โดนตัดหางปล่อยวัด ไม่มีที่เรียนต่อ ได้รับรู้ความจริงอันน่าสมเพช
ตั้งกระทู้ใหม่
คือตอนจบ ป6 กำลังจะไปสอบเข้า ม1 ที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งที่เล่งไว้
(เด็กชชก.น่าจะพอรู้น่ะว่าร.ร.ไหน)
ระหว่างทางไปสอบใกล้จะถึง แม่เค้าบอกผมว่า "ลืมส่งใบสมัครสอบ"
ผมช็อคมาก เสียเวลาเรียนพิเศษอ่านหนังสือตัวไปเป็นปีๆ เพื่อที่จะไม่ได้ไปสอบ ผลการเรียนตลอด3ปีก็ได้เกรดเฉลี่ย 3.4 ขึ้นตอน o-net ป6 ก็ยังได้เกณฑ์ดี
แต่เรื่องเกิดไปแล้วก็ต้องทำใจ
ตอนนั้นอยู่ในช่วงรัฐประหาร เศรษฐกิจไม่ดี พ่อเค้าบอกอย่างนั้น
พ่อผมขึ้นมาอยู่กับผมที่ต่างจังหวัด ส่วนแม่ก็ทำงานต่อที่กทม. ตอนแรกก็ขึ้นมาหาบ้าง แต่หลังๆมาไม่ติดต่อมาหาเลยนอกจากว่าเป็นเรื่องเงิน
เวลาล่วงมาจนผมใกล้จบ ม3
ผมได้รับรู้ความจริงที่แม่งโคตรตกใจที่สุดในชีวิต
คือข้อแรก ความจริงแล้วผมเป็นเด็กพลาดท้อง ถ้าผมไม่เกิดมาทั้งสองคนคงไม่ได้แต่งงานกัน
ตอนที่ได้ยินผมคิดว่าคงไม่มีเรียนที่ช็อคไปกว่านี้แล้ว
แต่ผมคิดผิดเต็มประตูตอนได้ยินข้อที่สอง
คุณแม่หนีไปอยู่กับผู้ชายใหม่ และเรื่องที่ลืมส่งใบสมัครสอบตอนนั้นก็เป็นเรื่องจงใจเพื่อที่จะให้ผมออกไปจากกรุงเทพ
ปัจจุบันตอนนี้อยู่ ม5 ครับ
ความช็อคในตอนนั้นยังอยู่กับตัว
ลอยแคว้งคว้าง
อยากกลับบ้าน ก็กลับไม่ได้ แบงค์จะยึดอยู่แล้ว
อยากต่อมหาลัย แต่คนสุดท้ายในบ้านที่ยังพอส่งผมได้ก็หนีไปแล้ว
ไม่มีตังส่งตัวเองเรียนเลยครับ พ่อผมที่อยู่ที่นี้ก็พอมีเงินจับต้นชนเดือนแค่นั้น
โควตาก็ไม่มี ทุนก็หายาก ยิ่งต่างจังหวัดแบบนี้ยิ่งแล้วใหญ่
สิ้นหวังสุดๆ
แผนอนาคตที่วางเอาไว้ก็ล้มไม่เป็นท่า
เครียดก็เครียด หน้าก็อุกกาบาต จนก็จน
ไม่รู้จะทำไงดีครับ
เห็นเค้าบอกให้ต่อจุฬาบ้าง ให้กู้กยศ.บ้าง
พ่อผมเองก็แก่แล้ว ผมก็เลยต้องแบกอะไรหลายๆอย่างไว้เอง
อยากร้องไห้มากเลยครับ
แต่ร้องไม่ออก
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ
11 ความคิดเห็น
เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะคะ ต้นทุนชีวิตแต่ละคนมันไม่เท่ากันจริงๆ เราไม่อยู่ในฐานะที่จะช่วยอะไรได้ แต่ก็ขอช่วยเป็นกำลังใจให้นะคะ พยายามต่อไป เหนื่อยก็พัก ไหวก็สู้ต่อ จะท้อจะอ่อนแอบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ทุกปัญหามีทางออก ค่อยๆคิด ค่อยๆหาทางไป แก้ไปทีละเรื่อง เราเชื่อว่าคุณจขกท.จะผ่านมันไปได้อย่างแน่นอน ส่วนเรื่องเรียน ตอนนี้ยังเรียนอยู่ที่เก่าเหรอคะ ไม่ทราบว่าติดต่อขอกู้ กยศ.ได้ไหม มันจะได้ได้เงินมาช่วยรายเดือนอีกทางนึง เรียนให้จบแล้วค่อยหาทางใช้คืนก็ได้ เราเองก็ได้เรียนเพราะกองทุนนี้เหมือนกัน ถ้าไม่มีกยศ.อาจจะไม่ได้เรียนแล้วก็ได้ ยังไงก็สู้ๆนะคะ
สอบเข้่าจุฬาหรือมหาวิทยาลัยระดับต้นๆของประเทศให้ได้ครับ พวกนี้มีทุนสำหรับนิสิตที่ลำบากและมีปัญหาทางด้านการเงินแน่ๆ ไม่ใช่แค่ค่าเทอมรวมถึงค่าครองชีพด้วย
หรือไม่ก็ทำงานและเรียนราม มสธควบคู่ก็ได้ครับ
ตอนนี้คุณอยู่ ม.5 ถ้ามีปัญหาอะไรลองติดต่อครูที่ปรึกษาครับ หรือผู้ใหญ่ที่ช่วยได้ไปก่อน ถ้าไม่ไหวก็ต้องหาตัวเลือกอื่น เช่น กู้กยศ
ส่วนเรื่องความหลังนั้น ให้คิดซะว่าคุณไม่ได้โดนบังคับให้เกิดมา ทำชีวิตให้ดีที่สุด
อย่าให้ความเก่งของคุณเสียเปล่าครับ เป็นกำลังใจให้
สู้ๆค่ะ คุณยังนับว่าโชคดีที่มีโอกาสได้เรียน เชื่อสิว่ายังมีบางคนที่แม้แต่โอกาสอยากจะเรียนก็ยังไม่มีเลย พยายามอย่าท้อนะค่ะ เราเชื่อว่าในอนาคตคุณจะต้องภูมิใจในตัวเองเมื่อประสบความสําเร็จ ไฟติ้งค่ะ️️
ถ้าทางตันแล้วจริงๆแนะนำบวชเรียน น่าจะมีสถาบันที่ให้ที่พักและเรียนฟรี จะได้ประหยัดด้านนี้ไปด้วย ลองปรึกษาครูดู
แอบเศร้าตรงชีวิตส่วนตัว สู้ๆนะ
ตอนนี้ก็เกาะผ้าเหลืองเรียนอยู่นี้และครับ
ถ้าตอนนี้จขกท.กำลังบวชเรียนอยู่ ลองมาต่อที่มจร.ดูมั้ยคะ เป็นมหาลัยสงฆ์ค่ะ ส่วนเรื่องทุนอันนี้เราไม่ค่อยทราบมากค่ะ ซึ่งตอนนี้เราก็กำลังเรียนนิติอยู่ค่ะ เราเรียนที่ส่วนกลางค่ะ อยู่ที่อยุธยา อาจจะไม่ได้ช่วยอะไรมากแต่เก็บไปพิจารณาด้วยนะคะ
แล้วก็จขกท.อย่าคิดมากเรื่องความหลังเลยค่ะ ยังไงเรื่องก็ผ่านมาแล้ว อีกอย่างเราไม่ได้ขอมาเกิดซักหน่อยไม่ใช่ความผิดเรา สู้ๆนะคะ
ทุกคนล้วนมีปัญหา แต่ของน้องมันใหญ่หลวงเนื่องจากพ่อแม่ทิ้งปัญหาให้อยู่กับน้องสู้เพียงคนเดียว แต่ของพี่ยิ่งกว่าน้องอีกคือกำพร้าไม่มีพ่อแม่เลย แถมเป็นผู้หญิง โดดเดี่ยวสุดๆ ทำอะไรก็ต้องระวังมากๆเพราะเป็นผู้หญิง ต้องอดมื้อกินมื้อแต่ไม่ทำผิดก็ทนเอา ในฐานะที่เป็นแบบน้องมาก่อน อย่าคิดมากนะคะ จบแล้วลองสอบในสิ่งที่อยากจะเรียนก่อน ดูทุน ที่ได้ทำงานเลย มีไหม ถ้าได้ก็ดี ถ้าไม่ได้ตรงนั้นก็หาสอบอย่างที่ชอบอยากจะเป็น ถ้าสอบติดก็ลองขอความช่วยเหลือโดยแจ้งออกข่าวไป อย่าปิดบัง ไม่ต้องอายเราไม่ผิดที่จะขอความช่วยเหลือตามจิตศรัทราของผู้อื่น แต่ถ้าสอบไม่ได้ ลองขึ้นมาหางานทำที่กรุงเทพดู แล้วหาทางเรียนต่อดู เดี๋ยวนี้มีหนทางมากค่ะอย่าท้อ แล้วอย่าเชื่อคนง่ายด้วย ถ้าอย่างไรก็ปรึกคุณครูที่ปรึกษาที่ไว้ใจ น่าจะดีที่สุด อย่าอายนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอมอบความรักให้น้องที่เป็นเด็กดีใฝ่เรียน ขอให้ได้ในสิ่งที่หวัง นะคะถ้าเราผ่านไปได้ เราจะภูมิใจในตัวเองที่สุด การประสบความสำเร็จไม่ใช่ว่าต้องรำ่รวย แต่เป็นความมั่นคงต่างหากนะคะ
ลองไปปรึกษาครูประจำชั้นหรือครูแนะแนวหรือยังครับ เขาอาจจะให้คำแนะนำเรื่องทุน หรือการกู้ กยศ ได้
ทั้งนี้ อยากให้น้องรักตัวเองและเชื่อมั่นในตัวเองครับ พี่ก็เคยเกลียดสภาพที่ตัวเองเป็นและสภาพรอบข้างมาก่อน ซึ่งทำให้ตัดสินใจอะไรได้แย่มาก
-เรื่องพ่อแม่น้อง พี่เข้าใจว่ามันยากที่จะเข้าใจและยอมรับมันได้ แต่พี่ก็ไม่อยากให้น้องเอามันมาเป็นตราบาปชีวิตของเรา เพราะมันไม่ใช่ความผิดของเราที่เกิดมา เรื่องในอดีตที่แม่จงใจไม่ส่งใบสมัครให้เรานั้นพี่ว่าให้อภัยเขาเถอะ อะไรที่ผ่านไปแล้วถ้าพยายามไม่นึกถึงได้ก็ดีค่ะ เดินหน้าต่อไปนะ
-เรื่องการศึกษาต่อ ส่วนตัวพี่คิดว่าจุฬาฯก็เป็นตัวเลือกที่ดีหนึ่งช้อยส์เหมือนกันนะคะ เพราะมันมีทุนมากมายหลายประเภทให่้นิสิตที่ขาดแคลนเต็มไปหมดเลยค่ะ เช่น ทุนเต็มจำนวน ทุนอาหารกลางวัน บางทุนพี่ได้ยินว่าฟรีค่าหอพักด้วยซ้ำ แล้วก็จุฬาฯชนบทก็เหมาะสำหรับเด็กต่างจังหวัดเหมือนกันนะคะ แต่ต้องดูรายละเอียดอีกทีว่ามันเปิดรับในคณะ/สาขาไหนบ้าง อ้อ อันนี้เป็นทุนให้ฟรีนะคะ แต่อาจจะต้องทำกิจกรรมตามเวลาที่เขากำหนดไว้เด้อ
-"เครียดก็เครียด หน้าก็อุกกาบาต จนก็จน" ตรงนี้พี่อยากให้น้องปรับ mindset ที่มีต่อตัวน้องเองมากเลย พี่เข้าใจว่าอะไรหลายๆอย่างมันอาจจะถาโถมเข้ามาหาน้องเต็มไปหมด แต่ในวันที่น้องลำบากขนาดนี้ ถ้าตัวน้องเองยังไม่รักตัวเอง พี่ว่ามันจะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่น้า โอเค ชีวิตเรามันอาจจะไม่ได้เพอร์เฟคเมื่อไปเทียบกับคนอื่นก็จริง แต่เราก็เป็นเรา แล้วก็ไม่มีใครเหมือนเราด้วย รักตัวเอง ให้กำลังใจตัวเองมากๆ แล้วน้องจะพาตัวเองไปอยู่ในที่ที่ดี สังคมดีๆ ชีวิตที่ดีเองค่ะ สู้ๆนะคะ มีอะไรสอบถามเพิ่มเติมไม่ว่าจะเป็นเรื่องมหาลัยหรือชีวิตทั่วไปน้องถามพี่ได้ตลอดเวลาเลยนะ พี่ยินดีตอบค่ะ
อันดับแรกที่อยากจะบอกน้องนะคะเรื่องทุกเรื่องที่เกิดขึ้นมีเรื่องดีเสมอ อย่าว่า อย่าด่า อย่าบ่มเพาะตัวเองให้มองโลกแง่ร้ายอย่างน้อยน้องก็มีโอกาสมีชีวิต เดี๋ยวนี้ตามมหาวิทยาลัยมีทุน ตามโรงเรียนมีกยศ เดี๋ยวนี้มีงานpart time ให้ทำ ถ้ามืดแปดด้านจริงๆลองอยู่นิ่งๆตั้งสติแล้วขอความช่วยเหลือจากครูที่ปรึกษาหรือครูในโรงเรียน งานมีให้ทำเยอะเดี๋ยวนี้ไปทำตามร้านอาหารก็ยังได้ ลองหากลุ่มfacebookสำหรับหางาน แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตัวน้องต้องลงมือทำเพราะคนในนี้ไเ้แต่ให้กำลังใจและคำแนะนำ ขอให้น้องโชคดี อย่าคิดไม่ดีกับตัวเองนะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด มองโลกในแง่ดี ให้กำลังใจตัวเองบ่อยๆ เหนื่อยก็บ้างไหวก็สู้ต่อ
ถ้าคุณ จขกท บวชเรียน และ ได้เรียน
ที่ มจร เกี่ยวกับภาษาอังกฤษ ยิ่งทำให้ตนเองได้เปรียบในเรื่องภาษา และ หางานง่ายขึ้นครับ
พี่เชื่อว่า น้องไปได้ไกลแน่ๆ น้องเป็นคนที่รักการเรียนเท่าที่อ่าน ซึ่งมันเป็นคุณสมบัติของคนจะประสบความสำเร็จในชีวิตอยู่แล้ว คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้นะ
พี่ขออนุญาตให้คำแนะนำจากมุมมองของพี่น้า โอกาสมีมาเสมอๆ น้องเน้นเรียนภาษาอังกฤษไว้นะและเพิ่มภาษาที่สามก็จะดี เทรนโลกข้างหน้ามีจะเป็น Global แน่ๆ สมัครทุนในไทยก่อนก็ได้ทุนเต็ม จุฬา มธ มหิดล น้องยื่นไปให้หมด และที่สำคัญ หาคนช่วยปรึกษาหรือถ้าไม่มี Google is the best แล้วถ้ามีโอกาส ตั้งใจเรียน ป.ตรี เรียนและกิจกรรมที่มันสามารถให้ทักษะเราไปต่อยอดที่เราเรียน หรือพวกโปรเจคๆ อะไรงี้ แล้วตอนโท ให้ลองไปสมัครทุนเต็มต่างประเทศดู น้องมีโอกาสแน่นอน หรือหาช่องทางหารายได้ในทางที่ดี วางเป้าหมายแล้วซอยย่อยๆ ว่าเราจะเอาไง มันส์แน่
พี่เป็นกำลังใจให้นะ แล้วมันจะผ่านไปนะคะ หลังจากน้องประสบความสำเร็จแล้ว ในอนาคตน้องก็สามารถนำพลังงานที่น้องมีไปช่วยคนอื่นๆ ได้มากมายในอนาคต :)
You only live once นะคะ
สู้ๆแล้วกันนะคับขอให้เจอทางออกที่ดี(การเรียนมันไม่ใช้ทั้งหมดหรอกนะคับ...ประสบการณ์กับความรู้ตั้งหากที่เป็นตัวหาเงิน)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?