ทำไมแม่ไม่เคยเข้าใจความรู้สึกผมเลย
ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งแต่เล็กจนโตผมเป็นคนเชื่อฟังพ่อแม่ตลอด ตอนเรียนประถมแม่ก็ให้ตั้งใจเรียนให้เก่ง สอบได้ในลำดับต้นๆ พอมาม.ปลายผมก็เริ่มมีแฟน ผมก็คุยกันมานานพอสมควร พอเวลาผมพาแฟนมาบ้าน แม่ก็กลับไม่ชอบบอกให้ผมเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ด้วยความที่ผมรักแม่และเชื่อแม่มากผมก็เลิก หลังจากนั้นผมก็ไม่เคยมีแฟนเลย ผมต้องใจเรียนจนจบม.ปลาย และชอบติด มรภ.แห่งหนึ่ง ในรอบโคตา ในโรงเรียนไปสอบด้วยกัน30คน แต่ติด 2คน มีผมกับเพื่อนอีกห้อง ผมดีใจมาก พอได้เข้าเรียนในมหาลัย ก็มีคนมาจีบอยู่หลายคน แต่ในทั้งนี้มีแต่ผู้ชาย ตอนคุยกันแรกๆผมก็เฉยๆ คุยไปคุยมาผมก็เริ่มชอบผู้ชายขึ้นมาจริงๆ ทุกวันนี้เราคบกัน4ปีแล้วคับ ซึ่งทุกอย่างพ่อแม่รู้หมด ทีแรกปม่ก็ทำใจไม่ได้ ร้องไห้หลายวัน พอเวลานานไปเหมือนแม่รับได้แล้ว พอมาวันนี้แม่ผมเดินไปบ้านข้างบ้านแล้วไปฟังชาวบ้านนินทาลูกของตัวเองอย่างนั้นอย่างนี้ ทำให้แม่มาด่าผมมาว่าผม เป็นบ้า ปัญญาอ่อน ทำอะไรไว้ชาวบ้านรู้หมดแล้ว ซึ่งผมไม่ได้ทำอะไรเลย ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมทำตามใจแม่ตลอด อยากให้เรียนจบสูงๆผมก็เรียน อยากให้เข้าราชการผมก็ทำ แล้วทำไมเรื่องความรู้สึกของลูกตัวเองแม่ถึงไม่เข้าใจ ทำไมแม่ต้องฟังคำชาวบ้านแล้วมาว่าลูกตัวเอง ทำไมแม่แคร์คนอื่นมากกว่าความรู้สึกลูกตัวเอง ผมแย่มากหรอ ผมทำให้แม่อายมากใช่ไหม ทุกวันนี้ผมพยายามทำให้มุกอย่างลงตัวมากที่สุด ผมรักพ่อแม่นะ ผมรักแฟนผมด้วย ทั้ง2อย่างสำคัญกับผมมาก ผมขอให้แม่เข้าใจผม ยอมรับในตัวลูกคนนี้ ไม่ต้องไปฟังคำพูดของคนอื่น ผมขอแค่นี้จริงๆ.......
1 ความคิดเห็น
ลองบอกกับแม่เหมือนที่มาบอกในกระทู้ดีมั้ยคะ หาช่วงเวลาที่ทั้งสองฝ่ายอยู่ในอารมณ์ที่โอเค คือบางเรื่องการเปิดใจพูดคุยกันมันก็สำคัญนะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?