รักหมามาก แต่ทำได้แค่ห่วงห่างๆ

[แอลดีอาน่า โรมานอฟ]

สวัสดีค่า เรื่องที่เราอยากจะเล่าคือเรื่องหมาสุนัขพันธุ์ไทย2ตัว
พ่อเราเอา2ตัวนี้มาจากขอนแก่น ตอนพวกเขาอายุไม่กี่เดือน(จำบ่ได้555) เราได้เห็นพวกมันครั้งแรกก็หลงใหลมาก ทั้งๆที่เป็นแค่หมาไทย บางคนว่ามันไม่น่ารัก บางคนว่ามันมีเสน่ห์ในตัวของมัน สำหรับเราหมาทุกตัวน่ารักหมด แค่น่ารักแบบไหนเท่านั้นเอง เราตั้งชื่อพวกเขาว่า ชิป กับ เดล ตามตัวการ์ตูนในหนังเรื่องนึง แต่เหตุผลที่พ่อเราเอามา เพื่อเอาไปเป็นหมาเฝ้าบ้านให้กับบ้านของอา ซึ่งเราไม่อยากให้ไปเลย เพราะบ้านอา ค่อนข้างรก ข้างนอกบ้านของกระจัดกระจาย มีขี้ฝุ่นเยอะมาก คืออาไม่ค่อยทำความสะอาดเลย (บ้านรกมากจริงๆคะ) ตัวเราเองอายุแค่15ปี คือใจเรารักหมามาก อยากให้พวกเขาอยู่ในที่ดีๆ แม้พวกเขาจะดูเป็นหมาที่อดทนได้เก่ง

เรากับเดลสนิทกันมาก เรากลับจากโรงเรียนทุกครั้งจะมาจุ๊บเลยนะ555 กับกอดรัดฟัดเหวี่ยง555 คือใกล้ชิดมาก ส่วนชิปเป็นหมาที่ค่อนข้างเงียบๆ แต่เราก็ทำเช่นกันกับเดล เราเอามานอนตักตอนอ่านหนังสือ ทำการบ้านทุกครั้ง แม่ก็คอยเตือนว่า อย่าเล่นกับมันมาก ไม่งั้นมันจะติด เพราะหมาไม่ใช่ของเรา มันต้องไปเป็นของอา

มาถึงวันที่แม่เราต้องเอาไปให้อา ก็ผ่านมาเกือบจะ1อาทิตย์นะแล้วแม่ค่อยเอาไปให้ เราเศร้ามาก แม้จะอยู่ด้วยกันไม่นาน ใจเราคือแบบ คิดหนักมาก เพราะอาไม่เคยทะนุถนอมหมาเลย คือพ่อเราเคยเอาหมาให้อาเลี้ยงหลายตัว บ้างก็ตาย บ้างก็หายไป บ้างก็หนีออกจากบ้านหาไม่เจอ เราเป็นห่วงหมามาก

จนผ่านมาเกือบ1-2เดือน
เราไปหามันที่บ้านของอา ลูกของอา ซึ่งมีศักดิ์เป็นพี่สาว เปลี่ยนชื่อจากเดลเป็นกล้า และจากชิปเป็นโคนม ตอนแรกเราก็คิดว่ามันน่าจะลืมเราแล้ว แต่ต้องบอกว่าตอนที่เราไปเห็นคือ บ้านรกมาก หมาเราต้องนั่งอยู่บนรถตัดหญ้าเพราะเดินไปไหนไม่ค่อยได้เนื่องจากมีของกระจัดกระจายทั่วบ้าน บ้างก็เหล็ก บ้างก็ปูน ขนาดหนังสือหรือพวกตุ๊กตายังกองอยู่ตามพื้นบ้านเลย เรียกว่ารกมากจริงๆ

พอเราได้สบตากับทั้ง2ตัว มันก็พยายามหาทางวิ่งมาหาเรา แต่กว่าจะมาถึงคือนานมาก เพราะใช้เวลาไปกับการหาที่วิ่ง555 มันเข้ามาเลียเรา กระโดดใส่ คือพวกเขาดีใจมากๆ พอเราไปนั่งที่เก้าอี้หน้าบ้าน มันก็กระโดดมาหา มาเลีย มาจุ๊บ เอาคางมาวาง แต่!!!!!ที่พีคคือ เดล หรือ ชื่อใหม่คือกล้า มันเอาเท้าหน้าข้างซ้าย หรือ เรียกง่ายๆว่ามือนะ มาวางไว้บนแขนเรา บางครั้งก็ไว้ที่ตัก เหมือนให้มืออะ โดยที่เราไม่ต้องขอ แต่ถ้าขอก็ให้นะ แต่ชิปหรือโคนมนี่คือดี๊ด๊ามาก555

คือทั้ง2ตัว ทำให้เรามีความอยากเลี้ยงขึ้นมาอีก แต่ก็เลี้ยงไม่ได้เพราะมันก็เป็นของอาแล้วอะเนอะ ต้องบอกว่าตอนที่อามา หรือเพิ่งกลับบ้าน คือมันก็ไม่ได้ดีใจขนาดนี้อะ

เป็นไปได้ไหมคะ ว่ามันจะคิดถึงเรามาก ยังจำเราที่เลี้ยงมันตอนเด็กๆได้ คือตอนนี้ตัวมันโตแล้ว แต่มันยังแค่2-3เดือน้องมั้ง อาไม่เคยอาบน้ำให้มันเลย ให้แต่ข้าวคนที่เหลือจากทานเสร็จ ไม่เคยหวีขนให้ ไม่มีของเล่นให้ ไม่เคยป้อนอาหารให้ด้วยตัวเอง ไม่เคยเล่นแบบหยอกด้วย แล้วคือ บ้านอาเขาก็จะอยู่กับป้าด้วย จะมีพี่สาว3คน ที่เป็นลูกอากับป้า คือพวกเขารักสะอาดมาก มีครั้งนึงเราเอาไม้เดินถือไปในสวนหลังบ้าน หมาก็ตามไป หลังจากนั้นมันก็กัดไม้ที่เราถือ เราก็เอามือไปลูบหัวมันแล้วบอกให้ปล่อย มันก็ปล่อย พอเราจะยื่นไม้ให้พี่ต่อ พี่ก็บอกว่าประมาณแบบ อี๋!!! เจ(ชื่อสมมุติ)อย่ามาใกล้นะ ไปล้างมือไปล้างตัวก่อนเลย มันสกปรกมาก
คือพี่เขาวิ่งหนีเรา ไม่ยอมจับไม้เลย ทั้งๆที่ตรงที่เราให้จับไม่โดนหมาด้วย ทั้งบ้านนั้นไม่มีใครเล่นกับหมาโดยใช้มือเลย เอาแต่ใช้ไม้ตี ซึ่งที่เราถือไม้ครั้งนั้น เราพี่เรากลัวหมามันมายุ่ง เราเลยป้องกันด้วยการถือไม้เฉยๆ แต่ไม่เคยตี แถมยังเล่นกับมันเองด้วยซ้ำ มันเลยทำให้เราคิดว่าหมาเราคงเหงาอะ แม้มันจะอยู่กัน2ตัว แต่ไม่มีคนเล่นกับมันเลย นอกจากบางครั้งเราจะไป หรือบางครั้งพวกเขาจะออกมาเล่นบ้าง คือต้องบอกว่า ถ้าเราจะเดินเข้าบ้างอะ คือเล่นกับหมาอะ ตัวมันก็จะแบบเปอะๆหน่อยใช่ปะ คือต้องรีบไปอาบน้ำอะ จะไม่ค่อยมีใครเข้ามาใกล้ๆเลย อันนี้เข้าใจได้แหละ

แต่เราคิดว่าถึงเราจะเอาหมาพันธุ์ไหนมาก็แล้วแต่ไม่ว่าจะเอาเขามาเพื่อให้เฝ้าบ้าน หรืออะไร ก็ควรดูแล ทะนุถนอมเขา จริงไหม นี่คือไม่อาบน้ำให้เลยสักกะครั้ง ให้แต่อาหารเหลือ ไม่เล่นด่วนเลย ใจเราคืออยากเอากลับมามาก555 ถ้าเอากลับมาได้นะ เราจะพาไปอาบน้ำ ตัดขน สปาหมา ซื้อเสื้อผ้าให้ ให้นอนแอร์ในบ้านเลย55555


เขียนเล่ายาวหน่อยนะคะทุกคน แต่อยากแชร์ประสบการณ์ว่า หมามีจิตใจเหมือนกัน เขาเจ็บได้ หนาวได้ มีความรู้สึก ดังนั้นไม่ว่าเราจะเอาเขามาเพื่อเหตุใด ควรรักเขาให้เหมือนลูกเลยนะ555
#ทาสหมา

Comments

[เจเคกิโลกลิ้ง]

อือ อ่านแล้วน่ารักดี พาชิปกับเดลกลับมาอยู่บ้านเราเองไม่ได้เหรอ

[แอลดีอาน่าโรมานอฟ]

พ่อให้อาไปแล้วอะคะ แต่ก็ไปหากันบ้าง^^