คนไทยจะอินรึเปล่า ถ้าคนจีนแท้เขียนนิยายแนวไทยโบราณ
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
12 ความคิดเห็น
อาจจะอินหรือไม่ก็ได้ เป็นความชอบส่วนบุคคลค่ะ ไม่สามารถตัดสินได้
ไม่อินค่ะ ขนาดคนไทยด้วยกัน ยังหายากที่เราจะชอบเลย
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พักหลังเห็นกระทู้แนว Guest + ถามเหมือนจงใจมาแขวะบ่อยๆ ชักเริ่มเชื่อแล้วว่าพวกนี้เขาตั้งใจ...แต่ที่สงสัยคือทำไปเพื่ออะไร?
ถ้าตั้งใจมาแขวะจริง ส่วนตัวคิดว่าไม่พอใจอะไรก็พูดตรงๆมาเลยดีกว่า ด่ากันไปเลยก็ได้จะได้จบๆ
บางคำถามของ Guest ก็ถามได้ดี แต่บางคำถามที่มาพร้อมด้วยสายตาและอคตินำมันก็บ่งบอกอะไรหลายๆ อย่าง บางทีคงต้องตั้งคำถามกลับไปว่า ความอินไม่อินอยู่ที่ตัวบุคคลด้วยสภาพแวดล้อมที่เติบโตมา บางคนก็ใช่จะใส่ใจประวัติศาสตร์ชาติตัวเอง
ดังนั้นแทนที่จะถามว่าอินไหม ตัวคนตั้งคำถามควรจะถามตัวเองกลับว่า คำถามนี้ให้อะไรกับตัวคุณ คุณเป็นคนเขียนนิยายเรื่องนั้นหรือเป็นคนอ่านกันล่ะ
มันไม่เกี่ยวกับว่าคนชาติไหนเป็นคนเขียน ขอแค่เนื้อเรื่องมีความสนุกและความสมเหตุสมผล ใครจะเขียนมันก็ไม่ต่างกัน ความอินมันไม่ได้อยู่ที่ชนชาติแต่มันอยู่ที่ฝีมือคนเขียน
เห็นคนไทยนิยมเล่นกีต้า มองเป็นเรื่องปกติ
แต่พอเห็นฝรั่งมาตีระนาด บอกว่าเป็นเรื่องน่าสนใจ
ก็ตามนั้นแหละครับ
ยังไม่สามารถให้ความคิดเห็นได้จนกว่าจะได้อ่านของจริง ถ้าเขาค้นคว้ามาอย่างดีมันก็อาจจะออกมาตรงตามท้องเรื่อง แต่สำนวนการเขียนและภาษาที่ใช้ก็ต้องดูประกอบด้วย
อันที่จริงทั้งจากกระทู้ที่แล้วและกระทู้นี้ คำตอบมันอยู่ในคำถามของกระทู้เรียบร้อยแล้ว
แต่
คำถามจริงๆคือ ถ้าไม่อินแล้วยังไงต่อดีล่ะ?
และจำเป็นไหมว่าเขาต้องอิน ฉันถึงมีสิทธิที่จะทำ?
อินในการถ่ายทอดอารมณ์ของความเป็นคนมั้งครับ
แต่ในด้านวัฒนธรรมจะอย่างไรก็คงอินได้ไม่มากนัก
แต่ประเด็นคือ มีใครบ้างที่แคร์เรื่องนั้น และแคร์มากแค่ไหน และทำไมต้องแคร์ขนาดน้านน
เปรียบเทียบอย่างนี้ละกัน
ถ้าเรื่องนี้จะกลายเป็นประเด็นที่สำคัญจริงๆ คนไทยก็ต้องเลิกเล่นดนตรีสากล และห้ามใช้บันไดเสียงสากล พวกโหมด ใช้ได้แค่บันใดเสียงเพนทาโทนิคของทางเอเชียเท่านั้น
ส่วนพวกฝรั่ง ก็ห้ามใช้เพนทาโทนิค เพราะมันเป็นเสียงของเอเชีย
แต่ เมื่อลืมตาดูความเป็นจริงแล้ว
มันก็ใช้กันมั่วไปหมด วัฒนธรรมเฉพาะทางกำลังจะกลายเป็นทรัพย์สินสากลทั้งหมดในไม่ช้า
ชนชาติใดจะหยิบไปใช้ก็ได้
แต่
ชนชาติที่มีโอกาสจะหยิบไปใช้ได้มีประสิทธิภาพสูงสุด คือชนชาติต้นตำรับ
ในวงการดนตรีจะมีคำว่าที่ว่า "ตื่นมาก็เห็นก็ได้ยิน ไม่ต้องเรียนก็เล่นได้"
แต่
เพลง มายฮาร์ทวิลโกออน ที่ป้าซีลิน ร้องไว้ คนแต่งก็น่าจะเป้นฝรั่ง แต่บันใดเสียงที่เขาใช้หลักๆ กลับเป็น บันใดเสียงทางเอเชียนะ ไม่ใ่ชบันใดเสียงฝรั่ง มันก็ฟังแล้วอินซะ
สรุปคือ
มีความเป้นไปได้สูง แต่ไม่แน่เสมอไป
และอันที่จริงอย่าไปสนใจมันเลยครับ
คนสร้างอินที่จะสรา้ง มีความสุขที่จะทำ ก็พอแล้ว
คนเสพถ้าไม่อินเขาไม่เสพเองแหล่ะ
ปล.ผมก็เป็นคนไทยเชื้อสายจีนล้วนๆ ไม่มีเชื้อสายไทยผสม
ผมก็มีความสุขที่แต่งนิยายจีน ฝรั่ง และไทย
และโยนความรับผิดชอบเรื่องอินไม่อินให้คนอ่านเขาไป อินไม่อินเป็นเรื่องของเขา
เราอินที่จะเขียนก็พอ
เราอินก็ได้หรือไม่อินก็ได้ค่ะ
เพราะว่าจีนติดต่อค้าขายกับดินแดนสุวรรณภูมิมานานหลายพันปีแล้ว
ตั้งแต่ก่อนที่จะมีสมัยสุโขทัย
ในจดหมายเหตุวันวลิตบอกว่าสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 (พระเจ้าอู่ทอง)
ผู้สถาปนากรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีและเป็นปฐมกษัตริย์ราชวงศ์อู่ทอง
พระองค์เป็นเจ้าชายจากเมืองจีนที่ถูกพ่อขับไล่ออกมาและตั้งตัวอยู่ที่เมืองเพชรบุรี
ปัจจุบันนี้ก็ยังไม่มีใครสรุปได้ว่าพระองค์เป็นใคร มาจากไหนกันแน่
กามนิต-วาสิฏฐี ยังแต่งโดยคนเดนมาร์ก
บันทึกเกอิชา นางโลมโลกจารึก ยังแต่งโดยคนอเมริกัน
คำสาปฟาโรห์ ยังแต่งโดยคนญี่ปุ่น
มัทนะพาธา เทวีกุหลาบอินเดีย ก็ยังแต่งโดยคนไทย
คุณอ่านแล้วอินไหมล่ะ?
ถ้ามีปัญหามาก ว่านิยายจีนเรื่องใดเรื่องหนึ่ง มีคนไทยแต่งไม่สมจริง
ก็ไปพูดกับนักเขียนเขาตรงๆดีกว่านะคะ
แต่ไม่ต้องมาเสียดสีนักเขียนให้แต่งเฉพาะเรื่องชาติตัวเอง มันไร้สาระ ทุกอย่างอยู่ที่ฝีมือ
ขนาดผมดูหนังไทยยุคโบราณแท้ก็ยังอินบ้าง ไม่อินบ้างเลยครับ คงเพราะยุคสมัยมั้ง
ถ้าเขาเขียนสนุกก็อยากอ่านนะคะ บรรพบุรุษเขาอาจจะเคยมาเมืองไทยในสมัยนั้นแล้วจดบันทึกเหตุการณ์สำคัญไว้ก็ได้ อยากอ่านมุมมองที่ชาติอื่นเขียนเหมือนกันค่ะ
สำหรับแชลว่า น่าจะอยู่ที่เนื้อเรื่อง และบริบทต่างๆของตัวละคร และการบรรยายสื่อบรรยากาศและอารมณ์ นอกจากนี้ยังอยู่ที่ความชอบของนักอ่านด้วยค่ะ ว่าจะอินหรือไม่อิน ข้าพเจ้าคิดเช่นนั้นค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?