เตียงผีสิง

[Lugpla0.0]

         
          ปานเป็นศิลปินวาดภาพอิสระ ปกติจะรับวาดภาพตามโรงแรมที่พักต่าง ๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งมีรีสอร์ท จ้างไปวาดภาพแนวย้อนยุคบนกำแพง  ปานจึงชวนรุ่นน้อง ชื่อกั๊กไปด้วยกัน รีสอร์ทนี้ตกแต่งแนวย้อนยุค อาคารมีทั้งที่เป็นไม้และปูน เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่เป็นของเก่า ทั้ง พัดลม โซฟา บานประตู และมีของตกแต่ง ที่เป็นของเก่าอีกหลายชิ้น การไปวาดภาพครั้งนั้นต้องใช้เวลาหลายวัน ทางรีสอร์ทเลยจัดที่พักไว้ให้ ซึ่งเป็นบ้านพักหลังเล็ก ๆ ตั้งอยู่ริมน้ำ บรรยากาศถือว่าดีมาก ลมพัดเย็นสบาย พอเปิดบ้านเข้าไปก็เจอกับ เตียงไม้ขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง
        ในช่วงที่ไปวาดรูปนั้นปานไม่ค่อยได้นอนที่นั่นเลยเพราะบ้านแฟนอยู่ ห่างออกไปไม่ถึงห้ากิโลเมตร พอตกเย็นปานก็ขับรถไปนอนค้างบ้านแฟน ปล่อยให้กั๊กนอนที่รีสอร์ท คนเดียว ในคืนแรกที่กั๊กนอนบนเตียงนั้น มีความรู้สึกว่ามีคนเดินไปเดินมาอยู่ในห้องตลอดเวลา บางทีก็มีเสียงกระแอมไอมาจากห้องน้ำ จนกั๊กสะดุ้งตื่นบ่อย ๆ พอรุ่งเช้าปานเดินทางไปถึง เห็นว่าใต้ตาของกั๊กดูคล้ำ ๆ เลยถามว่า “นอนไม่หลับเหรอ ตาคล้ำเป็นหมีแพนด้าเลย” กั๊กพยักหน้าและบอกว่า เหมือนมีใครอยู่ในบ้าน ปานได้ยินก็พูดเล่นว่า “หรือจะมีพลังงานบางอย่างก็เป็นได้” กั๊กหัวเราะแล้ว เดินไปนั่งที่ระเบียงหน้าบ้าน ปานตะโกนออกไปว่า “เตียงนี้สวยดีนะ นอนสบายไหม” กั๊กตอบไปว่า “นอนไม่หลับเลยพี่ สู้นอนพื้นไม่ได้” ทันทีที่กั๊กพูดจบ เสียงดัง ตึ่ง! ก็ดังขึ้น เหมือนมีใครกระแทกเท้า ลงพื้นไม้แรงมาก ปานตะโกนถามว่าเสียงอะไร กั๊กก็บอกว่า “พี่ปานกระแทกเท้าไง อย่ามาอำ” ในตอนนั้นปานเองก็คิดว่ากั๊กอำเหมือนกัน แต่ไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะโทรศัพท์มือถือดังขึ้นพอดี พอวางสายก็ออกไปวาดรูป จนตกเย็นปานก็ไปนอนบ้านแฟน รุ่งเช้าปานก็เดินทางมาถึงบ้านพัก ปานตะโกนเรียกกั๊กอยู่พักหนึ่งแต่ไม่มีเสียงตอบกลับ เลยเดินไปผลักประตูดู ก็พบว่าประตูไม่ได้ล็อค พอมองเข้าไปก็ไม่เห็นกั๊กนอนบนเตียง เลยเดินไปดูในห้องน้ำ พร้อมกับเรียกชื่อกั๊กไปด้วย ปรากฏว่ากั๊กไม่ได้อยู่ในห้องน้ำ ปานเดินออกมาหน้าบ้านพอมองตรงพื้นก็เห็นรองเท้าของกั๊กวางอยู่ ปานตะโกนเรียกอีกรอบทั้งในบ้านและนอกบ้าน ตอนนั้นคิดว่าคงเดินออกไปข้างนอก ปานเลยเดินกลับเข้าไปในห้องและนั่งลงที่ปลายเตียง ทันทีที่นั่งลงก็ได้ยินเสียงร้องว่า “ช่วยด้วย!”  ดังมาจากใต้เตียง ปานรีบดึงผ้าคลุมเตียงขึ้นแล้วก้มลงไปดู เห็นกั๊กอยู่ในท่านอนคว่ำ สภาพอิดโรยมาก ปานรีบลากกั๊กออกจากใต้เตียงและถามว่าเกิดอะไรขึ้น กั๊กบอกว่า “ผีหลอก เตียงนี้มีผี”
จากนั้นก็เล่าว่า เมื่อคืนตอนที่นอนหลับอยู่ ก็ฝันว่ามีผู้หญิงนุ่งโจงกระเบน ไม่ใส่เสื้อ มายืนคร่อมร่างแล้วพูดเสียงดุ ว่า “นอนพื้นสบายกว่า ก็ไปนอนพื้นซะ” แล้วร่างของผู้หญิงนั้นก็ล้มลงมาทับตัวของกั๊ก มารู้ตัวอีกทีก็ตอนอยู่ใต้เตียงแล้ว กั๊กพยายามจะขยับตัวเพื่อออกจากใต้เตียง แต่ขยับแขนขาไม่ได้เลย แถมยังได้ยินเสียงผู้หญิงหัวเราะดังมาจากข้าง ๆ หูตลอดเวลา จนถึงตอนเช้าช่วงที่ปานเข้าไปเรียกกั๊กนั้น กั๊กได้ยินทั้งหมดและพยายามจะตะโกนบอกว่าอยู่ใต้เตียงแต่ทำได้แค่อ้าปากเท่านั้น ไม่สามารถพูดอะไร ได้เลย จนปานนั่งลงบนเตียง ทุกอย่างจึงกลับมาเป็นปกติ ที่เป็นแบบนั้นเพราะปานได้ไปสักน้ำมันมาจาก อาจารย์คนหนึ่ง คงมีของดีที่ช่วยกันพวกผีวิญญาณ พอนั่งบนเตียงเลยทำให้กั๊กหลุดจากโดนผีอำ ในวันนั้น กั๊กรู้สึกเพลียมาก ช่วยวาดรูปไม่ไหว เลยขอไปนอนในรถ ปานเองไม่เคยเจอผี ก็ยังรู้สึกสองจิตสองใจว่า จะเชื่อในสิ่งที่กั๊กบอกดีไหม แต่เมื่อคิดดูแล้ว กั๊กคงไม่ลงทุนแต่งเรื่องเพียงเพื่อจะอู้งาน เพราะปกติแล้ว กั๊กเป็นคนที่ชอบวาดรูปมาก ในเย็นนั้นกั๊กขอไปนอนที่บ้านแฟนของปานด้วย แต่ปานบอกว่าไม่สะดวก เพราะพ่อแม่แฟนมาพักด้วยพอดี คืนนั้นปานก็ต้องนอนที่รีสอร์ทกับกั๊กด้วย แปลกมากที่คืนนั้นกั๊กนอน บนเตียงกับปานแล้วไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นเลย ใครที่ชอบเดินทางท่องเที่ยว ไม่แน่ว่าวันหนึ่งคุณอาจจะได้ ไปนอนบนเตียงไม้โบราณ ที่รีสอร์ทแห่งนี้ก็ได้