ปัญหาระหว่างเรากับนักเขียน
ตั้งกระทู้ใหม่
ก่อนจะเริ่มเรื่องเราขอสารภาพก่อนค่ะ ด้วยความที่เราเป็นคนชอบอ่านนิยายมาก และเป็นคนชอบวิจารณ์ในเวลาเดียวกัน เวลาเราวิจารณ์จะวิจารณ์แรงๆ แต่สุภาพทุกครั้ง (ซึ่งวิจารณ์เสร็จก็ขอโทษนักเขียนทุกครั้งและลบเม้นวิจารณ์) พอดีเราดันไปวิจารณ์นิยายเรื่องนึงของนักเขียนคนนึงเข้า แรงเหมือนกันเพราะด้วยความเคยชิน ซึ่งเราวิจารณ์ประมาณว่านางเอกเวอร์วังเกินไป จืดชื้นและไร้เสน่ห์ (เขาแต่งแบบนั้นจริงๆ) อยากให้นางเอกมีเสน่ห์มากกว่านี้ หลังจากนั้นนางก็โมโหเหวี่ยงใหญ่เลย เอาเราไปประจานแบบไม่มีความเกรงใจ
แน่นอนว่าเราเองก็ขอโทษไปแล้วเพราะดันไปวิจารณ์นิยายของเขา (เราเป็นฝ่ายผิดเต็มๆ อันนี้ยอมรับผิด) ซึ่งเราเป็นฝ่ายจบแต่โดยดีเพราะยอมรับผิดที่ไปวิจารณ์ แต่นางไม่จบ! นางก็พยายามหาทางด่าเราใหญ่เลย เราหยุดแล้วแต่นักเขียนคนนี้ไม่หยุด หาว่าเรา 'พูดเหมือนตัวเองเก่งอ่ะ? น่าสมเพชเป็นบ้า เก่งแต่ปาก กากการกระทำ'
'ไม่ต้องวิจารณ์-อะไรทั้งนั้น อยากวิจารณ์มากไปวิจารณ์ของคนอื่น นี้เขียนเล่นๆไม่ได้จริงจัง..ไม่พอใจก็ไม่ต้องอ่าน ล่ามไว้อ๋อ?'
แน่นอนว่าเรื่องนี้เรายอมรับผิดเพราะวิจารณ์แรงเกินไปจริงๆ แต่เพราะเราอยากให้นิยายเรื่องนี้ดีขึ้นเลยวิจารณ์ไป ช่วยบอกทีค่ะว่าจะทำยังไงต่อดี เราหยุดแล้วแต่นักเขียนท่านนี้ไม่ยอมหยุด!! มีคนแนะนำให้เราอยู่เฉยๆ ซึ่งเราก็อยู่เฉยๆ แล้วค่ะ -เราอุส่าห์จบแต่งนักเขียนคนนี้ไม่จบ!
อ้อ! นางทิ้งไอดีไลน์ให้ด้วยเผื่อเราจะแอดไลน์ไป การกระทำของนักเขียนคนนี้เริ่มจะลามปามใหญ่แล้วค่ะ
ำกพดะเั้ีร่น
1 พ.ย. 62 เวลา 17:56 น.
1,662
views
17 ความคิดเห็น
เอ....ดรามาเปล่า? (ไม่รู้อะไรแต่มาคอมเม้นต์ตามความเข้าใจ)
ก่อนอื่นเลย เราเป็นทั้งนักเขียนและนักอ่าน ส่วนมากชอบก็บอกชอบเวลาไปอ่านนิยายของท่านอื่น แต่ไม่ชอบนี่ส่วนน้อยจะพิมพ์ นอกจากจะเวิ้นเวอร์ไปเรื่อยๆ ไม่หนักไปวิจารณ์น่ะ เพราะโดยส่วนตัว เราที่เป็นด้านนักเขียนก็จะนอยด์-เหมือนกันเวลามีคนมาตินั่นตินี่ แต่ไม่เคยไปต่อว่าคนอ่านแบบที่นักเขียนคนที่คุณไปเจอนะ เราถือว่าทัศนคติเขาเด็กหรืออีโก้สูงไปที่ยอมรับคำติเตียนไม่ได้ ซึ่ง! เราก็ต้องมาดูอีกแหละว่าที่คุณวิจารณ์ไปนั้นมันแบบไหน ถ้าไม่เห็นภาพจริงก็บอกไม่ได้เหมือนกัน ฉะนั้นไม่เข้าข้างใครดีกว่า
ทุกวันนี้นิยายตัวเองโดนบ่นๆ มาก็แทบอยากจะเท ให้ตายเถอะคนอ่านไม่เข้าใจเราอ่ะ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ซับน้ำตา~
ปล. อินดี้ให้สุดแล้วหยุดที่ชิบหาย 55555
ถามมีใครมาวิจานนิยายผมนี้ดีใจลั่นบ้านเลยมั้ง 5555 แต่ก็เขาใจนะครับ นักเขียนที่เขียนเล่น ๆ ต้องการแต่คำชมในโลกของเขาเอง พอมีคนบอกถึงความจริงบางอย่างก็รับไม่ได้
จริงครับ มีคนมาวิจารณ์หรือบ่นเรื่องนิยายนี่ผมดีใจโคตรอ่ะ แบบว่าจะได้รู้ว่ามุมมองอื่นๆ บ้างว่าเป็นยังไง แต่ที่ได้มาจนถึงตอนนี้มีแต่คำว่า "กาว"
.
.
.
ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มา มากาวไปด้วยกันค่ะ//ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
:^hffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
//เอากาวไปให้ดม
ในความคิดเรานะคะตัวละครจะวางคาแรคเตอร์+พล็อตและการกระทำเอาไว้ทั้งหมดแล้ว นักอ่านจะวิจารณ์ยังไง (ของเราโดนว่าไปตอนหนึ่งว่าตอนนี้นางเอกงี่เง่าเกินไป) ก็ไม่มีผลกับคนแต่งค่ะ จะเฟลเล็ก ๆ แต่ปรับไม่ได้เพราะวางโครงไว้หมดแล้ว TT เอาจริง ๆ คนเขียนนิยายเวลาตัวละครโดนว่านี่เจ็บเลยเหมือนเขาด่าตัวเอง
ฮ่าๆ เข้าใจเลยค่ะ นางเอกเคยโดนด่าว่าโง่อยู่ตอนนึง แต่คือไม่โง่ไม่ได้ ไม่งั้นเรื่องดำเนินต่อไม่ได้ พระเอกจะไม่มีบทด้วย ตอนแต่งก็แอบคิดอยู่ แต่พอนางเอกโดนด่าก็แอบสงสารนางเอก ก็แก้ตัวให้ไปว่า ไม่ได้โง่หรอกค่ะ แค่รั้นเฉยๆ 55
ถ้าวิจารณ์อย่างนั้นจริงๆ ก็ไม่ถือว่าแรงนะคะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ใช่ทุกคนจะชอบถูกวิจารณ์และรับได้มากน้อยต่างกันไป ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณสามารถฟ้องเขาได้นะคะถ้าเขาเข้ามาคุกคามชีวิตคุณมากเกินไป ย้ำว่าถ้าคุณวิจารณ์แค่นั้นจริงๆเพราะเขาก็สามารถฟ้องคุณได้เหมือนกันถ้าวิจารณ์เกินกว่าเหตุไม่เกี่ยวกับตัวนิยาย สู้ๆค่ะ โอ๋ๆนะ
โดยมารยาท...การวิจารณ์คนที่ไม่รู้จัก 1 ในนั้น คนวิจารณ์ต้องมีปิยวาจา ...ชมบ้าง...ถ้าไม่ได้แย่เกินไป จบท้ายด้วย...เพิ่มตรง(ที่คุณอยากแนะ)อีกนิด....นิยายคุณจะติดท๊อปเลยค่ะ ตบด้วย...เป็นกำลังใจให้นะคะ
ถ้างานเขียนเขาแย่แบบรับไม่ได้ ชมไม่ได้เลย...โปรดปล่อยผ่านเถอะค่ะ...ถนอมความรู้สึกดีๆของตัวเองไว้
เรื่องที่คุณเจอ....แนะนำให้คุณเลิกติดตาม...หาอะไรทำให้สบายใจ
ปิดการรับรู้ เพราะไม่มีใครรู้จักเราอยู่แล้ว
ขอสารภาพตามตรงว่า ระยะหลังนี้หากคาดว่าคำติในนิยายมีมาก ก็ยอมหน้าด้านเป็นนักอ่านเงาค่ะ หรือหากลงคำวิจารณ์ ก็ให้ใช้แบบที่อ้อมโลกที่สุด เว้นแต่ว่าจะเป็นนักเขียนที่รู้จักกัน กระทั่งตอนที่เรารับวิจารณ์เอง เราก็ยังถามก่อนว่า รับคำวิจารณ์ได้แค่ไหน ถ้าระดับเล็กน้อยเราก็จะพูดเบา ๆ ค่ะ แต่ชี้ตรงจุดแล้วกันว่า มันมีจุดที่เราอ่านแล้วไม่โอเคอย่างไรบ้าง
สำหรับเราเองสมัยแรกเขียนก็โดนมาไม่น้อยค่ะ ปัจจุบันนี่ ถ้ามีใครชี้โพรงให้จะรักมากเลยค่ะ คนที่อ่านจนวิเคราะห์ได้แปลว่าเขาอ่านแล้วตีความค่ะ ถ้าได้เมนต์แบบนี้เราจะรักมากค่ะ แค่บอกว่ามีคำผิดเราก็รักแล้วค่ะ น้อยคนจะทำให้ขนาดนั้น และบางครั้งคนเขียนเองก็เผลอมองข้าม
สำหรับเราเอง เดี๋ยวนี้ก็เลือกที่จะเมนต์ค่ะ บางคนเขาไม่อยากได้ความปรารถนาดีหรือไม่คิดว่าความคิดเห็น/คำวิจารณ์เรามีประโยชน์บางทีเราก็เลือกที่จะเป็นฝ่ายเฟดตัวออกมาเองล่ะค่ะ หลายเรื่องรับทัศนคตินักเขียนไม่ไหวก็มีค่ะ
ส่วนตัวเราก็ชอบวิจารณ์เหมือนกัน แต่แค่กรณีที่เขาอยากให้วิจารณ์ เราก็ทั้งอ่านและเขียน เวลาเราอ่านถ้ารู้สึกไม่โอเคกับเรื่อง เราก็แค่เลิกอ่าน และเราก็เคยโดนวิจารณ์เรื่องตัวละคร ซึ่งเราอ่านแล้วยิ้มนะ เพราะเราตั้งใจให้ตัวหลักมีนิสัยเอาแต่ใจอยู่แล้ว
ส่วนกรณีคนแต่งคนนี้ ก็อย่างที่เขาบอกแหละว่าแค่แต่งเล่นๆ คงแต่งตามอารมณ์ตัวเองเท่านั้น แต่ไม่ได้ดูเลยว่านี่มันเว็บนิยายที่จะมีคนมาอ่านมาวิจารณ์เป็นเรื่องปกติ คนแต่งเขาคงไม่คิดถึงเรื่องนี้ถึงได้เดือดดาลแบบนี้ อย่าไปใส่ใจเลย ปล่อยวาง
ส่วนสิ่งที่จขพ.วิจารณ์ไปมันก็ไม่ได้แรงเลยนะ แต่คงเพราะคนแต่งเขาคงไม่ได้กำหนดนิสัยตัวละครไว้ว่าต้องเป็นยังไง พอมีคนมาพูดแบบนี้มันเลยอาจเหมือนถูกต่อว่าสำหรับเขารึเปล่า
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น จขพ.ไม่ผิดอะไรค่ะ คำก็ไม่ได้แรง
วิจารณ์มันก็ดีค่ะ แต่ทั้งสองฝ่ายควรมีขอบเขตของตน
เอ ก็เคยโดนนะ แต่ไม่ได้โดนวิจารณ์ เจอด่าเต็ม ๆ เลยค่า ^^ อันนี้ก็ด่าไม่สิ ตอบกลับไปอย่างสุภาพที่สุด 5555
อีกเรื่องก็มีคนทัก แต่เขาใช้ถ้อยคำสุภาพ ถ้อยทีถ้อยอาศัย อันนี้บอกเลยค่ะว่าดีมาก ทุกคนมีสิทธิ์ท้วง หรือสงสัยได้ แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือ มิควรใช้ถ้อยคำที่รุนแรงถ้าเราไม่ได้สนิทกับเขา หรือไม่รู้ลักษณะนิสัยของเขา
นักเขียนทุกคนไม่ได้อารมณ์ดี หรือมีความอดทน หรือสามารถต้านทานทุกอย่างได้ เขาก็คนธรรมดา ร้อยพ่อพันแม่ ฉันใดฉันนั้น นักอ่านก็เช่นกัน ครั้งนี้นับเป็นบทเรียนที่ดีค่ะ
อย่าลืมว่า ก่อนจะพิมพ์อะไรก็ต้องเซฟเขาเซฟเราด้วย ถ้าถึงขนาดอยากใช้ถ้อยคำรุนแรง แนะนำว่าข้อความลับดีกว่าค่ะ
ฝากอีกนิด คุณสามารถเม้นได้ค่ะ แต่สิ่งสำคัญคือขอบเขต และเหนือสิ่งอื่นใดคือ ต้องเคารพผลงานของเขาด้วย เมื่อเราเคารพเขา เขาก็เคารพเรา ดีมาดีตอบ ง่าย ๆ
วิจารณ์ไป แต่ก็คงเป็นไปในลักษณะสงสัย หรือท้วงในบางอย่าง มันจะได้ทั้งเซฟเขาเซฟเรา คือสามารถยืดหยุ่นได้มากที่สุด ให้เขาได้คิดบ้างว่า ผลงานอาจมีบางอย่างที่แปลกจริง ถ้าคิดได้ ก็จะได้ปรับปรุง ถ้าไม่ได้คงต้องปล่อยไป
และถ้าเขาขอให้วิจารณ์ แบบนี้ก็ต้องดูว่าได้ถึงระดับไหน ถ้ามาแบบขอ ก็ใส่ไปเต็มที่เลยค่ะ
คำวิจารณ์ก็เปรียบเสมือนดาบสองคมนั่นแหละค่ะ
นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่นักอ่านไม่ค่อยทิ้งคอมเม้นต์ แต่ทำตัวเป็นนักอ่านเงาเสียเป็นส่วนใหญ่ เพราะกลัวประสบปัญหา หากนักเขียนคนนั้นอีโก้แรง แต่ทั้งนั้นทั้งนี้การวิจารณ์ก็ต้องนึกถึงใจเขาใจเราด้วยค่ะ
เห็นด้วยกับคอมเมนต์หนึ่งในนี้ค่ะ การวิจารณ์เองก็มีศิลปะและวิธีการของมันเหมือนกัน หนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดก็คือเบอร์เกอร์ เริ่มต้นวรรคแรกด้วยคำชม ใส่ไส้กลางเป็นคำติ และจบท้ายด้วยคำชมกับกำลังใจ นิยายคุณดีอย่างโน้นอย่างนี้นะคะ ยกคำชมมาก่อน "แต่" บราๆๆๆๆๆ และจบท้ายอีกด้วย "แต่" ในเรื่องดีๆ ตรงนี้จะเน้นเรื่องดีตรงหน้าไปก็ได้ กับการให้กำลังใจว่าคุณทำได้ดีนะ อะไรแบบนี้ กระทั่งเด็กเพิ่งหัดวาดรูปเขายังบอกให้เราหัดชมให้เป็น เด็กจะมีกำลังใจในการวาดและไม่เฟลมากเกินไป ผู้ใหญ่บางคนก็เช่นกัน ถ้าคุณทำตามขั้นตอนนี้แล้วคนอื่นเขายังด่าคุณ อันนี้เมินไปได้เลยค่ะถ้าเขายังต้องการแค่คำชมเฉยๆ
ถ้าให้เราพูดเกี่ยวกับตัวคนเขียนคนนั้น เราก็มองนั่นแหละว่าเขาไม่ค่อยมีความอดทนอดกลั้น เราเคยเจอนักอ่านมาวิจารณ์แรงๆ นะ เป็นคอมเมนต์ที่ทำน้ำตาซึมและหลังจากนั้นไม่กล้าอ่านมันเลย แต่เราจะเงียบเอาไว้ก่อน มองว่าทุกคอมเมนต์พอมีประโยชน์บ้างถ้าเราใช้วิจารญาณดูดีๆ จะเก็บมันไว้และคิดจนกว่าจะได้คำตอบว่าเราไม่ดีตรงไหน หรือแค่เขาไม่ชอบอัตลักษณ์ของเรากันแน่ แต่คอมเมนต์ชื่นชมดีๆ แบบที่เขาวิจารณ์มีวาทศิลป์ดีมากอันนี้ก็เคยเจอมาสองสามครั้ง ความรู้สึกคือมันประทับใจมาก ไม่ใช่ซึมแบบตอนโดนด่า คือประทับใจเลยแหละ รู้สึกว่าตอนนั้นเขาคือผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานของจริง เป็นคอมเมนต์แบบที่ชอบมากจริงๆ แต่นั่นแหละค่ะ ถ้าไม่อยากเสี่ยง กลัวโดนนักอ่านของขึ้นแปลกๆ ก็เซฟตัวเองไว้ก่อนดีกว่า
สำหรับนักเขียนถ้ามีวิธีการกรองคอมเมนต์ดีๆ ได้นี่ถือว่าเป็นลาภจริงๆ นะคะ เคยได้รับคำวิจารณ์หนักๆ จากนักเขียนคนหนึ่งที่มีประสบการณ์เหมือนกัน ตอนแรกก็เฟลนั่นแหละ แต่ตอนหลังคือเราลองมาเขียนปรับเปลี่ยนดู นั่นคือจุดเปลี่ยนที่ทำให้ภาษาของเราเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาเลยนะ เมื่อก่อนอาจไม่ชอบนักเขียนคนนั้นเพราะเขารุนแรงเกินไป แต่ตอนนี้เรารู้สึกขอบคุณเขาจริงๆ ที่ได้เขามาวิจารณ์ให้
สำหรับวิธีกรองคอมเมนต์ส่วนตัวของเรา ถ้าเฟลมากจริงๆ เราจะเก็บเอาไว้ก่อน ไม่รับ ไม่อะไรทั้งนั้น แต่คิดถึงคอมเมนต์ของเขาวนๆ เวลาผ่านไปเราจะเริ่มคิดวิเคราะห์เองว่าเราควรปรับแบบไหนดีนะ โดยให้ปรับในแบบของตัวเอง นั่นคือถึงความเห็นของเขาจะมาอย่างหนึ่ง เราไม่จำเป็นต้องปรับแบบตรงไปตรงมา แต่ให้วิเคราะห์ว่าเราพอใช้วิธีอะไรได้บ้างลดสิ่งที่นักอ่านคนนั้นไม่ชอบ
เราเคยโดนวิจารณ์ว่านิยายของเราเขียนเหมือนโครงงาน เหมือนวิทยานิพนธ์ พล็อตเรื่องมาน่าสนใจ น่าอ่านมาก แต่ภาษาที่ใช้ทำให้ไม่น่าอ่าน ใช่ค่ะ ตอนนั้นเราเพิ่งจบมหาวิทยาลัยพอดี ในหัวนี่ยังมีแต่ภาษาทางการเต็มไปหมด เรารู้ว่าเราปรับภาษาของเราไม่ได้ แต่เราจัดบรรทัดนิยายเสียใหม่จากที่เขียนยาวพรืดไปทีหลายสิบบรรทัด เราลดลงและจำกัดเพียงมากที่สุดสามบรรทัดแล้วเคาะเว้นย่อหน้าใหม่ ใช้วิธีนี้นอกจากจะทำให้งานนิยายดูรื่นตาไม่เต็มไปด้วยกำแพงตัวอักษรชวนขี้เกียจอ่าน เรื่องอะไรที่เรารู้สึกว่าเคยชอบบรรยายยืดยาว พอใช้กฏสามบรรทัด เราย่อมันลงมาจนอยู่ในฐานที่เข้าใจได้และไม่ยืดยาวเกินไปได้จริงๆ แบบน่าแปลกใจ พูดง่ายๆ ว่ารู้สึกว่ามันมีแต่เนื้อ ไม่มีน้ำเลย ทั้งที่เราแค่เปลี่ยนวิธีการย่อหน้าเองแท้ๆ แล้วถึงหลังจากนั้นจะไม่มีใครเคยคอมเมนต์เราว่านิยายช่วงหลังเราเป็นยังไงบ้าง คือไม่มีเลยจริงๆ อ่ะ หลังจากนั้น คอมเมนต์ต่อว่านี่ไม่มีเลย แต่เราก็ยังรู้สึกว่ามันโอเคขึ้นมากสำหรับเรา เหมือนภาษาเขียนเราแทบจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยจากก่อนที่จะโดนวิจารณ์
บางคนเขารับไม่ได้ เขาแต่งเพื่อความสนุกส่วนตน อยากฟังแต่คอมเมนต์อวย เราว่านักเขียนคนนั้นค่อนข้างขาดวิจาณญาณมากๆ เพราะมีการแคปประจานเกินงาม และทิ้งไลน์ไว้ให้หาเรื่องด้วย แต่นางก็ใจถึงจริงๆ ส่วนนักอ่านเวลาวิจารณ์ไม่ควรใช้คำรุนแรง ใช้คำละมุนๆ ตรงไหนอ้อมค้อมได้ก็ควรอ้อมหากเรายังไม่รู้ว่านักเขียนคนนั้นทนรับระดับการวิจารณ์ได้แค่ไหน
เราเขียนนิยายมาตั้งแต่ยังเด็กวัยรุ่นจนถึงปัจจุบัน ทั้งแฟนฟิคการ์ตูน นิยายสำนวนวิบัติ นิยายสำนวนห่วยๆ นิยายเรื่องเรื่องไม่สมเหตุสมผล จนถึงตอนนี้ก็มาเขียนนิยายที่เป็นผู้เป็นคนกับเขาบ้าง (ซึ่งนิยายที่เป็นผู้เป็นคนเราลงไอดีนี้) แทบจะไม่เคยโดนวิจารณ์อะไรเลย โดยเฉพาะปัจจุบันที่ใช้ไอดีนี้มาเขียนนิยายคืออยากโดนวิจารณ์แบบจริงจังนะว่าการบรรยายเราเป็นยังไง ตรงไหนมีคำผิด เนื้อหาตรงนั้นติดขัด แต่ก็ต้องวิจารณ์แบบดีๆไม่ใช่คำด่า บางครั้งเห็นนิยายคนอื่นมีคำวิจารณ์ก็รู้สึกอิจๆ แต่ก็เข้าใจว่าเราสายดองที่เขียนแทบไม่สม่ำเสมอคนเลยไม่ค่อยสนใจ (ฮา) แต่อีกไอดีนึงที่เราเอาไว้ลงนิยายงี่เง่าๆของเรา จำได้ว่าแต่งแฟนฟิคแล้วดองมากกว่า 6 ปีแล้ว เจอคอมเมนต์นึงบอกประมาณว่า ถ้าไม่มาต่อก็อย่าแต่งตั้งแต่ทีแรกสิ (เขาใช้คำรุนแรงกว่านี้เท่าที่จำได้) ตอนเห็นคอมเมนต์นั้นแบบดีใจหัวเราะลั่นบ้าน ณ ขณะนั้นรู้สึกว่าขนาดนิยายดองยังมีคนไม่ลืมอยู่อีกเหรอ
‘พูดหยาบกระทบคน ก็ต้องทนซึ่งหยาบคาย
เจรจากับเขาร้าย ฤ ว่าเขาจะตอบดี’
คุณแรงไปเขาแรงกลับ ก็แฟร์ดี
ส่วนเรื่องที่เขาไม่จบ ตามที่คุณได้บอกมา
มงคล 38 ประการ ข้อแรกระบุว่า
‘อย่าคบคนพาล’
ก็แนะนำว่า
‘ให้หลีกไกลร้อยโยชน์อย่าร่วมทาง’
ปล่อยเขาไป เดี๋ยวก็เหนื่อยเองครับ
คือวิจารณ์แรงๆเนี่ยนะครับ ส่วนใหญ่มันจะมีสาระที่ทำให้เราปรับปรุงตัวได้ ถ้าวิจารณ์แบบคุณเนี่ยผมกราบขอบคุณด้วยซ้ำ ไม่งั้นคำว่า"วิจารณ์/ปริทัศน์" มันคงไม่มีความหมายอีกนัยด้วยคำว่า
"สับ/ทุบ/บด" ซึ่งเป็นกริยาที่ต้องใช้แรงเยอะ ผมบอกตรงๆนะ ถ้าขนาดที่่คุณวิจารณ์ยังทนไม่ได้
อย่าหวังครับ ว่าจะได้ตีพิมพ์โดยผ่านมือ บก. เพราะ บก.เขาวิจารณ์แรงกว่านี้มาก เนื่องจากเขาต้องการให้งานเราได้ตีพิมพ์ ได้เงินทอง ถึงผมยังไม่เคยตีพิมพ์ก็เถอะนะ แต่ผมลองอ่านในบอร์ดไปๆมาๆเนี่ย มีประมาณว่า ถ้าแย่กว่านี้ มันจะไม่ได้อยู่ตรงนี้ แต่มันจะไปอยู่ในถังขยะ ถ้ามีคนมาวิจารณ์ผมอย่างนั้น ก็ไม่แน่นะครับ แต่ผมต้องทนให้ได้ แต่ถ้าเกิดด่าแบบเกรียนไม่มีประโยชน์เนี่ย ผมสวนนะ
ลบกระทู้ของคุณทิ้งซะ ไร้สาระ
ไม่รู้จะแนะนำอะไรนอกจากให้อยู่เฉยๆ จริงๆ ค่ะ เพราะคุณก็ขอโทษแล้ว ถ้าเขาไม่ยอมจบก็สุดแท้แต่เขาเลย ยังไงก็ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ
ส่วนเรื่องการวิจารณ์ก็ตามที่ท่านอื่นๆ บอกไปแล้วเลยค่ะ
เราไม่เห็นคุณจะทำผิดอะไรตรงไหนเลยนะ ที่เขียนไปก็ไม่ได้แรงสักหน่อย
เพียงแต่ภูมิของนักเขียนกับการวิจารณ์ปัจจุบันอ่าจจะอ่อนทำให้เขาบาดเจ็บง่าย
คุณมีสิทธิอ่าน คุณมีสิทธิวิจารณ์ และเราไม่รู้สึกว่าล้ำเส้น
คิดง่ายๆนะ คุณกินก๋วยเตี๋ยว แล้วรสชาติร้านนี้ไม่ถูกปาก
คุณก็แค่บอกไงว่า มันไม่ถูกปากคุณตรงไหน หวานไปเค็มไป เหม็นคาวเนื้อ
แต่คนที่ชอบร้านนี้เค้าบอก หวานกำลังดี กลิ่นสาบเนื้อแรงดีมาก
เราว่าคุณก็แค่อธิบายเหตุผลว่าทำไมถึงไม่ถูกกับรสนิยมคุณเท่านั้นเอง
แรงตรงไหน
เราว่าดีแล้ว ยิ่งชอบวิจารณ์ทำให้คุณยิ่งรู้จักคิดแยกแยะไตร่ตรอง
ยิ่งพิมพ์ยิ่งทำให้คุณอธิบายความคิดได้สละสลวยได้ใจความมากขึ้น
วิจารณ์ต่อไป ทำต่อไป สร้างนิสัยการวิเคราะห์ไว้
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?