กลัวนิยายของตัวเองยาวเกินไปครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
และยังไม่ออกทะเลนะครับ
แต่หลังจากเขียนมาพอประมาณ
ผมกลัวนิยายของตัวเองยาวเกินไปครับ
[ ไม่ได้ออกทะเลจริงๆนะ... ]
S3RS
22 เม.ย. 62 เวลา 18:51 น.
718
views
18 ความคิดเห็น
กลัวอะไรครับ
เด็กหนุ่มหมวกฟางผู้ใฝ่ฝันว่าจะเป็นราชาโจรสลัดจึงมุ่งสู่ท้องทะเล ยังกดไป 900 กว่าๆตอน
นี่ยังไม่นับ "ถึงตัวจะเป็นเด็กแต่สมองของเขาเป็นผู้ใหญ่นะ" ไม่มีอะไรยาวเกินไปหรอก 555
สรุป เขียนๆไปเถอะ
ถ้าอยากเขียน เขียนแล้วมีความสุข ไม่ได้ออกอ่าวไทย เขียนไปเถอะจ้า ทำมันให้สุดแล้วจะภูมิใจไม่มีอะไรน่ากลัว~
เรื่องยาวไม่น่ากลัวหรอกครับ ดองยาวน่ากลัวกว่า
ยาวแล้วอย่างไร
สั้นแล้วอย่างไร
อย่าไปสนใจเลยค่ะ
แต่ถ้าสนใจ
ก็คงต้องตัดสิ่งที่คิดว่าไม่สำคัญออก
เราไม่เข้าใจว่าจะกลัวว่ามันจะยาวทำไม
ถ้ายาวแล้วทำให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์ก็ควรยาว
หลายเรื่องยาว ๆ ก็มีให้เห็นถมเถไปค่ะ
สู้ ๆ แล้วกันเนอะ
ถ้าเขียนด้วยความรัก ต่อให้ยาวกว่ากำแพงเมืองจีน ก็ต้องเขียนให้จบ
แว่นหนาถูกใจเมนต์นี้.....
ถ้าคิดถึงการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ ยาวไปไม่ดีแน่เพราะเขาจะไม่กล้าลงทุน
ถ้าคิดว่าไม่ส่ง สนพ. แน่ ๆ จะทำมือ หรือจะขายในเว็บ หรือเขียนเอามัน ไม่สนผลประโยชน์ก็ไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องความยาวครับ เขียนได้ลุยเลย เพราะนักอ่านตามธรรมชาติชอบเรื่องที่อ่านได้ยาว ๆ อยู่แล้ว
นิยายยาวสิค่ะ เรื่องดี ของเราใกล้จะจบยุแล้ว=_=^
ตอนนี้กำลังคิดแบบนี้เหมือนกัน เนื้อเรื่องยังไม่ไปไหนมาก แต่จำนวนตอนคือเยอะสำหรับเนื้อหาค่ะ กลัวนักอ่านหน่ายหรือเบื่อ ที่แบบอ่านแล้วยังไม่ไปไหนไกลเลย ฮือออ
แต่ก็จะเขียนตามที่ตัวเองคิดล่ะนะ ไม่อยากเร่งมาก หวังแค่ว่าถ้าเขาชอบก็คงอ่านไปเรื่อยๆ แต่ไม่ก็เลิกอ่าน แค่นั้นค่ะ ง่ายๆ
ได้เขียนทรีทเม้นท์ไว้หรือเปล่าคะ? จะได้รู้ว่าจะเขียนฉากไหนตอนไหน และจบประมาณตอนที่เท่าไหร่อะไรแบบนี้
เอาเลยค่ะ ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นค่ะ ขอให้จบเป็นพอ คนอ่านติดตามตลอด อย่างนี้ไม่ต้องกังวลค่ะ สู้ๆๆๆๆ
ไม่ต้องยาวขนาดนั้น~
ไม่ต้องใหญ่ขนาดนี้~
ทุกอย่างกำลังดี~
ไซส์นี้ใช่เลย~
#ผิด
อารมณ์สุนทรีตลอดค่ะคนนี้
เเน่น๊อน~`
เขียนเท่าที่ใจรักค่ะ อย่าไปกดดันตัวเอง
ของเรา ภาค 1 รวม 120 ตอน สั้นกว่านิยายเรื่อง เพชรพระอุมา ของ พนมเทียน ที่มีเป็นพันกว่าหน้า =-=
โคนัน
แรกๆ คนเขียนก็ตั้งใจจะจบเรื่องที่ราวๆ 20 ตอนนี่แหละ
แต่ปัจจุบันเป็นไง ปิดเทอมฤดูร้อนมากี่รอบแล้วก็ไม่รู้
คือ ถ้ามันไม่มีช่วงเอื่อยหรือทั้งเรื่องอัดแน่นไปด้วยสิ่งที่สำคัญๆ จะยาวแค่ไหนก็ยังรับได้ครับ
แต่ถ้าเรื่องมันยาวโดยไร้ความหมายหรือไม่มีความสำคัญกับเนื้อเรื่องหลัก สู้เขียนแต่เนื้อเน้นๆ แล้วตัดจบด้วยความยาวที่โคตรสั้นเลยจะดีกว่า
ผมไม่ชอบแฮรี่ พอตเตอร์
คือมันเป็นอย่างนี้ครับ
ไม่ว่าจะหนัง หรือนิยาย หรืออะไรก็แล้วแต่ มันจะต้องมีเรื่องหลักเป็นของตัวเอง และต้องเป็นเรื่องที่สำคัญด้วย ส่วนเรื่องรองก็เป็นเพียงแค่ของแถม ซึ่งเขาจะพยายามไม่ให้มันโดดเด่นกว่าเรื่องหลัก
แล้วเรื่องหลักที่ว่ามันคือเรื่องของอะไร มันก็คือเรื่องของแฮรี่กับโวลเดอมอร์นั่นเอง และตรงนี้แหละที่คนอ่านเขาให้ความสำคัญ แต่มันดันเอาเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับแฮรี่และโวลเดอมอร์เนี่ยะมาใส่ มันใช่เหรอ
ภาคนักโทษแห่งอัซคาบัน ซีเรียส แบล็กเกี่ยวอะไรกับแฮรี่และโวลเดอมอร์
ภาคถ้วยอัคนี เกมห่าเหวของโรงเรียนเวทมนตร์ทั้ง 3 แห่งเกี่ยวอะไรกับแฮรี่และโวลเดอมอร์
ภาคภาคีนกฟีนิกซ์ อิป้าน่ารำคาญเกี่ยวอะไรกับแฮรี่และโวลเดอมอร์
ภาคเจ้าชายเลือดผสม โน่น นี่ นั่นหลายอย่างเกี่ยวอะไรกับแฮรี่และโวลเดอมอร์
ว๊อท
คือผมอยากอ่านนิยายผี ผมเห็นผีมาแล้วในตอนแรก ตอนต่อไปคุณจะเอาฟุบอล มือปืน ตำรวจ เกย์ เกมเมอร์มาให้อ่านคั่นเวลาจนกว่าผีจะมาอีกรอบงั้นเหรอ
ผมไม่ได้ให้ลอยแพครับ เขียนเรื่องให้จบตามปกติ เพียงแต่ไม่ต้องยัดเยียดการออกไปตามหาวันวีซเพื่อให้เนื้อเรื่องมันยาวก็พอ
ว่าแต่
คุณแอนดี้ ริวเขียนนิยายแปลเหรอครับ
ระวัง ยาวแล้วจะน่าเบื่อ คนอ่านหดหาย ต้องตัดจบแบบเน่า ๆ
นิยายยาวที่ดีแบ่งหลายประเภท ประเภทที่คนอ่านชอบ ยอดวิวเยอะ อันนี้ยาวเพราะต้องการยืด ส่วนประเภทปมเรื่องเยอะ ต้องใช้เวลานานกว่าจะเคลียร์ได้แต่ละปม อันนี้ก็ยาวได้เช่นกัน
แค่อยากให้ระวังไว้ มีนักเขียนในเด็กดีไม่กี่คน ที่เขียนนิยายยาว ๆ แล้วคนอ่านยังตามอ่านไปเรื่อย ๆ ส่วนมาก พอยาวแล้ว คนอ่านหายหมด
ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ พอดีนิยายเราจบภาค 1 รวม 120 ตอน + ตอนพิเศษ
พอดีจะขึ้นภาค 2 เราควรเปิดหน้านิยายอันใหม่ หรือว่าอัพต่อจากภาค 1 คะ
ปล.เเต่ใจนึงเราว่าเปิดหน้าใหม่ก็ดี เพราะจะได้เริ่มเขียนคำโปรยใหม่ เเต่ก็ตัดสินใจไม่ถูก ช่วยเเนะนำหน่อยค่ะ
ผมเขียนเสร็จแล้ว แบ่งตอนเรียบร้อย 20 ตอนคือจบ แต่เอาเข้าจริงๆ มันไม่สามารถจบภายใน 20 ตอน
เพราะความยาวต่อตอน ยิ่งยาวยิ่งยากต่อการแก้ไขคำผิด และยากกับการที่ต้องแก้ไขอื่นๆ อีก
ความจำเป็นบางอย่างทำให้ไม่สามารถกำหนดจำนวนตอนได้ เพราะงั้นจะยาวก็ยาวไปเหอะครับ ปล่อยไปจนกว่ามันจะจบเท่านั้นถึงจะรู้ว่ามันมีทั้งหมดกี่ตอน
ถ้าอ่านเพลิน อ่านรื่นน ยาวแค่ไหนก็สนุกค่ะ
แต่ถ้ายาวแบบน้ำท่วมทุ่ง บรรยายอยู่นั่น ต้นไม้สามต้นใบไม้เป็นหย่อมๆ กอหญ้าแห้งเฉา กว่าจะเข้าเรื่องอันนี้เราว่าน่าเบื่อ
ปล. ออกทะเลยังลากเข้าฝั่งได้ แต่ใส่ไหดองน้านยาวนานเหลือเกินนนน
ตอนแรกวางไว้สามเล่ม ตอนนี้ไหลไปเจ็ด เขียนจริงอาจจะยาวกว่านั้นอีกมั้งน่ะ
ก็ลองเขียนไปก่อนแแหละ จะจบไม่จบก็อยู่ที่เรา รู้อยู่คนเดียว ไม่จบเรื่อง ก็จบเห่ แค่นั้น
แต่เราไม่กลัวนะ มั่นหน้ามากด้วย5555 ถ้าวางพล็อตไว้ต้น กลาง จบ แล้วก็ไม่น่าออกทะเลหรอก
ถึงรู้ว่ายาวแน่ ๆ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ ก็มาดิคร้าบบบบ
ของเรานี่กลัวสั้นไป...
ให้ตายเถอะโรบิ้น ความพอดีของฉันอยู่ที่ไหนนะ!---
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?