ช่วยถอดคำประพันธ์ ร่ายยาวเวสสันดรชาดก กัณฑ์มัทรีหน่อค่ะ

[Darapon]

อถ มหาสตฺโต ปางนั้นสมเด็จพระเวสสันดรอดุลดวงกษัตริย์ ตรัสทอดพระเนตรเห็น พระอคั เรศถงึ วสิ ญั ญภี าพสลบลงวนั นน้ั พระทยั ทา้ วเธอส�าคญั วา่ พระนางเธอวางวาย สะดงุ้ พระทยั หายว่าโอ้อนิจจามัทรีเจ้าพ่ีเอ๋ย บุญพี่นี้น้อยแล้วนะเจ้าเพื่อนยาก เจ้ามาตายจากพี่ไปในวงวัด เจ้าจะเอาป่าชัฏนี่หรือมาเป็นป่าช้า จะเอาพระบรรณศาลานี่หรือเป็นบริเวณพระเมรุทอง จะเอา แต่เสียงสาลิกาอันร่�าร้องนั่นหรือมาเป็นกลองประโคมใน จะเอาแต่เสียงจักจ่ันและเรไรอันร่�าร้อง นั่นหรือมาต่างแตรสังข์และพิณพาทย์ จะเอาแต่เมฆหมอกในอากาศน่ันหรือมากั้นเป็นเพดาน จะ เอาแต่ยูงยางในป่าพระหิมพานต์มาต่างฉัตรเงินและฉัตรทอง จะเอาแต่แสงพระจันทร์อันผุดผ่อง มาต่างประทีปแก้วงามโอภาส อนิจจามัทรีเอ่ย มาตายอเนจอนาถไร้ญาติที่กลางดง ครั้นท้าวเธอ ค่อยคลายลงที่โศกศัลย์ จึ่งผันพระพักตร์มาพิจารณาก็รู้ว่ายังไม่อาสัญ จึ่งเข้าไปยังพระคันธกุฎี จับเอาคนทีอันเต็มไปด้วยน�้ามาทันใด ตั้งแต่พระองค์ทรงพระผนวชไพรมาได้ถึงเจ็ดเดือนปลาย จะได้ต้องพระกายนางมัทรีหามิได้ เมื่อความทุกข์พ้นวิสัยมิอาจที่จะก�าหนดว่าอาตมะนี้เป็น ดาบสฤๅษี ยกเศียรพระมัทรีขึ้นใส่ตักวักเอาวารีมาโสรจสรงลงที่อุระพระมัทรี หวังว่าจะให้ชุ่มชื่น ฟื้นสมปฤๅดีคืนมาแห่งนางพระยาน้ันแล
ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยนะคะ