เราอยู่ม.4แล้วแต่ไม่เก่งภาษาอังกฤษแบบสุดๆเลยค่ะ

[Kawakami_31]

เรื่องมันคือเรารู้ตัวเองว่าอยากเข้าเอกวรรณกรรมอังกฤษ ซึ่งสิ่งที่เราต้องพยายามตอนนี้คือภาษาอังกฤษ แต่เราไปในทางที่ไม่เก่งเลยค่ะ เราเริ่มเรียนใหม่ตั้งแต่แรกตอนนี้อ่านถึงแค่การใช้Theเองค่ะ เราต้องพยายามอ่านตั้งแต่แรกเพราะเราแค่แต่งประโยคยังทำไม่ได้ เราทำได้แค่แปลประโยคแบบเด็กปอห้าปอหกอ่ะค่ะ ตอนเราประถมเราเก่งภาษาอังกฤษมาก แต่พอขึ้นม.ต้นคือเราได้ครูไม่ดีนิดหน่อยด้วยแหล่ะค่ะ พอเราไปดูสมุดมีแต่ช่องว่างๆที่เราจดไม่ทัน ลายมือเละๆทั้งๆที่เราเป็นคนลายมือสวย แต่เราไม่โทษเขาอย่างเดียวหรอกค่ะคงผิดที่เราติดเล่นถ้าเราย้อนเวลากลับไปได้คงจะทำให้ตัวเองโตไม่ติดเล่นและหันไปหาข้อมูลเพิ่มเติมเอง ตอนนี้เราเข้าห้องสมุดบ่อยมากเพื่ออ่านเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ แต่เราก็ลังเลใจว่าควรอ่านไวยากรณ์หรือคำศัพท์เพราะเพื่อนเราบอกว่า ถ้าแปลได้ไวยากรณ์ก็ง่ายๆ  เราควรจะเริ่มตรงไหนดีคะ เรามีแผนจะเรียนพิเศษตอนปิดเทอมค่ะ แต่เราพื้นฐานโง่ง่าวมากๆ ไปเรียนกับเขาเราคงอายตายเลยค่ะ  ฮือ

Comments

[ส้มชมพู]

ไม่มีใครเก่งตั้งแต่เกิดค่อยพัฒนาไปเรื่อย ๆ นะ อย่าไปอายค่ะ เพื่อตัวเราเอง สู้ ๆ จ้าาา #จากคนที่ไม่เก่งภาษาอังกฤษ

[เมโลดี้สีฟ้าใส]

อย่าเพิ่งท้อสะก่อนสิ เพิ่งเริ่มเอง ภาษาเป็น skill อยากเก่งต้องฝึก ไม่มีใครเก่งตั้งแต่เกิดหรอกค่ะ ฝึกบ่อยๆใช้บ่อยๆเดี๋ยวมันก็ได้ มันอาจจะช้า อย่าได้อาย เชื่อเถอะเดี๋ยวมันจะค่อยๆดีขึ้น อยากเรียนพิเศษไปเลยค่ะ อายทำไมเรามีความอยากเรียนก็ดีแล้ว อย่างน้อยก็ดีกว่าคนไม่พยายามเรียนตั้งเยอะแยะแล้วค่ะ แล้วปกติถ้าเป็นสถาบันสอนภาษาเลย เค้ามักจะสอบวัดระดับค่ะ ดังนั้นคนที่เราจะไปเรียนด้วยเค้ามักมีความสามารถในระดับไล่ๆกับเราเนี่ยแหละ ดังนั้นไม่ต้องอายเลย ส่วนเรื่องเนื้อที่จะเรียนอันนี้ในความคิดพี่ ฝึกศัพท์ กับสนทนาก่อนดีกว่า ให้อ่านรู้เรื่อง แล้วค่อยมาตามเก็บไวยกรณ์ เพราะถ้าเรียนไวยกรณ์ โดยไม่ได้ศัพท์ เจอโจทย์ เราก็แปลไม่ได้อยู่ดีอ่ะ อยากอ่านออก ต้องอ่านบ่อยๆ แรกๆอาจเปิดดิกเยอะหน่อย เดี๋ยวพออ่านเยอะๆหลายๆคำเจอบ่อยๆจำได้มันจะค่อยๆลดการเปิดหาคำศัพท์ลงเองค่ะ

ยังไงก็สู้ๆนะคะ มันจะดีขึ้นแน่นอน

พี่ก็เคยไม่ได้มาก่อน ไม่ได้ชนิดไม่ได้เลย ตอนประถมกลัวภาษาอังกฤษมาก ถูกครูตีอย่างเดียวเลย ถูกประจานหน้าชั้น สารพัด แต่ว่าบ้านพี่แม่เป็นครูค่ะ แต่เพราะมีโรคประจำตัวเลยออกจากงานมา แล้วเปิดสอนพิเศษเด็กประถมที่บ้านแทน ในเมื่อเกิดเป็นลูกครูก็ต้องสอนหนังสือได้ค่ะ และหน้าที่อย่างนึงที่ได้รับมอบหมายตอนขึ้น ม.1 คือ จะต้องสอนเด็กประถมปลายอ่านภาษาอังกฤษให้ได้ค่ะ พอม.2 ก็ต้องสอนอังกฤษเด็ก ม.1 ได้ ด้วยคำสั่งมารดา ลูกหรือจะขัดได้ ได้แต่ก้มหน้าก้มตา เปิดดิกฝึกอ่านค่ะ อ่านไปร้องไห้ไป แรกๆเปิดทุกตัว is ก็เปิดค่ะ 555 พอ ม.4 โรงเรียนมี teacher มาสอนเป็นครั้งแรก หนักเลยทีนี้ ต้องสอนเด็ก ม.ต้นได้ 555 แต่เชื่อไหมคะ จากการนั่งร้องไห้ในตอนนั้น ทุกวันนี้ภาษาของพี่พัฒนาขึ้นมาก และกลายเป็นคนชอบภาษามากๆไปเลยนะคะ มันก็ไม่ถึงกับเก่งเลิศเลอ เพราะเป็นเด็กวิทย์คณิต ในชีวิตจริงมันเลยไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่ แต่มันก็ดีขึ้นมาก มากในระดับที่สื่อสารได้ ฟังออก ดูหนังไม่มีซับรู้เรื่องนะ

[กติกา]

ไวยากรณ์มันจะดีตอนเราเขียนสื่อสารกับฝรั่ง คำศัพท์มันจะดีตรงเราอ่านแล้วเข้าใจ ตามหลักแล้วมันก็ควรไปด้วยกันทีละนิดนะ เช่นเราสะสมคำศัพท์วันละ5คำ แต่ไวยากรณ์ต้องหมั่นฝึกทบทวนการเขียนบ่อยๆ

[Kawakami_31]

ขอขอบคุณที่มาช่วยเรานะคะ เราเรียนพิเศษแน่ๆค่ะ แต่ตอนแรกลังเลใจว่าควรเริ่มจากเรียนใหม่ตรงไหนก่อนดี แต่พออ่านความเห็นทุกคนเราก็จะนำไปพัฒนาตัวเองค่ะ เราจะต้องพยายามสุดชีวิตแล้วคราวนี้