ไม่กล้าไปรักษากับจิตแพทย์ต่อ เพราะกลัวว่าจะมีปัญหาในอนาคตค่ะ T-T

[A High Schooler]

ขี้เกียจอ่าน แนะนำไปที่ย่อหน้า5เลยนะคะ ตรงนั้นเป็นคำถาทที่อยากให้ช่วยตอบน่ะค่ะ 555+

ต้องเล่าก่อนว่านี่เคยไปหาแล้วนะคะ เนื่องจากเรารู้ตัวว่าเราเป็นคนขี้กังวลมาตลอด เรากังวลตั้งแต่เรื่องไม่เป็นเรื่องอย่างเช่น ลึกๆเพื่อนจะเกลียดเรารึเปล่า (ทั้งๆที่เรากับเพื่อนก็รักกันดี) คะแนนเท่านี้มันแย่ใช่มั้ย (ทั้งๆที่ยังไงก็น้อยกว่าคนที่ได้มากที่สุดไม่เท่าไหร่) คือเหมือนรู้ทั้งรู้แล้วว่าจริงๆทุกอย่างมันดีกว่าในหัวเราเยอะ แต่ยังไงเหมือนตัวเองก็หลอกตัวเองตลอดเวลาว่าตัวเองแย่อย่างนั้นอย่างนี้ เราร้องไห้แทบทุกวัน นอนไม่หลับจนเช้าอยู่บ่อยๆ เครียดจนจะรู้สึกคลื่นไส้อาเจียนแทบทุกวัน สุดท้ายเราเลยไปรักษากับจิตแพทย์ ก็ได้ยามากินนั่นแหละ แต่เราก็ไม่รู้หรอกว่าเราเป็นโรคอะไรหรือเปล่า รู้แค่ว่าเราวิตกกังวล แรกๆเหมือนจะดีขึ้น แต่สุดท้ายเราก็เป็นเหมือนเดิม ถึงจะได้คำแนะนำดีๆมา ได้ยารักษา เราทำตามคำแนะนำได้ ทุกอย่างมันดีขึ้น แต่ลึกๆแล้วเราก็ยังหยุดให้ตัวเองกังวลไม่ได้ซักที เรารู้สึกว่าที่เราเป็นเหมือนมันแรงขึ้นเรื่อยๆอ่ะค่ะ

จนทีนี้ เราไม่ได้ไปหาหมอตามนัดเพราะติดสอบ หลังจากตอนนั้นเราก็ไม่ได้ไปอีกเลย เรามานั่งทบทวนดู ใจนึงก็อยากไปหาต่อนะคะ แบบ...เห้ย เรายังไม่ดีขึ้นเลย ไปรักษาให้หายๆไปดีกว่าปล่อยไว้แบบนี้ อีกใจก็แบบ ... เห้ย จะไปนี่คิดดีแล้วเหรอ ถ้าจากตอนแรกเราไม่ได้เป็นอะไรมาก แล้วพอสุดท้ายถ้าไม่ดีขึ้น เราก็กลัวว่าผลวินิจฉัยมันจะเปลี่ยนอ่ะค่ะ (คือก็กลัวไปก่อนนั่นแหละ) กลัวว่าถ้าเป็นโน่นเป็นนี่ มันจะมีผลกระทบกับอนาคตอ่ะ คือรู้ทั้งรู้ว่ากลัวไปก่อน อาจจะไม่ได่แย่ขนาดนั้น แต่สุดท้าย-ที่เรากลัวๆมันก็ชนะเรา เราไม่กล้าไปหาหมอต่อสักที

ที่บ้านก็ไม่ได้คะยั้นคะยอให้ไปนะคะ ลึกๆแล้วเราว่าพวกท่านไม่อยากให้เราไปด้วยแหละ ตอนแรกที่ให้ไปก็เพราะมีพี่คนนึงที่รู้จักเคยไป แต่ก็ได้ผลวินิจฉัยมาว่าไม่ได้เป็นอะไร ก็กลับบ้าน ไม่ได้กินยา ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่คือพอผลของเราไม่ได้เป็นแบบพี่เค้า พ่อแม่เราก็ดูเหมือนจะ... ไม่อยากให้เราไป ไม่อยากให้เรากินยาสักเท่าไหร่

คำถามคือ
1.บิ้วยังไงให้ตัวเองยอมไปคะ
2.ปกติถ้าไม่ได้ไปหาหมอนานๆจะบอกหมอว่าไรดีคะ
3.ที่เรากลัวๆว่าถ้าเป็นโรคนี้ๆแล้วจะทำอาชีพเช่นหมอ เช่นอะไรแบบนี้ไม่ได้นี่มันจริงมั้ยคะ กลัวมากเลย 555+

ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ พวกคุณใจดีมากเลย :)

Comments

[teenagerdreamdramaever]

รักษาให้หาย ดีกว่าปล่อยให้เรื้อรัง ถ้าปล่อยไปแล้ว ถึงอนาคตไม่ได้เรียนแน่ หมออะ อาจจะไม่ได้เรียนอะไรด้วยซ้ำ เพราะต้องเข้าโรงบาลแทน อาการที่เล่ามา มันไม่ได้ดูขัดต่ออาชีพอะไรเลยในอนาคตค่ะ ยิ่งถ้าการรักษายังอยู่ในระดับนี้ คือ ไม่มีปัญหาหรอก แต่ถ้าปล่อยไป แล้วแก้ไม้ได้ก็จะเรื้อรังและใหญ่โตขึ้นนะ

เรื่องบางเรื่อง หาวิธีแก้ไขด้วยตัวเองไม่ได้จริงๆ ต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญนำทางค่ะ รีบไปนะคะ

เราเป็นห่วงอยู่ห่างๆ

[จขกท.]

ขอบคุณมากๆเลยนะคะ T_T

เริ่มมารู้สึกแบบ ... เอ๊ะ เหมือนเรารู้ว่าทำผิดแล้วยังมีหน้ามาถามว่าทำยังไงดีเลยอ่ะค่ะ 555+

[DEPRESS]

ไปรักษาเถอะค่ะ ไม่ต้องบิ้วไม่ต้องอะไร ส่วนเรื่องไม่ได้ไปหาหมอนานๆ คุณควรบอกหมอไปตรงๆ ทุกอย่างที่คุณพูดมันอาจจะช่วยให้หมอวินิจฉัยได้ง่ายขึ้น

ส่วนเรื่องอาการทางจิตที่คุณบอกว่ามันจะไปมีผลกระทบต่ออนาคต มันไม่มีหรอก นอกจากว่าจะควบคุมมันไม่ได้ แต่การที่ควบคุมมันไม่ได้ มันเกิดจากตอนนี้เลยคือ คุณไม่กล้าที่จะไปหาหมอ

ส่วนเรื่องอาชีพเกี่ยวกับหมอ ถ้าคนที่เคยมีอาการทางจิต ไม่ว่าจะโรคซึมเศร้า ไบโพล่า ลฯ และรักษาหายแล้ว เราว่าก็ยังเป็นได้ ยิ่งไปกว่านั้นคุณก็จะเข้าใจคนไข้ที่เป็นแบบคุณได้ เพราะคุณเคยเป็นมา คุณเข้าใจคนไข้ยิ่งกว่าใครๆ ถ้าที่ไทยเป็นโรคที่เกี่ยวกับทางจิตแล้วเป็นหมอไม่ได้ อย่าไปเป็นเลย เป็นหมอที่ต่างประเทศ มันอาจจะฟังดูยาก แต่ถ้าคุณอยากเป็นหมอจริงๆ สักวันมันจะเป็นจริง

ปล. เราเองก็เป็นโรคซึมเศร้านะ อยากตาย ทำร้ายตัวเอง ไม่ได้โง่ แต่มันแค่ทรมาณ เลยอยากตาย แล้วเราก็อยากเป็นหมอด้วย ที่ที่เราอยู่ ไม่มีใครต่อต้านเราเลย จะมีแต่ครอบครัวที่ไม่เข้าใจ แต่ครอบครัวในตอนนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามเราไม่ให้ไปหาหมอ เพราะมันคือสิทธิของเราที่จะได้รับการดูแล คุณเองก็มีสิทธินั้นเหมือนกัน จำไว้ว่าพ่อแม่คือผู้ปกครองก็จริง แต่สุดท้ายแล้วพวกเค้าก็ต้องจากไป สุดท้ายแล้วคุณนั่นแหละที่ต้องต่อสู้กับมันด้วยตัวคุณเอง ไม่ได้หมายถึงว่าคุณต่อสู้กับมันเพียงคนเดียวนะ แต่ต่อสู้'ด้วยตัวคุณเอง'

[จขกท.]

โหหหหห คุณตอบละเอียดมากเลย (และดีีมากๆด้วย) ขอบคุณนะคะ คือนี่ก็รู้ตัวแหละว่ากังวลไปก่อน เราจะไปนะคะ จะรวบรวมความกล้าที่จะไปแล้ว ก็อย่างที่คุณว่านั่นแหละ เราควรไปจริงๆ ถ้าไม่ไปมันคงกระทบกับอะไรหลายๆอย่างในอนาคต ><

ปล.ขอโทษที่ตอบช้านะคะ

[Alliy]

1.บอกตัวเองว่าอยากหายไหม​ อยากหายก็ไปรักษาเถอะค่ะ​ ก่อนที่มันจะแย่กว่านี้

2.ติดสอบค่ะ​ + ไม่ค่อยอยากไป​ เพราะคิดแบบนู้นแบบนี้​ บอกหมอไปตรงๆเลยค่ะ​ อย่าได้โกหกหมอเชียว​ หมอไม่ว่าอะไรมากค่ะ

3.อันนี้ไม่แน่ใจค่ะ​ ถามหมอได้เลย​ โชคดีถ้าคุณรักษาให้หาย​ คุณอาจจะได้เป็นหมอนะ​ ฉะนั้น​ ไปรักษาต่อเถอะค่ะ​ เป็นกำลังให้นะคะ​

[จขกท.]

งือออ ไม่เคยโกหกหมอค่ะ เคยแต่ร้องไห้จนพูดไม่รู้เรื่องกับเผลอพูดวกวน---- ฮ่าาาา ขอบคุณมากๆนะคะ รู้สึกกล้าไปมากขึ้นแล้ววววว เเราจะไปค่ะ:)

[toddkung]

1.บิ้วยังไงให้ตัวเองยอมไปคะ

- คิดทบทวนฮะ ว่าพยายามควบคุมด้วยตัวเองได้มั้ย ถ้าไม่ หรือมันรู้สึกรบกวนชีวิตเรามากไปก็ไปหาเลย

2.ปกติถ้าไม่ได้ไปหาหมอนานๆจะบอกหมอว่าไรดีคะ

- เวลาผมไม่ไปตามนัดก็จะบอกว่าไม่ว่างบ้าง ติดเรียน หรือบอกไปว่าวันนัดไม่อยากมาก็มีฮะ 555 อารมณ์มันเหวี่ยงพอดี -.-;;;

3.ที่เรากลัวๆว่าถ้าเป็นโรคนี้ๆแล้วจะทำอาชีพเช่นหมอ เช่นอะไรแบบนี้ไม่ได้นี่มันจริงมั้ยคะ กลัวมากเลย 555+

- ไม่หรอกฮะ ถ้าเข้ารับการรักษาหรือพบแพทย์ ส่วนใหญ่อาการจะค่อยๆดีขึ้นฮะ

[จขกท.]

ขอบคุณมากนะคะ--- เราจะไปค่ะ ไปแน่ๆ ;-;