นิยายที่รายละเอียดเยอะๆ โน้นนั่นนี่เต็มไปหมด ชอบหรือไม่ชอบกันบ้างคะ?

[ซือฉินฮองเฮา]

เราเป็นคนนึงที่ชอบอ่านนิยายที่มีเนื้อหาเยอะๆ รายละเอียดเเน่นๆ ในที่นี้เช่น นิยายที่เป็นเเนวเเฟนตาซี เเล้วเผ่าพันธุ์ เมือง ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอยู่จริง นักเขียนสร้างขึ้นมาใหม่หมด อารมณ์เหมือนเเฮร์รี่อย่างนี้อะค่ะ เราได้มีโอกาสคุยกับนักอ่านหลายท่าน ซึ่งมันก็จะคละๆ กันไปคนนี้ชอบเพราะมันอ่านสนุก เปิดโลก ใช้จิตนาการเต็มร้อย บางคนไม่ชอบเพราะมันปวดหัว ต้องมานั่งจำตัวละครไม่พอ ต้องมาจำตัวว่า เมืองนี้ โลกนั้น รายละเอียดมันเยอะเกิน

เราเลยมาถามทุกๆ คนว่าชอบหรือไม่ชอบ

เพราะว่าเราเป็นไรต์เตอร์ที่กำลังเขียนนิยายเรื่องนึงซึ่ง เราสร้างโลกขึ้นมาใหม่ มีการเมือง การเเย่งชิง เล่ห์กลเยอะๆ เพราะเราชอบตัวละครที่ฉลาดๆ เเต่เราเเอบมีความกังวลว่าอาจจะหาคนอ่านยาก เเต่ถึงผลออกมาคนอ่านน้อย เราก็จะเเต่งต่อนะคะ55555 

เเต่ก็อยากรู้ค่ะ ว่าคนอื่นรู้สึกยังไง






ขอพื้นที่ขายนิยายค่ะ  เรื่องนี้เเหล่ะที่เรากำลังเเต่ง เเต่เราลองเอาให้คนที่สนิทอ่าน เขาบอกว่ามันรายละเอียดเเน่น อีกคนบอกว่า อ่านเเล้วรู้สึกอย่างเเย่งชิงอำนาจ5555555 เป็นที่มาของประทู้นี้เลยค่ะ
https://writer.dek-d.com/OksKun/writer/view.php?id=2012052

Comments

[FreudMs]

เขียนเอาที่เราสนุก ถ้าไม่สนุกคือไม่ใช่และ

[yurinohanakotoba]

มันมีปัญหาว่ารายละเอียดมากแต่นักเขียนเล่าเรื่องไม่เป็น จังหวะการเล่าไม่ชวนติดตาม ความเยอะของเรื่องก็กลายเป็นความรุงรัง

[.ρleuиg']

อันนี้ตรงมาก ๆ ครับ การจะเรียบเรียงรายละเอียด หาจังหวะเผยให้รู้ไปทีละจุดนั้นยากมาก คนอ่านเริ่มจากศูนย์ในขณะที่เราเริ่มจากร้อย ถ้าเผลอหลุดลากนักอ่านไปยี่สิบสามสิบโดยไม่เริ่มนับจากหนึ่ง งานเราจะกลายเป็นขยะเลยล่ะ รุงรังจนน่ารำคาญ ชวนให้กดออกสุด ๆ ส่วนนี้สำคัญมาก ต้องระวัง

[DEV0325]

สอบถามหน่อยครับ "ความเยอะของเรื่อง"คืออะไรครับ ใช่การเขียนยืดยาดจนน่าเบื่อไหมครับ พอดีประสบปัญหานี้มาก ต้องปรับไปเขียนเชิงเล่าเรื่องเอาแต่น่าจะเผลอหลุดยืดยาดบ้าง หรือถ้าไม่ใช่ก็ช่วยสอนหน่อยครับว่ามันคืออะไร

[yurinohanakotoba]

รายละเอียดที่เยอะครับ โรงเรียน ก่อตั้งโดยใคร คนก่อตั้งมีประวัติความเป็นมาอย่างไร มีความสำคัญอย่างไรต่อราชวงศ์ มีการเมืองภายในโรงเรียนเป็นอย่างไร มีความลับอย่างไร สร้างทับอะไรเอาไว้

ถ้าคุณเล่าเรื่องไม่เป็นทุกสิ่งที่พูดมาจะถูกเล่าโดย คนอ่านไม่ได้อยากรู้ ไม่ได้ร้องขอต่อผู้เขียนให้เล่า และ ไม่ได้สนุกกับการรู้ในสิ่งเหล่านั้น

[S3RS]

ขึ้นอยู่กับวิธีการนำเสนอครับ

ถ้าบทนำคือ Info dump(การยัดข้อมูลจำนวนมากใส่หัวผู้อ่านภายในครั้งเดียว) ผมคงไม่ชอบหรอกครับ

แต่หากโลกในนิยายถูกถ่ายทอดด้วยฉากและการกระทำ บทพูดของตัวละครอย่างค่อยเป็นค่อยไป ให้เวลาคนอ่านค่อยๆ เรียนรู้ ไม่ทำให้ผมมึนงงกับข้อมูล จะทำให้ผมทนอ่านได้มากกว่าครับ

[ทิตภากร : กันต์ระพี]

เวลาอ่านนิยายชาวบ้าน...บางทีก็อ่านข้ามๆ ค่ะ

เวลาเขียนเอง...บ้าบรรฯ เสียจริง

[DEV0325]

ผมมองว่านิยายที่รายละเอียดเยอะคนจะชอบไม่ชอบขึ้นอยู่กับว่าเราจะเขียนแนวไหนครับ แต่ละคนแนวการเขียนจะไม่เหมือนกัน อย่างผมเคยอ่านของคุณรอมแพงเนื้อหารายละเอียดค่อนข้างเยอะนะครับผมว่า แต่ท่านเขียนได้สั้นกระชับผู้อ่านกลับเข้าใจ ของท่านพนมเทียนเขียนอธิบายละเอียดยิ๊บแต่อ่านแล้วรู้สึกว่าไม่น่าเบื่อ ภาษาที่ใช้ก็เข้าใจง่าย

ของผมเองก็กำลังเขียนเนื้อเรื่องแนวๆนี่อยู่เหมือนกันครับ แต่ว่าไม่ได้สร้างรายละเอียดเองใหม่หมด ก๊อปปี้มาจากประวัติศาสตร์เอา ส่วนแนวการเขียนนิยายของผมเป็นศูนย์ครับ นี่ขนาดเขียนแนวเล่าเรื่องนะครับ เขียนไปแล้วกลับมาอ่านเองยังรู้สึกเบื่อ

[เจ้า(แมว)ขาว]

เขียนให้ข้อมูลเท่าที่จำเป็นในแต่ละช่วงไป ไม่ต้องเผื่อล่วงหน้า

เป็นวิธีการที่ดีที่สุดครับ ถ้าเอาข้อมูลเยอะๆ มาใส่บทนำหรือตอนใดตอนหนึ่ง

คนอ่านก็อาจข้ามไม่อ่านตอนนั้นได้ ใช้วิธีบอกแบบสอดแทรกไปกับการเล่าเรื่องดีกว่า

ไม่ใช่เฉพาะข้อมูลต่างๆ รวมถึงการเล่าย้อนอดีตด้วย ถ้าย้อนอดีตทั้งตอนก็มีโอกาสข้ามได้เช่นกัน

มีคนบอกว่างานเขียนมันวัดกันที่รายละเอียด โดยส่วนตัวเราเห็นด้วยนะ

[SlnGa]

ใช่เรื่องที่ผมกำลังเขียนอยู่ป่าว 5555555

สำหรับผมก็okนะ

แต่สำหรับคนที่ไม่ชอบแบบนี้คงห้ามไม่ได้

[Goldgoldbob]

ถ้าเป็นนิยายแนวสืบสวน เราจะอ่านทุกบรรทัด แม้จะบรรยายเยอะ แต่ภาษาต้องน่าอ่านด้วยนะ มีการเล่นคำ ให้ชวนคิดตาม ส่วนแฟนตาซีก็อ่านเป็นวรรณกรรมเด็ก มันเข้าใจง่าย บรรยายเยอะ แต่เรื่องไม่ซับซ้อน

ส่วนนิยายรักไม่ค่อยอ่านที่ดร่าม่าบรรยายเยอะๆ ชอบแนวตลก บรรยายไม่ต้องเยอะ แค่เข้าใจก็พอ แต่นิยายรักเราไม่ค่อยอ่านแล้ว อาจเพราะเอียน(แต่ก็แต่งนิยายรักซะงั้น555)

[ตอน อวสาน]

มันจะดีในวันที่มีเวลาอ่าน

และมันจะแย่ในวันที่ไม่มีเวลาอ่าน

[white cane]

ถ้ามีรายละเอียดที่สมควรมีอันนี้ก็ยอมรับได้ครับ ยกตัวอย่างนิยายเรื่อง "ผลาญ" จากสำนักพิมพ์ห้องสมุด

ถ้าใครเคยอ่านมาแล้วจะต้องพบเจอตรงส่วนที่บรรยายเสื้อผ้าของนางเอกแบบละเอียดยิบ ตรงส่วนนี้บางคนจะมองว่าไม่จำเป็น แต่ความจริงมันจำเป็นครับ เพราะว่ามันต้องการให้นางเอกนั้นเป็น "ตัวชูโรง" ที่สุดของงานเทศกาล จึงต้องทำให้เธอโดดเด่นกว่าใคร ส่วนตัวประกอบอื่นไม่บอกรายละเอียดอะไรมาก ให้มันดูจืดชืดเข้าไว้ นางเอกจะได้โดดเด่นเพียงคนเดียว

แต่ในขณะเดียวกันนิยายเรื่องนี้มันก็มีเนื้อหาที่ไม่สมควรเขียนลงไปด้วยเช่นเดียวกัน นั่นก็คือ ผู้แต่งนิยายเอาเรื่องย่อทั้งหมดมาเป็นบทพูด ให้นางเอกพูดให้พระเอกฟังว่า ตัวเองเคยเผชิญอะไรมาบ้าง ความจริงแล้วมันไม่ต้องเขียนหรอกเพราะคนอ่านรู้อยู่แล้วว่านางเอกคนนี้เจออะไรมาบ้าง แถมไม่ได้เขียนสั้น มันยาวมาก เหมือนคัดเรื่องย่อทั้งหมดมาให้เราอ่านเลย เนื้อหาประเภทอย่างนี้ไม่สมควรเขียนลงไปในนิยายครับ

[ซือฉินฮองเฮา]

อย่างนี้นี่เอง เราจะลองเก็บมาพิจารณาเรียบเรียงดูนะคะว่าส่วนไหนควรเขียน ควรเว้น ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่าาาา