ชวนคุยค่ะ ใครเคยมีความกังวลใจบ้างไหมคะ? แทบไม่ได้แตะนิยาย
ตั้งกระทู้ใหม่
คือเรามีความกังวลใจ จนไม่มีเวลาจะคิดนิยายต่อเลย ก็เลยอยากชวนคุย เพื่อให้ความกังวลใจหายไปสักทีค่ะ คือเรื่องของเรื่อง เรากังวลเรื่องที่ได้งานใหม่น่ะค่ะ เพิ่งได้มาเมื่อเร็วๆนี้เอง เลยรู้สึกกังวลใจเกี่ยวกับงานที่เราทำน่ะค่ะ
ขอบคุณที่มารับฟังนะคะ
บุปผาหิมะโปรย
26 เม.ย. 62 เวลา 18:58 น.
664
views
14 ความคิดเห็น
ผมก็มีปัญหาเหมือยนกันครับ มีปัญหากับอาจารย์ในระดับที่ คิดว่าน่าจะได้ขึ้นโรงขึ้นศาลครับ เลยเเทบจะไม่ได้เเต่ง เเต่ผมก็มีภารกิจที่ต้องเขียนนิยายให้ได้สองหมื่นตัวอักษรภายในทุกๆวันเสาร์ เพราะงั้น โอ้ นี่คืนวันศุกร์ ผมต้องไปละ มาเเค่นี้เเหละ
อ้าว.......
การกังวลเองก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์เราห้ามมันไม่ได้อยู่แล้ว ต้องรู้จักที่จะอยู่ร่วมไปกับมัน
พี่ลินกังวลเรื่องงานที่ได้มานั้นเรามองว่าเป็นเรื่องที่ดีนะ เพราะความกังวลนั้นจะทำให้เราคอยเอาใจใส่เป็นพิเศษแต่ต้องมองไปอีกว่าเรากังวลกับมันมากเกินไปหรือป่าว
อย่ากังวลกับมันมากเกิดไปจะคิดฟุ้งซ่านถึงเรื่องไม่เป็นเรื่องอย่างน้อยนั้นก็คือสิ่งแรกที่ควรจะเป็น
ทางที่ดีลองปรึกษาคนอื่นดูดีไหม? แบบเพื่อนร่วมงานหรือแม้แต่ประสบการณ์ของรุ่นพี่ที่ทำงานด้วยกันตอนเขาเป็นเด็กใหม่ว่าเขาทำยังไง ปรับตัวยังไง
//ความกังวลอาจจะทำให้เราไม่สบายใจ แต่ก็สร้างความภูมิใจเวลาที่เราผ่านมันไปได้ สู้ๆ จ้า
ขอบคุณนะคะ เรากังวลกลัวโดนข่มตั้งแต่แรกอ่ะ5555
ใครจะกล้า อีกอย่างคนที่ข่มได้แค่เด็กใหม่แบบพี่ลินไม่น่ากลัวหรอก
ขอบคุณนะ คือเราไปเจอคนหนึ่ง ทำท่าไม่พอใจเราแล้ว ตั้งแต่แรกที่ไปสมัคร เราเลยใจแป๋วไปอ่ะ
หน้าตาดีเกินก็งี้ละ555 ยังไงก็มีให้เรียกคือจะไม่เข้าไปยุ่งเลยไม่ก็เป็นเพื่อนเขาให้ได้
อันแรกง่าย แต่ถ้าทำอันหลังได้จะอยู่สบายแน่นอน
ไม่หรอก คนๆนั้น เหมือนจะเป็นหัวหน้าคุมคิวซีมากกว่า เพราะเขาพาเราไปฝึกทำคิวซีดู พอเห็นผลลัพท์แล้ว ก็พูดน้ำเสียงแบบไม่พอใจเรา ว่า ไปเถอะ ทำไม่ได้หรอก เราเองก็ไม่ได้หวังในตำแหน่งนี้ด้วย พี่ผู้หญิงคนที่รับเรามา เขาให้มาฝึกดูเฉยๆ
แต่ยังดีที่พี่ผู้หญิง เขาใจดีให้โอกาสเรา พาเราไปทำตำแหน่งอื่น
ไม่ต้องกงวลไปครับ มีอะไรระบายมาได้เลยยยย
คือว่า ได้เข้าทำงานหรือยัง
ได้ลองทำดูสักระยะหรือยัง
คือน่าจะไปทำก่อนถึงจะค่อยกังวลนะ
การกังวลก่อนมันก็ดี
แต่มันต้องเจอของจริงจึงจะดีกว่า
เพราะฉะนั้นก็แค่ไปทำงาน
ส่วนเรื่องนิยาย เดี๋ยวก็รู้แหละว่าจะได้แตะหรือไม่
เพราะทุกอย่างมันต้องปรับตัวอยู่แล้ว
ปรับได้ไม่ได้นั่นมันอีกเรื่อง
ขอบคุณค่ะ คือเราไปเจอคนหนึ่ง ทำท่าไม่พอใจเราตั้งแต่แรกที่ไปสมัคร เราเลยใจแป๋วไปเลยอ่ะ คือเขาให้ลองทำคิวซีดู แต่เราไม่ได้หวังตำแหน่งนั้นเลย พี่ผู้หญิงคนที่รับเราเข้าสมัครน่ะ เขาพาเราไปลองทำคิวซีน่ะ
คือ อย่าไปคิดว่าเขาไม่พอใจเรา
อย่าคิดเอง อย่ากังวล
ให้คิดเสียว่า เขามองเราเฉย ๆ พอ
ซึ่งมันไม่มีใครไม่พอใจเราตั้งแต่แรกเห็นได้หรอก
ทำใจให้สบาย
เราไม่ได้คิดไปเองนะ คนที่ทำท่าไม่พอใจเรา เขาพูดแบบน้ำเสียง ไม่พอใจเป็นเนือยๆ ว่า ไปเถอะ ทำไม่ได้หรอก
บางคนเขาอาจพูดเพื่อทดสอบก็ได้
คือมันยังต้องเจอเยอะกว่านี้นะ
มันต้องทนได้กับทุกแรงกดดัน
คิดง่าย ๆ นะ
ถ้าแค่นี้ทนไม่ได้ ต่อไปจะต้องเจอหนักกว่านี้นะ
มันต้องอดทน เข้มแข็ง และตัดความกังวลให้ได้
ขอบคุณมากนะคะ เราจะเข้มแข็งค่ะ เพียงเราแค่กังวลใจ ขาดความมั่นใจน่ะค่ะ
ในตอนนี้เราก็ได้ พี่ผู้หญิงคนที่ใจดี ได้ให้โอกาสเรา ไปทำหน้าที่อื่นแล้วล่ะค่ะ รู้สึกว่าดีขึ้น เมื่อได้คิดแบบนี้น่ะค่ะ
เอชอาร์แต่ละคนแตกต่างกันค่ะ บางคนก็ต้องมีลุคแบบไหน ดูจากหน้าตาน้องที่มาสมัครค่ะ
และใบสมัครประวัติต่างๆค่ะ บางคนใจดีแต่.....จุ๊ๆ
คืออะไรหรือคะ? ตอนท้าย
มีคนหลายประเภทค่ะ แบบดีหน้าหลังก็มี แบบดีหน้าแต่หลังแทงกัน เหยียบเพื่อนเราไม่เลื่อนขั้นสักทีค่ะ เจอนางมาปรับทุกข์ก็น่าสงสารค่ะ
เราโชคดีเรื่องงาน ถึงบอสจะใช้เยี่ยงทาสและเหมือนจะดุแต่สอนอะไรเยอะมาก
เราได้รับประสบการณ์เยอะมากๆจากพวกคนดุเลยค่ะ เพราะเขาเข้มกันจริงๆค่ะ
อ๋อค่ะ เราก็เคยเจอ แต่ไม่รู้เบื้องหลังของเขาว่าเป็นอย่างไร
เราก็เป็นคนขี้กังวลค่ะ แบบกลัวทำนู้นนี่ผิดตลอด
แต่พอได้ลงมือทำไปสักพัก เราจะรู้ว่ามันไม่ได้เป็นแบบที่กังวลเลย มั่นใจในตนเองเข้าไว้ค่ะ ถ้าไม่เข้าใจอะไรถามค่ะ แม้จะโดนต่อว่ากลับมาบ้าง แต่ก็ควรถามเพื่อจะได้รู้ในสิ่งที่ถูกต้อง ตอนเราทำงานใหม่ ๆ ก็ต้องรบกวนถามพี่ ๆ หัวหน้าตลอด แต่แรก ๆ พี่เขาจะคุมเราก่อนนะคะ แต่ถ้าถามแล้ว คือหัวหน้าเราจะไม่ตอบจะให้คิดเอาเอง คราวนี้บางทีเราก็ต้องเสิร์จกูเกิ้ลช่วยเพื่อหาคำตอบ
ไม่ต้องกดดันหรือเครียดไปนะคะ พยายามเรียนรู้งานและทำความเข้าใจ ตอนทำงานใหม่ ๆ เรากลับบ้านช้ามาก คืออยู่จนเย็นเกินเวลางานเป็นชั่วโมง ชั่วโมงกว่า แต่เดี๋ยวก็เก่งเองค่ะ เดี๋ยวก็ทำได้ สู้ๆ ค่ะ^^
ขอบคุณนะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
อยู่กับปัจจุบัน...จะลดความกังวลเรื่องเมื่อวานกับพรุ่งนี้ได้ //อดทนนะ ต้องอดทน
ขอบคุณค่ะ คือเราไปเจอความไม่พอใจของคนๆหนึ่งมา มันก็เลยทำให้เราเกิดอาการใจแป๋วขึ้นมาน่ะค่ะ
พอออกจาก safe zone แล้วจะรู้ว่า คนมีหลายประเภท ไม่มีใครได้ดั่งใจเราไปหมด
เวลาเราเจอคนที่ถูกใจ ....ถือว่าฝึกตน//อดทน
เราเจอพี่ผู้หญิงคนที่รับเราเข้ามา เขาใจดีมากยอมให้โอกาสเรา พาไปทำตำแหน่งอื่นน่ะค่ะ ยังดีที่เขาไม่ไล่กลับบ้าน
เราเคยพักไปเกือบ 10 ปีค่ะ ไม่มีเวลาเพราะทำงานไปเรียนภาษาไปด้วย ก็ยังกลับมาเขียนได้
คำแนะนำคือเลิกกังวล ปิดบอร์ดแล้วเอาเวลาที่คุณมาตอบบอร์ดไปเขียนนิยายดีกว่าค่ะ
ขอบคุณนะคะ วันแรกที่เราไปสมัคร ก็เจอคนไม่พอใจเราซะแล้ว
แต่ก็ยังดีหน่อยที่มีพี่ผู้หญิงดีใจ ให้โอกาสกับเรา อิอิ
ทุกวันนี้ทำงานรอเขาไล่ออกครับ คิดว่าถ้าโดนไล่แล้วจะได้ อืม กังวลคือที่ทำก็เครียด แต่ถ้าโดนไล่ออกก็กังวล หืมมมมมมม
ไม่เป็นไรนะคะ สู้ๆค่ะ
ผมเป็นกำลังใจให้ครับ >M< สู้นะครับ
แน่นอนครับ ผมปีโป้มีความฝัน ถ้าไม่โดนไล่ออกก่อนจะขึ้นเป็นหัวหน้าแผนกและจะเปลี่ยนทุกอย่างตั้งแต่กาน้ำร้อนเลยครับ
โห ดีอ่ะ แปลว่าที่ผ่านมา มันไม่ดีเลยหรือคะ
งั้นดื่มชานี่สิ
คุณนมกล้วยนี่นร้าา ทำให้เรายิ้มได้เสมอจริงๆ
ครับๆ พอดีไม่อยากให้เครียกัน..>m<
ขอบ่นนะครับ55555
คือชอบใช้งานเกินเวลาทั้งๆที่ถึงเวลาเลิกงาน ไม่เคยได้กลับก่อน ลงเวลาก็ได้แค่ที่ได้เวลาที่ทำเกินก็ลงท่อไป กาต้มน้ำตัวดีต้มช้ามากกกกกกกก ปักนี้ต้องขยับให้ตรงองศาไม่งั้นไม่ติด กาแฟต้องซื้อเองโอวก็อด ผมเลยชอบเดินไปแผนกอื่นเอากาแฟฟรีครับ คือไม่ใช่อะไรหรอกไปนั่งบ่นเฉยๆ เสร็จแล้วถึงเวลาเลิกงานกำลังเก็บของ เอ่อ ช่วยแก้งานให้พี่หน่อยนะ นิดเดียวสองนาทีเอง อ่าไอเราก็โอเคสงสัยแก้นิดหน่อยๆ แม่เจ้สมาเป็นแฟ้ม พี่คนับ สองนาทีนี้เกณฑ์ของดาวอังคารเทียบกับบนโลกใช่ไหมครับ
2 อันแสนยาวนาน ก็คงอารมณ์ตอนตื่นนอนแล้งบอกขออีก5นาทีนั่นแหละครับ แต่ผมก็เป็นกำลังใจนะครับ
burning down the Office สแตนผม
จงบอกความสามารถของแสตนด์มาซะ
โหห มีแบบนี้ด้วย ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ เราเริ่มกลับมามีความมั่นใจแล้วค่ะ
ยังไงก็สู้ๆนะครับ ความกังวลจงหายไปที่ทำงานใหม่ต้องดีแน่ๅเชื่อไว้ครับอะไรใหม่ส่วนใหญ่มักจะดี
ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้นะคะ
วางนิยายเอาไว้แล้วหันไปให้ความสำคัญกับงานใหม่ที่ได้มาก่อนก็ได้ครับ เพราะยังไม่รู้เลยว่าจะอยู่กับมันไปได้นานแค่ไหน ระหว่างที่ทำงานไปบางทีอาจจะได้ไอเดียใหม่ๆ จากการทำงานด้วยก็ได้
ขอบคุณค่ะ
ผมมีความกังวลใจทุกวันเลย ส่วนนิยายตัวเองก็ดองยาวเขียนไม่จบเสียที ตอนนี้พอมีเวลาจึงต้องเข้มงวดกับตัวเองให้มากๆ ตัดเรื่องอื่นที่ไม่สำคัญแล้วเน้นเรื่องสำคัญที่สุดไว้ก่อน ตัดทิ้งจริงๆ นะไม่แม้แต่เปิดเข้าไปอ่าน
สมัยผมทำงานครั้งแรก....ทั้งแผนกมีผมคนเดียว เพราะคนเก่าลาออกกันไปหมด...เนื่องจากบริษัททำท่าจะเจ๊งจ่ายเงินเดือนไม่ครบ ไม่มีคนเข้ามากดดันเลยครับ เพราะมาถึงปุ๊บต้องทำงานปั๊บเหมือนฮิตาชิ อาศัยว่าตัวเองเคยฝึกงานอยู่หลายเดือน และเป็นคนไม่ได้อะไรกับการทำงานคนเดียว ก็เลยปรับตัวเข้ากับงานได้อย่างทุลักทุเล
ตอนนั้นเพิ่งอายุยี่สิบกว่าๆ ยังเป็นคนใจร้อน แรงกดดันมหาศาลมาจากทุกแผนก แต่ผมก็นั่งทำของผมไปเรื่อยๆ มาเรียงๆ ใช้เวลา 7 เดือนทุกอย่างที่ทำได้จึงเข้าที่เข้าทาง เรื่องไหนไม่รู้ก็ดิ้นรนหาทางเอาเอง ไม่มีเพื่อนร่วมแผนกเลยสักคน ต้องติดต่อเวนเดอร์เองทั้งที่ไม่รู้ว่าทำยังไง คุยกับฝรั่งอีกต่างหาก อีแมวอีเมลก็ต้องเขียนภาษาประกิต เวลามีงานเลี้ยงต้องมานั่งกับแผนกบัญชี เรียกได้ว่าเป็นผู้ขายคนเดียวในโต๊ะ หน้าด้านเดินไปขอเพลงนักร้องด้วยนะเออ
ไม่รู้แบบนี้เรียกกังวลใจหรือเปล่า แต่พอผ่านบริษัทนี้ไปได้ผมจึงได้รู้ว่า ยังมีอะไรที่มันกดดันและซับซ้อนกว่านี้อีกเพียบ จนถึงทุกวันนี้ก็ยังต้องเรียนรู้ตลอดเวลา ผมว่าสมัยนี้โชคดีมากเพราะมีคนในโลกโซเชี่ยลให้คำปรึกษา สมัยผมน่ะเหรอ กว่าจะโทรตามตัวกันเจอใช้เวลาหลายวันทีเดียวเชียว
เข้าใจนะครับว่าผู้หญิงกังวลใจมากกว่าผู้ชาย แต่เชื่อเถอะว่าแป้บเดียว....ผมอ่านนิยายมาเยอะเชื่อผม
ขอบคุณนะคะ เป็นกำลังใจได้ดีมากเลยค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจมากเลยนะคะ เรามีความมั่นใจแล้วค่ะ และหายกังวลแล้วด้วย ขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะคะ
อย่าเพิ่งกังวลไปก่อนเลย เดี๋ยวจะเครียดเปล่าๆ
ไว้ไปทำงานเดี๋ยวก็รู้เองว่าใครเป็นใคร
แต่เวลาเข้าไปทำงานแล้ว ขอบอกอะไรไว้หน่อยนะ
คนที่เราคิดว่าดี ยังสามารถกลายเป็นร้าย
คนที่ร้าย อาจจะร้ายได้อีก
ส่วนคนที่ร้ายสุดขีด เขาอาจจะสามารถร้ายขึ้นไปจนทะลุเพดานชั้นบนสุดออฟฟิศได้เลย
ในสังคมการทำงาน
ทุกคนไม่ได้มาเพื่อชมดอกไม้บาน หรือดูผีเสื้อ
ทุกคนมาเพื่อเงิน ผลประโยชน์ และความก้าวหน้า
ฆ่าได้ฆ่า ใครตายช่างมัน
เวลาทำงาน ให้ทำงาน
เวลาเลิกงาน ค่อยเป็นตัวของตัวเอง
สวมบทบาทมนุษย์เงินเดือนไปในสังคม
ขอบคุณนะคะ สำหรับคำเตือน เราก็อยู่ของเรานี่แหละ เราไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใครเขาด้วย
อย่าสุงสิงสิงมาก แต่ขณะเดียวกันก็ต้องมีสังคมนะ บาลานซ์ชีวิตให้ดี สู้ๆ เพื่อนร่วมงานคนอื่นอาจจะมีแต่ดีๆรออยู่ก็ได้
ขอบคุณค่ะ เป็นเด็กใหม่ ไม่รู้จักใครเลยจริงๆค่ะ และเราก็ไม่รู้ด้วย ว่าพวกเขาจะมาดีกับเราหรือเปล่า เราว่าคงต้องปรับตัวอีกเยอะเลย
เห็นด้วยค่ะ พอถึงจุดๆนึงเราจะปรับมันได้อย่างลงตัวค่ะ
มีปัญหาเช่นกันค่ะ บอสไล่ลูกน้องออกไปสองคน ความทุกข์ทรมานตกมาอยู่ที่เราค่ะ แต่ค่าตอบแทนดีเลยทำต่อไปค่ะ เอิ๊กๆๆ
อาทิตย์นี้คือหัวฟูมาก หัวถึงหมอนคือหลับไม่ฝันค่ะ นาฬิกาปลุกแล้วเหมือนฝันร้าย
ตอนนี้ต้องรีบมาปั่นนิยาย เขียนไปได้สามย่อหน้า มึนค่ะ เลยแวะเข้ามาหาคลายเครียดด้วยค่ะ
งานใหม่สิ่งแวดล้อมใหม่ทำให้เราแกร่งขึ้นค่ะ
เจอเพื่อนที่ทำงานดีและบอสที่น่ารักยิ่งกว่าถูกหวยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ขอให้โชคดีมีความสุขนะคะ
ขอบคุณมากคร้าาา
ถ้ายังกังวลใจแบบนี้ลองมุ่งเป้าหมายไปที่งานหลักก่อนดีไหมล่ะคะ นิยายก็อัพเดตบอกคนอ่านไว้ก่อนว่าช่วงนี้อาจไม่มีเวลามาอัพ รอให้จิตใจนิ่งก่อนก็ว่ากันไป
คือเอาตรงๆนะ การที่หัวหน้าทดสอบก่อนรับทำงานเขาไม่ได้จู่ๆไม่พอใจขึ้นมาเองหรอก แต่ด้วยบทบาทหัวหน้าไง เขาต้องประเมินว่าถ้ารับไปอาจร่วมงานกันลำบาก หรือทำให้ทีมต้องมาคอยแบกแบบนี้ก็ไม่ดีใช่ไหมคะ ดังนั้นไม่ต้องกังวลกับคนๆนั้น มันเรื่องปกติในการทำงานร่วมกัน เพราะทุกคนอยากทำงานแบบไม่มีปัญหาและใครก็อย่ามาทำให้งานของฉันมีปัญหา ตอนนี้ก็แยกอยู่คนละส่วนกันแล้วใช่ไหมคะ ดังนั้นรับผิดชอบงานในส่วนของเราให้ดีก็พอ เตรียมตัวเตรียมใจ อย่าทำพลาด สงสัยอะไรให้ถามคนสอนงาน มีปัญหาอะไรก็รีบบอกทีมเลย
ขอบคุณมากค่ะ เป็นคำแนะนำที่ดีมากเลยค่ะ
ก็...ยอมรับแหละว่าตอนทำงานเราก็สวมบทเป็นคนใจร้าย
จ้ะ แต่ก็น่ากลัวเกิน คนเพิ่งจะเข้ามาใหม่เอง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?