อดใจแต่งให้จบแล้วค่อยลงนี่มันยากจริงๆ นะครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนนี้ผมได้ 40 ตอนแล้วครับ(ใช้เวลาเขียน2ปี) อยากได้ feedback กับกำลังใจจากนักอ่านมาก แต่รู้ตัวว่าไม่สามารถออกตอนใหม่ได้ต่อเนื่องได้ โดยความเร็วเฉลี่ยตอนนี้(ช่วงยุ่งๆ)อยู่ที่เดือนละตอนครับ orz
คือถ้าจะเอาอาทิตย์ละตอนจริงๆ ก็ไหวแหละ แต่รู้สึกเหมือนมันไม่มีคุณภาพเลย ที่สำคัญผมกะจะลงวันละตอนด้วย จะได้สร้างฐานนักอ่านไว้ชิงกับพวก top 10 ได้ เลยอยากเอาให้จบก่อนค่อยลงครับ
โดยคร่าวๆ คิดว่าอีกสัก 5 ปีคงจบ (มั่ง) อยากทราบว่านักเขียนท่านอื่น เป็นท่าน ท่านจะทนกันไหวไหมครับ แต่งเรื่องเดียวจนจบ 200 ตอนโดยไม่ยอมลง 5 ปี โดยไม่ได้กำลังใจและ feedback จากนักอ่านเลย
13 ความคิดเห็น
ขอเสริมหน่อยนะครับ จริงๆ ติด top มันไม่ค่อยสำคัญสำหรับผมหรอก จริงๆ คืออยากเป็นนิยายแนวเกมออนไลน์ที่ลงวันละตอนจนจบครับ
ผมว่าอันนี้แล้วแต่ความอดทนของแต่ละคนนะ ทำได้ก็ดี ทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงมันคือนิยายของเรา เราเป็นเจ้าของเรื่องนี่นะ
.
.
ในกรณีที่คุณทำแบบนั้น ที่ว่าจะแต่งจนจบแล้วลงนิยายทีเดียว วันละตอนจนจบเรื่อง อันนี้ผมว่าคุณต้องคุยกับคนอ่านที่ตามคุณมานะ เพราะมีส่วนที่รอนิยายคุณอยู่แน่ๆ
.
.
และด้วยความที่เวลามันผ่านไปนาน กว่าคุณจะเขียนจบ บางทีแนวเรื่องมันอาจจะมีเกลื่อนก็ได้นะครับเพราะนิยายมันมีคนลงทุกวันอยู่แล้ว และเกิดมีอะไรใหม่ๆ ที่คุณอยากใส่ลงไปนิยาย หรือว่าเกิดคุณเริ่มอยากเปลี่ยนแนวทางของเรื่องจนลืมแนวทางจริงๆ ของเรื่อง (ออกทะเล) ที่ผมจะบอกคือคุณต้องยอมรับ อดทน และฟันฝ่ามันไปให้ได้เท่านั้นเองครับ
.
.
ทั้งนี้ทั้งนั้นเพราะผมเองก็เคยเจอคนทำนองนี้มาแล้วเลยอยากมาเตือนและเป็นกำลังใจให้ครับ
ผมเคยลงนิยายประมาณเดือนละสองตอน บางเดือนอาจจะตอนเดียว เพราะตอนนั้น
เขียนสลับกันสองเรื่อง ผลคือคนอ่านน้อยมาก คอมเมนต์มีแค่ช่วงแรกๆ หลังๆ เงียบ
เป็นป่าช้า นานมากแล้วที่ไม่ได้ลงนิยายอีก แต่ก็คิดว่าเรื่องต่อไปจะแต่งให้จบแล้วค่อยลง
ทีเดียว นิยายผมไม่ยาวหรอก แค่สิบกว่ายี่สิบตอน แต่ถ้ายาวเป็นร้อยตอนขนาดนั้น
คงต้องทยอยลงเป็นชุดหรือแบ่งเป็นภาคไป
ขอชื่อเรื่องได้ไหมคะ เราสนใจนิยายแนวนี้พอดีอยากลองอ่าน
คือผมหมายถึงผมแต่งเก็บไว้มา2ปีแล้ว แต่ไม่ได้แม้แต่จะมาเปิดเรื่องในเวปเลยครับ แค่มี stock เฉยๆ ครับ
ไม่รู้ว่าคนอ่านจะสนุกเหมือนท่ื่เราสนุกด้วยรึเปล่าด้วยครับ นี่ความกดดันของผมที่ไม่ได้ feedback เพราะไม่เคยลงนั้นเองครับ
ของเราน่าจะ 3 ปีได้แล้วล่ะค่ะ แต่ด้วยความว่าเขียนเรื่อย ๆ ค่อย ๆ เติมเข้าไป ไม่อยากเร่งตัวเองก็เลยไม่ได้สนใจว่าต้องการกำลังใจอะไร เขียนเพราะสนุกและคลายเครียด แต่ส่งต่อความเครียดให้คนที่จะได้อ่านในอนาคตแทนค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณทำให้ผมนึกถึงคำตอบของตัวเองตอนแรกที่ตัดสินใจทำแบบนี้ได้
เขียนเพราะสนุกเอง สำคัญที่สุดจริงๆ ครับข้อนี้
้เป็นตัวอย่างที่ดีมากครับ ถ้าไม่มั่นใจว่าจะแต่งจบ อย่าลงเลย คนที่ตามอ่านเขาเสียความรู้สึก
เราก็ทำแบบนั้นอยู่ (เขียนแนวกึ่ง ๆ เกมออนไลน์)
ไม่มีใครได้อ่าน ไม่มีฟีดแบคใด ๆ จากใครทั้งนั้นนอกจากตัวเอง55
แต่ก็เขียนไปก่อน เดี๋ยวอยากลงค่อยลองลงดู
คิดว่าถ้าลงไปแล้วมีคนอ่านไม่เยอะนี่ก็ไม่เป็นไรนะ แค่มีคนหลงมาอ่านบ้าง นี่ก็ถือเป็นกำไรละ5555 และเผื่อโชคดีมาก ๆ ได้ฟีดแบค ก็จะได้มาปรับปรุงพัฒนาต่อไปได้ถ้าคนอ่านเขาแนะนำอ่ะนะ แต่ตอนนี้ยังไม่อยากลง เขียนสต็อค ลบ ๆ แก้ ๆ เมื่อไหร่ก็ได้ไม่มีใครรอ หรือมากดดัน ก็สบายใจดีนะ
ข้อดีของการเขียนตุนไว้คือ ตรงไหนอยากเพิ่มกลับไปแก้เพิ่มได้ นึกอยากตัดออกก็ตัดได้ สบายใจ
จริงครับคุณมิรัน คือ จนกว่าจะพอใจตัวเองเลย
เอาให้เต็มที่ตราบเท่าที่ยังไม่เผยแพร่555
หรือต่อให้เผยแพร่ก็ไม่แคร์อยู่ดีรึเปล่าไม่รู้นะไม่เคยลองลง
เป็นนิยายตัวเองที่เพื่อตัวเองอย่างแท้ทรู5555
-ที่ลง ๆ อยู่นี่ก็ลงสนองตัณหาตัวเองค่ะ ไม่มีคนอ่านก็ปล่อยมันไป let's it go ค่ะ
ทำได้น่า
ก็แค่ต้อง "อดทน"
เท่านั้นแหละครับ
ไหน ๆ ก็ ไหน ๆ ขอพูดถึงเรื่องของตัวเองหน่อยละกัน
ถึงจะโพสต์ทำนองนี้มาหลายกระทู้จนบางคนน่าจะเบื่อหรือแอบค่อนขอดผมลับหลังแล้วก็เถอะ
ผมอยู่ขั้นตอนออกแบบและวางแผนจักรวาลของตัวผมเอง ที่ประกอบด้วยนิยายทั้งเรื่องสั้นและยาวรวม ๆ แล้วราว ๆ 30-40 เรื่อง
อยู่มันขั้นตอนนี้นี่แหละ อยู่มาสัก 7-8 ปีแล้ว
ผมค่อย ๆ คิด ออกแบบ เติมเต็ม และทำให้จักรวาลของผมเองเติบโต ยิ่งใหญ่ หลากหลาย และสมบูรณ์มากยิ่งขึ้นในเกือบจะทุก วัน ๆ
ซึ่ง... ก็คิดว่าแม้จะผ่านมาสัก 7-8 ปีแล้ว
แต่ก็คงต้องอยู่ในขั้นตอนนี้ไปอีกนานน่ะนะ
คงอีกสัก 10 ปีกระมัง ที่จะต้องสะสมพลังงานรอการปลดปล่อย
ระหว่างนี้ สิ่งที่ผมต้องทำ หลัก ๆ ก็คือขัดเกลาให้เฉียบคม
และก็ "อดทน" ไปเรื่อย ๆ
ก็ตามนั้นล่ะนะ
ข้อแรก
ก่อนจะมาเป็นสมาชิกเว็บเด็กดี ผมเคยเขียนนิยายอยู่เรื่องหนึ่ง เขียนในเวิร์ด จบภายในปีเดียว ความยาว160หน้าA4 รีไรต์อีก3ปี เป็นเวลาราวๆ 4ปี และเริ่มเป็นสมาชิกหลังจากนั้นพร้อมกับอัปเดตลงเว็บ
*หลังจากที่อัปเดตลงไปได้ไม่กี่ตอน ก็เพิ่งได้รู้ว่านิยายตัวเองห่วยในระดับไหน เลยทำให้ต้องรีไรต์ใหม่อีกรอบเป็นเวลา1ปี และอัปเดตลงได้แค่25% (ช่วงนี้ยุ่งๆ = ดอง)
ถ้าตัดตอนที่เป็นสมาชิกออกไป ผมก็อยู่กับนิยายของตัวเองในเวิร์ดเป็นเวลาราวๆ 4ปีตามที่บอกนั่นแหละ ก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไรเท่าไหร่นะ ถ้าจะอึดอัด ก็คงอึดอัดตอนที่เมื่ออัปเดตลงเว็บไปแล้วแต่กลับไม่สามารถอัปเดตตอนต่อไปได้เรื่อยๆ นี่ล่ะนะ
ข้อสอง
คุณกำลังเข้าใจผิดถึงความยาวเรื่องของนิยายเกมออนไลน์อยู่ จะนิยายอะไรมันก็สั้นและยาวกันได้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่านักเขียนคนนั้นวางโครงเรื่องไว้ให้มันเป็นแบบไหน มันจะ100ตอนจบหรือ1,000ตอนจบก็ยังได้เลย
*คำว่า "ตอน" ของคุณมันหมายถึงความยาวกี่หน้ากระดาษA4เหรอครับ บางคน3-4หน้าก็เป็นตอนหนึ่ง บางคน7-10หน้าก็เป็นตอนหนึ่ง ขนาดตอนละ8บรรทัดยังมีเลยครับ นิยายของผมถ้าเอามารีไรต์ดีๆ ก็ถึง200หน้าได้เลยนะ ถ้าทำตอนละ1หน้านี่ก็ได้นิยาย200ตอนได้สบายเลย
พยายามเข้าครับ
จริงค่ะ เรายังอดใจไม่ไหวเลย อยากจะลงให้รู้แล้วรอดไป แต่...ก็มีสัญญากับตัวเองเหมือนกัน จะแต่งเรื่องนั้นให้จบก่อน แล้วลงทีเดียว
หืม...เหงาแย่เลย
ผมช่วยตัดสินแทนคุณไม่ได้หรอกครับ
เอาเป็นว่าคุณคิดว่าการเขียนตุนจนจบค่อยลง
กับการที่่เขียนตามฟีลลิ่งและปั่นนิยายอาทิตย์ละตอนแบบผมคุณรับแบบไหนได้ครับ
ป.ล.สู้ๆนะครับ
ผมทำไม่ได้ครับ เพราะทนอ่านนิยายตัวเองไม่ไหวจนล้มความตั้งใจไปเสียก่อน แล้วก็เริ่มใหม่ ผมวนแบบนี้มาหลายปีแล้ว
เมื่อสองสามวันก่อนเลยแก้ปัญหาด้วยการเขียนลงไปเลย ประจานให้โลกรู้ถึงฝีมืออันอ่อนหัด 555+ เผื่อจะได้ฟีดแบ็คกลับมาบ้าง
แต่พอลงแล้วกลับรู้สึกตื่นเต้นดี มีปัญหาเข้ามาก็แก้นู้นแก้นี่ไปหรืออะไรที่เราไม่รู้ก็ได้รู้ เหมือนเริ่มเรียนรู้ไปในตัว ลองค้นหา Google แบบธรรมดาก็ไม่เจอชื่อนิยายตัวเอง แบบขั้นสูงก็ไม่เจอ ขนาดค้นหารูปแบบประโยคก็ยังไม่เจอเลย! ผมค้นคำว่า "หลวงศรีราชโกษา" ไม่มีคำนี้ใน Google เจอแต่คำอื่น ทั้งๆที่นิยายผมเขียนชื่อนี้ไปตั้งหลายครั้ง
ยอมรับว่าตอนแรกๆผมก็ทำแบบนั้นครับ
ช่วงกลางๆเจอนะ แต่ตอนนี้ดันมีสวนต้นไม้ที่ใช้ชื่อเดียวกับผมอยู่ด้วยความบังเอิญ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?