​เส้นทางผีเฮี้ยน : มิติลี้ลับสัมผัสสยอง

[Lugpla0.0]

 

 “หน่อย” เป็นประสานงานที่บริษัทโปรดักชั่นแห่งหนึ่ง ได้รับมอบหมายให้พาทีมงานไปถ่ายสกู๊ปลูกค้าที่จังหวัดหนึ่งทางภาคใต้
 ตอนขาไป คนขับรถใช้ถนนเส้นทางหลักมุ่งตรงสู่ภาคใต้  แต่ขากลับ “น้าป้อม”คนขับรถกลับเปลี่ยนใจใช้ถนนคนละทาง  ให้เหตุผลว่าเป็นเส้นทางลัด
    ตอนนั้น หน่อยก็รู้สึกสังหรณ์ใจว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น เพราะตาข้างขวากระตุกถี่   เลยขอร้องให้น้าป้อมเปลี่ยนใจขับรถวนกลับแต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายเลยต้องยอมปล่อยเลยตามเลย ไปตามเส้นทางนั้น
ถนนเส้นที่ไปนี้มืดสนิทแทบไม่มีรถสักคัน    บริเวณป่าข้างทางมืดมาก มีภูเขาเป็นช่วง  นานๆจะเจอรถสวนทางมาสักคัน
วันนั้นหน่อยนั่งหน้าข้างคนขับเพื่อเป็นเพื่อนชวนคุยแก้ง่วง ส่วนทีมงานเริ่มจะหลับกันหมดแล้วเพราะทำงานเพลียแดดทั้งวัน
 ไม่นาน หน่อยเริ่มรู้สึกว่ารถตู้กำลังขับวนกลับมาที่เดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก เพราะจำได้ว่าโค้งนี้มีซากศาลเก่ากองทิ้งไว้ข้างตีนภูเขา  จนเธอใจคอเริ่มไม่ดี
และสิ่งที่ทำให้หน่อยขนหัวลุกเย็บวาบที่ทั้งตัวก็คือภาพของศาลเก่ากองทิ้งอยู่ตีนเขาเหมือนเดิม ที่วนมาให้เห็นซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า จนเป็นหลักฐานนี้ยืนยันว่าคนขับกำลังโดนบังตา
พอคนขับ ขับเลยศาลมาไม่ถึงร้อยเมตร รอบนี้มีซากรถจิ๊บคล้ายรถทหารจอดอยู่ข้างทาง ยังไม่ทันที่หน่อยจะสังเกตบรรยากาศให้เต็มตา  น้าป้อมคนขับเกิดทักไปว่า รถโบราณของใครว่ะ มาจอดทิ้งไว้แถวนี้ เดี๋ยวก็เอาซากกลับไปชั่งกิโลขายที่กรุงเทพฯซะเลย
 
พูดยังไม่จบ   อยู่ดีดีคนขับก็มีอาการสะดุ้งโหยงตกใจสุดขีด จนมือที่บังคับพวงมาลัยพารถแฉลบไปอีกเลน   จังหวะเดียวกันกับที่มีรถบรรลุกสวนเลนมาข้างหน้าบีบแตรมาแต่ไกล
หน่อยที่นั่งหน้า เห็นชัดเจน จึงตะโกนสุดเสียงบอกคนขับให้รีบหักพวกมาลัยกลับมาเลนเดิม เสียงแตรรถคันตรงข้ามบีบมาดังสนั่น    อีกนิดเดียวรถสองคัน ก็จะพุ่งประสานงากัน เฉียดกันแบบเส้นยาแดงผ่าแปดรอดหวุดหวิด
ทำเอาคนในรถตื่นตกใจแตกตื่นกัน  บางคนงัวเงียถามว่าเกิดอะไรขึ้น  น้าป้อมเล่าให้ฟังว่าเขาได้ยินเสียงเหมือนเสียงระเบิดดังตู้มมม  ทำให้ตกใจคิดว่าน่าจะมีคนวางระเบิดบนถนน ทำให้หลบพลาดขับรถแฉลบไปอีกเลน
 แต่ที่น่าขนลุกคือทุกคนในรถยืนยันว่าไม่มีใครได้ยินเสียงเลย  มีแค่หน่อยคนเดียวที่หน้าซีดและพูดอะไรไม่ออก เพราะช่วงนั้น หน่อยเห็นผู้ชายบนถนน  เพื่อความมั่นใจเลยถามน้าป้อมไปว่าน้าไม่ได้หักหลบคนใช่มั้ย
 เพราะหน่อยมองเห็นผู้ชายที่เห็นใส่เสื้อแขนยาวกางเกงสีดำ  ยืนทำหน้าบึ้งทะมึนอยู่ตรงกลางถนน  ท่าทางเอาเรื่อง   พอได้คำตอบจากน้าป้อมว่าไม่ได้เห็นคน หน่อยก็มั่นใจแล้วว่า เธอได้เจอผีหลอก อย่างแน่นอน  และถ้าขืนขับรถเส้นทางนี้ต่อไป อาจจะมีอันตรายถึงชีวิตแน่นอน
ในที่สุดก็ตัดสินใจขอให้จอดรถข้างทางเพื่อขอเจรรากับน้าป้อม เพื่อให้แกไหว้พระขอขมา ตั้งจิตอธิฐานถึงพระที่นับถือเพื่อให้ช่วยเปิดทาง  และขอร้องให้น้าป้อมสวมสร้อยพระของเธอด้วย
น้าป้อมเองที่เพิ่งเสียขวัญมา ก็ยอมทำตามง่ายดาย และท่องคาถาบทสวดชินบัญชรด้วย หลังสวดจบทั้งสองคนก็ตะลึง  เพราะถนนที่มืดสนิทสว่างขึ้นมาทันตา
พอเห็นแบบนั้นทีมงานเร่งให้รีบกลับ    น้าป้อมกับรถอย่างมีสติและระมัดระวัง   จนในที่สุดก็ผ่านถนนเส้นนั้นมาได้และแวะพักกินข้าวล้างหน้าที่ปั๊มน้ำมัน  
เด็กปั๊มก็ตกใจว่าทำไมทุกคนกล้าผ่านถนนเส้นนั้นในช่วงวันโกนแบบนี้  เพราะเจอดีกันเกือบทุกราย บางคันชนต้นไม้ รถบรรทุกบางคันประสานงานกันอยู่บ่อยๆ
พอมักมีคน เห็นคนยืนอยู่กลางถนนเลยหักหลบ เลยชนกับรถที่สวนกัน บางคนได้ยินเสียงระเบิดเหมือนกันจนตกใจเลี้ยวลงข้างทาง  คนแถวนั้นไม่มีใครกล้าขับผ่านตอนกลางคืน
หน่อยขนลุกซู่ยังจำภาพผู้ชายหน้าซีดเทาชุดดำได้ติดตา แววตาดวงนั้นสีแดงรู้สึกถึงความอำมหิตผิดมนุษย์ทั่วไป  เด็กปั้มยังเล่าอีกว่าผีแถวนั้นอาจจะเป็นโจรคอมมิวนิสต์สมัยก่อนที่ปะทะกับตำรวจ หรืออาจจะเป็นโจรที่โดนกวาดล้างและตายโหงอยู่ที่นั่น
พอกลับมาถึงกรุงเทพฯ หน่อยตั้งใจเลิกเดินทางกลางคืนเด็ดขาด โดยเฉพาะการใช้เส้นทางลัดที่เปลี่ยว ถึงจะรีบแค่ไหนก็ตาม
เพราะถ้าโชคไม่ดีคงต้องเป็นผีข้างถนนผีเฮ๊ยน อย่างผู้ชายคนนั้น ก็ได้