[ฉัน] หรือ [ชั้น] ไม่รู้เว้ย! ผมกากภาษาไทยไง! จะเขียนเป็นภาษาอังกฤษแทนอยู่แล้วเนี่ย!

[S3RS]

สงสัยครั้งที่...ช่างมันเถอะครับไม่ได้นับ
ตามความหมายที่ผมศึกษามาก่อนล่วงหน้า พบว่า [ฉัน] เป็นภาษาเขียนที่ถูกต้องครับ
แต่ว่า! มันไม่จบลงแค่นั้น!
คำว่า [ชั้น] บ้างก็ว่าสามารถใช้ในบทพูดของตัวละครได้
เช่น "ชั้นเป็นคนทำความสะอาด"
บ้างก็ว่า ให้ใช้ [ฉัน] เพราะมันถูกต้อง และนักอ่านสามารถอ่านให้กลายเป็น "ชั้น" ได้
เช่น "ฉันเป็นคนทำความสะอาด" อ่านเป็น "ชั้นเป็นคนทำความสะอาด"
หรือ "เขาเป็นคนดี" อ่านเป็น "เค้าเป็นคนดี"
แบบนี้แหละครับ...
ก็...สรุปตูต้องใช้อันไหนให้มันถูกหว่า???

[ I do not want to speak or write in Thai anymore. Я не могу понимать. わかりません. ]

Comments

[แมวยุ่งหลังแป้นพิมพ์]

สำหรับกรณีนี้

ภาษาเขียนคือ “ฉัน” กับ “เขา”

“ชั้น” “เค้า” เป็นภาษาพูด อาจใส่ในเครื่องหมายคำพูดได้แต่ไม่แนะนำค่ะ

[.+*Vanessa*+.]

คำว่า "ชั้น" เป็นภาษาพูดค่ะ เพราะบางคนพูด "ชั้น" ไม่ใช่ "ฉัน" ที่เป็นคำภาษาเขียนที่ถูกต้อง ดังนั้นบทบรรยายจึงไม่สามารถใส่ภาษาพูดอย่าง "ฉัน" ได้ แต่ในบทพูดตัวละครเพื่อความสมจริงตามสำเนียงสามารถใส่คำว่า "ชั้น" ได้ค่ะ

[Miran/Licht]

ถ้าลำบากกับภาษาไทยก็เขียนภาษาอังกฤษ หรือ ฯลฯ ไปลง

https://archiveofourown.org/

https://www.fanfiction.net/

https://www.wattpad.com/home

https://www.novelupdates.com/

[Miran/Licht]

อันนี้เราเดาเอานะ ปัญหาของคุณน่าจะอยู่ที่ประสบการณ์ในการใช้ภาษาค่ะ

คุณต้องแยกให้ออกก่อนว่า ภาษามีภาษาพูด และภาษาเขียน ในการเขียนนิยายควรเป็นภาษาพูด

ขั้นต่อมาคือ ระดับของภาษา เช่น ภาษาทางการ กึ่งทางการ และภาษากันเอง

นอกจากนี้ยังมีภาษาที่บ่งบอกสถานะพิเศษเช่น ราชาศัพท์ซึ่งไทยเรารับมาจากเขมร

สมัยเรียน เราเรียนเยอรมันเสร็จต้องมาเรียนอังกฤษต่อ แทบจูนไม่ทัน บางทีพรุ่งนี้เรียนจีนกลางต่ออีก

พอมาทำงานต้องเขียนรายงานเป็นภาษาอังกฤษ บางทีต้องออกไปกับ supplier ที่มีทั้งเยอรมัน อิตาลี จีน ญี่ปุ่น อย่าเข้าใจผิดเราไม่ได้จบภาษาศาสตร์ เราเป็นนักเคมีซึ่งไม่น่าจะต้องไปทุ่มอะไรกับด้านภาษา แต่ถ้าอยากเพิ่มมูลค่าให้ตัวเองมันก็จำเป็น

บางทีเขียนต้องเขียนจดหมายราชการต้องใช้ภาษาทางการอีก มันไม่มีอะไรนอกจากคำว่าฝึก รู้ว่ากากก็ฝึก แอพพจนานุกรมราชบัณฑิตโหลดเข้ามือถือไป อ่านอย่างไรเขียนอย่างไร คำง่ายที่มักใช้ผิด แอพฟรีทั้งนั้น โหลดไว้อ่านบ่อยๆ

แนะนำหนังสือสำหรับนักเขียนทุกท่าน

https://www.dek-d.com/board/view/3853932/

[S3RS]

สุดยอดไปเลยครับ

เป็นนักเคมี นักเขียน แถมพูดได้หลายภาษา

ผมยังเรียนอยู่เลยครับ(มัธยมปลาย)

ได้แค่ อังกฤษ

ภาษารัสเซียเรียนด้วยตัวเองก็ได้นิดหน่อยจริงๆครับ

ส่วนภาษาญี่ปุ่นเรียนในโรงเรียนอยู่เลยครับ

แต่พอดีชอบภาษามาก ก็เลยยังไม่ท้อครับ

[ ต้องตั้งใจให้ดีกว่านี้แล้วครับ... ]

[Miran/Licht]

#แซวเล่น เป็นนักวาดด้วยค่ะ

#目だけでフォロワーさんを惚れさせる

อีดิท แปะลิงก์เสต็ปการทำงานให้ดู ซึ่งนานๆ จะทำทีเพราะขี้เกียจถ่ายรูปมากค่ะ

https://my.dek-d.com/Miran/blog/?blog_id=10267949

[S3RS]

えっ?!

綺麗な絵です。

すごい。。。

[ผ่านมา..]

ฉันและชั้นเป็นคำสองคำที่มีความหมายต่างกัน และไม่เคยมีการระบุในตำราเรียน

ว่าคำหนึ่งเป็นภาษาเขียนส่วนอีกคำคือภาษาพูดครับ หากแต่เหตุที่คนบางคนใช้

"ฉัน" และบางคนใช้ "ชั้น" แทนตัวผู้พูดเองนั้น น่าจะเกิดจากสำเนียงผู้พูดที่แตก

ต่างกันมากกว่าครับ..

[พี่ตุลา]

คือผมค่อนข้างเห็นด้้วยกับความคิดเห็นของท่านก่อนๆนะครับ เเต่ถ้าหากคุณไม่ซีเรียสเรื่องการใช้ภาษาให้ถูกหลักมากนัก คุณก็สามารถใส่คำว่า[ชั้น] ในภาคบรรยายก็ได้ ผมคิดว่ามันค่อนข้างได้ผลดีในเชิงอรรถรส เท่าที่ผมอ่านมา นิยายบางเรื่องจะมีการใส่ภาษาวิบัติ เป็นภาษาวิบัติเพื่อเสียงหรือเเสดงบุคลิคของตัวละคร เเต่ผมไม่ได้ส่งเสริมให้ใช้นะครับ คือถ้ามันมีบ้างให้คนอ่านรู้สึกอิน ผมก็คิดว่ามันก็ไม่น่าจะมีปัญหานะ? หรือผมควรยกตัวอย่างดี(ฮา)

[Starry Midnight]

'ฉัน' เป็นคำที่ถูกต้องค่ะ ไม่ว่าจะในบทพูดตัวละคร หรือบทบรรยาย ต้องใช้คำว่า 'ฉัน'

ลองหาซื้อนิยายแปล นิยายอะไรก็ได้มาอ่านดูค่ะ ไม่มีการใช้คำว่า 'ชั้น' แทน 'ฉัน'

พูดในฐานะนักอ่าน หากเราเจอคำว่า 'ชั้น' แทน 'ฉัน' ในนิยาย นิยายเรื่องนั้นจะสูญเสียความน่าอ่านไปเลยค่ะ

เพราะเป็นตัวบอกได้เลยว่าคุณไม่แม่นภาษาและคำผิดในเรื่องก็คงจะเยอะตามไปด้วย

เชียร์ให้ใช้อย่างถูกต้องดีกว่าค่ะ เพราะไม่อย่างนั้นมันจะติดเป็นนิสัย เวลาไปทำงานจะลำบากเอา

[หัวร้อนนิดๆ]

เขียนว่า "ฉัน" แต่อ่านว่า "ชั้น" แล้วมันได้ฟีล

เขียนว่า "เขา" แต่อ่านว่า "เค้า" แล้วมันได้ฟีล

อย่างในละครบทมันก็คงมาเป็น "ฉัน" และ "เขา" แต่เวลาพูดบท "ชั้น" และ "เค้า" แล้วมันได้ฟีล

ลองตั้งข้อสังเกต [1] ว่ามันเป็นเฉพาะภาษาไทย เวลาคุยอังกฤษกับเพื่อนต่างชาติก็ไม่เห็นจะมีหมาที่ไหนซักตัว-มาแก้คำหรือประโยคที่ถูกต้องให้ ตลอดชีวิตหลายสิบปีมานี้ในบอร์ดสาธารณะต่างชาติผมก็ไม่เคยเห็นเลยแม้แต่ครั้งเดียวจนผมเริ่มจะคิดว่าตกลงชาวต่างชาติมีมารยาทหรือว่าพวกเขาไม่รักภาษาของตัวเองกันแน่

ลองตั้งข้อสังเกต [2] คนที่แก้คำผิดส่วนมากจะลงท้ายด้วย "คะ" หรือ "ค่ะ"

พิมพ์ผิดก็ขายหน้าตัวเอง ไม่ใช่เรื่องที่ใครจะต้องมาจำจี้จ้ำไช ทุกคนโตแล้ว

ผมไม่ใช่พวกรณรงค์การใช้ภาษาไทยจนเกินงามและไม่รู้กาลเทศะที่เวลาคุยประเด็นซีเรียสกันอยู่จะต้องมีคนดอดมาแก้คำผิดเสียทุกครั้งไปให้เป็นที่รำคาญของคนที่พบเห็นแต่ผมก็ใช้ "ฉัน" และ "เขา"

สำหรับคุณ จขกท. ถ้าไม่อยากมีปัญหากับคนอ่านแนะนำให้ใช้ "ฉัน" และ "เขา" นักเขียนมีปัญหากับคนอ่านมากพอแล้วพยายามกูเกิลคำอื่นๆที่ไม่แน่ว่าถูกไหมมาพิมพ์จะได้เอาเวลาไปปวดหัวเรื่องอื่น

ปัญหากับคนอ่านจะลดไป 1 อย่างจาก 999 อย่างโชคดีมีชัย

[white cane]

คำว่า "ชั้น" มันน่าจะออกเสียงให้สูงนะ แบบประมาณว่าผู้หญิงพูดคุยกัน พูดจนมาถึตรงที่ออกเสียงสูงเพราะตื่นเต้น เช่น "ว้ายจริงเหรอเธอ อย่างนี้ชั้นม่ายอาว ชั้นม่ายอาว ชั้นม่ายอาว !" เป็นต้น พูดง่ายๆ มันเป็นภาษาเขียนในบทพูดให้อ่านแล้วจินตนาการเท่านั้น

ตามหลังแล้ว ต้องเขียนคำว่า "ฉัน" ถึงจะถูกต้อง ก็เหมือนกับคำว่า "ยัย" กับ "ยาย" ถ้าเอาตามหลักในเวลาเขียนต้องเขียนให้ถูกอย่างนี้ "ดูยายนั่นสิ หน้ายังกับลิง" แต่ถ้าต้องการให้ออกเสียงสั้นๆ ในภาษาพูดหน่อย ก็เปลี่ยนเป็นใช้ "ยัย" แทนก็ได้ ถึงอย่างไรภาษาเขียนมันไม่มีกฎตายตัวอยู่แล้ว (หมายถึงในบทพูด เขียนยังไงให้อ่านแล้วจินตนาการออก)

ส่วนคำว่า "เขา" กับ "เค้า" อันนี้น่าจะเป็นเพราะตัวนักเขียนขี้เกียจมากกว่านะ อย่างเช่น ใช้ระบบเสียงพูดแทนการพิมพ์ ผมเคยลองใช้แล้ว มันแย่มาก ออกเสียงเพี้ยนนิดเดียว มันพิมพ์คำผิดใหห้เลย สุดท้ายก็ต้องกลับมาใช้การพิมพ์ด้วยมือเหมือนเดิม

[peiNing Zheng]

เอาปลอดภัยก็ใช้ “ฉัน” กับ “เขา” ไปเลย ไม่ว่าจะอยู่ในเครื่องหมายคำพูดหรือในบทบรรยายก็ตาม เพราะยังไงก็ถูกต้องตามหลักอยู่แล้ว จะไปนั่งปวดหัวกับการสะกดคำที่คลุมเครือไปทำไมให้เสียเวลาเขียนนิยาย ไม่เข้าใจค่ะ

[thii-8]

เรื่องการใช้ภาษาให้ถูกต้องถือเป็นความรับผิดชอบโดยตรงของผู้ใช้ เพราะฉะนั้นยึดหลักที่ถูกต้องเป็นดีที่สุด ซึ่งในกรณีนี้การใช้ “ฉัน” และ “เขา” จึงน่าจะขจัดปัญหาของเจ้าของกระทู้ไปได้ ในท่ามกลางกระแสการใช้คำผิดกันเกร่อ เวลาอ่านนิยายออนไลน์ที่ผู้เขียนใช้ภาษาแบบแทบหาคำผิดไม่เจอ เป็นอะไรที่น่าประทับใจทีเดียวเพราะมันสะท้อนให้เห็นความรับผิดชอบในฐานะผู้ผลิตงานเขียน

ในฐานะคนอ่าน ตราบใดที่หาแง่งามคอมเมนต์ให้ผู้แต่งไม่ได้ ก็เลือกที่จะอ่านไปแบบเงียบๆ และถ้าเลี่ยงได้ก็จะไม่ยุ่งกับการใช้ภาษาของผู้แต่ง ไม่ว่าจะใช้ผิดใช้ถูกมากมายขนาดไหน จะผิดโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ถือเป็นภูมิหลังที่สะท้อนการอบรมสั่งสอน ซึ่งบุคคลน้ันๆได้รับการร่ำเรียนหรือถูกปลูกฝังมา ถ้าไม่ใช่คนใกล้ชิดหรือลูกศิษย์หรือคนในความรับผิดชอบ ก็ไม่ทักท้วงใดๆ “สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล” นี่เป็นเรื่องที่เจ้าตัวต้องหมั่นฝึกฝนและขัดเกลา พยายามไม่ให้เกิดความผิดพลาดและทำให้ตัวเองอับอายขายหน้า...ไม่ใช่เรื่องของชาวบ้านที่ต้องมาคอยจ้ำจี้จ้ำไช

[ชนุ่น]

เอาเป็นว่าเวลาคุณเขียนภาษาคุณใช้ภาษาแบบเดียวกับที่พูดรึเปล่า ถ้ามั่นใจก็ใช้เลยครับ as you may เพราะของแบบนี้ถ้ายังต่อต้านอยู่ผมก็ sick and tired to talk anymore ละครับ ถ้าไม่ open your mind ก็ปิดตายต่อไปก็แล้วกัน

ขออภัยที่เขียนภาษาอังกฤษบ้างไทยบ้างนะครับ กลัวว่าเขียนภาษาคนปนภาษาผีจะไม่เข้าใจ

[S3RS]

No, I meant I knew how to write correctly.

เปล่าครับ ผมรู้ว่าวิธีการเขียนให้ถูกหลักเป็นแบบไหน.

There are other ways of writing, which I am not sure if all of them are also correct ways of writing in Thai.

แต่บางคนก็เขียนกันแบบอื่น ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นวิธีที่ถูกด้วยรึเปล่า.

My mind is open, that is the reason why I was asking for advice about this topic.

ผมเปิดใจรับคำแนะนำและข้อสรุปของทุกคนครับ.

[ And please, mixing languages together is terrible. ]

[ ขอร้องว่าอย่าเขียนผสมภาษาเถอะครับ ใช้คำทับศัพท์ไม่เป็นไร แต่การผสมข้อความกันแบบนี้มันเข้าใจยากหากผสมไม่ถูกต้อง ถึงแม้จะสามารถอ่านได้ก็ตาม. ]