นิยายที่เขียนอยู่เริ่มตัน... ทำอย่างไงดี?
ตั้งกระทู้ใหม่
LaZyBeez
31 ม.ค. 62 เวลา 23:28 น.
665
views
10 ความคิดเห็น
มันเป็นบ่อเกิดของ....การดอง ตั้งสติดีๆ ลองหมุนซ้ายก่อน ขวาก็ได้ ....ถ้าไม่ได้ก็วาง....แต่ต้องกลับมานะ ไม่งั้น...ไม่จบ ส่วนใหญ่ ปัญหามันเริ่มจากตรงนี้แหละ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ^^
ใจเย็น ๆ นะคะ อย่าเพิ่งคิดว่าพล็อตใหม่เจ๋งที่สุด อย่าเพิ่งคิดว่าพล็อตใหม่จะต้องสนุกกว่าเรื่องที่แต่งอยู่ปัจจุบันจนในหัวก็คิดวนเวียนแต่กับพล็อตใหม่นั้น
ค่อย ๆ เขียนเรื่องเดิมให้จบค่ะ เก็บพล็อตใหม่ล่ามโซ่ใส่กุญแจไว้เลยยิ่งดีนะคะ 555 เรื่องเดิมก็ดีไม่แพ้กันนะคะ เข็นให้จบค่ะ คุณจขกท. ก็ต้องเคยคิดว่าพล็อตเรื่องปัจจุบันเจ๋งที่สุดเหมือนกันแน่ ๆ ในตอนแรก
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ สำหรับเรื่องใหม่ก็เขียนใส่สมุดไว้แล้วก็ตั้งใจว่าจะนำมาแต่งเมื่อเรื่องนี้จบแล้วค่ะ
เราเคยตัน...แต่งหากเฝ้าคิดถึงมันบ่อยๆ หยิบมาอ่านซ้ำ มันก็จะกลับมาได้นะคะ
บอกเลยว่าถ้าย้ายไปแต่งเรื่องใหม่ เรื่องเดิมอาจอยู๋สภาวะไหดอง คราวนี้ไม่รู้กลับมาจะเขียนได้อีกรึเปล่านะคะ
ไม่ได้กดดันน้า เป็นประสบการณ์ของเราที่ผ่านมากับอาการตันอะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ยอมรับว่าตอนนั้นเครียดที่แต่งไม่ได้ตามที่คิดไว้ เราจะพยายามผ่านมันไปให้ได้และสู้ต่อไปค่ะ
ถ้าคิดเรื่องใหม่ออก ก็เขียนเรื่องใหม่ค่ะ เรื่องเก่าปล่อยไปก่อน เดียวพอแต่งเรื่องใหม่ไปได้สักพักก็จะเริ่มนึกเรื่องเก่าได้ค่ะ
เวลาแต่งสองเรื่องมันก็จะดีตรงที่ว่า นึกอันนี้ออกก็ไปแต่งอันนี้ พอนึกอันนั้นได้ก็ไปแต่งอันนั้นต่อ นึกไม่ออกสองอัน-- ทิ้งค่ะ!//แค่ก หยอกๆ ลองเปลี่ยนบรรยากาศที่แต่งก็ช่วยให้เขียนได้นะคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ตอนนี้เราอยากแต่งเรื่องนี้ให้จบก่อน... แล้วพอลองเปลี่ยนบรรยากาศดูก็ช่วยให้สบายใจขึ้นค่ะ
ดีแล้วค่ะ พยายามมเข้านะคะ
ไม่แนะนำให้ขึ้นเรื่องใหม่นะครับ เว้นเสียแต่ว่ารับผิดชอบ 2 เรื่องพร้อมกันได้ ไม่งั้นอาจติดลูป แต่ง-หยุด สลับไปแต่งอีกเรื่องแล้วหยุดแล้วแต่งใหม่เอา
กับเรื่องที่ตันนั้น ถ้ายังมั่นใจว่าพล็อตยังโอเคอยู่ และเราก็ยังสนุกกับมันอยู่
ก็แนะนำให้ลองฝืนดู
การเห็นหน้ากระดาษโล่ง ๆ อาจลำดับออกมาไม่ง่ายนัก แต่ถ้าลองวางพล็อยย่อย ประเด็นที่จะทำเสนอ ช่วงเวลาที่เดินเรื่อง แล้วคั่นย่อหน้าตัดไปเป็นช่วง ๆ สุดท้ายจะได้โครงตอนนั้นมาครับ ที่เหลือคือแย่งยัดเชื่อมพล็อตสู่พล็อตเลย
บางทีอาจไม่ได้รู้สึกสนุกนักตอนแต่ง แต่ใช้วิธีนี้น่าจะช่วยผ่าทางตันได้ไม่มากก็น้อยครับ
ดันให้จบตอนไปก่อน แล้วค่อยกลับมาปรับแต่งทีหลังก็ได้ อย่างน้อยก็ยังถือว่าแต่งเสร็จและผ่านช่วงโล่ง ๆ ไปแล้วครับ
ควรหมั่นกระตุ้นตัวเองให้ได้ พยายามอย่าปล่อยให้เติ่งครับ เพราะถ้าขาดช่วงเมื่อไหร่อาจต่อติดยาก และมีโอกาสถูกไอเดียใหม่ๆ มาทำให้อยากทิ้งไปแต่งเรื่องอื่นแทน
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ตอนนี้พยายามแต่งให้จบและบรรยากาศให้หัวมันโล่ง
ถ้าเรื่องใหม่สนุกกว่าเรื่องเก่า
และเรื่องต่อจากนี้ ไม่มีเรื่องไหนสนุกกว่าเรื่องที่เรากำลังตัดสินใจแต่ง
อันนี้ก็แต่งได้เลย
ไม่รู้จะแนะนำยังไงเหมือนกัน เพราะส่วนตัวก็เป็นขาดองประจำอยู่แล้ว แนะนำอะไรไปก็มีแต่จะดึงเข้าพวกซะมากกว่า
แต่มันน่าเสียดายไหมคิดดู หากเราคิดนิยายเรื่องที่สนุกมาก ๆ ขึ้นมาได้ แต่เราดันไม่ได้แต่งมัน ช่วงเวลาของการเป็นนักเขียนมันแสนสั้นเสียด้วย .... เป็นเรื่องที่นักเขียนจะต้องคิดว่าควรทำอย่างไรดีกับช่วงเวลาที่เหลืออยู่ไม่มากนี้ เรามีเวลาเขียนจำกัด เลือกได้ไม่กี่เรื่อง ต้องเลือกให้ดี
เขียนเรื่องใหม่ โอกาสทิ้งเรื่องเดิมที่ยังไม่จบจะสูงมาก และร้อยทั้งร้อย มักจะไม่จบเรื่อง คุณรับได้หรือเปล่าที่จะมีนิยายที่ไม่จบคอยติดตามไปตลอด ไม่ว่าจะแต่งเรื่องใหม่อีกกี่เรื่อง เรื่องที่ยังไม่จบก็จะคอยตามหลอกหลอกไปตลอด (พูดให้กลัวอิอิ)
ตัดสินใจอย่างรอบคอบ ถ้านิยายเรื่องใหม่สนุกจริง ไม่ใช่แค่พล็อตเรื่องแปลกเล็กน้อยก็อยากเขียน ก็สามารถเขียนได้เลย เราเจอเพชรเข้าให้แล้ว จะเสียเวลาอยู่ทำไมจริงไหม
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ยอมรับว่ากดดันที่แต่งไม่ออกซะที พอเริ่มแต่งได้ก็รู้สึกว่ามันยังไม่ใช่... แต่เราก็จะพยายามแต่งเรื่องนี้ต่อไป ก็คงต้องเก็บเรื่องใหม่ไว้ก่อนรอให้แต่งจบ หรือ ใกล้จบคงเอามาเขียน ^^
เขียนตามพล็อตแล้วตัน ปกติคุณวางพล็อตไว้ละเอียดแค่ไหนคะ ถ้าคุณวางพล็อตไว้คร่าวๆ เช่น
ตอนที่ 1 จูบ
ตอนที่ 2 เล้าโลม
ตอนที่ 3 เผด็จศึก
แบบนี้ตันแน่นอนค่ะ เวลาวางพล็อตนอกจากว่างพล็อตหลัก พล็อตรองที่เปรียบเหมือนโครงสร้างของเรื่องทั้งหมดแล้วควรวางพล็อตละเอียดหรือบางคนเรียกว่าทำทรีตเมนต์ เท่ากับว่าเป็นการใส่รายละเอียดให้เนื้อเรื่อง ผู้เขียนที่เขียนแบบมีกำหนดการก็จะไม่ลำบากเวลาที่เขียนไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน อารมณ์ไม่ดี ฯลฯ ก็ยังสามารถเขียนได้เพราะได้ใส่รายละเอียดไว้หมดไม่ต้องคิดมากนอกจากเติมให้ในตอนนั้นสมบูรณ์
ทีนี้ถ้าเป็นกรณีที่ทำทรีตเมนต์ ในกระดาษจดพล็อตหรือไฟล์อะไรก็ตามก็จะกลายเป็น
ตอนที่ 1 นอ.ตื่นสายรีบออกจากบ้านไปรร. แล้วไปชนเข้ากับพอ.ที่เป็นเพื่อนร่วมห้อง ที่ตื่นสายเหมือนกันเลยพากันวิ่งไปให้ทันรร.เข้า ตอนที่วิ่งเข้ารั้วรร.ที่กำลังจะปิด พอ.วิ่งนำไปก่อนนอ.วิ่งตามไปแล้วก็ล้มลงทั้งคู่ กลายเป็นจูบต่อหน้าสาธารณะชน
ตอนที่ 2 เรื่องเมื่อเช้าแพร่ไปอย่างรวดเร็ว นอ.เลยไม่กล้าคุยกับพอ.เลย พอ.ก็ดูชิลล์ นอ.เลยลากพอ.เข้าห้องพยาบาล ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ นอ.เลยรูดม่านปิดแล้วลวนลามพอ.ซะเลยเล็งมานาน
ตอนที่ 3 (...xx+xy= sum(xx)(xy) …)
encoding: นอ.=นางเอก พอ.=พระเอก
คือ คุณจะเขียนนิยายไม่จบก็คงไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่เพิ่มจำนานนิยายที่เขียนไม่จบในสารบบมากขึ้นแค่นั้นเอง แต่ถ้าเขียนจบมันจะทำให้ผู้เขียนรู้สึกภูมิใจค่ะ
การที่เขียนไปมีนึกพล็อตใหม่ๆ ได้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ เลื่อนดูกระทู้เมื่อวานก็มี เป็น FAQ หนึ่งประจำบอร์ดค่ะ มีพล็อตใหม่ถ้าคุณสามารถก็เขียนสองเรื่องไปพร้อมกันได้ แต่โปรดอย่าลืมว่าพล็อตจะงอกออกมาเรื่อยๆ ค่ะ ทางที่ดีคือ จดเอาไว้แล้วตั้งสติเขียนเรื่องเดียวให้จบค่ะ
อีกวิธีที่คุณจะเป็นหนึ่งในนักเขียนที่เขียนจบได้คือ เขียนนิยายให้จบก่อน แล้วค่อยๆทยอยเผยแพร่ แต่บางคนอดไม่ได้ไง ทั้งที่การเขียนให้จบค่อยลง เท่ากับว่าคุณได้มีเวลาตรวจทาน แก้ไข ไม่หลุดพล็อตเรียกได้ว่าลงเสร็จพร้อมเปิดขายได้เลย
เป็นเราจะเรียงบทให้เผด็จศึก(เรียกแขก อิอิ)ก่อนแล้วค่อยเล่าย้อนอะค่ะ55
อืมเรียกแขกให้จัดว่า 'เรื่องนี้เด็ด' ก่อนจะได้ติดตามใช่ไหมคะ เป็นกุศโลบายที่ดีค่ะ
แต่ปกติเรื่องแนว PwP มันก็ไม่ค่อยมีสตอรี่อะไรมากอยู่แล้วล่ะค่ะ เกรงว่าเอาฉากเผด็จศึกขึ้นเรียกน้ำย่อยก่อนถึงเวลาจึงคนอ่านจะโดดข้ามไปอ่านเมนคอร์สเฉยเลย
อันนี้ก็ถูก สำคัญคือเราต้องการไวรอลก่อนเพราะเรามั่นใจว่าคอนเทนท์เราดี ก็เป็นการเริ่มต้นที่ดีนะ
เป็นคนเขียนอะไรฮาๆ บ้าบอไม่ได้ก็ต้องอาศัยเรื่องอื่นเข้าช่วยอะค่ะ55
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ พล็อตที่เราเขียนก็ละเอียดอยู่นะ แต่ไม่รู้ทำไมเวลาแต่งถึงเขียนไม่ออก บางทีก็รู้สึกเหมือนมันขาด ๆ อะไรบ้างอยู่น่ะคะ
ตอนนี้ก็พยายามเปลี่ยนบรยากาศและทำหัวให้โล่ง จะได้มีไอเดียใหม่ ๆ ดี ๆ มาแต่งต่อไปค่ะ ถึงมันจะช้าไปบ้าง... แต่เราก็จะพยายามแต่งเรื่องนี้ต่อไปจนจบให้ได้
สำหรับเราถ้าวางพล็อตไว้ละเอียดแล้ว จะไม่ตันเพราะแค่เรียบเรียงขยายเรื่องราวที่เราวางกรอบเอาไว้ดีแล้วให้ออกมาค่ะ แต่ถ้าวางพล็อตไว้ถึงเวลาเขียนจริงยังต้องมาคิดว่าต้องใส่อะไรลงไปดีโน่นนี่นั่นพอต้องใช้ความคิดมาก คิดไม่ออก ความตันจะมาค่ะ
บางทีเราเขียนเสร็จแล้วก็จะปล่อยทิ้งไว้ก่อน อ่านซ้ำๆ ดู ส่วนใหญ่เรามีแต่เพิ่มหรืออาจจะสลับลำดับ้หตุการณ์ในเรื่องให้น่าสนใจยิ่งขึ้นเท่านั้นค่ะ
ขึ้นเรื่องใหม่เหรอ เดี๋ยวพอคิดไม่ออกอีก ก็ขึ้นเรื่องใหม่อีก ขึ้นเรื่องใหม่ไปเรื่อยๆๆๆ แล้วเรื่องที่แต่งก่อนหน้านี้ก็จะไหลลงไหดองไปอย่างช้าๆ
แนะให้แต่งเป็นเรื่องๆไป คิดไม่ออก ก็ออกจากจอคม ไปนอน ฟังเพลง ดูหนัง ไปทำงานบ้านซักรอ คิดได้แล้วค่อยกลับมาเขียนก็ได้
จัดระบบความคิดโฟกัสที่นิยายแรกก่อน คิดพล็ตใหม่ได้ก็แค่จดเอาไว้ไม่ต้องไปให้ความสนใจมัน มากไปกว่านิยายที่เราแต่งอยู่ ให้ความสำคัญเป็นอย่างๆไป
ฟังแล้วคงคิดว่า พูดง่ายแต่ทำยากใช่ไหม แต่ถ้าทำได้ คุณจะมีไหดองน้อยลง
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ เรื่องใหม่เราพับเก็บไว้ก่อนแล้วค่ะ เราเองก็อยากจะแต่งเรื่องนี้ให้จบและดีที่สุด
1.ถ้าปกติก็แนะนำว่าตัดเรื่องเก่าจบแล้วเขียนเรื่องใหม่
2.ถ้าอยากได้รับความสับสนในชีวิต ก็เขียนสองเรื่องพร้อมกันเลย ลองดู ขำๆ
แล้วก็มาตั้งทู้ปรึกษาว่า เขียนนิยายพร้อมกันสองเรื่องฉับฉนมว๊ากทำไงดี คำตอบคือให้ย้อนไปอ่านข้อหนึ่ง(อันนี้แซวเล่นน้า55)
ไม่เป็นไรจ้า ตอนนั้นเรารู้สึกเครียดที่แต่งไม่ออกและไม่ได้ตามที่ตัวเราพอใจน่ะ ^^
ถ้าให้แนะนำ เราจะแนะนำให้พาตัวละครออกทะเลไปค่ะ(ฮา)
หมายถึง ไม่จำเป็นต้องฟิกเรื่องราวให้ตรงตามพล็อตแรกที่ตั้งเสมอไปน่ะค่ะ
เพราะบางทีการพาตัวละครออกนอกกรอบไปบ้าง มันจะทำให้เราเขียนต่อไปอย่างลื่นไหลขึ้นนะคะ
แล้วจากนั้นค่อยพากลับมาตบให้ตรงจริตกับพล็อตทีหลังก็ยังได้เลย
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ จะลองไปใช้ดูนะคะ ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?