ความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคน
ตั้งกระทู้ใหม่
การลืมใครสักคนมันยากนะ เวลาช่วยได้แค่ทำให้ความรู้สึกจางลง แต่ไม่ได้ทำให้ลืมเค้าเลย
เรากับแฟนคบกันมาสามปีกว่า ตลอดเวลาที่คบกันไม่เคยทะเลาะกัน มีก็แค่งอลนิดหน่อย เค้าดีมาก เราดูแลกันและกัน แต่พอมาถึงจุดหนึ่ง จุดที่ต้องคุยเรื่องแต่งงาน เราเริ่มเห็นสิ่งที่แตกต่างกัน สังคมแฟนเราคือสังคมคนจีน ส่วนเราคนอีสาน เริ่มจากค่าสินสอด เราไม่แน่ใจว่าจะเหมือนกันทุกบ้านมั้ยนะ สินสอดคนจีนฝ่ายชายให้ ฝ่ายหญิงให้สมทบเพื่อเป็นทุนตั้งตัวของลูกๆ พ่อแม่ไม่รับ แต่งผู้หญิงเข้าบ้าน ซึ่งเราเป็นฝ่ายหญิงและเป็นคนอีสาน ซึ่งคนอีสานจะแต่งผู้ชายเข้า และสินสอดพ่อแม่ส่วนใหญ่รับหมด แล้วแต่จะคืนให้ลูกเท่าไหร่ ทั้งหมดก็แค่คุยคร่าวๆ ยังไม่ได้จริงจัง
ผ่านไปสักพัก ฝ่ายชายมาบอกเลิกเรา ให้เหตุผลว่าสังคมเราไม่เหมือนกัน จำได้ว่าเราร้องไห้หนักมาก ระหว่างก่อนที่เค้าจะมาบอกเลิกเรา เรารับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลง ความรักของเค้าที่มีให้เรามันน้อยลง พฤติกรรมที่เราเคยทำแล้วเค้าบอกว่าน่ารัก มาวันนี้เค้าบอกว่า น่าเกลียด ทำไร บ้าบ่ เฉยชา มันคืออาการของคนหมดรักนั่นเอง เรารับรู้ได้ อยู่ด้วยกันทุกวัน คนหนึ่งเปลี่ยนไป ทำไมอีกคนจะไม่รู้
สุดท้าย เหตุผลการเลิกจะด้วยไรก็ตาม เราก็ยังรักเค้าอยู่ดี ส่วนเค้าก็หมดรักเราไปแล้ว ผ่านมาสองปีแล้ว เรายังไม่ลืม ส่วนเค้ามีแฟนใหม่ ตามที่เขาต้องการคือ แฟนเชื้อสายจีนเหมือนกัน แถมยังคนบ้านเดียวกันอีก สมดั่งหวังจริงๆ
ส่วนเราคงนั่งมองเค้าแต่งงานมีลูกแน่ๆ ทุกวันนี้ฝังใจกับรักครั้งนั้น และยังกลัวการถูกทิ้ง แต่ก็ดีใจที่เค้าสมหวังกับรักในแบบที่ต้องการ....หวังว่าสักวันเราจะเจอกับรักที่ใช่ในแบบของเรานะ รออยู่นะ พรหมลิขิต....
คนกากกาก
10 มี.ค. 62 เวลา 21:42 น.
999
views
9 ความคิดเห็น
ผมเองถึงจะยังไม่ถึงวัยที่จะมีความรักและอาจจะไม่ได้เข้าใจถึงความรู้สึกของ จกขท. ทั้งหมดแต่ก็หวังว่าคอมเม้นเล็กนี้จะสามารถช่วยให้ จขกท.รู้สึกดีขึ้นผมเองก็มีเรื่องมาเล่าให้ฟังเหมือนกันอาจจะไม่ได้เกี่ยวข้องเลยก็ได้
ผมเองเคยมีเพื่อนกับ A เราสองคนสนิทกันมากไปใหนก็ไปด้วยกันเล่นเกมก็เล่นด้วยกันกินข้าวก็กินด้วยกัน
แล้วต่อผมก็เป็นเพื่อนกับ B เราเลยแนะนำนาย B ให้ A รู้จักจนกลายเป็นกลุ่ม 3 คนแต่หลังๆทั้งสองสนิทกันมากจนเรารู้สึกเหมือนกับเราเป็นแค่ส่วนเกินจนสุดท้ายสองคนนั้นก็ไปไหนมาไหนด้วยกันโดยที่ไม่มีเรา
อยากจะบอกว่าเรื่องแบบนี้มันก็เกินขึ้นกับทุกคนอะอยู่ที่ว่ามากน้อยเจ็บหนักแค่ไหนก็ตามแต่เราก็ต้องทนไปกับมัน
ผมเองก็ไม่ก็รู้นะว่าพรหมลิขิตจะส่งเจ้าชายมาหา จขกท.ไหม
แต่ผมเชื่อว่าพรหมลิขิตจะส่งคนที่ดูแล จขกท.จนรู้สึกว่าเป็นเจ้าหญิงเลยละ
หวังว่าจะรู้สึกดีขึ้นนะจากคอมเม้นจากคนไม่เคยมีความรักเลยTT
อ่านแล้วแอบสะดุ้ง เพราะชีวิตผมเหมือนขั้วตรงข้ามกับเจ้าของกระทู้ ผมลูกคนจีน ส่วนอดีตแฟนผมคนอีสาน และเลิกรากันไปด้วยสาเหตุคล้ายๆกัน คือเรื่องครอบครัวทั้งสองฝ่ายไม่ลงรอยกัน กับเรื่องแต่งงาน และเขาก็บอกเลิกผม แล้วตอนนี้ก็มีแฟนใหม่ไปละ ส่วนผมด้านชากับความรักไปเรียบร้อย มีผู้หญิงเข้ามาหาก็ปฏิเสธไม่เอาใครอีกเลย
อืม... พอปิดเทอมก็มีกระทู้แปลก ๆ หลงเข้ามาในบอร์ดนักเขียนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ (ถอนหายใจเบา ๆ)
เห็นด้วยค่ะ เอ๊ะ หรือปกติ!? 555
ไม่น่าจะปกตินะคะ555
ผิดปกติสิคะคุณ 555555
ที่นี่กลายเป็นบอร์ดทุกอย่างแล้วละมั้งคะ
เรียกได้ว่าปกติของปิดเทอมค่ะ
สรุปเรียกได้ว่าความปกติที่ไม่ปกติสินะ
ที่นี่เป็นบอร์ดนักเขียนนะคะ ไม่ใช่บอร์ดรวม หรือกระทู้พวกปัญหาของวัยรุ่นค่ะ//หรือว่า จะเป็นนิยาย
เรากลับชอบบรรทัดแรกของเขานะ นำมาเป็นคำโปรยได้เลยนา มีประโยชน์อยู่
แล้วเอาไปเขียนไหมละคะ?
ถ้ามีชื่อเรื่องกับเนื้อหาที่ตรงกัน เราสามารถนำมาปรับใช้หรือว่าเป็นแนวทางได้ โธ่ ขยะยังเอามารีไซเคิลได้เลย นี่ข้อความดีๆ จะทิ้งไปได้อย่างไร
จ้าาาาาาาาาาาาาาา
แม้มันจะผิดบอร์ด แต่เราก็ไม่อาจว่าคุณได้ลง มีอะไรก็ระบายให้เต็มที่ก็ดีเหมือนกัน ถือว่า แชร์ประสบการณ์รักที่ไม่สมหวัง เรารู้สึกได้ความรู้เหมือนกัน เพิ่งรู้ว่า บางครั้ง ความรักก็ไม่สามารถก้าวผ่านอุปสรรคบางอย่างได้ ไม่ว่าจะสังคม วัฒนธรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่คุณก็ได้เรียนรู้เช่นกันว่า การจะคบใครสักคนมันไม่ง่ายเลย อยากบอกให้ก้าวผ่านไปซะ ก็แค่ผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่ง อย่าไปใส่ใจ
แต่เราก็ไม่อาจฟังความข้างเดียวได้ เพราะเราก็ไม่รู้ว่าฝ่ายชายเป็นแบบนั้นจริงหรือไม่ เพราะเราอ่านแค่ของคุณฝ่ายเดียว คนเรามักมีเหตุผลเข้าข้างตนเองเสมอ
ถ้าคุณปล่อยวางไม่ได้ ก็กอดเขาให้แน่นๆ จนรู้สึกว่า กอดไม่ไหว เดี๋ยวคุณก็ต้องปล่อยมันเอง
ชอบบรรทัดแรกนะ
ใช่ค่ะ เราไม่อาจรู้ได้ในมุมของเค้า แต่เรายังเชื่อว่าความรักมันสวยงามเสมอ...
ใช่ค่ะ ความรักสวยงามเสมอ แต่คนเราต่างหากที่ทำให้ความแปดเปื้อน บิดเบือนจนความสวยงามกลายเป็นอะไรไม่รู้
ไม่ต้องลืมเขาหรอก จำไว้ให้แม่นๆ ว่าอนาคตเขาจะต้องมาเสียดายคุณทีหลังชัวร์ๆ ถึงตอนนั้นคุณก็คงมีแฟนคนที่36 ไม่ก็เจอพ่อของลูกแล้วล่ะ
เยอะปายค่ะ คนที่36 555555
ไม่เยอะหรอก แบบพวกผู้ชายที่สมมติตัวเองว่าเป็นแฟนคุณ แล้วสุดท้ายก็โดนคุณหักอกทีหลังไง จริงแล้วอาจจะมีมากกว่าที่คุณรู้ก็ได้นะ เพราะงั้นโนสนโนแคร์ได้เลย
ผมแล้วคนหนึ่ง มาหักอกผมสิ
มีกำลังใจขึ้นมาเลยค่ะ
ไม่ คุณไม่เข้าใจความรู้สึกของผมเลย อยู่กับผมต่อเถอะนะ
555555(มาเพื่อขำ)
อย่ามาขำ
ขำความงอแงของเขาอ่ะ
โลกของคนเรามันเหมือนคนละใบครับ พูดตามตรงนะ ผมก็เคยตามหาโลกของผมอยู่ แต่เจอแล้วล่ะ คุณก็ต้องเจอได้แน่^^
ขอโทษนะคะที่เขียนผิดบอร์ด ความจริงเราก็นักเขียนคนนึงอ่ะ คิดว่าตั้งกระทู้ในนี้ได้ 555555 คราวหน้าจะเขียนให้ถูกที่นะคะ ^^
ดี ดีครับ ปรบมือ
ดีมากเลยค่ะ คือเราเจอมาสองกระทู้แล้วไง เดี๋ยวถามครีมบำรุงผิวบ้าง อะไรอย่างเนี้ย
พวกโฆษณาต่างด้าวอีก เข้ามาในบอร์ดนี้น่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?