จากก้าวเล็กๆ สู่ก้าวใหญ่ๆ ต่อไปของนักเคมี (วิทย์เคมี)

[Thiocyanate]

จาก 2 กระทู้ก่อนหน้านี้ 

https://www.dek-d.com/board/view/3818000/

https://www.dek-d.com/board/view/3856761/


เดินทางมาถึงตรงนี้ ตอนนี้ก็รู้สึกมากเลยครับ เหงามากด้วยยย ในที่สุดพี่ก็จบการศึกษาในระดับ ป.ตรี ในสาขาวิชาเคมี ที่คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น เป็น 3 ปีครึ่งที่รวดเร็วจนรู้สึกใจหายจริงๆครับ เดินทางมาถึงตอนนี้ กระทู้นี้ก็คงจะกล่าวถึงชีวิตการเรียนในภาพรวมทั้งหมดตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้ามาไปจนถึงก้าวสุดท้ายของการเดินทางครั้งนี้และก้าวที่กำลังจะเดินต่อไป

เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ด้วยการตามหาความฝันโดยคิดว่าการเป็นวิศวเคมีไม่ใช่ตัวเรา นักวิทยาศาสตร์ต่างหากล่ะ แล้วนักวิทย์อะไรล่ะทีนี้ ..... ฟิสิกส์เป็นวิชาที่น่าสนใจ ชีวะเป็นวิชาที่ถนัดที่สุด เคมีเป็นวิชาที่อ่อนที่สุดแต่รู้สึกชอบที่สุด สุดท้ายก็ตกลงปลงใจยื่นแอดมิชชันโดยมีเคมีเป็นอันดับ 1 การเรียนในเทอมแรกก็เรียนวิชาวิทย์เหมือน ม.ปลาย เลยครับ ฟิสิก์ เคมี ชีวะ แคลคูลัส แน่นอนว่าเกรดที่ออกมาเคมีได้เกรดน้อยที่สุดในบรรดาวิชาเหล่านี้ ชีวะเป็นวิชาที่ได้เกรดเยอะที่สุด แต่ในวิชาแลปนั้นกลับกัน A แลปเคมี แต่ C+ แลปชีวะ HaHaHa+ ความสนุกเวลาทำแลปก็ต่างกันไปคนละแบบ การทำกิจกรรมในเทอมนี้ก็ไม่ค่อยเข้าหรอก ตามประสาคนที่เข้ากับคนอื่นยากบวกกับความติดเกม แต่พักหลังก็มีเพื่อนบางคนได้ล้ำเส้นเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวเราและได้พาเราออกจากตรงนั้น หลังจากช่วงนั้นเราก็เข้ากิจกรรมที่ภาควิชามากขึ้น ในช่วงปีหนึ่งนี้ก็เจอวิชาแปลกๆแบบไม่ทันตั้งตัวอย่าง เคมีวิเคราะห์ และเคมีอนินทรีย์(อินออร์) 1 โอ้โหหหห กลายเป็นนักศึกษาเคมีเต็มตัว แต่เคมีวิเคราะห์ก็ไม่ยากเท่าไหร่เน้นปริมาณสารสัมพันธ์ ส่วนเคมีอนินทรีย์นี่ไม่เคยเจอมาในชีวิตนี้ ไม่ค่อยตั้งใจเรียนเลยยยยว่าด้วยความรู้สึกที่ว่ามันยากมากกกทำให้เกรดออกมาเป็น D+ หนักสุด 555+ มีความตั้งใจว่าจะไม่เดินบนเส้นทางของเคมีอนินทรีย์แน่นอน ผ่านปี 1 ไปแบบชิวๆ ไม่ค่อยสนใจอะไรมาก 

ค่อยๆก้าวเดินต่อไปในฐานะนักศึกษาเคมีปี 2 วิชาภาคที่เรียนในปีนี้ก็ไม่ใช่วิชาแปลกๆอะไร อย่างเคมีเชิงฟิสิกส์และเคมีอินทรีย์แต่ก็มีเพื่อนช่วยติวให้จนจำปฏิกิริยาที่เยอะสุดๆ ต้องขอบคุณจริงๆ ครับ รอดชีวิตมาอย่างปลอดภัย ส่วนวิชาแลปก็สนุกขึ้นเรื่อยๆปฏิกิริยาแปลกๆ เครื่องมือแปลกๆแพงๆ การใช้ชีวิตเป็นนักศึกษาเคมีปี 2 ก็สนุกไปอีกแบบครับ มุมมองต่อเคมีที่เปลี่ยนไป ค่อยๆสนุกในการเรียนรู้สิ่งแปลกใหม่ที่ผ่านเข้ามา แน่นอนครับกิจกรรมที่เข้ามาก็เต็มไปด้วยความอบอุ่นมากๆ ฟันฝ่าอุปสรรคและความยากลำบากไปด้วยกันเพื่อเป็นประโยชน์ต่อสังคม การมีน้องเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวเคมีก็ทำให้รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน เอ็นดูพวกน้องๆแบบแปลกๆ แม้ว่าตอนนี้จะอยู่ปี 3 กันละก็ยังมองว่าเป็นเด็กน้อยเหมือนตอนที่เข้ามาใหม่ๆอยู่ดี

กิจกรรมการเรียนรู้นอกจากหลักสูตรก็มีนะครับ ได้โอกาสจากอาจารย์ให้ฝึกแลปในช่วงปิดเทอมซัมเมอร์ในหัวข้อ "ตัวเร่งปฏิกิริยาเชิงแสงในการย่อยสลายสีย้อม azo(อ่านว่า เอ-โซ่)" นับเป็นประสบการณ์ที่มีค่ามากในฐานะนักศึกษาเคมีครับ 

ก้าวต่อมาที่ใกล้จะเป็นนักเคมีเต็มตัวแล้ววววว นักศึกษาเคมีปี 3 เป็นช่วงที่เลือกสายสำหรับวิชาโครงการวิจัยและวิชาสัมมนา ในปี 3 นี้ได้เรียนวิชาเคมีอนินทรีย์ 2 ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนมุมมองต่อวิชาเคมีอนินทรีย์เลยก็ว่าได้ครับ เคมีโคออร์ดิเนชันมันน่าสนใจจริงๆนะครับ จากการที่คิดว่าจะเลือกสายโปรเจคเคมีเชิงฟิสิกส์ก็เปลี่ยนมาเลือกเคมีอนินทรีย์สายโคออร์ดิเนชัน นอกจากนี้ช่วงปี 3 ยังได้เลือกวิชาเรียนที่เป็นวิชาในสาขาล้วนเป็นวิชาที่น่าสนใจและได้ใช้สำหรับงานวิจัยทั้งนั้นครับ สนุกอยู่น้าาาาา วิชาที่แปลกๆไม่เคยเรียน หรือวิชาชื่อยากๆอย่าง Supramolecular Chemistry แต่ตอนเรียนนั้นเนื้อหาเข้าใจง่ายมากและเป็นเรื่องพื้นฐานอีกด้วย กิจกรรมในปีนี้ก็มีกิจกรรมใหม่ที่ไม่เคยทำอย่างค่ายปลูกความดีเพื่อแผ่นดิน รวมถึงกิจกรรมอื่นๆ รวมไปถึงค่ายเคมีล้วนทำให้เราผูกพันธ์กันมากขึ้น 
ค่ายเคมีครั้งที่ 20 ณ โรงเรียนหนองหลวงศึกษา จ.สกลนคร

ปิดเทอมแล้วก็เริ่มทำแลปวิชาโปรเจค แลปก็สนุกมาก เป็นงานที่ชอบครับ บางทีอาจจะยากไปบ้างแต่ก็สนุกที่จะค้นหาคำตอบ โดยมีหัวข้อแลปคือ "การสังเคราะห์โครงข่ายโลหะ-อินทรีย์ (MOFs) " เปิดมาด้วยสังเคราะห์โดยใช้โลหะแลนทาไนด์ 7 ตัว คูณกับ 12 สภาวะทดลอง ผลที่ได้คือสังเคราะห์สารไม่ได้ครับ 5555+ สภาวะอาจจะไม่เหมาะสมนั่นเอง ต่อมาก็ลองใช้โลหะทรานซิชันบ้าง ได้ผลึกสีน้ำเงินสวยมากกกกก (ในความรู้สึกตอนนั้น) แต่สารไม่เสถียร โดนอากาศแปปเดียวโครงสร้างก็เปลี่ยนแล้วววว น่าเสียดาย ลองสังเคราะห์ไปเรื่อยๆ จนสังเคราะห์ได้สารมา 2 ชนิด เป็นสารใหม่ของโลกนี้เลยนะเออออ.... แล้วก็มีสารอีกตัวที่เอามาดัดแปลงโดยเปลี่ยนวิธีสังเคราะห์ให้ได้ขนาดเล็กลง ต่อจากนี้ล่ะ มันส์!!! พอได้มาแล้วงานต่อไปของเราก็คือ นำสารนี้ไปเป็นตัวตรวจวัดหรือเซนเซอร์ทางเคมี ตรวจหาอะไรน่ะหรอออออ ตรวจหาสาร Nitroaromatic ไง.....เอ้าาา มันคืออะไรหว่า คำตอบคือ ...วัตถุระเบิด..... สนุกล่ะงานนี้ 555+ โดยการตรวจวัดนี้อาศัยสมบัติการคายแสงของโครงข่ายโลหะ-อินทรีย์ แล้วเท่านี้ก็จบแล้ววววโปรเจค ทั้งหมดที่ว่ามา 6 เดือนจร้าาาา นอกจากนี้ก็มีวิชาสัมมนาทางเคมี เป็นหนึ่งในวิชาที่ท้าทาย เพิ่มพูนความรู้โดยการศึกษางานวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารนานาชาติ แล้วนำการวิจัยนั้นมานำเสนอ ....ความน่ากลัวของวิชานี้คือ นำเสนอยังไงให้ผ่าน พูดยังไงให้ทุกคนเข้าใจ ต้องเข้าใจและสามารถตอบคำถามเกี่ยวกับงานวิจัยนั้นได้ บางคนก็สัมมนาเพียงครั้งเดียวก็ผ่าน หลายคนติดคำถามไปตอบในสัปดาห์ต่อไปและบางคนได้นำเสนอใหม่ อย่างไรก็ตามนะครับ วิชานี้ก็เป็นวิชาที่เพิ่มความรู้ให้เราอย่างมหาศาลเลยครับ อิอิ 

ตอนนั้นดีใจมากได้ผลึก ฉลองโดยการไปกินชาบู ...แลปทำให้อ้วน

ตอนนี้ได้เดินมาถึงช่วงชีวิตสุดท้ายของการเป็นนักศึกษาเคมี ป.ตรี ในตอนนี้ผมเชื่อว่าผมมีความเป็นนักเคมีแล้ว แต่ผมว่ายังมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่รู้และต้องการที่จะรู้ เคมีอนินทรีย์เป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก มีความพิศวงแบบแปลกๆ ผมเลยตัดสินใจสู่ก้าวที่ใหญ่ขึ้นบนเส้นทางนักเคมี นั่นคือตัดสินใจเรียนต่อ ป.โท สุดท้ายนี้พี่ก็จะบอกว่า "ถ้าเราให้เวลา ความตั้งใจ และความพยายามกับสิ่งที่ชอบ ทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ด้วยดีครับ และอีกอย่าง แม้ว่าวันนึงเราจะสะดุดเจออุปสรรคในการเรียน แต่เราก็คงไม่ทุกข์มากกกก อิอิ เพราะมันเป็นสิ่งที่ชอบ"

.

.

.

ปล. บางคนตอนปี 1 หนักห้าสิบกว่าๆ พอปี 4 ใกล้จะ 90 อยู่แล้ววว นี่ไม่ได้เกิดจากการรับสารเคมีในแลปแต่อย่างใด

คำเตือน. อย่าเลือกคณะ สาขาที่เรียน เพียงแค่คะแนนถึง อิอิ



บ้านที่อบอุ่นมากกกกกกก

Comments

[NotezBooKz]

งื้มๆ~

[Thiocyanate]

เป็นแฟนคลับพี่ หรือมาทำอะไรในเด็กดีห๊ะ??

[ERER]

อ่านจบจบมาสะดุ้งประโยคทิ้งท้าย จขกท ว่าตัวเองใช่ไหมฮ่าๆ

[Thiocyanate]

ผมยังไม่ใกล้ 90 เลยครับ

[ERER]

แล้วว่าใคร55

[Thiocyanate]

ไม่กล่าวถึงดีกว่าครับ เดี๋ยวเค้าจะรู้ว่าเป็น ปี 4 ที่ทำแลปยาง

[ERER]

จ้า ไม่รู้เลย