ขอกำลังใจหน่อยสิ
ตั้งกระทู้ใหม่
พ่อเราชอบเสพยา มีอาการทางจิตเเละพ่อเราบ้ากามค่ะ เราไม่อยากอยู่ด้วยเเล้ว พอไม่มีเเม่เราก็กลัว
ตอนนี้ไม่มีเงินเลยค่ะ เราเคยตั้งใจอ่านหนังสือมาซักพักเเล้ว เเต่ไม่คิดว่าจะกลายเป็นเเบบนี้
...เราตั้งใจว่าจะเลิกเรียนมาหางานทำ
ตอนนี้เราอายุ16ค่ะ เเต่อยู่ม.6 เเล้ว555
ชีวิตเนาะชีวิตๆๆๆ เพื่อนเราทุกคนเขาก็มีครอบครัวดีๆกันทั้งนั้น เเต่ทำไมเราเป็นเเบบนี้ เฮ้อออ
อยากจะร้องให้จริงๆค่ะ รู้สึกเเย่มาก55555เเต่ไม่ร้องจะดีกว่า
ขอกำลังใจเล็กๆน้อยๆทีค่ะ รู้สึกท้อนิดๆ....ตอนนี้ไม่มีใครคุยด้วยเลย
2 ความคิดเห็น
- มีปู่ ย่า หรือตายายที่พอจะไปอยู่ด้วยแทนไหม หรือญาติ (ที่ดีๆ) ก็ได้
- ถ้ามีพฤติกรรมเสี่ยงจากพ่อจริงๆ ลองโทรแจ้งหรือขอคำปรึกษาที่มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก 0-2412-1196 ไม่ก็ศูนย์ช่วยเหลือสังคม 1300 ก็ได้นะ
- ก็ไม่รู้ว่าอายุ 16 แต่เรียนอยู่ ม.6 ได้ยังไง (รู้จักแค่วิธี กศน) แต่ถ้าจริงก็เรียนให้จบ ม.6 ก่อนครับ เพราะงานหลายๆ อย่างจะสามารถทำได้เพิ่มขึ้นด้วย
- อันที่จริง ถ้าน้องมุ่งมั่นและตั้งใจจริงนะ หางานทำช่วงเลิกเรียน แล้วเก็บเงินไว้อย่าบอกพ่อ (เก็บให้มิดชิดด้วยล่ะ) เอาไว้ใช้ตอนแยกไปอยู่คนเดียวหลังเรียนจบ เพราะถ้าพ่อน้องติดยาจริงอย่างที่น้องบอกน้องไม่ควรให้เขาเห็นเงินเลยครับ
*** เอาจริงๆ นะ การที่พ่อเสพยานี่ก็เข้าข่ายจะให้ศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็กเข้ามาดูแลได้แล้วนะครับ (ถ้าพี่อ่านไม่ผิดน่ะนะ) ลองเข้าไปดูตามนี้ก็ได้ครับ เพราะถ้ามันเสี่ยงต่อตัวน้องจริงๆ ก็ควรคิดเรื่องนี้ดูนะครับ https://www.thaichildrights.org/category/articles/article-laws/
มีอะไรก็ทักหรือถามพี่หรือคนอื่นๆ ในเว็บนี้ได้ครับ มีคนพร้อมจะช่วยอยู่เสมอครับ ยกเว้นแต่ว่าน้องจะโกหกอ่ะนะ
เราไม่มีป้าค่ะ ลุงเราเสียหมดเเล้ว ส่วนน้ารับเลี้ยงเด็กคนอื่นไปเเล้วค่ะ ส่วนทางฝั่งพ่อเขาไม่เคยมาเยี่ยมอะไรเลย
งั้น หาเพื่อนบ้านที่พอพึ่งพาและไว้ใจได้ไว้ด้วยนะครับ เผื่อเกิดเรื่องอะไรจะได้เรียกให้ช่วยได้
อย่าท้อเลนนะ จริงๆเป็นความผิดที่พ่อกับแม่เลย ห่ง่นทำ พาททาม ได้ไหม๊ลูก ไม่อยากให้เลิกเรียนเลย ถ้าเราผ่าน ม.6 ไปได้ จะรู้เลยว่าที่อดทนเหนื่อยจนเรียนให้จบ ม.6 มันจะเปลี่ยนชีวิตเรา มันจะทำให้เราออกโบยบินสู่ท้องฟ้าได้ ถึงไม่มั่นคงมาก แต่มันก้อเป็นจุดเริ่มต้นที่จะก้าวเดินต่อๆไปได้ บางอย่างความจริงกับความฝันมันต่างกันนะลูก เราเกิดมาไม่มีใครรู้หรอกว่าจะเจอกับปันหาแบบไหนบ้าง ปันหาที่นู๋เจอก้อถือว่าหนัก เพราะเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตเลยก้อว่าได้ น้าอยากให้นู๋ฟางานทำก่อน พอมีรายได้บ้างแล้ว ก้อจะได้เรียนต่อแล้วขยับขยายออกมา ชีวิตคนเรามันมีมืดและสว่าง วันนี้ฟ้าอาจจะมืด แต่ขอให้เราเชื่อมั่นว่า สักวันเราต้องเจอแสงสว่างแน่นอน ไม่มีใครที่ทุกข์ไปตลอด มันต้องเจอแสงสว่างแน่นอน แต่เราอาจจะต้องเดินต่อไปอีกหน่อย อดทนนะคะ พยายามใช้ชีวิตใฟ้มีสติมากๆแล้วเราจะผ่านมันไปได้ แล้วเราจะเจอแสงสว่างของชีวิตนะลูก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?