เนื่องจากว่าเขาเป็นคนนอนไม่ค่อยหลับ มักจะเล่นเกม ดูหนัง ไปเรื่อยจนเช้า เป็นอย่างนี้เสมอ lack of sleep
เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนเรารู้สึกว่าเขาคงอยากจะหงีบหลับจริงๆก็เลยได้บอกว่า "เอาสิ ได้เวลาพักผ่อนแล้ว จนกว่าพวกเขาจะมา คุณน่าจะได้พักสายตาอย่างน้อยสัก 5 นาที" เขาก็บอกว่าโอเค แล้วเดี๋ยวถ้าเขากลับถึงบ้านแล้วจะส่งข้อความหานะ เพราะการเดินทางจากกัวลาลัมเปอร์มันต้องใช้ไปเวลาประมาณ 2-3 ชั่วโมง ระหว่างนั้นเขาคงหลับในรถแน่ๆ
เขาเดินทางกลับถึงบ้านก็มืดแล้วอ่ะ สัก 1-2 ทุ่มได้แหละ คืนนั้นเป็นคืนที่เราคุยกันในเรื่องที่ต่างออกไปจากเดิมและเราก็รับรู้ได้ถึงตัวตนบางส่วนและความรู้สึกที่เขาเป็นอยู่ ทุกครั้งที่เราคุยกับเขาเขามักพูดกลับมาเสมอว่า "คุณน่าจะมีความสุขมากและเป็นอย่างนั้นเสมอ" เราก็บอกไปว่าเรามีความสุขสิ เพราะทุกวันนี้เราได้อยู่กับตัวเอง ฟังเพลง เล่นเกม อ่านหนังสือที่ชอบ ได้ใช้เวลาส่วนตัวไปในแต่ละวันกับเรื่องราวดีๆ เขาก็บอกว่าต่างจากเขานะ เพราะเขาเศร้าแท่บทุกวัน ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไร เราคุยกันเยอะเลยหล่ะ จนมันทำให้เราเข้าใจเขาว่าเป็นยังไง เราเข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนั้นแต่ว่ามันคงพิมพ์ลงในนี้ไม่ได้ ไม่ใช่เพราะเราไม่อยากให้เพื่อนๆรู้นะ แต่เราคิดแล้วว่ามันเป็นสิ่งที่ถ้าพิมพ์ลงไปแล้วอาจเกิดความขัดแย้งขึ้นในกระทู้แน่นอน
คืนนั้นเขาบอกตอนนี้เขาไม่ค่อยสบาย เราจึงบอกว่าควรพักผ่อนบ้างถ้ามียาก็กินจะได้ดีขึ้น ซึ่งเขาก็บอกว่า "แน่นอน เขากินยาแล้วหล่ะ แต่ยังไม่ได้กินอาหาร" เขาบอก ช่วยหาให้เขาหน่อยได้ไหม ตอนนี้อยู่คนเดียว เราก็เฮ้ย ! อะไรว๊า จะมาล้อเล่นอะไรแบบนี้ เราก็เลยไม่อยากขัดใจก็เลยต้องตอบไปว่า "ได้นะ แต่เอาไว้วันอื่นที่มีโอกาสแล้วกัน" เขาก็จะเป็นคนที่ออกแนว ขี้งอน ง้องแง๊งนิดๆ ซึ่งมันดูโอเคนะสำหรับเขาแล้วมันดูไม่น่ารำคาญ เราก็บอกให้เขาไปนอนได้แล้วแต่เขาก็ยืนยันนะว่าจะไม่ไป เพราะเขาไม่ชินกับเวลาที่ต้องนอนเร็ว ซึ่งตอนนั้นมันคือตี 1 หรือ ตี 2 นี่แหละ เราก็เลยได้แต่เงียบ ไม่พูดไรอีก จนเขาทักมาว่า "นั่นไง คุณกำลังเกลียดฉัน ฉันเริ่มจะเสียใจแล้วนะ" เราก็เอ้ยยย เอาอีกแล้ว อะไรเนี่ยยย! เราก็ต้องพยายามบอกว่า "ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันก็แค่อยากให้คุณพักผ่อน บางทีคุณอาจะฟุบหลับหน้าคอมฯ ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นสักหน่อย คุณคือเพื่อนที่ดีของฉันเลยนะ"
เขาบอกเราว่า "นี่ คืนนี้อ่ะมีการแข่งขันฟุตบอลระหว่างไทยกับมาเลยเซียด้วยนะ คุณเชียร์ทีมไหนเหรอ"
แหม จะให้เราบอกว่าฉันก็ต้องเชียร์ไทยสิ ก็ยังไงอยู่ใช่มะ เราก็เลยตอบไปว่า "ทีมไหนชนะ ฉันก็สนับสนุนทีมนั้นนั่นแหละ" เขาก็พูดมาว่า "จริงเหรอ ! ถ้ามาเลย์ชนะคุณก็จะสนับสนุนใช่ไหม ถ้างั้นก็มาสนับสนุนฉันด้วยเลย ฉันป่วยเนี่ย"
คือบ้ามาก เราก็บอกไปว่า "โอเค เอาไว้ให้ผลมันออกมาละกัน"
เขาก็หัวเราะ แค่นั้นแหละ ฮ่าๆ แล้วเราก็คุยเรื่องฟุตบอลไปเรื่อยๆ
เขาบอกว่า "เดี๋ยวจะมีการแข่งขันฟุตบอลไทยกับมาเลย์อีกครั้งที่จะจัดขึ้นที่ประเทศไทย คุณรู้จักสนามที่เขาจะจัดแข่งขันไหม ถ้าฉันได้ไป คุณต้องออกมาดูกับฉันนะ" เราก็ต้องรู้จักอยู่แล้วหล่ะสนามแข่งขันน่ะ แต่เราก็ไม่ได้ตกลงนะว่าเราจะออกไปดูการแข่งขันนั้นด้วย จริงๆฟุตบอลเราก็ดูนะ แต่จะมีอะไรมันส์ไปกว่าการได้ดูแข่งขันวอลเลย์บอลอีกล่ะ ฮ่าๆ
เพื่อนๆรู้มะ เราอ่ะบอกความรู้สึกตัวเองไม่ถูกเลยในตอนนั้นๆ จะบอกว่าเราไม่อยากให้เขาทุกข์ใจ อยากให้เขามีความสุข หรือเราสงสารเขากันแน่เราถึงอยู่แบบนั้นตลอดมา เพราะทุกครั้งที่คุยกันเรารับรู้ได้ว่าเขามีความสุขและเราก็เริ่มไม่แน่ใจละว่าเราเองก็เป็นไปด้วยหรือเปล่า เวลาเราเหมือนไม่ได้คุยกับเขาเขามักบอกว่า "คุณเกลียดฉัน ฉันเสียใจ" มีอยู่ครั้งหรือสองครั้ง เขาพูดแบบนี้แหละ พอเราอ่านเราถึงกับน้ำตาไหล มันเป็นความรู้สึกหนึ่งที่แว้บเข้ามาในสมอง ซึ่งเราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร (ตอนพิมพ์นี่เราก็น้ำตาไหลอยู่หล่ะ) แต่เราพยายามมานั่งพิจารณาว่ามันคืออะไร เราเหมือนจะได้คำตอบนะ ประกอบกับที่ผ่านมาเวลาเราเล่นเกมด้วยกันหลายๆเกม เช่นเกม The forest ที่เขาอยากให้เราเล่นด้วยมากๆ เราจึงต้องตามนั้น มันเป็นเกมที่ยากสำหรับเรา เราตายทุกครั้งที่อยู่ในนั้น แต่เมื่อเขาอยู่ด้วย เราไม่ตาย เรารอด เพราะมันเป็นเกมทีต้องเอาตัวรอดในป่าอันตราย เราทำอะไรไม่เป็นเลยบอกได้แบบนี้ แต่เขาทำทุกอย่างเพื่อเราทั้งหมดและเขาก็ได้บอกแบบนั้น (หลายคนอาจมองว่ามันก็แค่เกม ใครๆก็ทำเพื่อกันได้ง่ายๆ แต่สำหรับเราเรามองว่าถึงมันเป็นแค่เกมแต่ใครจะมายอมเสียเวลาสร้างสรรสิ่งต่างๆโดยใช้เวลาของตัวเองเพื่อคนอื่นได้มากขนาดนี้ แค่ในชีวิตจริงการทำอะไรง่ายๆเพื่อใครสักคนเรายังไม่อยากทำเลยถ้าคนคนนั้นไม่ใช่คนที่เราอยากทำให้) เราคุยกันเรื่อยมาอยู่อย่างนั้นและเล่นด้วยกันเรื่อยมา และที่เราบอกว่าเพื่อนๆไว้ว่า เหมือนเราจะได้คำตอบอยู่นะที่ว่าทำไมเราถึงน้ำตาไหลเมื่อตอนที่เขาพูดว่า "นั่นไง คุณกำลังเกลียดฉัน ฉันเริ่มจะเสียใจแล้วนะ" เราคิดว่า มันเป็นความรู้สึกที่เรามีใจให้เขาไปบ้างแล้วและเราก็คิดว่ามันคงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วระหว่างเขากับเราไม่ว่าจะเป็นระยะทาง วัฒนธรรมและที่สำคัญที่สุดคือเรื่องเพศ เราไม่มีอะไรที่จะมาบรรจบกันได้เลย เรารู้สึกแบบนี้จริงๆ เราจึงบอกเขาไปว่า "เวลาคุณพูดแบบนั้นคุณรู้ไหมคุณทำให้ฉันเศร้าและน้ำตาซึมออกมา" ซึ่งเราไม่ได้บอกเหตุผลไป เราบอกไปแค่ว่า ฉันเป็นคนแบบนี้แหละที่เวลาใครแสดงความรู้สึกแบบนั้นฉันมักจะอ่อนไหวเสมอ แล้วเขาก็ขอโทษ เขาไม่คิดว่าเราจะเป็นแบบนี้ และยังบอกว่าเราเป็นคนอ่อนโยนมากเลย เขาเป็นคนที่แย่เองที่ทำให้เป็นแบบนี้ แต่เราก็บอกไปว่าเราโอเคแล้ว มันเป็นแค่ช่วงเสี้ยววินาทีในสมองแค่นั้น เรากังวลว่าเขาจะเข้าใจผิดว่าเขารู้ไหมว่าเราไม่ใช้ผู้หญิง เพราะเขาต้องรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเราคือใคร ยังไง เนื่องจากเราเล่นเกมเราพูดในเกมกับพวกเพื่อนๆและคนอื่นๆเสมอ ใครๆก็ได้ยินเสียงเราเขาเองก็ร่วมอยู่ในแมทช์ ความกังวลของเรามันเกิดขึ้น อย่างที่บอกไปด้านบน ที่เขามาคุยกับเราเพราะเขาเห็นเราเป็นอะไร ผู้หญิงหรือผู้ชาย หรือเขากำลังเข้าใจอะไรผิดไป เฮ่อ! ด้วยความที่เป็นคนที่ไม่อยากให้ใครทุกข์ใจ ชอบปลอบใจคน ปฏิเสธคนไม่ค่อยเป็น มันจะทำให้เรารับมือกับสิ่งที่เราสร้างไว้ไม่ไหว มันคือข้อเสียของเราที่เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ตอนนี้เราคิดว่ากำลังจะไม่สามารถรับมือกับสิ่งนี้ได้
เราต้องเลวแค่ไหนถึงจะทำให้ทุกอย่างกลับสู่สภาพเดิม โดยที่ไม่ต้องมีใครเสียใจและที่แน่ๆเราไม่อยากให้เขาต้องเสียใจ ผิดหวัง เราไม่สามารถพูดอะไรตรงๆเพื่อทำร้ายจิตใจใครได้ เราไม่สามารถทำได้จริงๆ ที่ผ่านมา เขาทำเหมือนกับว่าเรานั้นเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องถูกดูแลและเอาใจใส่ เราว่ามันแปลกๆในช่วงแรกแต่พอนานๆเข้าเรากลับรู้สึกว่ามันก็ดีนา ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงกันและตอนไหน อาหารที่เราชอบกินก็เหมือนกันจนตอนนี้เราแท่บจะไม่กินมันละ ไม่ค่อยสบายใจ ส่วนอาหารที่ไม่ชอบก็เหมือนกันอีก เฮ่อ!
เพื่อนๆจำได้ไหมตอนที่เราล่ามาข้างบนอ่ะ ที่เราบอกว่ามีหลายครั้งที่เขาไม่ค่อยได้ทักมาหาทั้งๆที่ต่างคนต่างก็ออนไลน์สตีม เราเพิ่งได้คำตอบจากเขาว่าที่เขาไม่ค่อยได้ทักมาหาเราบ่อยๆนั่นไม่ได้เป็นเพราะว่าเราเล่นเกมได้ไม่ดีแล้วเขาจะโกรธหรือโมโหอะไรนะ แต่เป็นเพราะว่าเขาไม่อยากรบกวนเรา กลัวว่าถ้าทักไปคุยบ่อยๆแล้วเราจะรำคาญ เขาไม่อยากให้เราหายไป เราถึงกับตกใจว่านี่เขาคิดไปขนาดนั้นเลยเหรอ (ไม่รู้หล่ะสิว่า ฉันน่ะ นั่งจ้องชื่อแกและรอว่าเมื่อไรมันจะมีข้อความเด้ง) เขาบอกว่าเขามีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำอะไรด้วยกัน เล่นเกมก็สนุกไม่เท่ากับเล่นกับเรา (ทั้งที่เราโง่ในหลายๆเกมเลยหล่ะ)
มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาไปเที่ยวกับครอบครัว ซึ่งวันนั้นมันเป็นเสาร์หรืออาทิตย์นี่แหละ เราเองก็ไปเที่ยวกับครอบครัวด้วยเหมือน แต่เรากลับมาเร็ววกว่า เราก็เลยมาออนไลน์สตีมเพราะส่วนใหญ่ชีวิตเราก็จะอยู่บนสตีมนั่นแหละ พอเราออนไลน์เราก็เห็นเขาขึ้นสถานะออนไลน์ด้วยรูปสมาร์ทโฟน นั่นแสดงว่าเขาไม่ได้อยู่หน้าคอมฯ เขาก็ทักเรามานะ "ขอโทษนะวันนี้ฉันไม่ได้เล่นเกมด้วย เพราะว่าออกมาเที่ยวกับครอบครัว แต่เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้ว รู้ไ-่างเหนื่อยเลยและฉันก็ง่วงนอนด้วยเนี่ย" เราก็ตอบไปนะ ว่า "เหรอ วันนี้ฉันก็ออกไปเที่ยวมาเหมือนกัน เพิ่งจะกลับมานี่เอง แต่ก็ดีนะที่คุณได้ออกไปใช้เวลากับครอบครัวถ้าหากว่าคุณอยากงีบหลับก็สามารถทำได้นะ คุณคงไม่ได้ขับรถเองใช่ไหมล่ะ คุณเองก็นอนดึกตลอดจนเช้าเลย" เขานอนดึกจริงๆนะ เรามานั่งนับเวลาถอยหลังไปจากที่เขาออกจากระบบก็รู้ว่าเข้านอนประมาณ 6-7 โมงเช้า หรือไม่ก็ไม่นอนเลย
เขาก็บอกว่า "อืม ฉันก็คงจะต้องทำแบบนั้นแหละ แต่ว่าวันนี้ คุณคิดถึงฉันบ้างไหม ฮ่าๆ" เราก็ตกใจ ทำไมต้องถามแบบนี้อ่ะ ก็เลยตอบไปว่า "ทำไมจะต้องคิดถึงอ่ะ งง "
เขาก็ตอบเรามาว่า "ไม่ว่ายังไง วันนี้ทั้งวัน ฉันมีแต่เรื่องคุณอยู่ในหัว " มันน่าแปลกที่คนเราจะมาพูดกันแบบนี้ ทั้งที่ก็แค่คนเล่นเกมด้วยกัน เพื่อนๆอ่านแล้วอาจจะมองว่าเรา ทำเป็นอินโนเซ็นท์ แต่ไม่เลย เราจะบอกว่าเราอ่ะ กว่าจะผ่านแต่ละความคิดไปได้ มันมักจะมีความคิดบางอย่างมาขวางไว้ก่อนเสมอเพื่อไม่ให้เราคิดไปเองและคิดไปไหนต่อไหน เราเป็นคนแบบนี้ หลายคนจะมองว่าทำไมเราเข้าใจยาก ทำไมไม่มองอะไรให้มันเข้าใจง่ายๆ ซึ่งเราก็ไม่รู้นะ ถ้าเราคิดได้แค่ไหน เราก็จะมั่นคงต่อความคิดนั้นๆอยู่อย่างนั้น จนกว่าอะไรที่ชัดเจนที่สุดจะมาเปลี่ยนความคิดเราได้
พอเขาพูดมาแบบนั้นเราก็ได้แต่ ตอบแบบ เออๆ ออๆ ไป ไม่อะไรมากมาย
นี่เราเล่าแบบกระชับสุดๆแล้วนะ อยากจะรีบให้จบ
และล่าสุดเมื่อคืน วันที่ 02/01/2562 เป็นคืนที่เราไม่ได้นอนจนเช้าเลย เริ่มจากเขาทักมาหาเราประมาณ 5 ทุ่มเพราะวันนี้เราไม่ได้เล่นไม่ได้คุยด้วยกันเลย ก็คงเป็นเหตุผลเดิมแหละ เขาชวนเราเล่นเกม CSGO เล่นไปจนถึงตี 3 ครึ่งซึ่งเกินเวลานอนเรามามากแล้ว เราไม่ไหวเลยจริงๆ มันเพลินเกินไป จนเราบอกว่า "นี่มันเช้ามากแล้วฉันต้องไปนอน" เราก็ร่ำลา แต่มันก็ไม่จบ ตอนเรากำลังจะออกจากระบบอย่างรวดเร็วเหมือนอย่างเคย ข้อความกลับเด้งมาก่อนว่า Give me love เราก็เฮ้ยย นี่มันอะไร ทำไมถึงพูดเรื่องนี้ทั้งที่ไม่เคยมีท่าทีมาก่อน และเราก็ไม่เข้าใจว่า จะให้ได้ยังไงวะ นั่งอยู่หน้าคอมฯนี่ เราก็ถามว่า จะให้ได้ยังไง เขาก็บอกว่า "แบบนี้ไง <3" เราก็อ๋อเลยทีนี้ แต่ก็ไม่อยากให้อะไรมันมากไปกว่านี้ กลัวจะมีผลไม่ดีในอนาคต เราจึงกล้าที่จะปฏิเสธไป โดยการบอกว่า "ขอโทษด้วย ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่ารักมันเป็นยังไง" เขาก็ยังยืนยันเครื่องหมายบ้านั่นมาว่า รักเป็นแบบนี้ <3 แต่เราก็ยังคงยืนยันว่าไม่ได้ จนเขาบอกว่า "คุณกำลังเกลียดฉันสินะ" เราก็ต้องบอกว่า "ฉันไม่ได้เกลียดสักหน่อย ไม่เคยเลยด้วยซ้ำ" (ในใจก็คิดเองเงียบๆว่า ฉันไม่ได้เกลียดแก แต่แกนั่นแหละที่จะเกลียดฉันหรือเปล่าหลังจากนี้น่ะ แอบเศร้านะเพื่อนๆว่ามะ) เราก็ถามกลับไปว่า "ทำไมคุณต้องการมันล่ะ" เขาก็ตอบมาแค่ว่า "เพราะฉันจำเป็นต้องมีมัน" แค่นั้นแล้วเขาก็ทำตกใจว่า "เฮ้ย ! นี่มันตี 3 แล้วมันเลยเวลานอนของคุณมากแล้ว ไปนอนเถอะนะ" เราก็คิดว่าเออ ดี จะได้ไม่ต้องส่งสัญลักษณ์รูปหัวใจบ้าบอนั่น เราก็เลยโอเคแล้วส่งเครื่องหมายยิ้มไป ^_^ แบบนี้ แล้วเราก็บอกว่า"ฉันน่ะนอนอยู่ที่เตียงนานแล้วและก็ใช้สมาร์ทโฟนคุยเอา" มันก็ยิ่งทำให้เขาประหลาดใจเข้าไปอีกประมาณว่า โอ้โห นี่คุณยังคงมาใช้สมาร์ทโฟนคุยกับฉันในขณะที่คุณเข้านอนแล้ว ประมาณนั้นอ่ะ แล้วมันก็ไม่จบอีกอยู่ดี เขาก็ถามว่า"ทำไมถึงยิ้มแบบนั้นล่ะ" เราก็ตอบไปว่า "ฉันก็ยิ้มให้คนทุกคนที่ฉันอยากให้เห็นรอยยิ้มของฉันนั่นแหละ ไม่มีอะไรมากหรอก" สุดท้ายก็วนมาพูดอีกว่า "Give me love" จนเรารู้สึกว่าต้องเริ่มกวนทีนบ้างละจะได้เลิกขอสัญลักษณ์บ้าบอนั่นเสียที กวนไปกวนมา เขาก็ถามว่า "คุณให้ได้ไม่เลยเหรอ เรื่องง่ายๆแค่นี้เอง ให้เสร็จแล้วก็ไปนอนซะ" เราก็บอกไปว่า "ก็ได้ ฉันจะให้ก็แล้วกัน เพราะถ้าไม่ให้ฉันก็คงไม่ได้นอนแน่ๆ" เขาก็พูดมาว่า " นั่นไง คุณไม่จริงใจ ที่คุณให้ก็เพราะว่าคุณต้องการจะไปนอน " เอ้ออ! มันก็เป็นเรื่องขึ้นมาได้เหมือนกัน จะอะไรนักหนาว๊าา จนสุดท้ายเราก็ต้องให้ไปด้วยเครื่องหมายนี้ที่ต้องการ <3 แล้วเขาก็บอกว่า "นั่นไง คุณให้มันจริงๆด้วย ฉันอยากจะกัดคุณเสียเหลือเกิน งั้นไปนอนได้แล้ว " ก่อนไปนอนก็ไม่จบนะ ยังส่งปิดท้ายว่า "ํYou're the best" เอาแล้วไง ทำให้เราคิดมากอีกแล้วไง เราจึงไม่ได้นอนและต้องต่อความยาวไปอีกว่า " ฉันไม่ใช่คนที่ดีที่สุด คุณสามารถเจอคนที่ดีสุดๆได้ทุกที่แหละ"(ที่เราตอบแบบนี้เพราะว่าเราไม่มั่นใจอะไรทั้งสิ้น เราไม่อยากให้ใครต้องผิดหวังโดยเฉพาะเขา ตอบแบบเผื่อๆไว้ด้วย) เขาก็ตอบมาว่า "สำหรับฉัน คุณนี่แหละที่ใช่ เชื่อฉันเถอะมันเป็นแบบนั้น" แต่แล้วเขาก็บอกอีกว่า "งั้น ฉันเปลี่ยนให้ใหม่ก็ได้เป็น You're perfect" ยิ่งหนักไปใหญ่ เราตอบไปว่า "Nobody is perfect" แล้วเขาก็ตอบมาว่า "นี่ต้องการจะต่อสู้กับฉันใช่ไหม ยอมรับในสิ่งที่ฉันพูดเถอะนะ" จากนนี้ดร่ามาก็เกิดขึ้นอย่างหนัก คิดว่างั้น
เราเริ่มพิมพ์ข้อความอย่างจริงจัง เราบอกเขาไปว่า "คุณรู้อะไรไหม ฉันน่ะไม่อยากรู้สึกอย่างนั้น ฉันถึงปฏิเสธคุณอยู่นี่ไง เพราะเพื่อนอย่างฉันไม่สามารถจะอยู่ตรงนี้เพื่อคุณได้ตลอดไป ฉันอาจจะหายไป ฉันไม่อยากให้คุณต้องเสียใจ" จะร้องอ่ะ ฮื่อๆ แล้วเขาก็บอกเรามาว่า "เขารู้ ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันก็แค่พูดสนุกๆเท่านั้นเอง เราอยู่กันไกลมาก ไม่มีทางที่อะไรๆจะเกิดขึ้นจริงได้หรอกน่า แต่คุณรู้ไหมว่าบางครั้งน่ะ ฉันรู้สึกว่าฉันอยากให้คุณมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตจริงๆของฉัน แต่มันคงไม่สามารถเกิดขึ้นได้" เราตกใจมาก ไม่คิดว่าจะได้เจอประโยคที่พีคแบบนี้ เพราะที่ผ่านมา ไม่เคยมีอะไรทำนองนี้เลย เราจึงพูดว่า "คุณรู้สึกแบบนั้นจริงๆเหรอ ฉันก็อยู่ตรงนี้แล้วไง อย่างที่ฉันเคยบอกคุณไปว่าฉันจะคอยเป็นกำลังใจให้คุณในทุกๆเรื่อง ฉันจะสนับสนุนคุณอยู่อย่างนี้ในแบบที่เคยเป็น" (เราคิดนะว่า ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เป็นอะไรหรือเจอคนที่ถูกใจ เราจะคอยสนับสนุนเขาทุกอย่างให้เขามีความสุข ไม่รู้ทำไมนะ) เขาก็บอกว่า "ขอบคุณนะ ที่คุณไม่เคยเบื่อคนอย่างฉันเลย" ความรู้สึกนี้มันแปลกมากเลย เราก็บอกไปว่า " ใช่ ฉันไม่เคยเบื่อเลยนะ เพราะคุณเป็นคนที่ทำให้ฉันยิ้มได้ หัวเราะได้ คุณคือ เพื่อน ที่ดีที่สุด " เขาก็บอกเราว่า "จริงๆเหรอเนี่ย ! ฉันรู้สึกผ่อนคลายมากๆเลยที่คุณบอกแบบนั้นและฉันดีใจที่ได้ทำให้คุณยิ้มและหัวเราะได้ ฉันหวังว่าเราจะเป็นเพื่อนที่ดีแบบนี้ตลอดไปนะ" โคตรเศร้าไปอีก สำหรับเรานะ เราก็ตอบไปว่า "ใช่ ฉันไม่เคยต้องการให้คุณรู้สึกเศร้าเหมือนอย่างที่ผ่านมาและในอนาคตฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าคุณจะยังคงอยู่ตรงนี้เหมือนเดิมไหม" เขาก็ตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า " ขอบคุณมากนะ ฉันก็หวังว่าฉันจะยังอยู่ที่นี่แบบนี้ได้ หรือไม่จากนี้ฉันอาจจะยุ่งมากๆ ไม่ได้มาเล่นเกมได้อย่างทุกวันนี้ ที่ฉันมาอยู่ตรงนี้ได้ทุกๆวันเพราะว่าฉันเพิ่งออกจากงานมาได้ประมาณ 1 เดือน คุณรู้ไหมว่าฉันเหนื่อยมากที่ต้องทำงานวันละ 12 ชั่วโมง ฉันกำลังมองหางานใหม่และหลังจากนั้นคงยุ่งมากๆเลยแหละ เพราะถ้าฉันได้งานใหม่แล้ว ก็คงจะไม่มีใครมานั่งเล่นเกมแปลกๆเหล่านั้นกับคุณแล้วนะ"
เราก็ตอบไปว่า " ใช่สิ คุณควรได้งานใหม่นะ เพราะว่ามันจะดีกับตัวคุณเองและฉันจะโอเคมากๆเลย แล้วมันจะเป็นไรไปถ้าฉันจะเล่นเกมเพียงคนเดียว ฉันชินแล้วหล่ะน่าเพราะที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ก็ไม่ต่างอะไรนี่ "
เขาก็พูดมาว่า " ฉันต้องได้งานใหม่ เพราะว่าฉันอยากจะใช้ Holiday ที่จะได้จากการทำงาน ไปเที่ยวที่ประเทศไทยยังไงล่ะ เราอาจได้เจอกันด้วยนะ " เราอ่ะเหรอ ก็เอิ่มม คือเงียบ Dead air ไปสิ
เราคุยกันมาจนถึงตี 04.50 แต่เวลาเขาเร็วกว่าซึ่งที่นั่นคือ 05.50 เขาก็บอกว่า " ไปนอนได้แล้วมั้ง ฉันไม่อยากให้คุณป่วยนะ " เราก็บอกว่า "ฉันคงนอนไม่หลับแล้วหล่ะ" เขาก็บอกมาว่า " ไม่ต้องห่วงนะ ฉันยังคงอยู่ตรงนี้แหละ "
เราก็คุยไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง 6 โมงเช้าเลยหล่ะ จะเป็นเรื่องศาสนาของเขาอ่ะนะ เรารู้หลายๆเรื่องเกี่ยวกับศาสนานั้นนะ
เขายังแปลกใจเลยว่าทำไมเรารู้ นั่นเป็นเพราะเราเคยไปอยู่ในสังคมของชาวมุสลิมตอนที่เราอยู่ กทม. และเราก็มีเพื่อนตอนเรียนเป็นมุสลิมเยอะมากๆ คุยไปจนเราไม่ไหวจะต้านทานต่อความต้องการนอนหลับของร่างกายเราจึงบอกไปว่า "การคุยแบบนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอน เพราะมันเกินเวลานอนของฉันมามาก ตั้งแต่ตี 1 แล้ว" เขาก็บอกอีกว่า " โอ้ ! ไม่นะ คุณไม่ต้องการคุยกับฉัน " ดราม่าเข้าไปอี๊ก อะไรจะขนาดนั้นเนี่ย เราจึงต้องบอกว่า " นี่คุณไม่สนใจสินะว่าฉันจะต้องสูญเสียการนอนหลับพักผ่อนไป " เขาจึงตอบมาว่า " ไม่นะ ฉันใส่ใจอยู่เสมอ ที่ฉันถามคุณตลอดว่า จะนอนหรือยังๆ นั่นเป็นเพราะฉันใส่ใจไงล่ะ แต่ที่คุณบอกว่า การคุยกันแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก มันเหมือนกับว่า คุณไม่ต้องการพูดคุยกับฉันอีกแล้ว ยังไงฉันก็ขอโทษนะ คุณอาจจะเหนื่อยมากแล้ว ไปนอนพักเถอะ "
นี่คือการสนทนาล่าสุด เราอยากถามเพื่อนๆว่าเราควรจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี เราไม่เข้าใจว่าทุกวันนี้เขาเห็นเราเป็นอะไร หรือเข้ากำลังเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า เขาทำอย่างกับว่าเราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งและมันก็ชัดเจนมากในแบบนั้น เราไม่อยากให้เขาคาดหวังอะไรมากไปกว่านี้ เราไม่อยากให้เกิดความเสียใจ ถ้าอะไรมันดีอยู่แล้วในแบบนี้เราก็อยากให้มันยังคงดีอยู่ต่อไปถึงแม้ว่าวันหนึ่งจะไม่มีเราอยู่ตรงนี้แล้วก็ตาม เราไม่อยากเป็นผู้ที่สร้างและกลายเป็นผู้ทำลายในตอนท้าย
*** เราแก้ไขหัวกระทู้บ่อยมาก เพราะกังวลว่าจะไม่เหมาะสม
** เราจะพยายามเพิ่มเรื่องราวเรื่อยๆจนกว่าจะไม่มีแล้วนะเพื่อนๆ
เราขอพิมพ์ต่อในคอมเมนท์นะ เพราะอักษรมันเกิน
yahok
2 ม.ค. 62 เวลา 18:16 น.
930
views
4 ความคิดเห็น
จากที่อ่านๆดูแล้วเขาดูเป็นห่วงคุณมาก ถึงเขาจะทำเหมือนคุณเป็นผญ.คนนึงแต่เขาอาจจะรู้อยู่แล้วว่าคุณเป็นผช.จากที่เล่นเกมกันมา เอาใจช่วยนะคะ คุณอาจจะเผลอใจให้เขาไปบ้างแล้วแต่คงต้องดูๆไปก่อน
ขอบคุณมากๆนะที่อุตส่าห์อ่านจนจบ เพราะมันยาวมากจริงๆ ตอนนี้เราอยากได้พูดได้คุยกับเพื่อนๆ เพื่ออยากได้ฟังความคิดเห็นหลายๆแง่มุม บางทีบางเรื่องตัวเราเองไม่สามารถคิดหรือตัดสินใจอะไรได้เลย มันเหมือนมีอะไรมาบังตาให้เรามองหาทางไม่เจอ
ขอบคุณที่แนะนำนะ เราคงต้องดูๆไปก่อนอย่างที่เธอว่ามาดีกว่า เพราะเรื่องแบบนี้ข้อห้ามของเขามันน่าจะเยอะมากพอสมควร ดีไม่ดีเราอาจกลายเป็นคนผิดที่ทำให้เขาต้องฝ่าฝืนกฎบางอย่างที่ไม่ควรทำ
บางที ทุกอย่างอาจจะหยุดหรือจบได้ที่ตัวเราเอง ตอนนี้เราอารมณ์แบบ สุขๆเศร้าๆ บอกไม่ถูกเลยจริงๆ
เขาบอกกันเราว่าเขามักจะระหมาดทุกวัน วันละ 5 ครั้ง และเวลาที่เขาเครียด เหงาหรือมีปัญหาเขามักจะระหมาดเพื่อให้มันดีขึ้นและทุกสิ่งทุกอย่างก็ดีขึ้นจริงๆ เขาบอกว่าถึงแม่ว่าเราจะฟังไม่ออกว่าเขาพูดอะไรกัน แต่ถ้าฟังออกเมื่อไรเราเนี่ยจะอยากได้ยินมันตลอดเลยนะ เราก็บอกไปว่า เราอ่ะรู้เรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเป็นนะ เขาเองก็ประหลาดใจว่าทำไมเรารู้เยอะจัง แล้วเขาก็อวยใหญ่เลยนะ พูดคุยกันไปเรื่อยๆแหละแล้วเขาก็พูดมาว่า เขารู้สึกแปลกใจมากๆว่าทำไมเรายังไม่เข้านอนอีก เพราะทุกทีเราจะเข้านอนตี 1 เราก็แค่ตอบไปว่า "ไม่รู้สิ ฉันอาจจะว่างมากหล่ะมั้ง"
แล้วสักพักเขาก็ส่งคลิปมาคลิปหนึ่งที่โพสต์ในเฟซบุค ซึ่งเป็นคลิปสาวสองคนหนึ่งที่เรียกตัวเองว่า น้องแอ๊บ เธอจะพูดประมาณว่า "สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชื่อแอ๊บนะคะ" แล้วอยู่ๆก็มีเสียงพ่อตะโกนมาเป็นสำเนียงใต้ว่า "-แอ๊บ ไปซื้อของให้พ่อที " แล้วแอ๊บก็พูดไปว่า "รู้แล้วพ่อ แปบเดียวไม่ได้เหรอ" เป็นเสียงผู้ชายแมนมากๆ 555 เขาส่งมาให้เราดูแล้วก็ถามว่านี่อะไร เราก็อธิบายไป จนเขาเข้าใจ เขาก็หัวเราะในความตลกเวลาที่เสียงที่เหมือนผู้หญิงของแอ๊บกลายเป็นเสียงผู้ชาย
เขาก็พูดว่า "ที่ประเทศไทย คนที่เป็นผู้ชายชอบที่จะเป็นผู้หญิงกันเยอะ" เราก็บอกว่า "ใช่ๆ พวกเขาดูน่ารักมากนะ" เพื่อที่จะพยายามดูว่าเขามีทัศนคติยังไง แต่ก็นะ ไม่ค่อยได้อะไรเท่าไร เขาก็ดันบอกมาว่า " But,you're the most " และเราจำเป็นต้องเถียงกลับแน่นอน ว่าไม่ใช่ๆ เราไม่ได้มีความน่ารักในแบบนั้นเลย หลังจากนั้นก็คุยนิดๆหน่อยแล้วเราก็ต้องขอตัวไปพักผ่อนน่ะแหละ
ตอนนี้มีเพื่อนๆเข้ามาอ่านเยอะมากขึ้น เราก็หวังว่าจะมีใครสักคนช่วยตอบกระทู้เรา ให้ความคิดเห็นมากขึ้น ที่เราเอามาเล่านี่ไม่ได้อยู่ในสถานะ ดีใจ กระดี๊กระด๊าอะไรนะ มันอาจเหมือนจะเป็นอย่างนั้น แต่ไม่ใช่เลย เราอยากได้มุมมองจากหลายๆคนมากกว่า เพื่อที่จะเอาไปจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้น และเราจำเป็นต้องมาอัพความเคลื่อนไหวเรื่อยๆ เพื่อให้เพื่อนๆช่วยวิเคราะห์สิ่งที่จะเกิดขึ้น เราควรรับมือและจบมันอย่างไร
วันที่ 2 มกราคม 62 ประมาณ ตีหนึ่ง
เรานั่งเล่นเกมเจสันอยู่เพราะเราชอบเกมนี้มาก เราเห็นแล้วว่าเขาออนไลน์ตั้งแต่ บ่าย 3 ละ แต่เขาไม่ได้ทักมา ก็อย่างที่บอกแหละ เขาไม่ค่อยกล้าทักเรามาเท่าไรเพราะกลัวว่าเราจะรำคาญเขา ยิ่งตอนเราเล่นเกมอยู่เขาก็จะไม่ทักมาเลยจนเราเข้านอนนู่นเลยหล่ะ
แต่แล้วก็มีข้อความเด้งมา บอกว่า " มานี่สิ ! " เราก็แบบ หือ อะไรอีกเนี่ย จะเล่นเจสัน คิดในใจอ่ะนะ แล้วเขาก็พิมพ์มาอีกทีว่า " นี่คิดจะเล่นแต่เกมนั้นไปตลอดเลยหรือไงกัน มานี่เถอะมาเล่น CSGO " แล้วเราก็พิมพ์กลับไปว่า " แล้วถ้าฉันบอกว่าไม่ล่ะ " เขาตอบมาว่า " ก็แสดงว่าคุณไม่ต้องการฉันอีกต่อไปแล้วไง " เฮ้ยย อะไรจะขนาดนั้น นี่มันบ้าชัดๆ แต่สุดท้ายเราก็ต้องเข้าไปจอยน์เกมนั้นอยู่ดี ขี้เกียจอ่านคำตื้อที่มันเยอะแยะมากมาย พอเรากดเข้าไปเขาก็กลายเป็นว่า " นั่นไง ฮ่าๆ ในที่สุดคุณก็มาจนได้ คุณกลัวใช่ไหมล่ะที่ฉันพูดไปน่ะ ฉันชนะ เย้"
เราก็เลยถามไปแบบจริงจังนะว่า "ทำไมต้องบังคับกันด้วย คุณจะเล่นก็ไปเล่นคนเดียวสิ"
เขาก็ตอบกลับมาว่า "ก็ฉันมีแค่คุณนี่นา ! ทำไมอ่ะ คุณเกลียดฉันเหรอไง ?"
เราก็ตอบไปว่า "ไม่หรอกฉันไม่ได้เกลียดคุณและคุณก็ไม่ได้ชนะหรอกนะ แต่ที่ฉันมาเนี่ยเพราะไม่อยากเห็นคุณร้องไห้ต่างหากล่ะ รู้ไว้ด้วย" (คือเราคิดมาตลอดว่า -ประโยคที่เขามักพูดว่า คุณเกลียดฉันๆ พูดอยู่แบบนั้น คือต้องการให้บอกว่าอะไร คาดหวังว่าคำตอบที่ออกไปมันต้องเป็นแบบไหนเหรอ หรือว่าต้องการให้ตอบว่า "ไม่ ฉันไม่ได้เกลียดคุณ ฉันรักคุณนะ " งี้เหรอที่ต้องการอ่ะ ถามบ๊อยบ่อย ทุกครั้งที่เขาถามว่า คุณเกลียดฉันเหรอ เราจะตอบเดิมว่า ไม่เลย ไม่เคยเกลียด ไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำแบบนั้น)
แล้วอยู่ๆก็บ้าพิมพ์อะไรมาไม่รู้ " เพื่อน ฉันรักแกนะ ฮ่าฮ่าฮ่า มาสิ! ให้ความรักฉันกลับมาเลยนะ " ประมาณว่า บอกรักกลับมาสิ ฉันบอกแกไปแล้วนะ แบบนั้นแหละ
เราก็ตอบไปว่า " ไม่นะ ฉันจะไม่มีทางพูดเด็ดขาดเพื่อนเอ๊ย " ซึ่งขณะนั้นเราก็กำลังเล่นเกม CSGO ไปด้วยนะ คือมันทำลายสมาธิมากอ่ะกับการพูดคุยไปแล้วเล่นเกมไป จะถูกยิงตายตอนไหนยังไม่รู้เลย ยังต้องสลับมาพิมพ์ข้อความ จะบ้าตาย เขาตื้อไม่หยุด เราก็เลยต้องบอกไปว่า " ฉันคิดว่าคุณกำลังเสียสมาธินะ ช่วยตั้งใจเล่นเพื่อทีมให้ดีๆหน่อยได้ไหม " เขาก็ตอบว่า " เออ จริงด้วย ฮ่าฮ่า ถ้าอย่างนั้นช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้ฉันหน่อยสิ " แต่ระหว่างนั้นเหลือผู้เล่นฝั่งละ 1 คนจากทั้งหมด 10 คน เราคือ 1 คนที่เหลือและเราสามารถจบฝั่งตรงข้ามได้ มันก็เลยทำให้เขาชมเราใหญ่เลย เราก็เลยไม่ต้องให้ความแข็งแกร่งบ้าบออะไรนั่น เพราะไม่รู้จะมอบให้ยังไง บ้าบอไหม่ล่ะ
เราเหลือบไปดูเวลา นี่มันตีสองแล้วนี่หว่า จะไปนอนแล้ว เพราะดึกมาหลายวันละนะ ก็เลยต้องบอกไประหว่างเกมกำลังดำเนินอยู่ว่า "นี่ ฉันต้องไปนอนแล้วหล่ะ ดึกเกินไป" เขาก็ต้อบมาว่า " โถ่ อยู่คนเดียวอีกแล้ว แต่ก็ฝันดีละกัน "
เราก็ตอบว่า "จริงๆก็ไม่อยาไปหรอก เพราะยังสนุกอยู่เลย แต่ทำไงได้ ก็มันถึงเวลาแล้วนี่" จริงๆแหละเพราะเรานอนดึกมาหลายคืนแล้ว ไม่อยากหน้าเหี่ยวก่อนวัย
เขาก็ต้องว่า "โอเค เข้าใจ" ประมาณนั้นแหละ แต่ก็เหมือนไม่อยากให้เราไปนะ หาเรื่องส่งหน้าอะไรมาสักอย่าง แบบนี้อ่ะ :D เราก็เลยถามว่า "นั่นหน้าเหรอ?" 555
อยู่ๆเขาก็ข้อความมาว่า "ให้ความรักฉันเดี๋ยวนี้นะ" ตกใจสิ มาขอความรักเนี่ยนะ ใครเขาทำกันและที่ผ่านๆมาเราไม่พูดคำนี้กับใครง่ายๆ ต่อให้ความรักมันมีหลายแบบก็เถอะ จะพร่ำเพรื่อได้ยังไง
อาการตื้อไม่เลิกก็เกิดขึ้น "ไหนล่ะ ความรักอ่ะ ให้มาสิ"
เราต้องตอบแบบไม่รู้จะตอบยังไง ก็เลยตอบไปว่า "ความรักมันลอยอยู่ในอากาศแล้วนั่น หามันเอาสิ"
เขาก็ตอบมาไวเลยนะว่า "ฉันจะรับมันได้ยังไง ฉันบินได้ที่ไหนล่ะ ฉันต้องการมันจะบ้าตายอยู่แล้ว ให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย"
เราก็สงสัยนะว่า คนบ้าอะไรทำตัวเหมือนพวกขาดความรัก "นี่ ! คุณเป็นพวกขาดแคลนความรักนักหรือไง เที่ยวร้องขออยู่ได้ ก็บอกแล้วไงว่าความรักมันลอยอยู่ในอากาศ มันอยู่รอบตัวนั่นแหละ"
เขาก็ยังถามอีกนะว่า "แล้วทำไมฉันมองไม่เห็นมันล่ะ ฉันต้องการจริงๆนะ ไม่งั้นฉันอาจจะต้องตายแน่ๆ"
คือแบบมันเวอร์ไปไหม อยากจะรำคาญนะ แต่เป็นคนที่รำคาญคนยากนิดหนึ่งอ่ะ ก็ต้องตอบไปตอบมาแบบเหมือนกำลังเล่นอยู่กับอะไรไม่รู้ที่ไม่มีวันตอบสนองได้จนเป็นที่พอใจ เราก็เลยพูดว่า "ที่คุณไม่เห็นมันก็เพราะว่าคุณไม่เคยคิดที่จะรับรู้ว่ามันมีอยู่ไง " เขาก็บอกว่า "ฉันก็อยากรู้นะ แต่ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะ" แต่เราดันไปเผลอพิมพ์ว่า "ดี" ทำให้เขาเข้าใจผิดไปอีกที่ว่า เราพูดว่า "ดี" คือต้องการให้เขาตายจริงๆใช่ไหม เขาขาดความรักนะ คือเราโคตรกลัวอย่างหนึ่งนะ เวลาคุยกับเขาเขาเหมือนเป็นคนจริงจังอ่ะ พูดอะไรแล้วก็จะทำไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม เราเคยพูดว่าจะดื่มเลือด เขาบอกจะทำให้ดูและกำลังจะทำอยู่แล้วหายไปสักพัก เราจึงต้องรีบบอกว่าไม่เอา นี่แค่ล้อเล่นไม่ได้อยากเห็นเลือดจริงๆ และมันมีอีกหลายอย่างที่เราคิดว่าเขาอาจจะทำจริงแน่ๆ จึงกลัวไว้ก่อนดีกว่า
เราก็เลยบอกว่า "ไม่ๆ คุณจะไม่ตายหรอก คุณออกแข็งแรงจะตายไป"
เขาตอบมาว่า "ฉันไม่มีพลัง ฉันขาดความรัก ฉันกำลังจะเป็นบ้า " แล้วเขาก็แสดงความบ้าให้เราดู ด้วยการพิมพ์อักษรแบบนี้มา ฮ่าๆ "adiwqhjldjakskdaasdasfagq" คือฮามากอ่ะ เราก็แบบนี่บ้าจริงใช่ป่ะวะ ก็เลยบอกไปว่า "คือดีอ่ะ ฉันอยากเห็นคุณบ้าแบบนี้แหละ" เขาก็เอาใหญ่เลย "ฉันกำลังบ้าอีกแล้วนะ adaskfa asfweafgag คุณชอบเห็นฉันบ้าแบบนี้ใช่ไหม เนี่ย ทั้งหมดทั้งมวลฉันก็แค่ต้องการความรักเท่านั้น แค่เศษเสี้ยวเล็กๆก็ยังดี"
เราก็เลยนึกไปถึงขวดยาแห่งความรัก Love potion เราเลยถามไปว่า "คล้ายๆ Love potion งั้นเหรอ"
เขาบอกว่า "ไม่ใช่ ! รักจากคุณต่างหากล่ะ " เราเลยนึกถึงเพลงของ Nicki Minaj เราเลยบอกไปว่า "ถ้าอยากได้มากนักก็ไปขอแม่นิกกี้สิ ที่ร้องว่า "your love your love" นั่นแหละ "นิกกี้น่ารักจะตาย คุณอาจชอบ" เขาก็บอกว่า "ไม่ คุณแหละที่น่ารัก" อะไรเนี่ยยยย ไม่นะ อย่ามาพูดแบบนั้น คือยิ่งพูดแบบนี้เหมือนเขาพยายามจะหวังกับเรามากเกินไป จะทำให้เราเป็นกังวล จริงๆนะ เหมือนเราจะยินดีที่มีเขาในแบบนี้ ได้พูดคุยกันสนุกสนาน ได้กวนทีนตลอดเวลา แต่ใครจะรู้ว่าเราก็คิดมากนะ เราก็อยากให้เขาพูดอย่างอื่นบ้างแล้วอ่ะก็เลยทำเป็นถามไปว่า "คุณพูดแบบนี้ แสดงว่าคุณเกลียดนิกกี้ใช่ไหม" เขาก็ตอบว่า "ไม่นี่ ฉันก็แค่ไม่ได้ชอบนิกกี้เท่านั้นเอง ฉันดูเป็นคนที่เที่ยวกลียดใครไปทั่วงั้นเหรอ ฉันออกจะเป็นคนที่แคร์คนอื่นๆเสียด้วยซ้ำนะ คุณเคยเห็นฉันโกรธใครบ้างไหมล่ะ" แต่ก็จริงอย่างที่เขาว่ามานั่นแหละ เราก็เลย เอิ่มม ไม่ตอบไร
แล้วอยู่ๆเขาก็ถามเราขึ้นมาว่า "คุณรู้สึกว่าฉันทำให้คุณรำคาญใจไหม ทุกครั้งที่ทักแชทมา" ถ้าจะให้ตอบเรามีคำตอบอยู่แล้วว่า ไม่รำคาญ เราไม่รำราญใครเลยด้วยซ้ำแล้วเราจะรำคาญเขาเพื่ออะไร แต่เราก็ต้องเลี่ยงคำตอบที่ให้ออกไป เพื่อจะให้ไม่เกิดผลกระทบอะไรบางอย่างในอนาคต เห็นไหมว่าเราจะพูดอะไรก็ต้องคิดมาก เราจึงต้องตอบไปว่า "ฉันไม่บอกหรอก"
แต่เขากลับอยากรู้มากขึ้นไปอีก "บอกฉันมาเถอะนะ dear ถ้าคุณไม่ชอบ ฉันจะได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง แค่บอกมาเท่านั้น" เอาแล้วไง มี dear ด้วย คือรุกมากไปป่ะ ต้องการแบบนั้นจริงๆเหรอ ใจจริงก็อยากจะถามนะว่า กำลัง Chat me up อยู่หรือเปล่า แต่ถ้าถามแบบนั้นไปมันคงน่าเกลียดเหมือนพวกหลงตัวเองว่าเขาคิดมากกว่าเพื่อน
จะให้บอกไงอ่ะ เพราะเราคิดว่าถ้าเราบอกว่าไม่รำคาญ ทีนี้แหละอาจจะทักมาหนักมากก็ได้ จนเราเริ่มรำคาญ 555 คิดว่างั้น ก็คนจะเล่นเกมนี่ทักมาอยู่ได้ เราก็เลยต้องตอบไปว่า "ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น แค่เป็นตัวเองก็พอแล้ว" ซึ่งเราไม่รู้ว่าตอบแบบนี้จะทำให้ตัวเองจนมุมหรือเปล่า ตอบแบบฆ่าตัวเอง
เขาก็ถามกลับมาว่า "คุณแน่ใจนะว่าจะให้ฉันเป็นตัวของตัวเองได้" คือเราอ่านเสร็จปุ๊บ เริ่มกลัวละ ตูไม่น่าเลย
เขาก็พิมพ์ asfdasgfga aetayehg มาแล้วบอกว่า "นี่ไงล่ะ ตัวของฉันหล่ะ" ก็ประมาณได้ว่า เป็นคนบ้านี่เอง
เขาก็บอกเราว่า "ฉันจะถามหาความรักทุกๆวันเลยจากนี้"
เราถามว่า "ทำไมต้องทำอะไรแบบนั้นด้วย"
เขาตอบ "ก็เพราะฉันเป็นคนบ้าไง ฉันถึงไม่ต้องแคร์อะไรอีกแล้ว I'm crazy bout you" คือมันแลดูมากจนเกินกว่าที่เราจะรับได้ เอาจริงๆนะ สับสนว่าเพื่อนเขาทำกันแบบนี้เหรอ ปากตัวบอกว่าเพื่อนกัน แต่ทำไมมาทำแบบนี้อ่ะ เราไม่ได้อินโนเซนซ์นะ เพียงแต่ว่าถ้าเรามองอะไรในแบบไหนเราก็จะมองอยู่แบบนั้นไม่เปลี่ยน จนกว่ามันจะมีอะไรทำให้ใจเราเปลี่ยนได้จริงๆนั่นแหละเพื่อนๆ
เขาก็พูดอีกนะว่า "นี่ก็ดึกมากแล้ว ไปนอนเถอนะ หลับตาแล้วก็คิดเอาเองละกันว่าอะไรที่คุณควรรัก" เราอึ้งไปนานเหมือนกันนะ นานจนที่เขาสงสัยว่าเราหลับตาไปแล้วอย่างที่เขาบอกให้ทำหรือเปล่า เราก็ตอบไปนะว่า "ถ้าฉันหลับตาแล้วฉันจะตอบข้อความคุณได้ไงเล่า" เขาก็บอกว่า "ได้สิ ก็ด้วยการตอบแบบนี้ไง ahjsfdhasfhka" คือพิมพ์มั่วๆ แล้วพวกเราก็หัวเราะกันใหญ่ นี่มันบ้าชัดๆ
เราก็เลยถามว่า "ความรักหน้าตามันเป็นยังไง คุณเคยเห็นหรือเปล่า หรือว่าหน้าของมันจะเป็นเหมือนหน้าของคุณ"
แล้วเขาก็ส่งรูปหัวใจสีแดงอันเบ้อเริ่มมาเลย แต่เขาก็บอกว่า "ความรักอ่ะเหรอ มันก็เหมือน monster ไงล่ะ"
เราก็ถามต่อไปอีก "แล้วความรักเนี่ย มันใจดีเหมือนคุณหรือเปล่า" เฮ้ย อย่างกับเพลงเลย 555
เขาก็บอกเราว่า "ใช่ๆ ฉันน่ะใจดีที่สุดในโลกเลยหล่ะ" เราก็เหรอ
แล้วเราก็พูดว่า "คุณบอกว่าความรักเหมือนสัตว์ประหลาด ถ้างั้นสัตว์ประหลาดทั้งโลกคงรักคุณมากแน่ๆ"
เขาก็ตอบมาว่า "ไม่ๆ สัตว์ประหลาดที่ว่า ก็ฉันนี่แหละ ไม่มีตัวไหนในโลกนี้แล้ว" แล้วเขาก็ตัดบทด้วยการเตือนให้เราเข้านอนได้แล้ว เพราะไม่อยากให้เราเข้านอนดึกเกินไปกว่านี้แล้ว แต่ว่าเราอ่ะ เรื่องราวมันยังไม่จบ จะให้ไปสลบได้ยังไง
เราก็เลยต่ออีกนิด โดยการก็อปคำพูดที่เขาชอบพูดบ่อยๆว่า "คุณเกลียดฉัน" มาพูด เพราะเขากำลังไล่ให้เราไปนอนไง เราก็เลยพูดทันทีว่า "นั่นไง คุณกำลังเกลียดฉัน" เขาก็หัวเรา แล้วพูดว่า "ทำไม ต้องลอกเลียนคำที่ฉันพูดด้วยเนี่ย แต่ที่ฉันพูดแบบนั้นบ่อยๆเพราะว่า ฉันอยากได้ยินคุณพูดกับฉันว่า I love you" เอาแล้วไง นั่นแหละเพื่อนๆ อย่างที่เราคาดการณ์ไว้ตั้งแต่แรก ว่าที่เขามักพูดว่า "คุณเกลียดฉันแล้ว" เพราะเขาต้องการให้เราตอบอะไร หรือคาดหวังว่าคำตอบที่จะออกไปคืออะไร และนี่คือคำตอบที่เราสงสัยใช่ไหม
เราก็ตอบเขาไปนะว่า "ก็นี่ไง ฉันเคยตอบว่าฉันเกลียดคุณซะที่ไหนล่ะ" จริง เราตอบกลับทุกครั้งเลยนะว่า ฉันไม่ได้เกลียดคุณและไม่มีเหตุผลที่จะเกลียด
เขาก็พูดว่า "นั่น มันไม่ใช่คำที่ฉันอยากจะได้ยิน นี่คุณยังไม่เข้าใจอีกใช่ไหม"
ทีนี้เขาก็เริ่มบังคับขู่เข็นเรา ด้วยการพูดว่า "คุณเกลียดฉัน" ใส่เราเรื่อยๆ แต่เราก็ตอบอย่างเคย จะมาให้ตอบว่า "ไม่ ฉันไม่เคยเกลียดคุณ ฉันรักคุณ" งี้ ไม่ไหวนะ มันใช่เหรอ จะรักได้ไง ยังไม่เคยเลย
พอเราตอบแบบเดิมๆ เขาก็ร้อง "อ๊าาาาก เอาอีกแล้วนะ คุณก็พูดอยู่แต่แบบนั้น พูดสิว่า I love you คุณจะรักฉันในแบบที่เพื่อนรักกันไม่ได้เลยเหรอไงเนี่ย" เราเห็นงี้ก็ตอบสิว่า "ได้ ฉันรักคุณแบบเพื่อนได้แน่นอน"
เขาก็ตอบมาทันทีว่า " ดี งั้นก็พูดสิว่า I love you ไม่ต้องห่วงน่า แค่เพื่อนกันนะ" เราก็รู้สึกขัดๆใจนะ แม่รง แต่จะทำไงดีอ่ะ ก็ตอบเลี่ยงๆแล้วกัน "ก็ฉันไม่อยากบอกคนที่เป็นเพื่อนฉันว่าฉันรักเขานี่ เพราะคนที่เป็นเพื่อนฉันหลายๆคน ฉันไม่เห็นต้องบอกเลยว่าฉันรักพวกเขามากแค่ไหน แต่พวกเขาก็รู้สึกมันได้"
เขาก็ยังตื้อมานะว่า "เถอะน่าา แค่ฉันเท่านั้น ถ้าคุณไม่พูด ฉันจะรู้สึกได้ยังไง" เราก็สวนทันทีสิ "เพราะคุณคงไม่ใช่เพื่อนฉันไง คุณเลยไม่รู้สึก" เขาก็ตอบทันทีนะ ว่า "เพราะคุณไม่ยอมพูดมากกว่า"
แล้วเขาก็เริ่มอีกว่า "คุณเกลียดฉัน" เราก็ตอบเดิมๆนั่นหล่ะ แล้วเขาก็ยังบังคับเราอีกว่า "พูดเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นถ้าไม่พูดคุณก็ต้องเลือกแล้วหล่ะ ว่าคุณจะพูดว่า I love you or I hate you เลือกมา ฉันต้องการได้ยินเดี๋ญวนี้" คือโคตรจะบังคับเลยอ่ะ ตอนนั้นเราอ่ะรู้สึกกดดัน อยากจะร้องเลย จริงๆนะ แม่ง น้ำตาซึมเลย จะเอาไรนักหนา นี่ถ้าไม่เห็นว่าเล่นเกมแล้วสนุก จะบล็อคหรือลบไปละนะ เพื่อนๆอ่านบรรยากาศมันเหมือนหนุกๆใช่มะ แต่เราอ่ะตอนนั้นมีเรื่องให้คิดเยอะเลยหล่ะ สมองทุกส่วนทำงานหนักๆเลย
เราก็ตอบไปว่า "นี่คุณรู้ตัวไหมว่ากำลังบังคับฉันอยู่นะ และถ้าฉันจะพูดฉันก็พูดได้แค่คำว่า Like แค่นั้นแหละ ได้ไหมล่ะ"
เขาก็ตอบมาเหมือนแบบหน้านิ่งๆอ่ะ นึกออกไหม "ไม่ได้นะ เลือกมาเพราะมันมีแค่ 2 ตัวเลือกเท่านั้น ฉันอยากได้ยิน 1 ใน 2 ตัวเลือกเท่านั้น ทำไมอ่ะ มันยากมากเลยเหรอที่จะพูด" เราก็ตอบไปว่า " นั่นเป็นเพราะว่าฉันยังไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้ว รักคืออะไรแล้วจะให้ฉันพูดคำนี้ได้ง่ายๆได้ยังไงกันเล่า ได้โปรดอย่าทำแบบนี้"
แล้วเขาก็หายไปพักใหญ่เลย แล้วเด้งข้อความมา -เราก็คิดนะว่าคงโมโหจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงแล้วแน่ๆ แต่ที่ไหนได้ล่ะส่งข้อความนี้มาให้อ่าน
"love is a basic necessity in everyone’s life. Everyone needs to be loved to live a proper and healthy life. Love has various definitions. Ask someone and they will give you their own definition of love Love is a variety of feelings, emotions, and attitude. For some love is more than just being interested physically in someone, it’s an emotional attachment. Love is more of a feeling that a person feels for another person. People often confuse love and lust. Love means to be deeply committed and connected to someone or something. The basic meaning of love is to feel more than liking towards someone. It is a bond that two people share"
พอเราอ่านไปหลายๆรอบ เราก็คิดนะว่าเออมันก็จริงที่ว่าความรักมันมีหลายรูปแบบ Varities definition of love. Love is a variety of feelings ความรักกับความใคร่มันคล้ายกันแต่มันก็ยังมีความแตกต่าง เราก็เลยคิดว่าช่างแม่ง ไม่เห็นเป็นไรเลยถ้าเราจะพูดว่ารักใครสักคน ถึงแม้ว่าเราจะยังไม่ได้รู้สึกขนาดนั้น เราจึงตัดสินใจพูดบางอย่าง เพราะตั้งแต่แรกเลยเราเองไม่ใช่เหรอที่คิดว่าจะไม่ทำให้เขาต้องเศร้าใจ หรือทุกข์ใจ อย่างที่ผ่านมา
เขาก็พิมพ์มาถามเราว่า " ตกลง คุณรักฉันหรือว่าคุณเกลียดฉัน "
เราก็พูดว่า " I love you " คือแบบ ดูทอแหลมมากอ่ะ พอพูดประโยคนี้ แท่บรับตัวเองไม่ได้ จริงๆนะบอกเลย ใครไม่เป็นไม่รู้หรอก
หลังจากพูดเท่านั้นแหละ เขาก็อุทานหนักมาก ถ้าอยู่ใกล้กันเราคงตกใจมากอ่ะ "นั่นไง ในที่สุด คุณก็พูดมันจริงๆด้วย คืนนี้ฉันคงได้นอนหลับฝันดีแน่ๆ ฮ่าๆ" แต่เราก็บอกไปนะว่า "อย่าลืมนะว่า ความรักน่ะมันมีความหลากหลาย"
เขาก็บอกว่า "ฉันแคร์ซะที่ไหนล่ะ ฮ่าๆ คุณต้องตอบฉันทุกครั้งแบบนี้นะ ไม่งั้นฉันจะงอนไม่เลิก"
เราก็ถามนะว่า "แค่นี้ ทำไมจะต้องบังคับกันด้วยล่ะ"
เขาก็ตอบกลับมาอย่างจุก "ก็ฉันถามคุณไปตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอว่า ฉันทำให้คุณรำคาญไหม หรือคุณไม่ชอบอะไรในตัวฉันก็ให้บอก ฉันจะได้เปลี่ยนตัวเอง แต่คุณบอกว่า ไม่ และให้ฉันเป็นตัวของตัวเอง นั่นก็หมายถึงว่าคุณก็ต้องไม่สนใจถ้าฉันจะบังคับคุณ เพราะคุณเป็นของฉัน"
คือเดี๋ยวนะ ฉันไปเป็นของแกตั้งแต่เมื่อไร วะ เวิ่นเว้อ อะไรเนี่ย
ตอนนี้ก็ประมาณตี 3 เห็นจะได้ที่คุยกัน เขาบอกให้เราไปนอนได้แล้ว และเจอกันอีกตอนเช้า เขาจะถามหาความรักมากกว่าเดิมด้วย จนคุณต้องเอียน เราเองก็ไม่รู้จะพิมพ์อะไรละ ก็ได้ "อ๊าาาาาาก" แค่นั้นแหละ เพราะมันก็จนปัญหาแล้วหล่ะ ตอบอะไรไปก็เข้าทางเขาหมด นี่แหละที่เรียกว่าตอบอะไรไปก็ฆ่าตัวเอง โง่มาก
เขาก็ยังคงพิมพ์มาว่า "พรุ่งนี้ฉันจะบังคับคุณ เพราะคุณเป็นของฉัน พูดว่าราตรีสวัสดิ์เร็ว"
เราไม่พูดเว้ย จะบังคับกันเกินไป นี่เรายังเป็นตัวเองอยู่หรือเปล่า หรือโดนครอบงำจนหมดสิ้นไปแล้ว
แต่พอเราไม่ตอบเขาก็บอกว่า "จะพูดว่าราตรีสวัสดิ์ได้ไง เพราะว่าตอนนี้มันเช้าแล้ว ฮ่าๆ คุณจะพูดว่า ราตรีสวัสดิ์นะแล้วก็เข้านอนงั้นเหรอ ตลกน่าดู" แต่แล้วไง สุดท้ายก็ยังไม่ได้ไปนอนกันสักที ไม่จบไม่สิ้น เหมือนคนกำลังบ้า
เขาก็ส่งสติ๊กเกอร์ มาแต่เราอ่านไม่ได้หรือมองไม่เห็นเพราะว่าเราเปิดแชทในไอแผดเพราะเราเข้านอนแล้วไง เลยแชทหน้าคอมไม่ได้ แต่มารู้เอาตอนเช้าว่ามันคือสติ๊กเกอร์ที่เราเคยบอกเขาไปนานมากแล้วว่าไม่ชอบ มันคือสติ๊กเกอร์หัวกะโหลกแล้วมีความว่า RIP
เขาก็พูดว่า "โอ้ ฉันลืมไปว่าคุณมองไม่เห็นสติ๊กเกอร์นี่นา เพราะว่าคุณใช้ไอแผดตอนนี้" นั่นมีความรู้ความเห็นเข้าไปอีก
เราก็ "เฮ้ย ! รู้ได้ไงอ่ะ" เขาก็หยอกๆ " ก็ฉันสามารถอ่านใจได้ไงล่ะ ฉันมีพลังนะ มหัศจรรย์ใช่ไหมล่ะ"
แล้วเขาก็ยังบอกว่า ตอนนี้เรากำลังจับผมเราอยู่ ซึ่งก็จริงเพราะเราพยายามจัดให้มันเป็นระเบียบตอนนอนอ่ะ ไม่อยากให้มันทับกัน จนตอนเช้าตื่นมาหัวฟู ทีนี้เราก็เริ่มกลัวแล้วสิ ปิดไฟในห้องแต่เปิดไฟฉายไว้เพื่อแสงสว่างนิดหน่อย
เราเลยถามว่านี่รู้จริงๆแบบเป็นพวกเล่นของหรือเปล่า ไม่ไหวนะ เขาก็บอกว่า "เขาอ่ะ รู้นะว่าคุณรู้สึกยังไง และตอนนี้ฉันอยู่ข้างๆคุณนี่แหละ ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำร้ายคุณหรอก" อย่างหลอน ไม่ได้กระแดะแต่คือ ถ้ามันจะตรงขนาดนี้ก็แอบหลอนอยู่นะ เราเลยลองถามว่า "ถ้างั้น ฉันขอถามอย่างหนึ่ง ตอนนี้ในห้องฉันเปิดไฟหรือปิดไฟอยู่" เอาเซ๊ !
เขาก็ตอบว่า "ตอนนี้ในห้องเปิดไฟอยู่" มันถูกอ่ะ คือไม่เอาแล้ว พอเถอะ เราเป็นพวกเชื่อเรื่องแบบนี้ไง แล้วมาเจออะไรบ้าบอแบบนี้ก็คิดดูเถอะนะ เขาก็เลยบอกว่า "พอละๆ ไปนอนได้แล้วแหละ"
เราก็เลยพูดว่า "ไม่นะ คุณเกลียดฉัน" ดูบ้าง แต่ก็ไม่น่าพูดอ่ะ เพราะเขาตอบกลับมาว่า "I love you แล้วไม่ต้องมาเลียนแบบคำพูดฉันเลยนะ ฮ่าๆ แล้วถ้าฉันอยากกินคุณล่ะ จะเป็นยังไง" คือไม่อยากได้ยินไม่อยากอ่านเลย บอกเลย มันพร่ำเพรื่อเกิน แล้วคือกินนี่ยังไง อะไร
ตอนนี้ที่พิมพ์อยู่นี่ 5 โมง 37 นาที เขาก็เพิ่งเข้ามาออนไลน์นะ แต่เราอ่ะ ซ่อนตัวอยู่ ไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น อยากอยู่กับตัวเอง ทำนู่นทำนี่ไป วันนี้เรากะว่าจะไม่เปิดสถานะออนไลน์แหละ ไม่รู้สิ ไม่รู้ทำไม
เราก็เลยต้องตอบไปว่า "อย่ามากินฉันเลย คุณมีของอร่อยๆหลายๆอย่างให้กินอยู่ที่นั่นแล้ว"
เขาก็ตอบมาว่า "ฉันอยากิน(ชื่อในสตีมเรา)"
เราก็ตอบว่า "คุณจะกินฉันไม่ได้นะ ฉันไม่ใช่อาหารของคุณ"
เขาก็ตอบว่า "ก็คุณดูน่าอร่อยนี่"
ด้วยความสงสัย กินนี่คือกินยังไง ก็เลยถามว่า "คุณจะกินฉันยังไง บอกหน่อย"
เขาตอบว่า "อืมม ฉันก็แค่อยากกัดคุณ เอานิ้วของคุณมานี่"
เราก็เลยตอบว่า "งั้น เอาไปให้หมด 10 นิ้วนี่แหละ"
เขาก็ตอบว่า " ดีเลย ฉันจะกัดๆให้หมดนี่แหละ ต่อไปฉันต้องการลูกตาของคุณ เอาลูกตามานะ และอีกอย่างที่ต้องการก็คือเส้นผม ฉันอยากกินเส้นผมของคุณ "
เราก็ตอบไปว่า "ไม่ได้นะ เอาตาไปแล้วฉันจะเห็นอะไรได้ยังไง ฉันให้ไม่ได้หรอก"
เขาก็หัวเราะชอบใจแล้วบอกว่า "อืมม เป็นประโยคที่ดีจริงๆ ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ก็ให้ความรักแก่ฉันก็แล้วกัน"
เราก็ตอบไปว่า "ถ้างั้นนิ้วทั้ง 10 ที่กัดไปก็ถือว่าเป็นความรักก็แล้วกันนะ"
มันจะอะไรขนาดนั้น กับคนคนหนึ่งวะ เดี๋ยวลบเพื่อนแม่งเลย ตอนนี้ออฟไลน์ไว้ ไม่อยากคุยกับใคร เขาเองก็ออนไลน์แต่แปลกนะที่ไม่เล่นเกมเลยพักหลังๆ ออนอยู่งั้นอ่ะ
หลังจากที่เราบอกเขาว่านิ้วที่กัดมันคือความรัก เขาก็บอกเราว่า "นั่นมันไม่ใช่รักนะ ฉันต้องการหัวใจของคุณ เอาหัวใจของคุณมา ฉันต้องการเอาหัวใจของคุณมาไว้ในตัวของฉัน ฉันจะมีหัวใจ 2 ดวง"
เราก็ตอบว่า "มันเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะมีหัวใจตั้ง 2 ดวง มันบ้าไปแล้วแบบนั้น"
เขาตอบมาว่า "เขาไม่สนใจหรอก เขาต้องการทำมันให้ได้ เอาหัวใจมาให้เดี๋ยวนี้"
เราก็แบบ คือนี่ดูละครมากไปหรือเปล่า หรืออ่านตูนแฟนตาซีเยอะไปใช่ไหม 555
ประหลาดดีแท้
แล้วอยู่ๆเขาก็พูดมาอีกว่า "คุณจะอยู่ในหัวใจฉันได้ไหม ซึ่งมันจะทำให้ฉันสามารถพูดคุยกับคุณได้ทุกๆวัน ฉันได้ไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป" เราไม่รู้ว่ามันสื่อถึงอะไรในตอนที่อ่าน แต่มันก็ทำเราจุกที่คออ่ะเพื่อนๆ เราโคตรเซ็นซิทีฟกับเรื่องแบบนี้มาก มันแตะหัวใจเหลือเกิน จนตอนนี้ที่เราพิมพ์ซ้ำเรายังน้ำตาซึมเลย
เหมือนมันจะเศร้าๆมั้ง เขาก็เลยพูดต่อเป็นอย่างอื่นแทน "ฉันขอสมองได้ไหม ฉันต้องการสมอง 2 และหัวใจ 2 แต่นิ้วทั้ง 10 ฉันกินไปแล้ว ยังเหลืออะไรอีกล่ะ ใช่แล้วขา ฉันต้องการขาของคุณ ฉันจะมีขาตั้ง 4 ข้างแน่ะ เหมือนตัวประหลาดในเกม The forest ที่เราเล่นกัน จำได้ไหม ฮ่าๆ แต่ฉันจะเป็นสัตว์ประหลาดที่ใจดีนะ" เราก็ขำๆแหละ
เลยถามไปว่า "คุณจะโอเคจริงๆเหรอ แบบนั้นอ่ะ"
เขาก็ตอบว่า "อย่างน้อยอ่ะ ฉันก็มีคุณอยู่ในจิตใจแล้ว และไม่ต้องการเพื่อนไปมากกว่านี้ แค่คุณและฉันก็พอ เราจะตายไปด้วยกัน" เอาจริงดี หลอนละนะ ฉันยังไม่อยากตาย เราจะตายไปด้วยกันนี่คือยังไง เป็นลัทธิปลิดชีพตัวเองเพื่อดินแดนแห่งสรวงสวรรค์งั้นเหรอ ไม่เอานะ
เราก็ตอบไปว่า "ไม่ได้ ฉันต้องการเพื่อนมากกว่านี้" เอาจริงถ้าต้องเป็นแบบนั้นใครบ้างที่จะอยู่แค่ 2 คน คนเรามันก็ต้องการเพื่อนใช่ป่ะ
เขาก็ตอบว่า "ได้สิ แต่ฉันคงต้องกินพวกเขาเข้าไปเพิ่มนะ เพื่อเอาพวกเขาไปไว้ในจิตใจของฉัน"
เราก็ตอบว่า "ใช่ๆ แบบนั้นแหละ และคุณจะได้พูดคุยกับพวกเขาได้ทุกวัน"
เขาก็ตอบว่า "ฉันต้องการพูดคุยกับคุณแค่นั้น"
จะวกมาเรื่องเศร้าๆอีกละนะ
เขาก็ยังเพ้อได้อีก แต่ปกติจะไม่เพ้อแบบนี้นะ แต่ตอนนี้เป็นอะไร อะไรทำให้เพ้อหนักขนาดนั้นก็ไม่รู้ งง
เขาบอกว่า "ตอนนี้ฉันต้องการจะบิน ฉันไม่มีปีก ควรทำยังไงดี"
เราก็บอกว่า "ก็กินคนเข้าไปเยอะๆ เดี๋ยวก็มีมือเยอะขึ้น ลองใช้มือที่มีมากขนาดนั้นแทนปีกดูสิ"
เหมือนเขาจะชอบนะที่เราคิดแบบนั้น และบอกว่า "จริงสิ ฉันนึกไม่ถึงเลยจริงๆ แล้วอีกอย่างฉันสามารถว่ายน้ำได้ด้วยความเร็ว 20x เลยนะ และฉันยังมีลูกตาอยู่ด้านหลัง ฮ่าๆ นี่คุณกำลังช่วยทำให้ฉันบ้าอยู่นะ"
เราก็ตอบไปว่า "แน่นอนสิ คุณบ้าอยู่แล้ว และฉันก็ชอบเห็นคนบ้าเสียด้วย "
เขาก็ตัดมาที่คำถามเดิม "เมื่อไรคุณจะนอนเนี่ย"
เราก็เห็นสมควรแล้วหล่ะว่าควรนอนได้แล้ว เราก็ตอบไปว่า "ตกลง ฉันจะไปนอนละนะและฉันก็รู้ว่าคุณน่ะอยากเข้านอนแล้วเหมือนกัน"
เขาตอบกลับว่า "แต่ฉันน่ะ อยากให้คุณได้เข้านอนมากกว่าจริงๆนะ แล้วเดี๋ยวเราจะต้องมีเรื่องราวให้ฝันถึงอีกเยอะแน่ๆเลย ไปกันเถอะ dear " คือ ทำไมต้อง dear อย่ามาทึกทักไปเองได้ไหม
แล้วก็เข้านอนกันไปด้วยการ see you.
ตอนนี้เวลา 06.09 นาที เย็นมาก แล้วด้วย เรานั่งพิมพ์ตั้งแต่ช่วงบ่าย ไม่คิดว่าจะนานและยาวขนาดนี้ ส่วนเขาน่ะก็ออนไลน์อยู่นะ แต่ไม่เล่นเกมใดๆ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เล่นตลอด ส่วนเราก็ซ่อนตัว กะว่าไม่เปิดเผยสถานะดีกว่า ไม่อยากคุยกับใครเลยจริงๆ สมองกำลังวุ่นวายอย่างหนัก
ท่าทางเขาคงจะชอบคุณเข้าแล้วแน่ๆ ที่เขาชอบถามว่าคุณเกลียดฉันๆนี่เขาต้องการทดสอบคุณเลยว่าคุณคิดยังไง เขาเห็นคุณไม่ว่าอะไรเลยรุกหนัก เขาคงคิดว่าคุณไม่เข้าใจเลยพยายามทำให้ชัดเจน ตอนนี้ขึ้นอยู่กับคุณแล้วนะว่าชอบเขารึเปล่า ยิ่งเขามาพูดว่าคุณเป็นของฉันนี่มันใช่เลยนะ
ที่เขาว่ากินน่ะคุณอาจจะเข้าใจในอีกความหมายนะฮ่าๆ เขากำลังบอกรักคุณอยู่ไง
ที่ว่าเอาหัวใจมาเขาอยากได้ใจคุณยังไงล่ะ
อ้อ แล้วก็ที่บอกว่าอยู่ข้างๆน่ะไม่ต้องตกใจนะเราเคยโดนเพื่อน(ที่คิดเกินเพื่อน)แกล้งตอนโทรคุยกัน เขาบอกว่าเราปิดไฟอยู่นอนเล่นทรศ.งี้ ทีแรกก็กลัวนะแต่ก็มาจับได้ตอนที่เขาทายผิดว่าห้องเรามีโต๊ะคอมถถถถถ เขาแค่เดาน่ะไม่ต้องห่วงหรอก
ที่ว่าอยากตายไปด้วยกันเขาน่าจะหมายถึงอยากมีคุณอยู่ข้างๆตลอดไปง่ายๆคือรักคุณนั่นแหละ
อาจจะพิมพ์งงๆบ้างนะคะ อ่านกระทู้ไปพิมพ์ไป เราอ่านแล้วยังเขินแทนคุณเลย เขาบอกรักทางอ้อมมาเยอะขนาดนี้คุณมีหวั่นไหวแน่ๆเลย อ้อ ที่เรารู้ดีขนาดนี้แต่งวายอ่านวายมาเยอะ พอจะจับจุดได้ว่าที่เขาทำแบบนี้น่าจะหมายถึงอะไร
เราเองก็ไม่รู้จะหาเหตุผลไหนมาอ้างกับตัวเองว่าทำไมจะต้องมาชอบคนอย่างเราด้วย เราเลยไม่แน่ใจว่าที่เขากำลังทำอยู่ มันคืออะไรกันแน่ ทั้งที่จริงเราควรจะรับรู้ได้แล้วใช่มะ
แต่เพราะด้วยความที่เราเป็นคนแบบนี้
อะไรที่ไม่แน่ใจเราก็จะไม่แน่ใจอยู่อย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง เรากลัวและกังวล มันมีบางอย่างที่ไม่ชัดเจนสำหรับเราอ่ะ เราไม่แน่ใจว่าเขาคิดยังไงกันแน่ เขาเห็นเราเป็นอะไร ซึ่งมันก็จริงอย่างที่เธอเคยบอกเรามาว่า เขาน่าจะรู้ว่าเราเป็นใคร อะไร ยังไง แต่เชื่อไหมเราโคตรไม่มั่นใจเลยแหละ
แล้วเราก็ดันเป็นคนที่ไม่ชอบทำร้ายจิตใจใคร ปฏิเสธใครไม่ค่อยเป็น ส่วนใหญ่ถ้าเกิดปัญหาอะไรขึ้นเรามักจะเป็นฝ่ายหนีไปเอง เพื่อให้ปัญหาที่เกิดขึ้นมันจบในแบบของมัน เราเลือกที่จะไม่ต่อกรหรือทำให้ใครเสียความรู้สึกต่อกัน ใครว่าไงมาเราก็เออ ออ ไป เพราะเราไม่เคยคิดถึงผลในอนาคตที่ว่าเราเริ่มอะไรไว้แล้วมันจะออกมาอย่างนั้น เราคิดไม่ถึงว่าแต่ละเรื่องราวจะมีผลที่ออกมาได้น่าตกใจขนาดนั้น คือมันไปไกลเกินกว่าที่เราคิดเอาไว้ อย่างเรื่องนี้ก็เหมือนกัน ตอนแรกเราอ่ะควรปฏิเสธที่จะคุยกับเขาไปตั้งแต่แรก ถ้าเราคิดได้ว่าการคุยต่อไปเรื่อยๆมันจะทำให้เกิดบางสิ่งขึ้น สิ่งที่เราไม่อาจควบคุมได้นั่นคือใจของเขา ตอนแรกเราก็ เออ ช่างมัน ก็แค่คุยๆหนุกๆ เหมือนคุยกับคนอื่น แต่คิดไม่ถึงว่าจะมีการ ขอแสดงความเป็นเจ้าของเกิดขึ้น บอกรักกันเกิดขึ้น ถ้าทำแบบนี้ต่อเรากลัวจะหวั่นไหวอย่างที่คุณบอกมาอ่ะ หรือหวั่นไหวไปแล้วก็ไม่รู้
เราไม่รู้ว่าใครจะมองว่าเราเสียสติหรือพูดไม่รู้เรื่องหรือเปล่า ที่ว่าขณะนี้เราก็ยังสงสัยว่าเขาเห็นเราเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่ เพราะถ้ามันไม่เป็นอย่างที่เขาคิด มันก็จะเกิดเรื่องเศร้าขึ้นได้ ความผิดหวังต่อสิ่งที่คาดหวังมันก็เจ็บอยู่นะ เราไม่เห็นทางออกเลยว่าเราจะรู้ได้ยังไงว่าเขาคิดอะไร เราอยากรู้โดยที่เราไม่ต้องถามตรงๆ เพราะถ้าถามตรงๆเขาก็สงสัยแน่ๆว่าเราจะถามแบบนั้นทำไม โอ๊ยย เยอะแยะไปหมด คิดออกแต่เขียนไม่ได้เพราะไม่รู้จะเอาอะไรมาเขียนดี มันเยอะจนวนเวียนในหัว เรียบเรียงไม่ถูกเลย พักหลังมานี้เราจะเงียบ ไม่ใช้เสียง ไม่พูดคุยเล่นกับผู้เล่นอื่นๆในเกมเลย ไม่ว่าตอนที่เขาจะเล่นด้วยหรือไม่ได้เล่นด้วยก็ตาม เนื่องจากเหตุการที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นี้มันเหมือนทำให้เราเริ่มไม่มั่นใจตัวเองขึ้นมา เราอาจไปทำให้ใครต่อใครเข้าใจผิด หรือเข้ามาในแบบนี้อีกก็เป็นได้ เราเลยเงียบๆ
ตอนนี้เราได้แต่นั่งมองหน้าจอสถานะการออนไลน์ ก็เห็นของเขานะ แต่เราปิดสถานะไว้ไม่ให้ใครเห็นว่าเราก็อยู่ในระบบ วันนี้เลยไม่ได้คุยกัน เขาก็ยังคงออนไลน์อยู่อย่างนั้น เห็นเล่นเกมไปแค่ 2 เกมแล้วก็มาออนไลน์อยู่อย่างนั้น เรากลัวจะเผลอไปกดออนไลน์นี่แหละ
ขอบคุณนะที่เธอยังคงเข้ามาตอบกระทู้เรา อาจจะน่ารำคาญไปบ้าง ดูงี่เง่าสุด
คุณควรจะต้องถามเขาตรงๆเลยให้คำตอบมันชัดเจนไม่งั้นมันก็จะคลุมเคลืออยู่อย่างนี้แล้วคุณก็จะไม่สบายใจ การยืดเยื้ออาจทำให้คุณและเขาต้องเจ็บปวดเพราะความไม่ชัดเจน รวบรวมความกล้าแล้วลองถามเขาออกไปนะคะ มันไม่ง่ายหรอกแต่เพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมากคุณต้องลองดู:)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?