[ ชวนคุย ] การทำใจเมื่อ...

[Lilithx]

อะแฮ่มๆ กลับมาอีกครั้งกับการอยากหาคนคุยด้วยของลิธ 

หัวข้อในวันนี้คือ การทำใจเมื่อ...

ตามสเต็ปเดิม เราก็ต้องเกริ่นก่อนนิดนึงอะเนาะ

เมื่อเราวางพล็อต วางโครงเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้วเนี่ย สิ่งต่อไปที่้เราควรจะคิดก็คือตัวละครที่จะมาทำหน้าที่ดำเนินเรื่องราวในนิยายของเราใช่ไหมล่ะค่ะ

ตัวละครนั้นรูปลักษณ์ชื่อแซ่นิสัยอาจจะเหมือนกันบ้างกับนักเขียนหลายๆท่าน แต่สิ่งที่ต้องแตกต่างกันแน่นอนคือโชคชะตาและเส้นทางของตัวละครนั้น

บางคนสร้างตัวละครตัวหนึ่งขึ้นมาก็แค่สร้างขึ้นมาเฉยๆให้มาเติมเต็มเนื้อเรื่อง บางคนสร้างอย่างพิถีพิถันราวกับเขามีตัวตนจริง และรักเอ็นดูราวกับลูกหลาน คนในครอบครัว

แต่ทว่า.. แม้จะรักและเอ็นดูมากแค่ไหน โชคชะตาก็ยังคงต้องเป็นไปตามเดิม 

คำถามค่ะ! 

  : ถ้าคุณจำเป็นที่จะต้องฆ่าตัวละครที่คุณเผลอรักหรือรักมาตั้งแต่สร้าง คุณจะทำใจอย่างไรคะ!

ปล. ตอนต่อไปลิธต้องฆ่าซือจุน ลิธไม่มีอารมณ์แต่งเลยค่ะ T^T

Comments

[Miran/Licht]

เราเขียนพล็อตพร้อมสร้างตัวละครค่ะ เพราะต้องการพัฒนาบทไปด้วยกัน เป็นสายผสมทั้งพล็อตเบสและคาร์แรกเตอร์เบส

การฆ่าตัวละครสำหรับเราเฉย ๆ นะคะ ถึงเวลาของเขา สมควรแก่เวลาก็ต้องไป อย่างเรื่องยาวเราเปิดมาตอนแรกก็ศพแรกผ่านไป ตอนที่สองศพสอง ศพสาม แต่เราจะทำอย่างไรให้คนไม่ลืมตัวละครที่ตายแต่ต้นเรื่องนี่คือโจทย์สำหรับเรามากกว่าค่ะ

[white cane]

แฮปปี้ !

สักพักมีคำถามต่อมาในหัวว่า ใช่เหรอ ?

สักพัก อ๋อ... นึกขึ้นมาได้ว่า ทุกตัวละครล้วนแล้วมีเหตุผลของตัวเองที่เกิดขึ้นมา เพียงแต่ว่าขึ้นอยู่กับมันจะไปถึงตอนจบของเรื่องหรือว่าตายกลางคันก่อน

ดังนั้นไม่เสียใจอะไรเลยครับเพราะเรากำหนดให้ตัวละครเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว

[สมุดบันทึกของมิคาเอล]

สร้างมารักมากแค่ไหน ตามเส้นเรื่องฆ่าคือต้องฆ่าครับ โชคชะตากำหนดไว้แล้ว หรือว่าถ้ามันสมควรพอน่ะครับ ;_;

[m13ss]

ก็ทำใจโดยแต่งฉากหวานซึ้งกับนางเอกให้มากๆก่อนจะให้ตายครับ ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียใจมาก ///หนีมีดนางเอก

[Kumigura Mewi]

ถ้าเรื่องกำหนดให้ต้องฆ่าตัวละครตัวนั้นจริงๆ...เราก็งอก AU ใหม่ให้เขามีชีวิตต่อค่ะ 555