อยากเรียนต่อต่างประเทศแต่ห่วงพ่อแม่ค่ะ

[PamKM]

รู้สึกกังวลมากเลยค่ะ อยากได้คำปรึกษาว่าจะทำยังไงดี ให้เรารู้สึกสบายใจ ให้เรามั่นใจว่าช่วงที่เราไม่อยู่คุณพ่อ คุณแม่จะไม่เป็นอะไร 

ขอเกริ่นที่มาความกังวลนะคะ 555

ครอบครัวเรามี6คนค่ะ พ่อ แม่ พี่สาวสามคนที่แต่งงานกันหมดแล้ว เราเป็นลูกคนสุดท้องคนที่สี่ กำลังจะจบม.ปลายค่ะ
พี่สาวทั้งสามคนทำงาน งานยุ่งกันมาก อาศัยอยู่กับแฟนตัวเอง บางครั้งก็จะกลับมาเยี่ยมบ้าน แต่ด้วยความที่เป็นวัยทำงาน ก็จะมีเรื่องให้พ่อแม่ช่วยหรือคิดทุกครั้งที่กลับมา ส่วนเราก็ทำนองว่าลูกที่อยู่ที่บ้านกับพ่อแม่แค่คนเดียว พ่อแม่รักมาก เราก็รักพ่อแม่มากเลย ไม่อยากให้อยู่ด้วยกันสองสามีภรรยาเหงาๆ รู้สึกอยากให้มีคนอยู่กับพ่อแม่ตลอด ช่วยดูแลท่านได้ พ่อกับแม่เราก็อายุ60+ กับ 50+ ทุกวันนี้เรามองพวกท่านทีไรรู้สึกเสียใจมากค่ะ ที่เกิดมาหลังสุด ได้อยู่กับพ่อแม่น้อยกว่าคนอื่น อยากใช้เวลาอยู่กับท่านมากๆ ที่จริงอยากเรียนจบแค่มัธยมแล้วอยู่กับพ่อแม่ตลอดชีวิตด้วยซ้ำ 555 แต่พวกท่านก็อยากให้เราประสบความสำเร็จค่ะ 

เราวางแผนมาสักพักนึงแล้ว เราอยากเรียนจิตวิทยาอินเตอร์ที่จุฬา แล้วไปต่อAPUที่ญี่ปุ่นค่ะ (เราอยากได้ภาษาจากAPUจะได้สามารถช่วยคนได้หลากหลายชาติ) เราอยากเรียนจิตวิทยามาก ชอบมากๆเลยค่ะ คะแนนถึงแล้วด้วย แต่ก็อย่างที่บอกว่าเราห่วงพ่อแม่ค่ะ อย่างแรก การเรียนที่จุฬา มันจะมีช่วงปีครึ่งที่ต้องไปเรียนต่างประเทศ เป็นการศึกษาภาคบังคับ ค่าใช้จ่ายเป็นล้านค่ะ (ตั้งใจว่าจะไปทำงานพิเศษที่นั่นด้วย เพื่อลดภาระของคุณพ่อคุณแม่) แล้วที่ญี่ปุ่นก็เป็นล้านอีกนั่นแหละค่ะ (แต่เราจะชิงทุนไป แล้วทำงานอีก)

-------สำหรับคนที่ตั้งใจอ่านแผนชีวิตเรา ช่วยด้วยค่ะ
ทำยังไงดี ให้มั่นใจว่าคุณพ่อคุณแม่ปลอดภัยมีความสุข ระหว่างที่เราไม่อยู่

หรือ

ควรเรียนแค่ที่จุฬาดีคะ? //แต่จบมา อาชีพจิตวิทยาก็ต้องทำงานที่ตปทอยู่ดี เพราะไทยเรานิยมอาชีพจิตแพทย์ มากกว่าจิตวิทยา เงินเดือนที่ตปทดีกว่า เลี้ยงพ่อแม่เราได้แน่ๆ แต่เราจะมีเวลาอยู่กับท่านน้อย


*****ทำไมประเทศไทย เรื่องจิตวิทยาถึงไม่ปรึกษานักจิตวิทยาแต่เป็นจิตแพทย์คะ!!!!???? ทั้งที่นักจิตวิทยาเรียนด้านจิตมาเยอะกว่า หลายปีกว่า เน้นกว่า ไม่ใช้ยาที่อันตรายกับสุขภาพด้วย จิตแพทย์เขาเรียนเรื่องแพทย์มาเยอะกว่าจะได้เข้าเฉพาะทางซึ่งเรียนแปปเดียว รู้สึกหงุดหงิดใจตรงนี้มานานแล้วค่ะ //ใครที่ตอบคำถามนี้ของเราได้ก็ช่วยตอบทีค่ะ ถ้าจิตแพทย์สามารถช่วยเหลือคนได้มากกว่า ดีกว่า เราก็จะเปลี่ยนแนวไปสายจิตแพทย์ค่ะ*****

//อยากถามอะไรเพิ่มถามได้นะคะ

Comments

[เฉลิมศรี]

ตอบในฐานะพ่อแม่นะคะ อายุใกล้เคียงคุณพ่อแม่ จขกท ถ้าไม่มีปัญหาเริ่องเงินที่ต้องรบกวนครอบครัวมากเกินไป แม่จะให้ลูกตัดสินใจเอง พอดีลูกสาวก็กำลังหาทุนเรียนต่อ ตปท.เหมือนกัน แต่คณะวิทย์ซึ่งดูแล้วที่ตปท. จะได้ทุน 100% อยู่หลายประเทศ ลูกสาวเคยได้ทุนทำวิจัยระยะสั้น จากญี่ปุ่น และอเมริกา ทำให้แม่คิดว่าลูกน่าจะเอาตัวรอดในตปท. ได้ เรื่องห่วงลูกพ่อแม่ย่อมห่วงลูกเป็นธรรมดา ด้วยระยะทางที่ไกลมากด้วย ต่างชาติ ต่างภาษา มีเรื่องกังวล108 ถ้าลูกห่วงพ่อแม่ก็เป็นเรื่องเยี่ยมเลย แต่อย่าเอามาเปํนปัญหา พ่อแม่อยากเห็นลูกก้าวหน้าเสมอ ถ้ามีโอกาสไปเลย ไม่ต้องห่วงพ่อแม่ ยิ่งหนูมีพี่ๆ อยู่ ยิ่งไม่น่าห่วง ที่สำคัญวางตัวให้พ่อแม่รู้ว่า หนูโตแล้ว ดูแลตัวเองได้แล้ว พ่อแม่จะได้สบายใจว่าจะไปอยู่สถานที่ไหนลูกก็จะดูแลตัวเองได้ และมีความสุขกับสิ่งที่เราเลือกนะ เรื่องนักจิตวิทยาในไทยเห็นด้วยอย่างยิ่ง คงต้องให้ความรู้กันมากขึ้น เกี่ยวกับนักจิตวิทยานะ คนไทยเลยต้องพึ่งหมอดู ไง ขอให้หนูประสบความสำเร็จในสิ่งที่หวังนะลูก ขอใช้ คำที่แม่พูดกับลูกเสมอ "ไม่มีอะไรที่ลูกทำไม่ได้"

[PamKM]

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ คุณแม่