Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

อึดอัดกับชีวิตในโรงเรียน

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะ เราเป็นคนแคร์เพื่อน(มาก)ใครทำดีกับเรา1เราจะสนองคืน10เลยค่ะ เราอายุ17เพื่อนในกลุ่มเขาไม่คุยกับเราเลยค่ะ เราก็พยายามชวนคุยยิ้มแย้มช่วยเหลือพูดดี แต่เราก็โดนเมินค่ะ โดนใช้ตลอดเลย และเราก็ยิ้มรับเราเคยคิดว่าเขาก็แค่ไม่ว่างทำจริงๆเราช่วยได้เราช่วย แต่นานวันเข้า เขาใช้แบบใช้เพราะเขาขี้เกียจและเขาก็ไม่ใช้คนอื่นนอกจากเรา คราวนี้เราแค่บอกว่า ไม่อ่ะขี้เกียจแล้ว(พูดน้ำเสียงหยอกเย้า) คือถ้าพูดจิงจังเรากลัวเขาจะเกลียด แต่แค่เราพูดแค่นี้เขาก็ไม่ใช้เราอีก และตอนแรกก็ไม่มีอะไรค่ะ เราก็ตามๆกลุ่มเพื่อนไปเรื่อยๆคือเป็นเหมือนอากาศ ไปไหนเพื่อนไม่ชวนแชตเพื่อนไม่ทักถ้าเราไม่ทักไปก่อนทักก็ประมาณ ถามคำตอบคำถ้าเราไม่ถามเขาจะไม่ทักเลยค่ะ และงานกลุ่มเราก็เป็นเศษตลอด  เราท้อใจมากค่ะ เราพยายามอ่านกระทู้เพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันและอ่านคอมเม้นมาหลายคอมเม้น พยายามคิดตาม แต่ความรู้สึกมันกดดันอึดอัดเราไม่เป็นตัวของตัวเอง เราพยายามปลอบใจตัวเองว่า ยังมีคนเจอแบบเราและเขาก็ยังสู้ แต่ตอนนี้เราท้อมากเกินไปค่ะ เพราะเพื่อนนินทา เขามองเราด้วยสายตาที่น่าอึดอัด เหมือนมองพวกไม่เข้าเพื่อน มองเป็นคนที่แตกต่าง เราพยายามเข้าหาทำดีด้วย ไม่ได้ผลเลยค่ะ เราลองคิดว่าหรือเป็นตัวเราเองที่น่าอึดอัด เราก็พยายามคุยด้วยเยอะๆทำทุกอย่าง จนตอนนี้เหนื่อยมากค่ะ เป็นตัวประหลาดในห้องที่เพื่อนในกลุ่มแบนแล้วยัง ไปถามว่า

กินไรยัง ทำไร ทำการบ้านยัง มีไรให้ช่วยไหม 

แกล้งยิ้มโง่ๆแสร้งไม่รู้ว่ากำลังโดน จิกกัดด้วยสายตา โดนแซะด้วยคำพูด

เราจะขอย้อนตอน ม.ต้นนะคะ เราย้ายจาก กทม มาจังหวัดจังหวัดหนึ่ง ซึ่งก็เป็นเด็กใหม่ค่ะ บอกเลยเราโดนเล่นหนักมาก โดนแบนทั้งห้อง โดนพูดต่อหน้าต่อตาเด็กใหม่อย่าซ่า  55555555เราอยากจะขำให้คลุ้มคลั่งไปเลย คือเรายังไม่ได้ทำไรเลยค่ะ เราเป็นคนจืดๆชอบวาดรูปไม่นินทาใคร ไม่ว่าใครก่อน แต่เราก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องมาหาเรื่องเราเรื่องของเรื่องเกิดขึ้นจากคนชื่อ เอ(นามปลอมๆ) เอไม่ชอบหน้าเราค่ะเขาว่าเราหยิ่ง เลยไปบอกเพื่อนว่าห้ามเล่นกับเรา เรารู้ได้ไงหรอเพราะว่า เรามีเพื่อนคนนึงที่เขาคุยกับเราและเข้าใจเราแต่เขาบอกว่าไม่อยากมีปัญหากับเอ เพราะงั้นเวลาเจอกันขอให้เราอย่าทักเขาค่ะ เขาแอบคุยกับเราในแชต เราเข้าใจค่ะเราก็ทำตามเพราะแค่เขายอมคุยกับเราแบบลับๆก็ดีแล้ว เราใช้ชีวิตในแต่ละวัน โดนแกล้งเหยียบเท้า แล้วทำเป็นว่ามองไม่เห็น ทำท่าเซมาชนเราแรงๆ คือถ้าขนาดนี้ก็วิ่งชนเลยค่ะ แรงมากเราเซเกือบล้มตลอด โดนเขียนโต๊ะเรียนค่ะ

เขียนว่า ตูเกลียดเมิงEควาย จริงๆใช้คำแบบคำของมันจริงๆเลยค่ะแต่เรากลัวโดนแบนกระทู้ใช้คำหยาบ เราฝืนจนเราเริ่มเศร้า นอนร้องไห้อยู่บ้าน นอนทีตี1-3ตื่น6โมง เพราะเรายังไม่อยากนอนเร็วค่ะ ถ้านอนเร็วลืมตาตื่นอีกทีก็คงเช้าและได้พบกับ นรก บนดินแน่ๆ(โรงเรียน) มันเลยยิ่งทำให้เราหวาดระแวงค่ะ กลัวชนิดแค่ได้ยินชื่อก็อยากกระโดดน้ำหนีเลยค่ะ เรากลัวมาก เราเหนื่อยเราท้อเรากลัวๆๆๆๆๆ จนจะเป็นประสาท เราฝันถึงเรื่องพวกนี้บ่อยมากๆ เราฝันว่าเขาเลิกด่าเราแล้วมาเป็นเพื่อนกัน ฝันแบบนี้จริงค่ะเราฝันบ่อยมากเหตุการณ์ดีๆในฝันเยอะแยะ แต่ความจริงคือโหดร้ายมาก เราอย่างกับศพเดินได้ค่ะสภาพในแต่ละวัน จนแม่เราย้าย รร.ให้ไปต่อ
ม.3ที่อื่น ที่ใหม่เพื่อนไม่ด่าต่อหน้าค่ะแต่เมิน และช่วงนั้นเราซึมเศร้า เราปลงมากค่ะ เพื่อนไม่คุยกับเราเราก็หน่ายจะทัก เลยคบกันแบบคนรู้จัก แล้วสภาพจิตเสื่อมไปแล้วค่ะกู้คืนไม่ทัน จนกลายเป็นคนคิดมากสุดๆเพื่อนใหม่แอบซุบซิบกันเรื่องเรา เรารู้ดีค่ะ
แต่ตอนนั้นเราท้อมากลงรถรับส่งเราไม่เข้า รร.และไม่รู้จะไปไหนเลยเดินไปเรื่อยๆนั่งข้างทางตัดพ้อกับตัวเองบ้าง เดินไปร้านหนังสือแวะอ่านข้ามเวลาบ้าง(แต่ไม่ซื้อ)กินข้าวในร้าอาหารแบบกินช้าๆนั่งไปนานๆ จนถึงเวลารถมาเราค่อยขึ้นรถกับบ้าน

เรากลัว รร.ค่ะมันน่าอึดอัดมาก ไร้ตัวตนแล้วยังโดนนินทามองเราแบบ แปลกแยก ขนาดคุณครูยังมองเราแบบไม่เข้าพวกเลย เรารู้ค่ะว่าคงเป็นเพราะเราไม่เฮฮา เราพยายามยิ้มสุดพลังแล้ว แต่สภาพจิตใจไม่ขำเลยค่ะ สุดท้ายครูบอกว่าเวลาเรียนเราไม่พอ เราเลยต้องไปแก้อะไรหลายๆอย่าง จนจบมาได้ 

เราเลยตั้งใจจะเริ่มใหม่กับ ปวช1 เป็นคนร่าเริงแต่เพื่อนกลุ่มเราเขามาด่วยกันแต่แรกค่ะเขาเป็นสก๊อยค่ะ สักลายตามที่ลับ ปากแดงหน้าเทา ตอนกลางคืนชอบไปแง๊นๆ ถ่ายลงเฟสประจำเลยค่ะ เราก็แบบคิดว่าสไตล์ไม่เหมือนกันไม่เป็นไรขอแค่เราพูดดีต่อกันและประคองกันเรียนให้จบก็พอ แต่เหมือนเดินค่ะ เราโดนเมินเพราะจืดชืดไปสำหรับเขา เขาเคยพูดใส่ลอยๆว่า บางคนก็ไม่เข้าหมู่เข้าพวกตั้งใจเรียนเป็นเด็กเรียน
แล้วก็มีอีกหลายคนในกลุ่มแซะว่า
อย่าไปว่าเขาเขาเป็นเด็กดี เรารู้เลยค่ะ เขาชอบยังไงเราชอบยังไง มันไม่คิกกันมากๆค่ะ เราเคยมีเพื่อนอยู่ กทม เป็นกลุ่ม5คน อ่านิยายดูซีรีย์ชอบวงเกาหลี ชอบเข้าร้านหนังสือชอบไปดูหนังโรง และก็ดูการ์ตูนด้วยค้ะบางคน ไม่ได้เป็นเด็กเนิร์ดอะไรนะคะ พวกนางก็หวีดผชเกาหลีของพวกนางไป เรานี่จะห้าวสุดในกลุ่มหน่อย ถ้าเพื่อนโดนนินทาเราเดือดมากค่ะ

แต่พอย้ายมาทุกอย่างมันแปลกไปหมดเลยค่ะ 

ปัจจุบันย้ายจากปวช1ไม่ใช่ย้ายหรอกออกมาเลย ออกมารอต่อปวช1ใหม่ รร.ใหม่สายสถาปัตย์ ก็เป็นแบบเดิมค่ะ โดนเมินเรามีเพื่นที่ดูน่าเข้าหาอยู่ในห้องอยู่นะเหมือนจะชอบอะไรคล้ายกันแต่เราไปเล่นกับเขาไม่ได้ค่ะถ้าไปเพื่อนกลุ่มทีทเราเล่นด้วย ได้แซะเราแน่ๆเราจึงต้องเป็นเบ้ต่อไป แต่ตอนนี้เราอยากออก มาเรียน กศน มากเลยค่ะรู้สึกตัวเองจะเรียนไม่จบเพราะ ซึมเข้าไปทุกวัน เราไม่ไหวค่ะเรา่พิมพ์อยู่ พ.น ต้องไป รร.อีกไม่อยากไปเลยค่ะ อาจฟังดูเหมือนขาดความอบอุ่นที่มาตั้งกระทู้แบบนี้ และดูอ่อนแอขี้ขลาด โง่ หรืออะไรก็ตามที เรายิมรับหมดค่ะ แต่ถ้ามาอยู่ในจุดที่เรายืนแล้วสู้ตัวคนเดียว จะรู้ถึงความโหดร้ายของสังคมใน รร.ของเราเลยค่ะ 
เราอยู่หอไม่รู้จะระบายกับใคร จึงสมัครเพื่อมาตั้งกระทู้ดูค่ะ เราอยากเรียน กศน มากแต่เป็นห่วงพ่อแม่ค่ะเสียเงินย้ายให้เราเยอะแล้ว. เราตันมาก ทนก็แทบจะยันต่อไม่ไหวแล้ว เรากลัว รร.มากไม่อยากไป

แสดงความคิดเห็น

>

5 ความคิดเห็น

Ayo11582 21 พ.ค. 62 เวลา 14:38 น. 1

มากอดกันเถอะนะเจ้าของกระทู้ พี่เองก็เจอปัญหาแบบเจ้าของกระทู้ไม่ต่างกันค่ะ...

แต่ต่างที่ว่า พี่ไม่ยอมคน เพื่อนพี่ทำอะไรไม่ดีพี่จะไม่เห็นด้วย พี่จะค้านตลอด คือพวกนางอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่ นาง B จะโดนสปอยตลอดเวลาทำอะไรก็ตาม พี่กับเพื่อนที่ชื่อ C เคยเป็นเพื่อนรักกันมาก เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่ม.1 ช่วยกันเรียนมาจนถึงปวช.2 แต่พอขึ้นปวช2 นาง C ก็มีเพื่อนใหม่ไปเข้าพวกกับเพื่อนกลุ่มนาง B ค่ะ ส่วนพี่ก็มีเพื่อนคนนึงที่ไม่ค่อยสมประกอบเท่าไหร่ ชื่อ D ค่ะ และมีเพื่อนผช.กลุ่มของหัวหน้าห้องที่พี่ทำงานร่วมกันอยู่ด้วย ตอนแรกๆ พวกนาง B ดีกับพี่ทุกอย่าง เวลาพวกนางมีปัญหาเรื่องการบ้าน พี่สอนพวกนางตลอด พี่ให้พวกนางลอกการบ้านตลอด ติวข้อสอบพี่ก็ช่วย (เพราะพี่เรียนเก่งสุดในปวช. นี่ไม่ได้อวยนะ เอิ๊กๆ) แต่พอผ่านไปสักระยะ นางสาว B กับกลุ่มของพวกนางก็มาปั่นหัวเพื่อนพี่ นาง C จนนางไม่ยอมมาคุยกะพี่และย้ายโต๊ะไป (อันที่จริงพี่เป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครหรอก ออกจะจืดชืดเหมือนหนูอ่ะแหละ) แต่พี่ก็มีเพื่อนคือนางสาว D เป็นเพื่อนคุยกัน เพราะหัวอกเดียวกัน ถึงนางจะไม่ค่อยเต็มแต่นางเป็นเพื่อนที่น่ารักมาก นิสัยดีด้วย พี่เลยคบนางเป็นเพื่อน เวลาพี่มีีรายงานกลุ่มพี่จะเอานาง D เข้ากลุ่มเสมอ และมีเพื่อนๆอีกหลายคนที่เสนอตัวอยากให้เข้ากลุ่มที่มีพี่ทำรายงานไง แต่พี่ไม่อยากรับคนพวกนั้นเข้ากลุ่มเลย เพราะพี่ไม่ถูกชะตา (และพี่รู้ว่าพวกนางเสแสร้งทำดีกับพี่) จนกระทั่งช่วงปิดเทอม พี่มีโอกาสไปเที่ยวอเมริกา (ลุงพี่กะป้าสะใภ้ชวนไปอยู่เป็นเพื่อน) พี่เลยพาน้องสาวไปเที่ยวด้วย เพราะน้องสาวพี่เจอปัญหาไม่ต่างกัน พี่ไปอยู่ที่อเมริกาได้ 1 เดือน ที่นั่นพี่เจอเพื่อนที่ดีมากตลอดเวลาไปที่อยู่ที่นั่น พี่ลืมปัญหาที่เกิดขึ้นไประยะนึงเลยค่ะ แต่พี่จะเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบถ่ายรูปตัวเองลงโซเชียลเท่าไหร่ แต่พี่จะแท็กว่าไปเที่ยวที่ไหนๆ และหลักฐานยืนยันคือจีพีเอสในเฟสบุ๊คที่ระบุนั่นเองค่ะ พอเปิดเทอมกลับมาพี่มาเจอพวกนางด่าว่าพี่โกหก ตอแ-ล ว่าไม่ได้ไปจริงๆ ของฝากของพวกนางก็ไม่มี (คือพวก-ไม่ให้เงินกูสักบาท พวก-ไม่ได้หวังดีกับกูทำไมต้องให้พวก-ยะ) พี่ก็ซื้อแค่ของฝากมาฝากพวกอาจารย์และเพื่อนบางคนและเพื่อนสนิทพี่เท่านั้นแหละ แล้วจากนั้นมาพวกนางก็เสียดสีพี่มาตลอด เพื่อนพี่เลยบอกว่า "อย่าไปยุ่งกับพวกมัน พวกมันอิจฉาที่พวกเราได้ดีกว่า" มันก็จริงอ่ะ เพราะการเรียนของพี่กับเพื่อนดีขึ้นมา พี่พาเพื่อนเรียนจนได้ 3.5 ส่วนพวกมันเกรดต่ำลงเรื่อยๆ แต่พวกมันก็พยายามก่อกวนพี่ต่างๆ ทั้งโพสแคปชั่นเสียดสี (จนพี่ต้องอันฟอลเฟสและไอจีพวกนาง ตัดขาดการติดต่อกับพวกนางทุกช่องทาง) จนต่อมาพวกนางมาถามเบอร์อาจารย์วิชา A พี่ก็เลยไม่ให้พวกนาง(ไหนๆ ก็เกลียดฉันอยู่แล้ว ก็อย่ามายุ่งกับฉัน เกลียดกันไปเลย) บอกให้พวกนางไปขออาจารย์เอง พวกนางเลยเกลียดเป็น x10 หลังจากท่ี่พวกนางเกลียดพี่อยู่แล้ว พวกนางพยายามไลน์ชวนเพื่อนสนิทพี่ นางสาว D ให้ไปนั่งข้างๆพวกนาง แต่เพื่อนพี่คนนี้ น.ส. D ไม่ไปค่ะ เพราะนางรู้สันดานพวกยัยน.ส. B ดีว่าเป็นยังไง จากนั้นพวกนาง B ก้เสียดสีพี่เรื่อยมา แต่พี่ก็เงียบ พี่ไม่สนใจ ไม่โต้ตอบ พี่ทำชีวิตให้เป็นปกติ (บนโลกนี้ไม่มีใครไม่ถูกนินทา อมิตาภพุทธ) กิน เที่ยว เล่น ดูหนัง ฟังเพลง พ่อแม่พาไปเที่ยวตปท.บ่อยขึ้น ส่วนเพื่อนๆคนอื่น ก็เข้ามาให้กำลังใจพี่ตลอดเวลา (ซึ่งพี่อยู่ได้ก็เพราะยังมีคนคิดดีๆ แบบนี้อ่าแหละ) เวลามีรายงานกลุ่ม มีแต่คนรับพี่เข้ากลุ่มทั้งนั้น ตอนมีกิจกรรมโรงเรียน พวกนั้นสามารถหากลุ่มได้ครบ 10 คน ส่วนพี่กับเพื่อนก็เหมือนเศษเลยอ่ะ แต่มีน้องๆ น่ารักๆ ที่พี่สนิทด้วยมาชวนพี่เข้ากลุ่มเข้าค่าย และน้องๆทำให้วันนั้นของพี่กับเพื่อนเป็นวันดีตลอดการทำกิจกรรมเลยล่ะ ในขณะที่พี่มีเพื่อนๆ มีน้องๆ คุยมากมาย แต่พวกนางเหล่านั้นกลับไม่มีใครคบแล้ว เพราะรู้สันดานกันดี แถมยังมีนินทาลับหลังอีกด้วย พี่อดทนมาจนพี่เรียนจบปวช.3ได้สำเร็จ และรางวัลแห่งความอดทนของพี่ก็คือพ่อกับแม่ให้ทริปเที่ยวฝรั่งเศสกับเพื่อนอีกคน คราวนี้ล่ะพี่อัพรูปลงโซเชียลเลย พวกเพื่อนๆในเฟสพี่ก็ต่างแชร์กันไปจนถึงพวกนาง ที่พี่รู้เพราะเพื่อนพี่แคปรูปที่พวกนางมากดไลค์ให้ดูทางไลน์ แถมพวกนางยังอิจฉาไม่หยุดด้วยการมาแอดเฟสขอพี่เป็นเพื่อน แต่พี่อันเปรต เอ๊ย อันเฟรนด์ไปจ้า อิิอิ ตอนนี้งานรวมตัวศิษย์เก่าพี่ก็ทำงานมาได้เกือบ 6 เดือนล้ะ มีความสุขกับงานที่ทำมาก ส่วนเพื่อนพี่อีกคนก็ได้งานเป็นที่ทำงานเดียวกันแต่คนละแผนกแค่นั้นเอง วันรวมตัวศิษย์เก่า พวกนางแต่ละคนเปลี่ยนไปมากอ่ะ การแต่งตัว คือแบบเด็กมหาลัยผสมสก๊อยอ่ะ แถมท้องก่อนแต่งอีก! ท้องก่อนเรียนจบด้วยจ้า ส่วนพี่มีแฟนทำงานดีๆ และในงานวันรวมตัวศิษย์เก่า พี่นี่แหละคือคนแรกที่ประสบความสำเร็จ ขับรถ Honda HRV ของพ่อมาร่วมงานเหยียบหน้าพวกนางเต็มๆ ส่วนพวกนางสันดานเดิมก็ไม่เลิก พยายามทำดีกับพี่ เพื่อหวังจะอาศัยพี่นั่งรถกลับบ้าน (แต่เสียใจ! เจ็บแล้วจำเว้ยย) เท่านั้นแหละปัญหาที่พี่เจอ คนเรามันเจอปัญหาสารพัดรูปแบบ ใครจะมากหรือน้อยเท่านั้นเอง หนูอาจจะเจอไม่เท่าพี่หรือพี่อาจเจอไม่เท่าหนู แต่พี่ขอเป็นกำลังใจให้หนูสู้ต่อไป งัดข้อดีที่มีอยู่ในตัวออกมา เอาข้อดีของเราออกมาแล้วเพื่อนจะเห็นค่าเอง คนประเภทนี้มันมีเยอะ ถ้าหนูใส่ใจก็เท่ากับว่าหนูทำร้ายตัวเองนะ ปัญหาเรื่องครูไม่ชอบหน้าพี่ก็เคยเจอ แต่พี่โนสนโนแคร์ค่ะ มาเพื่อเรียนไม่ได้มาเพื่อให้ใครรัก สู้ๆนะคะ ไม่มีใครรักก็มีพ่อแม่นี่แหละที่รักเราจริงๆ มันจะต้องมีเพื่อนสักคนสิที่ดีกับเราจริงๆ

3
Ayo11582 21 พ.ค. 62 เวลา 17:00 น. 1-1

ตอนนี้พี่ก็พักใจ มาเริ่มต้น เริ่มงานที่อเมริกาค่ะ ชีวิตตอนนี้แฮปปี้ดีมาก เชื่อพี่นะคะ ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอค่ะ เรื่องร้ายๆ จะทำให้น้องเข้มแข็งค่ะ

0
Slot123 21 พ.ค. 62 เวลา 19:26 น. 1-2

หนูเหนื่อยมากเลยค่ะพี่ หนูรู้สึกฝืนทุกวัน หนูเครียดหนูไม่อยากไปโรงเรียนเลย

0
Ayo11582 26 พ.ค. 62 เวลา 01:55 น. 1-3

ความเหนื่อยจะสอนให้เราอดทน ความอึดอัดจะสอนให้เราต่อสู้ ไม่รู้จักเหนื่อยค่ะ ปัญหาเหล่านี้ที่น้องเจอ คิดซะว่าเป็นบททดสอบที่เทวดาอาจกำลังทดสอบน้องอยู่ค่ะ พี่เคยคิดแบบนี้นะ พี่คิดว่ามันเป็นบททดสอบและบทเรียนราคาแพงที่สุดในชีวิตที่สอนให้พี่รู้จักอดทนกับปัญหา ไม่คิดหนีปัญหา การอดทนและเผชิญหน้ากับปัญหา จะสอนให้น้องแข็งแกร่งค่ะ พี่เอาใจช่วยให้น้องผ่านปัญหานี้ไปให้ได้นะคะ สู้ๆค่ะ

0
yangpitchy30 22 พ.ค. 62 เวลา 13:32 น. 2

พี่เคยประสบปัญหาแบบน้องคะ ปัญหาคือเราแคร์คนอื่นจนไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่ว่าน้องจะย้ายไปไหนก็หนีไม่พ้นปัญหาแบบนี้หรอกคะมีทุกที่ในสังคมโลก เปลี่ยนที่ตัวเองคะ อย่าไปแคร์ ถ้าเราคิดว่าเราทำดีแล้วก็ทำต่อไป ไม่คุยก็ลองช่างmomสิคะ เลือกคุยกับคนที่เขาอยากเป็นเพื่อนเราดีกว่า ทำหน้าที่เราดีที่สุดคะ พวกนี้มันจะแพ้ภัยไปเอง แต่มันต้องใช้เวลานะคะ หนีปัญหาหนีไปก้เท่านั้น สู้กับมันเลยคะ เป็นกำลังใจให้ไม่ต้องย้ายหรอก คอนเฟิมทุกที่บนสังคมโลกเป็นแบบนี้

0
bamna68 27 พ.ค. 62 เวลา 17:02 น. 3

ลองแอดไลเรามานะbamt13เดะจะแนะนำให้ตอนนี้เราก้อเปนแบบจขกท.เนี่ยล่ะมีไรมาคุยกันแรกเปลี่ยนกันนะ

0
ไม่บอก 16 ธ.ค. 63 เวลา 20:53 น. 4

เหมือนกันเลยพอเราหมดผลประโยชน์ก้โดนเมินตลอด เราเองก้โดนแบบจขกทนะรสอึดอัดมากๆอยากย้ายรร

0