ควันซ่อนผี
นันเป็นคนกรุงเทพฯ แต่ไปเรียนที่เชียงใหม่ ช่วงปิดเทอมก็ชวนเพื่อนมาเที่ยวในกรุงเทพฯ โดยพากันไปนอนที่อพาร์ทเม้นแห่งหนึ่งแถวลาดพร้าว นันและเพื่อนๆ นอนห้องติดกัน โดยนอนห้องละสองคน ห้องริมสุด นันนอนกับเพื่อนชื่อโต้ง ส่วนห้องถัดไปก็ให้ต๊ะกับนุนอนด้วยกัน
ในวันแรกที่ไปนอน ก็เกิดเรื่อง ประหลาดขึ้น ช่วงประมาณตีสอง ขณะที่นอนอยู่ นันได้กลิ่นควันไฟ เหมือนมีคนก่อไฟด้วยเตาถ่าน จนควันลอยโชยเข้ามาในห้อง นันรู้สึกอึดอัด หายใจไม่ค่อยคล่อง นันเลยถามโต้งว่าได้กลิ่นควันไฟเปล่า แต่โต้งส่ายหน้าและบอกว่า ไม่ได้กลิ่นอะไรเลย นันยืนยันว่าได้กลิ่นและกลิ่นก็แรงขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย นันรู้สึกหายใจไม่ออกเลยออก เขาเลยเดินออกมาที่ระเบียงและมองไปด้านล่างว่ามี ใครมาก่อไฟเผาอะไรหรือเปล่า แต่ก็ไม่เห็นอะไร นันสูดอากาศที่ระเบียงจนรู้สึกดีขึ้นก็เดินกลับเข้าห้อง เพื่อนชื่อโต้งหลับไปแล้ว กลิ่นควันก็เริ่มจางจนไม่เหลือกลิ่น นันจึงปิดไฟและเอนตัวลงนอน
ยังไม่ทันจะหลับดี นันก็สะดุ้งด้วยความตกใจ เพราะได้ยินเสียงคนเดินลงส้นเท้า เดินไปเดินมาภายในห้อง นันหรี่ตามองก็ไม่เจอใคร แต่เสียงนั้นยังดังไม่หยุด สักพักก็มีควันพุ่งออกมาจากห้องน้ำจนเหมือนมีหมอกหนา ๆ ลอยมาปิดบัง ด้านหน้าห้องน้ำ พอกลิ่นโชยมาแตะจมูก นันแทบจะอาเจียนเพราะเป็นกลิ่นควันที่ปนด้วยกลิ่นของเน่า กลิ่นแรงจนรู้สึกเวียนหัว นันเขย่าตัวโต้งให้ตื่นแต่โต้งก็ไม่ตื่น
ตอนนั้นในห้องไม่ได้มืดมาก เพราะเปิดไฟห้องน้ำทิ้งไว้ ควันไฟที่เห็นค่อนข้างชัดแต่ที่ทำให้นันขนหัวลุกคือ ด้านหลังของควันไฟ มีร่างของใครบางคนยืนอยู่ พอควันเริ่มจางนันก็แทบช็อก ภาพที่เห็นคือ เงาดำของผู้หญิงร่างผอม ยืนก้มหน้านิ่ง ๆ นันรีบหลับตาพนมมือไหว้ นึกถึงพระที่ตัวเองบูชา แต่ดูเหมือนจะไม่เกิดประโยชน์อะไร แม้จะไม่ได้มองไป แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ มีเสียงเดินกระแทกส้นเท้าดังขึ้น ลักษณะเหมือนกำลังเดินวนเป็นวงกลม ดังอยู่ที่หน้าห้องน้ำ นันพยายามสวดมนต์ แต่เสียงเดินก็ไม่หยุดลงสักที นันเริ่มคิดว่าจะวิ่งออกไปจากห้อง แต่ก็ห่วงโต้ง กลัวเพื่อนจะเกิดอันตราย นันเลยใช้มือเขย่าตัวของโต้งอีกครั้ง แต่แล้วจู่ ๆ เสียงเดินก็เงียบลง นันยังคงหลับตาและเขย่าตัวโต้ง
แล้วเขาก็ต้องตกใจ เพราะมีมือสาก ๆ มาลูบที่แขน นันจึงลืมตาดู ก็ถึงกับผงะ เพราะเห็นใบหน้าขาวซีด ของผู้หญิงผมยาวกำลังจ้องมา ซึ่งผู้หญิงนั่นอยู่ห่างจากหน้านันแค่คืบเดียว นันขยับตัวถอยจนตกเตียงแล้วรีบ วิ่งไปเปิดประตูและไปเคาะเรียกห้องข้าง ๆ จนต๊ะเดินมาเปิดประตู นันก็แทรกตัวเข้าห้องแล้วไปนอน เบียดกับนุบนเตียง พอต๊ะถามว่ามีอะไร แต่ตอนนั้นนันไม่กล้าพูดอะไร เลยบอกไปว่า โต้งนอนกรน เลยนอนไม่หลับ พูดเสร็จก็คลุมโปงนอนจนถึงเช้า
พอช่วงสายนันก็เดินกลับไปห้องแบบกล้า ๆ กลัว ๆ พอเปิดประตูเข้าไปก็เห็น โต้งนอนหลับอยู่ เลยปลุกให้ตื่น โต้งตื่นขึ้นพร้อมกับถามว่า “เมื่อคืนหนาวเหรอ นอนกอดตลอดคืนเลย” นันทำหน้านิ่งและบอกโต้งว่า “อาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว เดี๋ยวออกไปข้างนอก ให้ก็บของไปให้หมดเลย พูดจบก็รีบเก็บข้าวของเสื้อผ้า แล้วเดินออกจากห้องไป
พอช่วงบ่าย นันโทรไปเล่า ให้แม่ฟังว่าเจอผีที่ห้องริม แม่ทำน้ำเสียงตกใจ และหลุดพูดมาว่า “ทำบุญไปแล้วนี่” นันรีบเค้นจากแม่ ทันทีว่าห้องนั้นเกิดอะไรขึ้น แม่เลยบอกว่า หลายเดือนก่อนมีผัวเมียคู่หนึ่งมาเช่าอยู่แบบรายเดือน แต่ฝ่ายชายทิ้งไปมีคนใหม่ ฝ่ายหญิงเลยฆ่าตัวตายด้วยการจุดเตาถ่านรมควันตัวเองจนตายในห้องน้ำ นันได้ยินก็อึ้งไป และพูดด้วยน้ำเสียงเคือง ๆ ใส่แม่ ที่ไม่ยอมบอกก่อน เพราะถ้ารู้นันคงไม่นอนที่ห้องนั้นแน่ หลังจากวางสายจากแม่ นันก็ชวนเพื่อน ไปเที่ยวตลาดน้ำและแวะทำบุญไหว้พระ จนถึงตอนเย็น จากที่วางแผนว่าจะนอนที่อพาร์ทเม้นต่ออีกคืน ก็เปลี่ยนไปนอนที่บ้านแม่ของนันแทน เพื่อน ๆ ถามว่าทำไมไม่นอนที่อพาร์ทเม้นต่อ แต่นันไม่กล้าบอก เพราะถ้าเพื่อนเอาไปพูดต่อ กลัวว่าจะมีผลเสีย กับธุรกิจของครอบครัว แต่นอนที่บ้านแม่ก็หลับสบายดี แม้จะไม่ค่อยส่วนตัวมากนัก หลังจากเกิด
แสดงความคิดเห็น