รู้สึกเหมือนถูกคาดหวังจากแม่

[Liiiiinaja]

คือเรื่องราวคือการเรียนพิเศษเอาจริงๆเราไม่ใช่คนที่จะชอบเรียนขนาดนั้นแบบเรียนพิเศษทุกวัน นี่แบบขนาดปิดเทอมแล้วเรายังต้องเรียนในเกือบทุกๆวันตั้งแต่เช้ายันเย็นเลย พอรู้สึกเหนื่อยอยากที่จะหยุดเราก็จะโดนคำถามที่ว่า วันพรุ่งนี้ไปเรียนไหม .. อย่างนี้เป็นประจำเราก็ต้องไป เราเรียนสายวิทย์-คณิตค่ะ เราไม่ได้ที่ตั้งใจจะเข้าสายนี้ตั้งแต่แรกแต่ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าเราชอบหรือไม่ชอบอะไรแต่เราเคยขอไปเรียนเทคนิคแต่แม่ก็คัดค้านสุดตัวและโดนให้มาเรียนสายนี้ และพอเราเรียนๆไปบางครั้งก็รู้สึกจะไม่ไหวพอจะขึ้น ม.5 ก็ถามเราว่าไหวไหมถ้าไม่ไหวก็เปลี่ยนไปเรียนเทคนิคเลยไปเรียนปวช.เอาน่าจะเบาหน่อย แต่จะให้เราไปเรียนเอาตอนนี้เราก็ต้องเสียเวลาไปปีนึงเราเลย..ไม่เป็นไรจะสู้ต่อ เอาจริงๆเราก็ไม่ได้ไม่ชอบสายนี้เรารู้สึกชอบด้วยซ้ำเรียนๆไปก็สนุกดี แต่เราไม่ชอบเลยที่จะเรียนพิเศษในทุกๆวัน เหมือนโดนคาดหวัง กดดันอยู่ห่างๆเลยค่ะ 

Comments

[yoonmin.]

แนะนำให้คุยกับแม่ไปตรงๆเลย ให้บอกท่านไปตรงๆว่า เราไม่ไหวนะถ้าจะให้เรียนทุกวัน ลองยื่นข้อเสนออย่างเช่น ขอเรียน 5 วัน จ-ศ หรือเรียนวันเว้นวันให้สมองพักผ่อนบ้าง การคิดบางทีมันทำให้เครียด และ เวลาเครียดมากๆระวังเป็นไมเกรนนะ เวลาปวดนะทรมานมากๆ ลองดูเราต้องคุยกันตรงๆบอกความรู้ไปตรงๆเลย พี่เชื่อว่าแม่ต้องเข้าใจเราบ้างแหละ เพราะพี่ก็เคยเจอปัญหาแบบนี้เหมือนกัน

การเรียนมากๆ ไม่ได้ทำให้เราเก่งขึ้นนะถ้าไม่ได้ทำการทบทวน ทำแบบฝึกหัดหรือการบ้าน

สู้ๆนะพี่เชื่อว่าน้องต้องผ่านไปได้ พี่เป็นกำลังให้นะ คำแนะนำของพี่ยังอาจไม่ไดีพอแต่ลองไปใช้ได้นะคะ