ทำยังไงให้ทุกตอนเป็นเรื่องเดียวกัน
ตั้งกระทู้ใหม่
Mean_yy
24 มี.ค. 62 เวลา 20:59 น.
557
views
14 ความคิดเห็น
ออกอ่าวไทยได้ไหมจ้ะ
ได้เลยค่าาา
เรื่องปัจจุบันเรากำลังเป็นค่ะ วิธีแก้ของเรา คือไล่อ่านแล้วแก้ให้มันเข้าที่เข้าทางค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
สองคนนี้น้อ มาตอบพร้อมกัน
คุณนางฟ้ามาก่อนเราค่ะ 55555
แต่โพสมันอยู่ใกล้กัน
//อิชั้นมาเพื่อหมั่นตับไตไส้พุงโดยเฉพาะ
จะบอกว่าใจตรงกัน จะผิดไหมเนี่ย55555
คิดเหมือนพี่เตย
คู่นี้ชอบมาพร้อมกัน ไม่โพสต์ติดกัน
ก็มีซักโพสต์คั่นไว้
//หยิบหน้ากากกันแก๊ส
คู่เธอก็ใช่ย่อยนะน้องเบลอ //เหล่มอง
เกลียดคนใจตรงกัน
อย่าแซวแบบนั้น ของพี่เตยก็หวานเจี๊ยบนะคะ
//วันนี้ท้องฟ้าไม่มืดแล้ว ชมพูมาก
เขาแค่หวานกันเบาๆเอง
ไม่มีอะไรเล้ย
จ้ะ เราจะเชื่อพี่เตย
เรารู้ว่าคุณเตยแกล้งซึน ชิมิ
ปากบอกเกลียด แต่ในใจมิได้คิดแบบนั้น55555
ขอบคุณค่ะ เราจะลองทำตามนะคะ
เราจะอ่านเนื้อหาตอนที่แล้วค่ะ
แล้วค่อยๆจะจับทางว่าถึงตรงไหนแล้ว
อ้าว วันนี้เพิ่งเห็น
อ๋อ วันนี้น้องไม่สบายค่ะ น้องเลยพักผ่อนไม่ได้เข้าบอร์ด
อาการพึ่งดีขึ้นเลยกลับมาแล้ว
เป็นอะไรอ่ะ หายแล้วบ่
กินยาคู้เยอะๆนะ //เผ่น
แพ้อากาศนิดหน่อยเลยมีน้ำมูก ลามไปยันปวดหัวนิดหน่อยค่ะ
กินยาอย่างเดียวก็พอแล้วมั้งพี่ 55555555 //ดึงแขนรั้ง
อ่า แพ้อากาศ พี่ก็เคยนะ
ไอจนปวดท้องเลย
มันคันคอยิกๆ
แต่ถ้าได้กินยา แล้วมันจะหลับทั้งวัน
แบบไม่รู้เรื่องเลย
//ตบบ่าเข้าใจ
คันคอ คันตา หายใจไม่ออกอีก
เป็นทุกวัน แต่วันนี้หนักไปหน่อย
ขอบคุณที่เข้าใจนะคะ^^
น่าสงสารจัง
พี่จะเป็นแค่ช่วงที่อากาศเปลี่ยนฤดู
เมื่อก่อนไม่เคยเป็น
สงสัยอายุเยอะขึ้นแฮะ 55
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
พอดีเราดื้อไม่ยอมออกกำลังกายเลยเป็นหนัก
ด้วยความเป็งห่วง
โอ๋ๆ คันคอคันตาเหรอคะ เจ้าฝุ่นบ้า มาทำให้น้องเบลอไม่สบายได้ไงฟะ555
เกลียด คะขา ของพี่อะ
แพ้การลงท้ายแบบนี้
ไม่ต้องโทษฝุ่นหรอก เราอ่อนแอเอง
แพ้การลงท้ายแบบนี้ แปลว่าต้องทำบ่อยๆ แล้วสิ ถ้ามายด์อ่อนแอ กระทิงจะเรียกว่าอะไร555 ล้อเล่น หายคันเคืองยังล่ะครับ แม่นางฟ้าตัวน้อย^^
หมั่นไส้อีกคู่เด้
ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว
ไม่เจ็บคอ ไม่เจ็บตาแล้ว
แต่ปวดหัวแทน(ไม่ใช่เรื่องไร เรื่องวันนี้นี่แหละ)
มีเรื่องไรเหรอ ส่งทางข้อความลับได้นะ
ระบายออกมาบ้างก็ได้
ทุกคนยินดีรับฟัง
เรื่องที่ทุกคนเครียดกัน จะไม่พิมพ์เดี๋ยวจะวุ่นวาย
แค่นี้ก็ไม่รู้จะยังไงแล้วววววววว
ตามใจนะ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ ส่่งข้อความลับมานะ พี่พร้อมช่วยเสมอนะ^^
ขอเดาว่าเครียดเรื่องเดียวกัน...
ใช่ไหมๆ ต้องรอปาฏิหาริย์เลยอะ
รู้เขาหลอก แต่เต็มใจให้หลอก~~~
(ไม่ได้เต็มใจเฟ้ย แค่ทำไรไม่ได้)
จบแยกจ้าา
เรื่องไรอ่ะ ???
ปริศนากลโกงของบุคคลคนหนึ่งค่ะ
เงินทุนหลายล้าน แต่ไร้เครื่องคิดเลข
ประมาณนั้นค่ะ
คณิตศาสตร์รึ
ข้อความลับก็ได้
อ๋อ ไม่เข้าใจหรอก
แต่บางทีเราไม่จำเป็นต้องเก็บทุกเรื่องมาใส่ใจก็ได้
ลืมบ้างทิ้งบ้างจะเป็นไรไป
วางแผนก่อนเขียนครับ
น่าจะเขียนเป็นตอนยาวๆ นะเนื้อเรื่องจะได้ไม่ต่างกันมากแล้วค่อยแบ่งลงเป็นตอนๆ
คือ ของเราเวลาเขียน
จะนึกถึงชื่อเรื่อง และโครงเรื่องที่วางไว้เสมอค่ะ
เพราะฉะนั้นไม่มีหลุดแน่นอน
ถ้าคิดว่ามันออกทะเล แต่อยากคงไว้ไม่แก้
ก็ต้องแถให้มันอยู่ในกรอบที่วางไว้ให้ได้ค่ะ
บางทีก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะว่าแบบไหนมันเรียกออกทะเล
หรือบางคนอ่านแล้วรู้สึกว่ามันเกินกว่าที่คาดคิดเอาไว้
คือนิยายเรื่องหนึ่ง มันก็เหมือนกับเราสร้างเรื่องราวของคนหลายคนผูกเข้าไว้ด้วยกัน
บางทีมันก็ต้องมีเรื่องอื่นเข้ามาปะปนบ้าง
แต่ปะปนแล้วก็ต้องอยู่ในกรอบที่รับได้เช่นกัน
เรียนมาอย่างไร ก็ดิ้นกันไปอย่างนั้น 55
อาจารย์สอนให้แถเก่ง จบมาถ้าสีข้างไม่ถลอกเท่ากับจบไม่จริง 55
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ
วางพล็อต ร่าง/เขียนทรีตเมนต์ พยายามเขียนให้ต่อเนื่องเพราะถ้าเว้นช่วงนานไปอารมณ์กับสำนวนภาษาอาจไม่ต่อเนื่องกันค่ะ
อันนี้เรื่องจริงค่ะ ขอบคุณค่ะ
วางพล็อตย่อยแยกไว้เป็นช่วง ๆ ค่ะ
ไม่รู้ช่วยได้หรือเปล่านะครับ
สำหรับผม บางครั้งถ้าตอนต่อมาจะตัดไปอีกสถานที่ อีกเหตุการณ์หนึ่ง ผมจะเกริ่นเกี่ยวกับตอนก่อนหน้านิดหนึ่งเพื่อให้คนอ่านจูนติด
เช่น ตอนก่อนหน้าเพิ่งจบเหตุการณ์ปล้นธนาคาร พอตอนถัดไปก็จะเกริ่นประมาณว่า
"ผ่านไปหลายวัน หลังจากเหตุการณ์ปล้นธนาคารจบลง ห่างไปกว่าร้อยไมล์ สู่ดินแดนที่..."
พี่จะร่างหมดจนจบ ต่อ story ทั้งเรื่อง แล้วทำเป็นย่อหน้าไว้ค่ะ พอจะเขียนก็ตัดมาทีละส่วนๆ เอาแค่ story line มา มันจะสั้นและเห็นภาพทั้งหมด ส่วนบทพูดและบรรยายต่างๆเราค่อยขยายเวลาเขียนจริง :)
ข้อดีคือ จะไม่ลืมว่าต้องต่อตรงไหน ^^
ขอบคุณค่ะ
เขียนโครงเรื่องก่อนเขียนจริง
ตอนจบของตอนนั้นๆ ดึงให้มันกลับมาหาmain storyให้ได้ เหมือนคุมหัวแถวกับหางแถวฝูงแกะให้ไปทางเดียวกัน เท่านี้ก็คนอ่านก็เข้าใจได้แล้ว
สำหรับผม ผมจะใช้วิธีเขียนเรื่องย่อตั้งแต่ต้นจนจบ โดยเฉพาะลักษณะนิสัยของตัวละคร หรือคุณสมบัติพิเศษอื่นๆ จะเขียนไว้บนสุดของหน้า เพื่อป้องกันลืมและออกนอกเส้นทาง ส่วนเรื่องรายละเอียดจะใส่เพิ่มไปทีละนิดแทน
โดยส่วนใหญ่ผมจะใช้อยู่สองวิธี วิธีแรกก็ตามข้างบนที่กล่าวไป เพียงแต่ว่าจะเขียนยาวต่อเนื่องไปเลย พอเห็นตรงจุดไหนมันน่าจะตัดอารมณ์ให้ค้างได้ก็ตัดมาเป็น "ตอน" ไปแทน ถ้าเคยอ่านนิยายแฟนตาซีแล้วสังเกตดีๆ มันจะชอบตัดตรงเฉพาะชวนค้าง
ส่วนวิธีที่สอง ต้องมีการเปลี่ยนแผนนิดหน่อย เนื่องจากจะมีนิยายบางเรื่องที่ไม่ต้องใช้ฉากต่อเนื่องกัน มันจะเป็นการกระโดดข้ามแทน ถ้าจะให้ยกตัวอย่างก็คงเหมือนรวมนิยายเรื่องสั้น อย่างนี้จะค่อนข้างง่ายหน่อย เพราะเราไม่จำเป็นต้องเอาเนื้อหามาเชื่อมต่อกันทั้งหมดให้ปวดหัว เพียงแค่เขียนตามเหตุการณ์ไปทีละขั้นตอนแทน เช่น วันแรกเจอหมากัดที่หน้าบ้าน วันที่สองจึงพกไม้มาไล่ตีมันด้วย แต่พอวันที่สามถูกหมาไล่กัดทั้งฝูง เป็นต้น
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเมนต์ด้วยนะคะ จะนำไปปรับปรุงนะคะ อิอิ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ