ระหว่าง สงคราม ความอดอยากและโรคระบาด คุณว่าอันไหนน่ากลัวกว่ากัน?
ตั้งกระทู้ใหม่
แต่ถ้าส่วนตัวสำหรับผมว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือความอดอยาก เพราะสงครามและการปฏิวัติส่วนใหญ่เกิดจากการที่ประชาชนไม่มีอะไรกิน ถ้าเกิดอดอยาก สงครามก็ต้องตามมาแน่ๆ
เพื่อนๆมีแนวคิดยังไงบ้างครับ มาแลกเปลี่ยนที่ข้างล่างได้เลย : )
The number one
13 มิ.ย. 62 เวลา 20:53 น.
595
views
17 ความคิดเห็น
ความอดอยากเช่นกันครับ เป็นบ่อเหตุของการเกิดสงครามและโรคระบาดเลย พออดอยากไม่มีอะไรจะกินก็กินสิ่งของสกปรกเข้าไปประทังชีวิตเกิดโรคระบาดต่อกันไปอีก
ส่วนตัวเราคิดว่าสงครามค่ะ เพราะเป็นเหตุมาจากมนุษย์ที่อาจเกิดเรื่องผิดใจกัน ความโลภ ความบาดหมางหรือการทรยศ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วมีสงครามของกินยอมเหลือน้อยในการประทังชีวิตเพราะไม่ได้ค้าขายหรือเพราะปลูก บ้านที่เคยอยู่อาจกลายเป็นซากปรักหักพังเนื่องจากโดนระเบิดฯลฯ เราอาจโดนนำไปเป็นทาสหรือตัวประกันให้ฝ่ายตรงข้ามเอาไปใช้แรงงาน เมื่อโดนมรสุมที่ยกตัวอย่างไปข้างต้นโรคภัยก็ตามมา
ปล.ทำไมคิดเป็นตุเป็นตะไปเลยเนี่ย(ฮา)
สิ่งที่หน้ากลัวที่สุดน่าจะเป็นความอดอยากนะ
เพราะสงครามหากเกิดการปรองดองกันได้อะไรๆ ก็จะดีขึ้น
โรคระบาดก็จะหยุดไปถ้าคนตายมากพอเพราะไม่มีคนให้แพร่เชื้อ
แต่ความอดอยากเป็นภัยที่ไม่มีอะไรมาแก้ไขได้โดยง่าย การที่วันนี้มีอะไรกินได้ไม่ได้หมายถึงว่าวันพรุ่งนี้จะมีอะไรที่กินได้
ผู้ปกครองโง่เราจะตายกันหมด
ใครน้า.... คุ้นๆ
ในความคิดผมคิดว่าความอดอยากนี้แหละมีความหน้ากลัวที่สุด เพราะถ้าเกิดความอดอยากก็จะเกิดสงครามแย่งชิงทรัพยากร หลังจากเกิดสงครามจากที่อดอยากแล้วก็จะอดอยากลงไปอีก จนทำให้คุณภาพชีวิตแย่และเกิดความสกปรกและนำไปสู่โรคระบาดในที่สุด...
เราว่าโรคระบาดค่ะ เพราะถ้าเป็นสงครามหรือความอดอยากยังอาจหาทางแก้ไขหรือหนีจากมันได้ แต่โรคระบาดพอมันเริ่มอุบัติขึ้นแล้วแก้ไขหรือควบคุมยาก ยิ่งถ้าเป็นยุคที่การแพทย์ไม่เจริญก้าวหน้าอาจจะควบคุมไม่ได้เลย
ในแก๊งนี้จะประกอบไปด้วย "สงคราม" "อดอยาก" "โรคระบาด"
ขาด "ความตาย" ไปอย่างเดียว
ก็อ้างอิงตามตำนานนี้นี่แหละ แต่ถ้าใส่ความตายไปด้วย มันจะดูโกงเกินไป 555
แต่ละข้อต้องทรมานก่อนทั้งนั้นเลยแฮ๊ะ = =''
เลือก สงคราม ละกันน่าจะตายง่ายสุด
ชอบความเห็นนี้ 555555 ดูแบบเราจะลำบากกับการมีชีวิตอยู่ไปทำไม สู้ๆตายง่ายแล้วไปเกิดโลกใหม่ดีกว่า 5555555555
เราว่าความอดยาก คนส่วนมากไม่อยากจะตายกันหรอก ดังนั้นจำเป็นต้องดิ้นรนแย่งชิงอาหารจากคนอื่น ทำสงครามกับอาณาจักรอื่นเป็นต้น แถมในสถานการณ์แบบนี้ก็อาจทำให้การควบคุมอะไรได้ยากด้วย จะเกิดคดีขึ้นก็ไม่แปลก ฆ่า ขโมย ข่มขืน คนอ่อนแอจะใช้อยู่ท่ามกลางความหวาดกลัว และบางอย่างถ้าจวนตัวกันจริงๆ จะฆ่าเพื่อนแล้วกินเป็นอาหารเพื่อความอยู่รอดก็ได้ ต่อมาก็จะกลายเป็นคนจิตไม่ปกตินะบางที
สงคราม มันก็โหดร้ายไม่แพ้กัน เท่าที่เคยเรียนมาในคาบ เชลยจะกลายเป็นแรงงานหรือที่ระบายความใคร่ ไม่มีข้อยกเว้นระหว่างชายกับหญิง เพราะบางคนก็มีความชอบในทำนองนั้นเหมือนกันน่ะนะ สงความบางทีก็ให้กำเนิดโรคระบาดได้เหมือนกัน
โรคระบาด อันนี้ก็โหดร้ายไม่แพ้กันเลย
สรุปคือผู้นำจะเป็นยังไงก็ชั่ง ขอแค่ประเทศไม่ล่มสลายก็พอครับ
หากพูดกันตามตรงโรคระบาดน่ากลัวค่ะ คร่าชีวิตอย่างรวดเร็วและเชื้อระบาดไปทั่วหากไม่มีการจัดการที่ดี
แต่ถ้าพูดถึงต้นเหตุก็ความอดอยากค่ะ เพราะความอดอยากทำให้ผู้คนหันมากินในสิ่งที่ไม่น่าจะกินได้ประทังชีวิต และอาจเป็นจุดกำเนิดของโรคระบาด
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นโรคระบาดก็ไม่ได้เกิดแค่กับความอดอยากเสียทีเดียว บ้านเมืองที่รุ่งเรืองการ้าดีก็สามารถเกิดโรคระบาดได้ค่ะ หากไม่มีการจัดการทรัพยากร สิ่งสกปรกที่ดี ยิ่งสังคมแออัดและทิ้งขยะ สิ่งปฏิกูลมูลฝอย เชื้อโรคต่างๆตามที่อับจนเป็นแหล่งเชื้อโรค หรืออีกวิธีในสงคราม ไม่จำเป็นต้องอดอยาก แค่โยนหรือแอบส่งคนที่เป็นโรคระบาดเข้าไปในเมือง บ้านเมืองก็ล่มจมได้เช่นกันค่ะ สำหรับแชลจึงคิดว่าโรคระบาดน่ากลัว (ตอนที่เป็นโรคระบาดมักรักษาไมไ่ด้ด้วย)
ระหว่าง สงคราม ความอดอยากและโรคระบาด คุณว่าอันไหนน่ากลัวกว่ากัน?
สวัสดีค่ะ
ตามหัวกระทู้ที่ตั้งเลย วันนี้ผมอยากรู้ว่าเพื่อนๆชาวกระทู้คิดยังไงกับสามเหตุการณ์ที่มันจะเกิดขึ้นกับตัวเรา อันนี้จะเน้นหนักหน่อยนะครับ
เช่น สงครามก็เทียบเท่าสงครามโลก ส่วนความอดอยากก็ถึงระดับที่ผู้คนแทบไม่มีอะไรจะกิน โรคระบาดก็ประมาณกาฬโรคในยุคกลางที่คร่าชีวิตไปกว่า 50% ของยุโรป
....
เพื่อนๆมีแนวคิดยังไงบ้างครับ มาแลกเปลี่ยนที่ข้างล่างได้เลย : )
แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคุณนะคะ โดยส่วนตัวคิดว่าจากสามเหตุการณ์ ที่คุณยกมา เหตุการณ์ที่น่าสพึงกลัวที่สุด คือ การระบาดของโรคร้ายค่ะ
สงคราม แม้จะเป็นสงครามที่อาจจะรุนแรง แต่มาวันนี้ การสงบสงครามลงได้ง่ายๆ ของสงคราม เป็นเหตุที่เกิดขึ้นได้ไม่ยากนัก
โดยส่วนตัวเข้าใจเช่นนี้ เพราะเห็นว่ามาวันนี้ การเมือง การบริหาร การเจริญสัมพันธไมตรี ระหว่างประเทศ หรือภายในประเทศของทุกๆประเทศทั่วโลก ดูผู้นำส่วนใหญ่ดูจะเจริญทางด้านความคิดมากขึ้น คือเห็นว่ามาวันนี้เหตุเกิดสงครามมีเหตุลดน้อยถอยลงมากมายนัก จากประวัติศาสตร์ ตามที่อ่านๆมาค่ะ
คือเหตุการณ์ทางการเมืองส่วนใหญ่ทั่วโลก ในวันนี้ดูจะสงบ สันติในหลายๆพื้นที่
ความสงบสันติ ที่ซึ่งมีเกิดขึ้นได้เพราะหลายๆประเทศทั่วโลกสามารถพูดคุย ตกลง เห็นชอบต่อกัน และมีการทำสัมพันธไมตรีได้ดีขึ้น
(หากแต่หลายๆประเทศซึ่งยังคงมีการทำสงครามในวันนี้ แท้จริงคือความล้าหลังด้านความคิดของผู้นำ หรืออาจจะมีสาเหตุมาจากผลประโยชน์ส่วนบุคคล ซึ่งนั้น จริงแล้วเป็นผลให้บ้านเมืองของเขาเองล้าหลัง สังคมล้าหลัง มาวันนี้หลายๆคนรู้ เห็น เข้าใจ ได้แล้วว่า สังคมโลกถูกพัฒนา และเจริญไปไกล ถึงไหนๆ ผู้นำซึ่งยังจะปล่อยให้คนของตนยิงกันฆ่ากันอยู่ เป็นเรื่องที่น่าละอายค่ะ)
หากจะสรุปสั้นๆคือมาวันนี้เหตุการณ์สงครามสามารถยุติลงได้หากผู้นำ...ทั้งหลายต้องการให้บ้านเมืองของตนสงบ และเจริญรุ่งเรืองค่ะ
ผู้นำของหลายๆประเทศทั่วโลกรู้แล้วว่าการปล่อยให้เกิดสงครามเป็นเหตุที่น่าละอาย ในวันนี้
เพราะฉะนั้นสงครามไม่น่ากลัวมากไปกว่าการระบาดของโรคร้ายค่ะ
ความอดอยาก ยิ่งไม่น่ากลัวค่ะ เพราะมาวันนี้ คนเรามีการพัฒนาการเพราะปลูก มีการเรียนรู้มากมาย เกี่ยวกับการเกษตร การเพราะปลูกในพื้นที่ต่างๆ แตกต่างสถานะการณ์ แตกต่างสิ่งแวดล้อม ไม่ว่าจะเป็นที่ลุ่ม ที่ดอน เชิงเขา เหล่าเกษรตกร ส่วนใหญ่ในวันนี้รู้วิธี รู้เทคนิค หรือเขาทั้งหลายมีศิลปะ ในด้านนี้เป็นอย่างดีค่ะ
ไม่ว่าที่ไหนๆในโลก ก็เช่นกัน คือมาวัันนี้คนเรามีการพัฒนา มีการเรียนรู้ เกี่ยวกับการดำเนินงานเพื่อการเกษตร เพื่อเลี้ยงชีพ
(คือหากไม่ขี้เกียจนะคะ ไม่มีวันอดตายค่ะ)
นำตัวอย่างเกษตรกร ผู้มีฝีมือทางด้านนี้มาลงให้คุณดูเป็นตัวอย่างนะคะ
ขออนุญาติ และขอขอบพระคุณ เจ้าของคลิป ในการที่เจ้าของเม้นต์ได้ทำการนำคลิป ความรู้มาลงไว้ภายใต้เม้นต์นี้ เพื่อการเรียนรู้ร่วมกันในกระทู้นี้ด้วยค่ะ
นี่ค่ะ ปลูกทานเองด้วย ขายได้ด้วย
พี่เค้ามีภาษาไทยใหม่ๆน่ารักมากด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ขายกิ่งตอน กิ่งละร้อย พื้นที่งานนึงตัดกิ่งตอนครั้งได้เก้าสิบร้อย เก้าสิบร้อยนี้นอกเหนือจากผลผลิตอื่นๆนะคะ
ทุกอย่างที่สวนนี้ทานเองได้ เป็นของฝากให้เพื่อนๆได้ และก็ขายได้หมด คือเป็นเงินหมดเลยด้วยค่ะ
คุณเจ้าของกระทู้ดูนะคะ คนไทยนะเก่งมากๆ หากโลกเกิดเหตุอดอยาก ที่เมืองไทยก็ไม่เป็นอันตรายใดๆค่ะ คือไม่น่ากลัวค่ะ
คนไทยไม่อดตายอย่างแน่นอนค่ะ
ยังมีการประมง
เช่น ปลาก็สามารถเลี้ยงได้ผลดีค่ะ
นำมาแบ่งปันคุณเจ้าของกระทู้ดูกับตาเลยดีกว่าเนาะ
(เจ้าของเม้นต์ชอบดูด้วยค่ะ)
สรุป เป็นคำตอบของเจ้าของเม้นต์นี้ คือ เห็น เข้าใจ รู้สึกว่าเหตุการณ์โรคระบาดน่ากลัวที่สุดค่ะ
เพราะการระบาดของโรค ไม่ง่ายที่จะควบคุมได้ในวันนี้ ซึ่งมีสาเหตุมาจากการที่มีการสัญจร มีการเดินทางตลอดเวลา ไกล้ไกล ข้ามอำเภอ ข้ามจังหวัด ข้ามประเทศ ข้ามทวีปของผู้คน นั้นมีเกิดขึ้นตลอดเวลา และทุกนาที และแน่นอนเหตุนี้คนจะเกิดเป็นพาหนะในการนำเชื่อระบาดของโรคได้ทั่วถึงแบบง่ายดายในวันนี้ค่ะ
และหากเป็นอาการของโรคที่ร้ายแรง รุนแรง หรือหากเป็นอาการของโรคชนิดใหม่ ซึ่งเป็นโรคที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คงไม่ง่ายที่จะยับยั้งแก้ไขได้เร็วไว เพราะการทดลอง หรือการค้นคว้าตัวยาเพื่อการรักษาเยียวยาก็ต้องใช้เวลา
หรือหากโชคร้าย โรคระบาดตัวใหม่(ตรงนี้เป็นแฟนตาซีนะคะ)ที่อาจจะไม่มีตัวยาที่รักษาได้ หรือต้องใช้เวลาค้นคว้าทดลองหลายๆปีจึงจะสำเร็จ หากเหตุเช่นนี้เกิดขึ้น แน่นอนเป็นอะไรที่ร้ายแรงกว่าสงคราม หรือแย่กว่าความอดยาก คือ ผู้คนจะล้มตายมากมายทุกหย่อมหญ้าค่ะ
เราว่าอดอยากเหมือนกันค่ะ ดูไม่มีทางสู้อ่ะ อันอื่นยังพอไฟต์ได้ไง อันนี้คือแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม // เส้า
สำหรับเรานะ
โรคระบาดแหละ ในระดับที่รักษาไม่ได้แบบกาฬโรคช่วงนั้นเป็นอะไรที่หดหู่มากนะฮะ
ศพต้องขนออกมาทิ้งมาโยนกองทับถมกันทุกชั่วโมง
คนตายอยู่รอบตัว บรรยากาศหดหู่มากครับ แม้ว่าหมอ หรือ ยาใด ๆ ก็ช่วยอะไรไม่ได้
แม้กระทั่งคนในครอบครัวพอเจอคนป่วยกาฬโรค รู้ว่ายังไงก็ไม่รอด ถ้าติดก็ตาย
จะเป็นเพื่อนบ้าน พ่อ แม่ พี่น้อง ไม่มีใครให้กำลังใจกันได้เพราะจบลงที่ความตายทุกคน ทุกอย่างดูสิ้นหวัง ประชาชนเก็บตัว ไม่มีการทำงาน ไม่มีการทักทายกัน
ออกมานอกถนนก็ได้แต่กลิ่นศพ ทุกคนจึงเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน มันดูสิ้นหวังกว่าทุกสิ่ง
สงคราม อดอยาก มันเป็นของคู่กันอยู่แล้ว ยังมีหวังถ้าช่วยเหลือกันก็จะดิ้นรนผ่านพ้นไปได้
แต่ความตายจากโรคที่ตายไว ไม่มีทางรักษา ไม่มีความหวังใด ๆ เราว่าแบบเนี่ยที่สุดแล้วฮะ
สงครามน่ากลัวที่สุดค่ะ...เมืองทั้งเมือง อาณาจักรทั้งอาณาจักร ทวีปทั้งทวีป หรือแม้กระทั่งโลกทั้งใบ อาจจะหายวับไปได้ในพริบตา แล้วถ้าเป็นแบบนั้นเรียกว่าหมดโอกาสจะเยียวยาแก้ไขค่ะ
ความอดอยาก กับ โรคระบาด มันยังมีการจัดตั้งกลุ่ม องค์กร เพื่อร่วมมือและช่วยเหลือกันได้ มันไม่ถึงกับสิ้นหวังเสียทีเดียว แต่สงครามคือการสูญเสียที่ไม่เหลืออะไรเลย ต้องใช้เวลาในการเยียวยานานกว่าอย่างอื่น หรืออาจจะไม่มีโอกาสจะแก้ไขอะไรแล้วก็ได้ ถ้าโลกทั้งใบลุกเป็นไฟ
โรคระบาดนะคะคิดว่า
คือถ้าหากมันระบาดแล้วยังเป็น
ชนิดที่ยังไม่มีอะไรมารักษาได้
และหากไม่มีข้อมูลที่แน่ชัด
คือหลายๆคนอาจจะคิดว่ามันก็
อาจจะเป็นแค่บางพื้นที่อาณาเขต
แทบจะไม่เกี่ยวกับตัวเอง ปิดพื้นที่
นั้นก็พอแล้ว ไม่น่ากลัวเลยทำนองนี้
ไม่รู้นะ แต่ทำไมเรานึกถึงพวกไวรัส
ซอมบี้อะไรพวกเนี้ยอ่ะ55555555
แล้วคือถ้าเจอโรคระบาดไปทั่ว
คนที่ป่วยก็ทำอะไรไม่ได้ คนที่ไม่ป่วย
ก็ต้องทั้งทำงาน ทั้งดูแล
ใครว่านะ ธรรมชาติคือศัตรูที่ร้ายกาจที่สุด
สงครามคือบ่อเกิดแห่งหายนะสุดๆ เมื่ออยู่ในช่วงสงครามจะเกิดภาวะอดอยาก และเมื่อเกิดความอดอยากผู้คนล้มตาย ก็จะเริ่มเกิดโรคระบาดมาครับ อืม...อันที่จริง ถ้าเกิดความอดอยาก ก็เกิดสงครามได้เช่นกันนะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?