Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

10 นาทีกับการเลือกเรียน วิทย์-คณิต (ที่ทุกข์ใจที่สุด)

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดี อีกไม่นานก็จะจบ.3 แล้ว สายที่เลือกเรียนก็คิดไว้แล้วว่าจะเรียน ศิลป์-ภาษา แต่ด้วยความที่ ศิลป์-ภาษา รร เราจะเป็นเด็กหัวดื้อซะส่วนใหญ่ แบบว่า เกเร หนีเรียน สูบบุหรี่ แต่ว่า ม ต้นเราอยู่ห้องคิงมาตลอด เลยเจอแต่สังคมที่มีแต่เด็กในกรอบ เราเลยกลัวที่จะยอมรับกับสังคมที่เด็กเกเรแบบนี้ ชั่ววินาทีที่ต้องหยิบใบสมัคร เราคิดหนักมาก เลยเลือกหยิบ วิทย์คณิต กับ ศิลป์ภาษา มา ตอนที่้ต้องกรอกใบสมัคร ในหัวสับสนไปหมด ว่าจะเลือกอะไรดี {เราเรียนโง่มากวิชาคำนวณ โง่แบบโง่ ในที่นี้คือได้ 2.5 เกือบทุกเทอม โง่อีกคือสอบรายจุด ปลายภาค กลางภาค ตั้งแต่ ม.1 จนถึง ม.3 ไม่เคยผ่าน โง่ในที่นี้คือ อยากตายทุกอาทิตย์ที่ต้องมา รร แล้วมาเรียนวิชาคำนวณ ทั้งพื้นฐาน เพิ่มเติม ในใจคือมีบาดแผลจากการสอบตกไว้เยอะมากจนทรมานมาถึงทุกวัน ร้องไห้ทุกครั้งที่สอบตก ร้องไห้ทุกครั้งที่พยายามทำโจทย์แล้วทำไม่ได้ อยากตายทุกครั้งที่คนทั้งห้องสอบผ่านแต่เราสอบตก}
เพียง10นาทีที่ตัดสินใจ โอเค ในเมื่อเราต้องการหนีสังคมแบบนั้น เราก็ต้องยอมแลกกับชีวิตที่ต้องตกนรกอีกสามปีข้างหน้า เราก็เลยจรดปากกาลงในใบสมัครสอบแผนการเรียน วิทย์-คณิต ตกใจกับตัวเองมาก ที่เขียนไปได้ไม่เท่าไหร่มือก็สั่น น้ำตาไหลเปื้อนใบสมัครเลย ตอนรั้นรีบปาดน้ำตารวดเร็วกลัวคนจะเห็น ความรู้สึกที่เห็นตัวเองต้องทรมานมันผุดขึ้นมาชัดเจนทั้งภาพทั้งความรู้สึก แต่ก็พยายามกรอกใบสมัครให้จนครบ 
วันนี้ มันเป็นประตูของความทรมานในอนาคต เราจะพยายามอยู่กับมันให้ได้จนจบ จะพยายามยอมรับสิ่งที่ตัวเองเลือกในวันนี้ แต่ถ้าพูดถึงคณะที่เราอยากเข้า เขารับทุกสาย ทุกสายเลย แต่ในตอนเรียนจะเน้นมากสุดแค่ชีวะ กับสถิติ เราเลยคิดว่า ก็อาจจะได้เปรียบตรงนี้ แต่คณะที่เราอยากเข้าก็ต้องใช้ภาษาเยอะมากเหมือนกัน รวมๆคือ ภาษา ชีวะ สถิติ สามวิชานี้จะเยอะสุดที่ต้องใช้เรียน แต่ถ้าไม่ติดที่ว่าเรื่องสังคมที่เราพยายามหนี เราก็คงต้องเลือกเรียนภาษา แต่เป็นใน รร อื่น เพราะใน รร เราภาษาก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เรารู้ว่าอนาคตเราจะต้องเจอกับสังคมหลายรูปแบบแต่ตอนนี้เรายังไม่พร้อมจริง ๆ ตอนนี้ค่อนข้างทุกข์มากที่สุดแต่เราก็เลือกไปแล้ว ร้องไห้อีกสามปีคงไม่เป็นไร #ขอบคุณที่อ่านจนจบหรือแค่อ่านผ่าน ๆ แยากน้อยเราก็ได้ระบายแล้ว

แสดงความคิดเห็น

>