Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

มีเพื่อนเยอะ แต่ไม่สนิทสักคน?

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเข้ารรนี้ตอนม1 ค่ะ ตอนนี้ขึ้นม3แล้ว รรมีตั้งแต่ป1 รรเปลี่ยนห้องทุกปีค่ะ ส่วนใหญ่คนอื่นก็ยังสนิทกับกลุ่มเดิมๆกันอยู่ ปกติเราก็เฟรนลี่กับทุกคนนะ เข้ากันได้เกือบทุกคน แต่ทำไมเราไม่มีเพื่อนที่สนิท ไม่มีกลุ่มเลย เราไม่รู้ว่าเพื่อนเราที่เราคิดว่าสนิทเขาสนิทกับเรารึเปล่า เพื่อนๆเราเขาก็มีกลุ่มกันอยู่แล้ว ก็ชวนกันไปเที่ยวกันเป็นกลุ่ม แต่เราไม่มีใครชวนเลยอ่ะ ปีที่แล้วทุกครั้งที่ทำงานกลุ่มเราก็ไม่มีกลุ่ม คือต้องรอกลุ่มอื่นเหลือ ทั้งๆที่เราก็ทำงานนะ บางทีเราแบกงานทั้งกลุ่มด้วยซำ้ พอเปิดเทอมครูสั่งงานให้ทำโปรฟายข้อมูลตัวเองแล้วให้ใส่ชื่อเพื่อนสนิท แต่เราไม่รู้จะใส่ใครเลยอ่ะ
ลองถามเพื่อนดูเขาก็เฉยๆกัน คนที่เราว่าจะใส่ชื่อก็ไม่ใส่ชื่อเรา เราควรทำไงดีคะ ให้ใส่ชื่อเขาไป หรือ ไม่ต้องใส่เลย แล้วปีนี้เราควรทำไงต่อไปดีคะ

แสดงความคิดเห็น

>

2 ความคิดเห็น

Omi-chan 25 พ.ค. 62 เวลา 16:30 น. 1

เราก็เคยเป็นแบบนี้ค่ะ เราทำตัวเป็นกลางตลอด ทำให้เราไม่มีเพื่อนสนิท เราปฏิบัติต่อทุกคนเท่ากันหมดเลย จนตอนช่วงม.1เทอม2 เราไปเกาะกับกลุ่มๆนึง สถานะในกลุ่มเราด้อยกว่าคนอื่นที่มาก่อนอยู่แล้วแต่ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก เราเริ่มด้วยคำว่า ขอไปทานข้าวด้วยได้มั้ย ทำแบบนี้ทุกวันเลยค่ะ ช่วงแรกๆโดนเมินนิดหน่อย เช่นเวลาเขาคุยกันแต่เราได้แต่นั่งเงียบๆ (ตรงนี้ไม่ต้องน้อยใจไปนะคะ เป็นผู้ฟังที่ดีไปก่อน) หลังๆก็เริ่มสนิทกับทุกคนเลย ได้ไปติวหนังสือ คุยเรื่องตลก เปิดความลับกัน เป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆเลยค่ะ


แต่กลุ่มนี้เขาอยู่กันเหนียวแน่นมากค่ะ555 เราเลยไปเข้าไม่ได้ แต่เรากล้าพูดว่าเราได้เพื่อนสนิทที่พูดได้ทุกเรื่องจากกลุ่มนี้ตั้ง 2 คนแน่ะ อาจจะงงว่าสนิทยังไง คือเขาก็อยู่ของเขาเหมือนเดิม แต่พอเราเข้าไปคุยเขาก็จะอ้าแขนต้อนรับ(บางทีก็คิดว่าเราคิดไปเองรึเปล่า555) ทำให้เราเป็นส่วนนึงในการพูดคุยกันได้ค่ะ อย่างน้อยไม่เหงาแล้ว


ปัจจุบันเราม.3แล้ว อยู่กับกลุ่มใหม่ค่ะ ก็มีความสุขดี เราคิดว่าคีย์ในการทำให้ได้เพื่อนสนิทคือการเข้าหาเขาก่อน(ไม่ค่อยมีใครเข้าหาเราก่อนหรอกค่ะ นอกจากเราจะเรียนเก่งหรือมีอะไรดีที่มันดูพิเศษ ฯลฯ) และใส่ใจเขามากกว่าคนอื่นๆ ทำให้เขารู้ว่าเขาพิเศษนะ แต่ไม่ใช่ทำไปส่งๆนะคะ ถ้าจะช่วยก็ช่วยแบบอยากช่วยจริงๆ ความจริงใจที่ทุ่มเทให้เขา เราเชื่อว่าสักวันมันจะกลับมาเองแหละ


เรื่องใส่ชื่อไม่ใส่ชื่อ ขึ้นกับคุณจขกท.เลย ถ้าเขาพิเศษสำหรับเราก็เขียนไปเถอะค่ะ ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะมองยังไง วงเล็บไปหน่อยก็ได้ค่ะว่าอยู่ด้วยแล้วสบายใจ555 ส่วนปีนี้คุณจขกท.ลองเข้าหาคนอื่นที่เรามั่นใจว่า คนนี้แหละเพื่อนอยากสนิทด้วย เกาะเขาไปเลยค่ะ แต่อย่าไปตื๊อมาก แค่เข้าหาเขาบ่อยๆ หาเรื่องคุยก็ได้ค่ะ


งานกลุ่ม ส่วนใหญ่ถ้าเป็นกลุ่มเหลือ น่าจะเป็นเพราะเพื่อนในห้องเขาขยิบตาปิ๊งๆให้กัน เป็นการจองตัวกันอย่างไม่ได้นัดหมายค่ะ555 ลองเข้าไปคุยกับกลุ่มเหลือที่เราอยู่ประจำค่ะ ว่าต่อไปนี้เราอยู่กลุ่มพวกแกได้เปล่า ไม่ได้ไม่เป็นไร(หรือถ้าคุณจขกท.จะเข้าหาเพื่อนกลุ่มนี้แล้วเป็นเพื่อนสนิทกับเขาไปเลยก็ได้นะคะ ความรู้สึกที่เพื่อนกวักมือให้มาเขียนใบรายชื่อโดยที่เรายังไม่ได้พูดกับเขาเลย ตอนครูพึ่งประกาศงานกลุ่มมันดีมากกกกเลยค่ะ)


สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้คุณจขกท.หาเพื่อนสนิทแบบจริงๆจังๆนะคะ พึ่งขึ้นม.3กับเพื่อนห้องใหม่เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีนะคะ(เพื่อนที่เราพึ่งรู้จักเป็นตัวเลือกที่ดีเลย!) ทั้งหมดมาจากประสบการณ์เราล้วนๆเลย หวังว่าจะอ่านจนจบนะคะ


เราอยู่รุ่นเดียวกันด้วย เป็นเพื่อนกับเราป่าวว/กวักมือ 555 มีอะไรเพิ่มเติมก็ถามมาได้เลยค่า

1
NoMusicNoLife 25 พ.ค. 62 เวลา 21:37 น. 1-1

จริงๆเราท๊อปห้องค่ะ ไม่รู้เพื่อนหมั่นไส้รึเปล่านะคะ 55555 เราก็คิดว่าจะมีเพื่อนเลือกเรา พอมันไม่มี เราก็คงต้องเปลี่ยนที่ตัวเราเองอ่ะค่ะ ปีนี้ก็ต้องเข้าหาเพื่อนมากขึ้นค่ะ ขอบคุณนะคะ เราจะพยายามค่ะ :)

0
Sixtyone 25 พ.ค. 62 เวลา 17:04 น. 2

ถ้าให้ตอบในฐานะคนที่ผ่านทั้งประถม มัธยม และมหาวิทยาลัย แบบที่มองย้อนกลับไปในช่วงชีวิตตอนนั้น เอิ่ม...

ระดับความสัมพันธ์ของผู้คนรอบกาย = ระยะเวลาที่ได้ใช้อยู่ด้วยกัน

พูดกันตามจริง ตอนนี้เหลือเพื่อนที่ชวนไปเที่ยวอยู่เสมอแค่คนเดียว แต่ก็นาน ๆ คุยกัน นาน ๆ ไปกินข้าวด้วยกันสักหน และเป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย

แต่ถามว่าตอนประถมและมัธยมมีเพื่อนสนิทไหม ก็ตอบได้ว่า "มี" อย่างเต็มปากเต็มคำเลยนะ ตอนประถมก็มีกลุ่มหนึ่ง ตอนมัธยมต้นอีกกลุ่มหนึ่ง ตอนมัธยมปลายอีกกลุ่ม

ทีนี้จะสามารถวัดระดับความเป็นเพื่อนสนิทได้อย่างไร อืม... มันไม่มีนิยามตายตัวละนะ เพราะขึ้นอยู่กับทัศนคติและนิสัยของแต่ละคนด้วย สำหรับเรา เราวัดจากการให้อภัย ประมาณ "ถ้าเพื่อนคนนั้นทำให้เราโมโห และหลังจากหายโมโห เรายังสามารถคุยกับเขาคนนั้นได้" ในขณะเดียว เพื่อนคนนั้นก็ไม่มีอาการประหลาด ๆ หลังทะเลาะกับเรา ทัศนคติของเรา "มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ไม่ต้องมาร่วมต้านก็ได้ แต่ฉันยินดีช่วยเธอถ้าฉันช่วยได้" และ "ฉันจะสนิทกับเธอ เธอคิดว่าไม่สนิทกับฉันก็เรื่องของเธอ" เหอเหอเหอ คำตอบแบบนี้เหมือนไม่ค่อยช่วยเลยเนอะ อืม... ก็เป็นตัวของตัวเองแบบที่ไม่เอาเปรียบใคร ไม่เห็นแก่ตัว และไม่ทำตัวนิสัยเสียกับใครนั่นแหละ

ส่วนเรื่องงานกลุ่ม เราอยากแนะนำให้คุณเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ เพื่อนสนิทไม่ได้มีไว้เพื่อจับกลุ่มทำงานนะ (แม้ส่วนใหญ่จะจับกลุ่มกับเพื่อนสนิทก่อนก็เหอะ) ถ้าคุณอยากมีกลุ่มทำงานต้องเสนอตัวค่ะ ของเราใครนั่งอยู่ใกล้ตัวก็ชวนเข้ากลุ่มเลย แบบ "เธอมาอยู่กลุ่มเดียวกันเถอะ" หรือ "เธอ เราอยู่ด้วยนะ" อย่ารอ! จะได้เลือกเพื่อนร่วมกลุ่มได้ด้วย (ข้อควรระวัง อยู่ใกล้ใครควรชวนคนนั้นก่อน จะได้ไม่มีปัญหาในภายหลัง)

ส่วนเรื่องแบกงานกลุ่ม ไม่ขอพูดถึงมันเป็นธรรมชาติของสังคมและโชควาสนาของคุณ

1
NoMusicNoLife 25 พ.ค. 62 เวลา 21:49 น. 2-1

ลองย้อนไป ปีที่ผ่านมา เราก็ไม่ค่อยเสนอตัวจริงๆด้วยค่ะ เพราะเราคิดว่าเดี๋ยวก็มีเพื่อนเลือกเรา ปีนี้เราคงต้องเปลี่ยนแล้วล่ะค่ะขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ

เราจะพยายามค่ะ :)

0