การินเนี่ย...ชอบลัลทริมาใช่มั้ย??

[Sanisa]

สวัสดีค่ะ  แฟนนิยาย "การิน ปริศนาคดีอาถรรพ์"ทุกๆท่าน วันนี้Sanจะมา(ลอง)วิเคราะห์ว่า การิน ของเราชอบลัลทริมารึเปล่านะ

คำเตือน:เนื้อหากระทู้นี้มีการสปอย'แหลก'

1. ลึกๆการิน(อาจดูไม่)เป็นห่วงลัลทริมา
 

อย่าให้เราสปอยเลยนะ(อิ_อิ) เหตุการณ์ในฉากนี้....เอ่อ...จากฉบับการ์ตูนคดี 14 บทแรกอ่ะนะ...จะว่าไงดีหล่ะ จะให้บอกว่า'ลัลทริมาไปตบกับชะนีเพื่อของของมัณฑินีที่เป็นเพื่อน'ก็คงไม่ใช่เนอะ(ฮา)
ในฉากนี้ ลัลทริมากำลังจะกราบเท้าวาสินีเพื่อให้หล่อนคืนซองเงินค่าเทอมของมัณฑินีมา แต่กลับมีพระเอกขี่ม้าขาวอย่างการิน(?)มาช่วยเสียก่อน และบอกกับลัลทริมาเป็นเชิงที่ว่า"ถ้าของของเพื่อนมันสำคัญนักก็จงหาทางเอากลับคืนมาด้วยวิธีที่สมศักดิ์กว่านี้ อย่าได้ลดค่าตัวเองอีก" ก็...ประมาณนี้ แต่ถ้าลองตีความดูดีๆแล้ว มันเหมือนกับการินกำลังจะบอกกับเธอแบบ...เธอเป็นคนที่มีค่า อย่าได้ทำอะไรที่ให้ตัวเองดูไร้ศักดิ์ศรีลงกว่าเดิมอีก...เอ่อ...มันดูเป็นห่วงมากกว่านะการิน(ส่วนรุทรยืนดูตั้งแต่เหตุการณ์ยังไม่เริ่มจนจบ5555+ แอ๊ก//แตะผู้ใดปามาหนอ?)


2. การินมีท่าทีที่เข้าข่ายอาการ'หึง'ลัลทริมา
 

เมื่อกี้การ์ตูนแล้วนิยายบ้าง อยู่ใน'กริชสะกดวิญญาณ' ฉากท้ายเรื่องเลย(ฮา) ที่วิญญาณ์(เผลอนะเผลอ)ล้มลงไปซบบ่าลัลทริมา แล้วแม่นางจะยังไงหล่ะคะ ช็อคดิรอไร ส่วนการินทำไรคะ นางก็มองแบบ'KUไม่น่าช่วยมึ_เลยว่ะ ปล่อยเมียKUเดี๋ยวนี้นะถ้ายังไม่อยากตายคาตีN'(อันนี้เรามโนไปเองแต่นางมองแบบนั้นจริงๆ)
  ไม่จบ!!!!หลังลุกจากบ่าพันยา(?)เขาแล้ว ยังจะมากระซิบกับสัมมีนางอีกนะว่า"ดูแลลัลดีๆหล่ะ เดี๋ยวคนอื่นจะแย่งไปนะ" การินนี่ถึงกับปรี๊ดเลยล่ะนะ แต่จะเข้าไปต่อยลูกพี่ลูกน้องก็คงไม่ได้เนอะมีคุณตาไกรสรยืนกลางศึกอยู่(ฮา)

อีกเหตุการณ์นึงทำSanปรี๊ด จนอยากเรียกพวกมารุมกระทืบคู่กรณีแทนการินเลยทีเดียว

เล่มนี้....คุ้นตากัน...มั้ยเอ่ย......?
หลายคนอาจจะร้องอ๋อออออออออ(ยาวไปค่ะ)เล่มนี้เรวินทำผิดไปหลายกระทงเลยล่ะเจ้าค่ะ หึ หึ หึ หึ หึ 
กระทงที่ 1
ฉากแรกๆของเนื้อเรื่องเลยแกร ลัลทริมาเขาขึ้นไปรำบนเวที จู่ๆเหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่ออยู่ดีๆรางไฟข้างบนมันหล่นลงมา!!! และเรวินก็มาช่วยนางได้อย่างพอดิบพอสุก...เอ่อ..พอดิบพอดี แต่แกดันมาโอบไหล่ลัลทริมาเขาเชียวนะ ดีนะการินไม่อยู่ไม่งั้นเอ็งได้ตายตามวิญญาณ์แน่
กระทงที่ 2
หลังจากลัลทริมาโดนจับตัวไป ทุกคนรวมถึงผอ.นรินทร์ก็หากันให้ว่อน การินที่รู้เบาะแสก็ลุยเดี่ยวไปตามหาเมียโดยมีชินะและเรวินติดสอยห้อยตามไปด้วย และแล้วเรวินตาดีก็พบกับกิ๊ปติดผมของลัลทริมาเข้าแล้วก็บอกว่า"อันนี้ของคุณลัล ผมจำได้ กลิ่นผมคุณลัลนี่หอมเชียวล่ะ"จบประโยคการินถึงกับหันมามอง ไม่น่าเลยเรวิน

นี่ก็เป็นส่วนนึงที่Sanยกตัวอย่างมาเนอะ^^ ส่วนคำตอบทีมเรือหลวงของเรื่องนี้คงรู้กันดีเนอะ หึ หึ หึ หึ หึ หึ //นับวันเราเนี่ยยิ่งเหมือนการินเนอะ

แล้วเจอกันกระทู้หน้านะคะ  
Sa_Nisa_A_nanya   

Comments

[yurinohanakotoba]

การินอิจฉาลัลทริมาเท่านั้นเองครับ

toxic relationship ขยะแขยงเกินเรียกว่าความรัก

[Happytatar]

มองได้หลายแบบนะ บางคนชอบแบบละครตบจูบก็คงจะชอบความสัมพันธ์แบบนี้ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าสร้างฉากชวนจิ้นหรือสร้างความน่ารักของคนที่ปากไม่ตรงกับใจได้หรือเปล่า(คงมีคนหลายคนต้องการอารมณ์แบบแบ๊ดบอย)

แต่ส่วนตัวแล้วไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ -การินมันปากเก่งเกิน และอย่างว่า toxic relationship อย่างที่เม้นบนว่าไว้ เห็นแล้วรู้สึกเหมือนกับมันพยายามหลอกใช้ทุกๆคนเพื่อที่จะได้ฟินแหลกกับอาถรรพ์ของมัน นี่คือตัวอย่างของตลาดล่างที่เท่ที่สุดในวงการการ์ตูนไทย

[humble_H]

เห็นด้วยกับคหนี้นะ เราคิดเหมือนกันว่าเป็น toxic relationship ถึงหลังๆจะโตขึ้น ดูเปิดใจขึ้นแต่ก็ยังเป็นมนุษย์มลพิษอยู่ดี และลัลทริมาคงไม่หมดเวรหมดกรรมกับคนๆนี้ง่ายๆด้วย

ถามว่าฟินไหม ส่วนตัวว่าได้แบบชั่วครั้งคราว มโนพอกรุบกริบ

แต่ถ้ามองลึกๆ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปซักสิบยี่สิบปีก็สงสารนางเอกล่ะ

[Sanisa]

สิ่งที่เราเขียนในกระทู้นี้เป็นเพียงความคิดส่วนบุคคลเท่านั้นนะคะ ^^

[Theyandere]

ใครจะพูดอะไรก็ช่าง ด้อม เฮียรินกะเจ้ อยู่มา 10 กว่าปีและ เป็นด้อมที่ใหญ่ที่สุด เปย์หนักสุด ยินดีต้อนรับรุ่นน้องหลังบรอดพูนิก้าปิดไป อัพเดท ความสัมพันธ์เฮียกะเจ้นี้หาไม่เจอเลย55555

ถ้าถามว่า การินชอบลัลรึยัง คำตอบคือ "ชอบแล้วคะ" มีเขียนอยู่ในเล่มพิเศษว่า การินชอบลัล แต่เจ้าตัวไม่ยอมรับความจริง

ยิ่งหลังๆมานี้เจอรุทธมาให้ท้ายบ่อยๆเฮียเลยเก้วกาด55555 แบบโว้ยวุ่นวายจังนะ- กุจะอยุ่กะเมียสองคน

ส่วนบท 13-14 นี้และ ที่ลัล พูดว่าคนที่ฉันรักก่อคือ

การิน555555 ชอบมากอันนี้จังหวะได้

แถมตอนสุดท้ายเฮียก่อตั้งใจเดินชนเจ้ แล้วเหยียบกิ๊ปให้แตก เพราะ หึง (คือจริงๆเรื่องจบก่อไม่ตามแล้ว ถ้าดูในแบล็คแต่ละตอน) เฮียตามสโต๊กเจ้ตลอดเวลาเพราะเป็นห่วง พอรู้ว่าเคยชอบ ก่อหึงพออยู่แล้ว ยังจะเอาของมาให้อีก ด้วยความเก้วกาดเฮียเลย beyone ความหึงขึ้นไปอีก

ในส่วนที่เฮียเคยพูดว่าอิจฉา แต่เอาจริงๆแล้ว

Insight ของคือ ความรักครั้งสุดท้ายของเฮียคือแม่

แล้วเป็นเรื่องที่เจ็บที่สุดทำให้ไม่ไว้ใจใครอีก นอกจากตัวเอง ที่ต้องไปพึ่งเรื่องเหนือธรรมชาติ ก่อเพราะว่าทางโลกมันไม่ทีอะไรจะคลายปมในใจของเฮียได้ เฮียต้องอยู่กับสภาพใจที่โกรธ แบบไม่รู้จะโกรธยังไง โกรธทั้งตัวเองที่โง่ ไว้ใจคนอื่น และโกรธแม่ที่ทำแบบนั้นโดยไม่บอกอะไรเลย (อันนี้น่าสงสารมาก)เฮียติดใจเรื่องมาทั้งชีวิต ปลีกตัวจากคนอื่น สนใจเฉพาะเรื่องคุณไสย์มาตลอดเพื่อหาทางออกจนมาเจอเจ้ ที่ ทั้งๆที่มีบาดแผลทางใจที่เหวอะหวะมาไม่แพ้กัน แต่ลัลกลับมีคนรัก แล้วยังมาใช้ชีวิตแบบปรกติ ยิ่งรู้ว่าลัลได้ยินเสียงในใจคนอื่น ยิ่งเก่วกาดเพราะ ทั้งๆที่รู้ว่าจิตใจของคนไม่ได้เลวไปหมด ก่อยิ่งทำให้การินอิจฉา

โดยความอิจฉาทั้งหมด มันไม่ได้มากพอให้ทำร้ายลัลอยุ่แล้วหลายๆสถายการณ์เงื้อนไขต่างกัน เฮียเลย ทำตัวต่างกัน แต่โดยมากเฮียพยามไม่ทำร้ายเจ้อยู่แล้ว

ทีนี้ละ เราเห็นเฮียกะเจ้ก้อแค่ตอนมีคดีวุ่นวาย

แต่ปรกติ เฮียก่อไปแกล้งเจ้เล่นๆอยู่แล้ว

ทั้งทำของบ้างไม่ทำบ้างอยุ่ เอาง่ายๆคือถ้าเจอก้อขะไปแกล้ง (อันนี้ชัดเน๊าะ ว่าถ้าไม่ชอบจะไปแกล้งทำไม) ในเล่มพิเศษยังบอกด้วยว่าเฮียชอบไปแอบตามเจ้ บางครั้งก่อเดินตามอย่างจริงจังเลยคว้าแขนไว้ไม่ให้เดินหนีอีก 5555555

นอกจากนี้พูดถึงเรื่อง"จูบ"เอาตามจริง ยาสเน่เนี้ยเฮียจะทำไม่เป็นเลยหรอ ถ้าจะจูบเพื่อเอาแค่ เซ้นชั่วคราว ก่อดีดยาใส่สิ ว่านอนสอนง่ายขึ้นด้วย

แต่เฮียก่อไม่เลือกที่จะทำ เลือกจะให้เจ้ลัลยอมเอง หุหุหุ >< เขิลเลยย ทางตรงไม่ได้ก่อทางอ้อมละกันเฮียไม่ได้กล่าววว

แต่ที่แน่นอนคือเฮียไม่ได้หลอกใช้เจ้ เฮียบอกแล้วว่าจะสู้เอง ขอแค่เจ้อยู่แล้วพลักดันให้แล้วทุกๆเรื่องจะผ่านไปด้วยกัน < บทที่ 8 บทจบ

#รินลัล จงเจริญ