รักครั้งนี้หนักหน่วงเอาการ

[ปากกาเพชร]

สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาขอระบายเรื่องอัดอั้นในใจ เราเคยมีแฟนที่คบกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม เขาเป็นรุ่นน้อง เรากับเขาคบกันมา สองปีค่ะ จนเราต้องแยกจากกัน เราเข้ามหาลัย เขาก็ยังเรียนอยู่ที่โรงเรียนเดิมอยู่ แล้วเราก็มาเจอผู้ชายคนหนึ่ง อายุเท่าเราค่ะ เจอกันตอนเรียนวิชาเลือกเสรี ปกติเราเป็นคนหน้านิ่ง เงียบๆ ถ้าอยากสนิทกับใคร เราถึงจะไปทักก่อนค่ะ แล้วผู้ชายคนนั้นคือผู้โชคดี หรือโชคร้าย ที่เรายิ้มให้ เรารู้สึกอยากสนิทกับเค้าแบบไม่มีเหตุผลค่ะ ตั้งแต่วันแรกเลย เขากลายมาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเรา เขาดีต่อเรามาตลอด แต่เราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขานะคะ เพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนกัน เราก็มีแฟนอยู่ด้วย ส่วนแฟนเราที่เป็นรุ่นน้องช่วงนั้น เราทะเลาะกันบ่อยค่ะ ปัญหาเดิมๆ เค้าเคยนอกใจเรา เค้าค่อนข้างใจร้อน เราร้องไห้เพราะน้องมา เราก็จะมาระบายกับเพื่อนคนนี้ค่ะ จนวันหนึ่ง เราทะเลาะกันหนักมาก จนตัดสินใจเลิกกับน้อง แล้วเพื่อนผู้ชายคนนี้เขาก็มาหาค่ะ เค้าพาเราไปหาอะไรกินข้าวนอก นั้นมันทำให้เราได้คุยกันมากขึ้น เราสบายใจมากที่อยู่กับเขา พอจะกลับ เราก็ร้องไห้เพราะแฟนอีก เขาเลยปลอบ เขาให้เกียรติเรามาก เรารู้สึกอบอุ่น รู้สึกสบายใจ แล้วจู่ๆเขาก็บอกเราว่า จำวันแรกที่เจอกันได้ไหม เขาชอบเราตั้งแต่วันแรก แต่เรามีแฟนอยู่ เขาเลยไม่กล้ายุ่ง เขาเลยขอดูแลเราห่างๆในฐานะเพื่อน เขาเป็นห่วงเราทุกครั้งที่เราทะเลาะกับแฟน เขากังวลทุกครั้งที่แฟนรุ่นน้องทำร้ายร่างกาย หรือตะคอกเราในที่สาธารณะ คืนนั้น เขาก็ขอโอกาสดูแลเรา แต่เราปฎิเสธไป เพราะมันสับสนมาก ผลคือ วันนั้นทั้งวัน เราคิดถึงเขาทั้งวันเลย เราเลยโทรไปบอกเขา เขาบอกว่า เขาก็คิดถึงเราเหมือนกัน แต่เขาอยากให้เรากลับไปหาแฟนเรา เพราะเค้าติดว่าเราน่าจะกำลังสับสนอยู่ พอเราลองเทสความรู้สึกตัวเอง เราก็รู้แล้วว่าใจเรามันอยู่ที่เขาหมดเลย เราบอกแฟนเราแล้วนะคะ ว่าเรารู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว เขาก็เข้าใจค่ะ เราคุยกันแบบน้องพี่ เราเลยกลับไปบอกเขาว่า คนที่เรารักตอนนี้ คือเค้า เค้าดีใจมากที่เราเลือกเขา เราสองคนคบกันค่ะ จนวันหนึ่ง เค้าก็มาเห็นแชทที่เราคุยกับน้องแฟนเก่า (คุยปรึกษาเรื่องเรียนต่อมหาลัยนะคะ เพราะน้องจะเข้ามหาลัยแล้ว) เขาบล็อกเราทุกอย่าง ไม่ยอมฟังที่เราอธิบาย เราเลยไปดักรอเขาที่คณะ เขาบอกว่า วันนั้นเค้าโดนเยอะมาก ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป.....เราไม่รู้จะทำยังไงต่อ เสียทั้งเพือนสนิท เสียทั้งคนที่รัก......เห้อ